zaterdag 25 november 2017

Jane krijgt haar zin, en weer thuis.

Wat kunnen quilts in wording toch dwingend zijn vinden jullie niet?
Of ik nou langs de kast loop, of langs de mand met quiltspullen, zelfs op zolder. Overal roepen ze me en willen dan aandacht.
Daar ben ik natuurlijk heel gevoelig voor, ik wil het iedereen naar de zin maken, dus na de één komt de ander weer aan de beurt.


Deze keer weer mijn mooie Jane. Ze is heel blij met haar strook nieuwe blokjes.



Allemaal verschillend en voor elk blok gebruik ik een ander stofje.
Heb er namelijk heel veel, speciaal ingekocht voor Jane.



Dit zijn mijn kleuren, groen, rood/roze en licht oker.
Bij mij gaan soms - net als bij ieder ander - ook dingen mis .... het groene blokje rechts had ik verkeerd geknipt.


Het patroon per ongeluk niet goed overgenomen, en de witte rand te smal geknipt.


Jammer, dus nieuwe stroken knippen dan maar.



Soms vind ik het wel leuk om twee verschillende stofjes te gebruiken in een blok, zoals het blok rechtsonder. Dat mooie rozen stofje in roze/rood en groen paste net in het vrij grote middenstukje.
Heerlijk om die leuke kleine blokjes te maken, maar nu weer even pas op de plaats, want blauwe Sylvia lag met haar blokken tegen de kastdeur te bonken, dus ze mocht er uit 😊

Wie er niet op de kastdeur bonkt, maar wel aandacht wil, is mijn man, die gisteren na ruim 11 weken ziekenhuis en revalidatiecentrum weer is thuisgekomen.


Er is nog steeds niet veel verbeterd in zijn toestand. De bacterie en schimmel in zijn longen zijn nog steeds aanwezig. Het lukt de artsen tot nog toe maar niet ze te bestrijden.
Dus de trap op lopen is voor hem geen optie meer, de traplift is wel aangevraagd, maar de ambtelijke molens draaien langzaam.
Mijn mooie antieke kastje dan maar van haar vaste plekje en zijn bed naar beneden, het is even niet anders.


Het kastje zolang even in een hoekje gezet.
Het is jammer dat de revalidatie geen zoden aan de dijk zette. Vaak was mijn man te moe om mee te doen, of had te veel op een dag zodat hij verstek moest laten gaan.
Dus vooruitgang kwam er maar niet.
Dan is het toch fijner en gezelliger om thuis te zijn. Merk nu al dat hij thuis meer in beweging is dan daar, waar hij meestal in een stoel zat of in bed lag.


We hopen op een rustige en gezellige feestmaand. Zelfs voor de kerstboom hebben we nog wel een klein plekje.

Wens iedereen een heerlijke week toe.
Lieve groetjes,
Floor





zaterdag 18 november 2017

De eerste bloemetjes.

Liet ik jullie verleden week de laatste bloemetjes in mijn tuin zien, deze week de eerste bloemetjes van mijn Vesalius, of te wel mijn Blue Bird quilt.


Staan ze er gezellig bij hè, die twee blauwtjes. Heb allemaal losse blaadjes gemaakt, dat vind ik mooier dan een bloem uit één stuk zoals het op het patroon is. Zo zit er meer diepte in.


Natuurlijk zitten alle takjes er inmiddels ook op, anders kan ik niet met de bloemen beginnen.
Nu ligt ze weer even in de kast, want Jane zeurde zo aan mijn hoofd, dus ben ik daar weer even gezellig mee verder gegaan.
Hoor ook gestommel in een andere kast waar de blauwe Sylvia ligt, maar ik doe gewoon of ik dat niet hoor 😊 😊 (of zou het zwarte Piet zijn???)

Al een tijdje geleden gebeurde er iets met Jody waar ik nog steeds niets over heb geschreven.
Ze gebruikte maar drie pootjes en had erge pijn.
Na een paar dagen naar de dierenarts gegaan voor pijnstillers en foto's.
Om een heel lang verhaal kort te maken: ze heeft een heel slechte wervelkolom en ook haar rechterheup waar ze pijn aan had is niet goed gevormd.
Daar schrok ik erg van, want dat kan niet meer goed komen natuurlijk.
Zucht..... dit kon ik er niet ook nog bij hebben....


De pijnstillers hielpen wel, maar op de bank springen lukte niet. Moest haar steeds optillen en dat werd me toch te zwaar, dus een heuse hondentrap gekocht.
Dat vond ze maar niks, maar met behulp van lekkere brokjes begon ze het toch door te krijgen.


Trapje op.....


... trapje af...
Inmiddels heeft ze twee keer een annebolen injectie gehad om haar spieren te versterken en gaat het weer wat beter met haar.
Eigenlijk heeft ze ook nog 30 behandelingen magneettherapie nodig, maar omdat dit in de eerste week elke dag moet, gaat me dat momenteel natuurlijk niet lukken.


Een kort blogberichtje deze week, heb niet zoveel te melden, hoewel ik wel weer wat mooie Schildpad popjes heb gekocht, maar die laat ik een andere keer wel zien.
Om mezelf een beetje door de donkere dagen te helpen, heb ik alvast wat kerstverlichting aan gedaan 😜

Wens jullie een fijne week.
Liefs,
Floor




zaterdag 11 november 2017

November.

Het is al een tijdje herfst, maar voor het eerst in mijn leven kan ik er niet echt van genieten dit jaar.


Nou ja, soms eventjes als het heerlijk zonnig weer is, maar we hebben volgens mij dit jaar wel erg vaak regen en wind.


Deze, en ook de vorige afbeelding komen uit het boek "Het jaar rond" van Rie Cramer (wie kent haar niet).
Prachtige afbeeldingen tekende zij.


Ik kwam deze boeken van de week toevallig tegen op Marktplaats, en heb ze gekocht.


Natuurlijk kende ik haar tekeningen en boeken wel, want in de jaren 50 toen ik een kind was hadden we deze twee in de boekenkast staan. Heb ze altijd bewaard.


Dat de kleuren in de oude boeken veel mooier en dieper zijn,  getuige deze foto van dezelfde tekening. Links de nieuwe afbeelding, en rechts de oude. Een wereld van verschil.


Maar goed, toch leuk om nu een boek te hebben waar het hele jaar in staat, inclusief de zwart/oranje tekeningen met versjes..... zo lief ...


Of dan deze..... de knusheid van de jaren 50 ten top!


Maar goed, om mezelf in deze sombere donkere tijden wat op te vrolijken maar eens een rondje tuin gemaakt op zoek naar bloemen.
Gelukkig stralen de Viooltjes in de bakken altijd om deze tijd van het jaar.



Nog meer bloeiende planten in bakken die wel tegen de nachtvorst konden deze week.




Twee soorten vaste Fuchsia's die eigenlijk pas echt mooi tot bloei komen in de herfst.




Maar de zomerbloeiers hebben er hier en daar toch ook nog wel zin in.



Zo leuk wat ik ontdekte aan één van de Hortensia's..... de totaal uitgebloeide bloemen waar allen nog de nerven van zichtbaar waren, en warempel ook nog een nieuwe verse bloem!
Kijk, van die laatste foto word ik nou weer een beetje vrolijk!

Zo..... nu dan maar door de regen mijn lieve Jody uitlaten.....
Ik wens voor mezelf en voor jullie een hele zonnige week.
Liefs,
Floor

zaterdag 4 november 2017

Blauwe Sylvia en oude spulletjes.

Quilters houden van afwisseling. Daarom hebben de meesten onder ons ook veel verschillende projecten tegelijk onder handen en worden we zo'n beetje iedere maand wel opnieuw verliefd op een mooi patroon.
Nou heb ik dat laatste ook wel, maar ik negeer het maar, want ik heb al genoeg onder handen.
Deze week wilde blauwe Syliva wel weer eens op schoot, dus vooruit dan maar, altijd hun zin geven voordat ze lastig gaan worden  😉


Dus lekker aan de slag gegaan. Iedere keer een blokje.
Leuk om te doen natuurlijk, want er is er geen één hetzelfde.


Wat minder leuk was, de sashings in de naad doorquilten. Dat heb ik natuurlijk als eerste gedaan.
Reuze saai hoor, alsmaar rechtuit zonder afwisseling.
Op de achterkant is het goed te zien dat alle blokken nu mooi afgesloten zitten zodat ik de rijgdraden er alvast uit kon halen.


Was laatst bij Intratuin, was daar alles al helemaal wit gespoten met kunstsneeuw 😠 .....


Maar niet getreurd, lekker even viooltjes kopen en naar de curiosa afdeling die ze bij ons in Utrecht hebben.
Daar deze lieve oude eierdopjes gekocht.


Dat was hard nodig, want dit was ons laatste dopje.... kapot...
Wilde graag dat modelletje, maar kon het nergens krijgen (ook niet zo heel erg gezocht hoor)


Maar deze 3 lievertjes staan nu in de kast. Kijk zo schattig de bloemetjes zijn die er op staan!


Toen zag ik dit kleine regaaltje hangen.... oeps! Word ik niet verliefd op een patroon, dan wel op oude spulletjes, dus hup, ook in de winkelwagen!


Hangt daar leuk, en met de kerst zet ik daar leuke kerstspulletjes op natuurlijk.
Staat zo mooi bij die oude kast en het jaren 60 lampje.


Verleden maand door alle moeilijke omstandigheden hier niet naar de bee geweest, maar vandaag wilde ik toch graag gaan, ondanks dat mijn man van de week voor de 3e keer in 8 weken is opgenomen in het ziekenhuis 😢 😢 😢. Gelukkig mag hij maandag weer terug naar het revalidatiecentrum.

Op de gezellige bee werden alle leden blij verrast met dit leuke naaldenmapje dat Louise voor ons gemaakt had van zelfkantjes die ze gespaard had.
Zo lief van haar! Iedereen had zijn eigen letter er op.


Als ik het open klap zie je nog meer merkjes.
Nu alle naalden verzamelen, want ze liggen bij mij overal.

Wens jullie een mooie herfstweek toe.
Liefs,
Floor