Soms heb je iets in je hoofd, en dan blijkt het toch niet het juiste te zijn.
Zoals ik al eerder heb laten zien had ik laatst dit heerlijke snoepdoosje met jaren 30 stofjes op de quilttentoonstelling in Amersfoort gekocht, en later kreeg ik, heel lief, nog een stapel van die prachtige stofjes kado van Tilly.
Al snel daarna vond ik in een oud quiltblad deze foto van een quilt uit de jaren 40.
Was helemaal weg van het patroon.
Als je één blok bekijkt ziet het er zo uit.
Omdat het alleen een foto was en geen patroon, besloot ik dat zelf te tekenen.
Het lijkt niet moeilijk, maar dat viel tegen.
Maar het lukte en ik maakte het eerste proefblok.
Het ziet er leuk uit, maar op de één of andere manier was ik er niet blij mee.
Ook het in elkaar naaien vond ik niet fijn om te doen.
Dus dat werd hem niet helaas, want het moet wel leuk zijn op er aan te werken, anders belandt ie uiteindelijk in de kast.
In een oude "wiliknogeensmaken" map, uit de tijd dat ik de foto's nog uitgeprint bewaarde, vond ik deze foto. Dat leek me ook wel wat, en makkelijker te tekenen.
Al snel werden de eerste lapjes geknipt...
...en het eerste blokje gemaakt...
...en het tweede blokje ....
.... en het derde blokje!
Wat is dit leuk om te doen, de lapjes uitzoeken en knippen, het is een klein feestje iedere keer!
Dit smaakt naar meer, het vierde blokje is inmiddels geknipt.
Fijn dat dit patroon helemaal goed voelt.
Tussendoor ben ik mijn Juultje quilt gaan doorrijgen zodat ik met het quilten kan beginnen.
Omdat mijn grote werktafel uit twee delen bestaat, kon ik één tafel gebruiken om de quilt op te plakken. Dat werkt een stuk makkelijker, omdat ik er zittend op mijn stoel, steeds omheen kan werken .
Van het doorrijgen erg genoten, omdat het zo leuk was om elk maandblokje weer te bekijken, wat een plezier heb ik gehad om deze quilt te maken!
Toen het klaar was, schoof ik de twee tafels weer aan elkaar en had ik weer een grote tafel, die bij mij meestal vrij vol ligt.
Zat tussen de middag in het zonnetje mijn boterham te eten, toen ik dit opeens zag op de Cosmea die naast me in bloei stond.
Een mooiere dood kan je je eigenlijk niet wensen als bij, in het harnas gestorven. 😥
Gelukkig zaten er op de Lavendel planten nog volop gezonde bijen, die snoepten van de honing.
Dit is het uitzicht vanuit mijn huis en het terras, niet slecht toch?
Wens jullie een heerlijke zomerweek toe.
Het wordt niet zo warm gelukkig, dus genieten van het zonnetje! 🌞
Liefs,
