zaterdag 29 april 2017

Amersfoort!!!!

Eindelijk was het gisteren zover, ik ging naar de tentoonstelling in Amersfoort van de prachtige quilts van Di Fort en Petra Prins. Stipt 10 uur was ik binnen.
Juud heeft er al zoveel over geschreven en steeds foto's geplaatst van de voorbereidingen en het verdere verloop.
Vandaag de laatste dag, dus kan ik wel volop foto's plaatsen.
Oeps! Haal net mijn foto's op, maar het zijn er 56, dus moet ik wel wat minderen anders komt er geen eind aan dit blogje.


Daar is de Sint Joriskerk, met daarvoor de markt. Die heb ik maar overgeslagen...


Toen ik net een kaartje had gekocht, kwam Yvonne binnen met een heel gezelschap, die hartelijk begroet werden door Juud.


Links was direct deze mooie quilt te zien.



En toen viel mijn oog op deze prachtige quilt, de mooiste van de hele tentoonstelling vind ik, Sutton Grange, van Di Fort. De foto is niet mooi geworden, doet de quilt geen recht, maar hij heeft een hoog wilikookmaken gehalte.


Het mooie middenstuk....


De randen met de cirkels... maar ronde vormen... daar heb ik zo'n hekel aan om te maken, dat is nou jammer.


Gelukkig waren er ook twee stands met mooie stoffen, want die hebben we altijd nodig.


Mooie boeken, uitgegeven door Quiltmania.


Gerda is druk bezig om alle dames te helpen. Het was daar steeds een drukte van belang.
Natuurlijk moest ik zelf ook even kijken hoewel ik helemaal niets nodig had :-)


Was ook gelijk verliefd op deze quilt, zo mooi gemaakt. Jammer dat ik hem niet helemaal kon zien omdat ie was opgevouwen.


Een detail... zucht....

Er zijn al zoveel foto's geplaatst op de diverse blogs dat ik me soms maar beperk tot een aantal details van quilts:
















De kerk zelf was trouwens ook prachtig.




Het Quiltersgilde was er ook, heb mooie kaarten gekocht, want lid ben ik al jaren.



Er waren ook vitrines met antieke quilts. Komt allemaal niet zo mooi uit op mijn foto's, maar die stoffen zijn zo mooi en dat na honderden jaren! Helemaal "bestorven" waar ik zo van hou...
Juud heeft mooiere foto's geplaatst, daar ook maar even kijken.



Een hexje in het midden... helemaal vergaan in de loop der jaren.


Toen ik alles twee keer had bekeken kwam ik mijn naamgenoot Yvonne van Rijn weer tegen.
Even gezellig samen op de foto :-)
We genieten altijd van elkaars blog.


Ging om kwart over 11 weer naar huis, de energie was op. Gelukkig werd het toen pas heel druk.


Dag Juud, bedankt voor alles, ik heb er van genoten!
Natuurlijk ook alle anderen die zo hard gewerkt hebben hartelijk dank.


Hier mijn "buit". Vijf prachtige lapjes in stoffige kleuren, en 6 mooie kaarten van het Gilde (van alle drie 2 gekocht)

Morgen wordt het weer een prachtige lentedag, dus genieten maar.
Lieve lezers, wens jullie een fijne week toe!
Veel liefs van mij,
Floor

zaterdag 22 april 2017

Dààrom gaat de tijd zo snel!

Enige weken geleden schreef ik hier hoe het toch komt dat de tijd zo snel gaat tegenwoordig.
Iets dat ik van heel veel mensen hoor. Vreemd natuurlijk, want de weken en jaren zijn even lang dan vroeger.

Mijn oudste broer die in Berlijn woont leest altijd mijn blog (hallo broertje!) en hij wist het antwoord.
Natuurlijk wil ik dat jullie niet onthouden:

"Waarom lijkt het voor ons zo, alsof de tijd steeds sneller gaat als je ouder wordt?  Dat is dus een illusie, want de klokken lopen voor iedereen gelijk snel, jong of oud.
De oorzaak ligt in de  VERHOUDING  van de "werkelijke" tijd en onze leeftijd.
Voor een gisteren geboren baby zijn de laatste 24 uur zijn hele leven.
Voor een kind van één jaar zijn dus de laatste 365 dagen zijn hele leven. Dit enorme verschil moet voor de baby het gevoel geven, dat de tijd nu 8 tot 9 x sneller gaat, in vergelijk tot die eerste dag, die een "eeuwigheid" was. Bij elke leeftijdsverdubbeling schijnt voor hem de tijd ook dubbel zo lang te duren, alleen is de baby zich dat nog niet bewust. Dat komt later pas.
 
Wij herinneren ons hoe lang het duurde, voordat je eindelijk weer eens jarig was, toen je nog een kind was.
Later "duurt" het al minder lang en als je oud bent vliegen de weken, maanden, jaren voorbij!
Het is dus simpel:  Als je 20 bent "gaat" de tijd precies dubbel zo snel als met 10. 
Een 40 jarige heeft het gevoel dat de tijd dubbel zo snel gaat als met 20.
Een oud mens van 80 voelt dat de tijd 4 x zo snel gaat als een 20 jarig jong volwassen mens. We "weten" dat ook, omdat we met 20 al vol bewust waren.

Stel dat een mens 80 wordt, dan zegt hij met 40 dus: "Ik ben nu zo´n beetje op de helft".  Objectief is dat juist, maar subjectief (gevoelsmatig) was de 80 jarige al veel vroeger op de helft. Dat gevoel kan nog versterkt worden, doordat de mens in het begin van zijn leven steeds meer ontwikkeling en afwisseling  heeft als de oudere mens, die in zijn leven dikwijls nog maar weinig nieuwe dingen ervaart."


Tot zover mijn wijze broer....
Er zit dus maar één ding op voor ons: we moeten er voor zorgen dat we iedere dag, nou ja iedere week dan.... nieuwe spannende dingen beleven of gaan ondernemen.
Nee... daar hoort niet bij iedere week met een nieuwe mooie quilt beginnen.... da's nou jammer hè?
Maar het raadsel is opgelost, dat is ook belangrijk.


Bij dit blok was het anders. hier ging de tijd heel langzaam. Wat een prutsblok is dit zeg!
Voor wie de Sylvia Bridel al gemaakt heeft of er mee bezig is: dit is blok M1 "Spinning Hourglass".
Dat middelste blauwe blokje... zucht... was wel heel moeilijk in te naaien.


Maar uiteindelijk is het wel gelukt natuurlijk, laat me niet door Sylvia op mijn kop zitten.


Hadden jullie ook zo'n moeite met dit blok?


Gelukkig zijn de meeste makkelijk tot goed te doen, dus hup de volgende was klaar.


Gisteren nog snel deze afgemaakt.... oeps! Een foto maken gaat soms moeilijk met die harde wind vandaag.


Toch gelukt.
Leuk dat het een beetje doorschijnt op de foto.
Er wordt momenteel helemaal niets gedaan aan Jane, die ligt boven maar te verstoffen.
Die hartjes hè, dat zijn van die gillers "eerst ik","nee, eerst ik" hoor ik de hele dag.
Zal ze de mond eens moeten snoeren :-)


Aankomende week is het zover. De grote tentoonstelling in Amersfoort van Di Ford, Petra Prins en An Moonen.
Niet vergeten te gaan hoor.

Een fijne week gewenst.
Liefs,
Floor