donderdag 15 december 2016

Yindee.

Nadat ze 10 jaar van haar leventje bij ons heeft gewoond, is onze lieve poes Yindee gisteravond ingeslapen bij de dierenarts.


Bij dit verhaal wat oude foto's van toen we haar pas hadden, een mooie trotse maar erg schuwe poes.
Afgelopen week was zij naar buiten gegaan en kwam daarna niet meer terug.
Na 5 dagen van kou, regen en wind namen we aan dat ze inmiddels was overleden en zich ergens verstopt had om dood te gaan, dat doen dieren soms.


Ze was al een tijdje ziek, haar nieren werkte niet goed meer, dat gebeurd bij oude poezen, ze was al ongeveer 18 jaar.
We hebben haar 10 jaar geleden uit het asiel gehaald, waar ze was opgevangen omdat ze uit huis geplaatst was.
Ja, dat gebeurd ook met dieren als er veel te veel zijn en het onhoudbaar wordt of als ze verwaarloosd worden.


Ze was daar met 70 katten in een huis en waarschijnlijk geen mensen om zich heen gewend.
We hoopte dat ze wel zou ontdooien als ze hier bij ons was, maar in al die jaren bleef ze bang en afstandelijk. Heel jammer.


Gisteren werd ik gebeld door de dierenambulance, ze hadden Yindee gevonden, ze liep al dagen ergens rond bij een kantoor waarna ze uiteindelijk gebeld hebben om haar op te laten halen.
Ik was dolblij dat ze haar hadden gevonden en dat ze leefde!
Liep door het huis te juichen zo blij was ik.


Paar minuten later waren ze er, en zoals ik wel had kunnen verwachten, maar gewoon even niet aan dacht, was ze er slecht aan toe.


Uitgedroogd en onderkoeld (ze konden de temperatuur niet eens meten zo laag was die). Toen ze haar uit de kooi haalden deden haar achterpootjes niet meer mee.
Omdat het alleen maar zachtjes geregend had, waren er geen plassen en heeft ze niets kunnen drinken en ook geen eten gehad.


Ze heeft dus – ook door de kou ‘s nachts -  5 dagen geleden. Verschrikkelijk vind ik dat. Wat zal ze haar eigen vertrouwde warme mandje gemist hebben!
Ze is ook een heel eind van ons huis gevonden, waarschijnlijk ergens van geschrokken en toen verdwaald, want eigenlijk kwam ze nooit verder dat de tuin en de buurtuinen.


Toen ik haar toesprak en aaide begon ze zelfs zachtjes te spinnen, dat deed ze altijd, heel veel spinnen, zelfs nu nog.


Ze adviseerden me om gelijk naar de dierenarts te gaan en dat heb ik gedaan.
Daar werd me geadviseerd, wat ik zelf ook al dacht, om haar verder lijden te besparen en haar te laten inslapen.


Eerst was daar die onverwachte blijdschap en nu opeens toch het afscheid, dat was heel moeilijk.
Toen ze in slaap was heeft de dierenarts ook nog een gezwel in haar buik ontdekt dus er was echt geen redden meer aan.


We zijn erg verdrietig, maar wel blij dat we haar nu terug hebben, en inmiddels hebben kunnen begraven bij de andere 6 dieren die hier al liggen.
Dat is een schrale troost.


Dit was wel een jaar van loslaten en afscheid nemen.
Natuurlijk in januari van mijn hondje Terra en nu in december als hekkensluiter poes Yindee.
Daartussenin nog voor mij dierbare vriendschappen moeten loslaten, omdat vriendschappen soms veranderen en eindigen.
Hopelijk kan ik in het nieuwe jaar ook weer wat dierbaars toe te voegen.


Dit is een van de laatste foto's van onze Yin. We zullen je missen lieve schat! 


Ik zit even in een dip en ga een blogstop houden tot het nieuwe jaar.
Wel blijf ik jullie blogs lezen hoor,  en wens al mijn lieve lezers met deze foto van mijn mooie oude jaren 50 pop-up kerststal hele fijne feestdagen.

Liefs,
Floor

zaterdag 10 december 2016

Blondkopje en blauwe Sylvia.

Blondkopje? Gaat dit stukje over mij? Nee hoor, blond ben ik allang niet meer, dan zou het Grijskopje moeten heten :-0
Blondkopje is een mooie oude Schildpad pop die ik een tijdje terug gekocht heb, en ik zal haar zo aan jullie laten zien.
Nu eerst blauwe Sylvia.
Kwam er achter dat ik al heel lang geen blokken meer heb laten zien van mijn Sylvia Bridel quilt , terwijl ik er toch braaf aan bezig ben, afgewisseld met Jane.


Een blokje met een zielig lapje, maar je ziet er (bijna) niets van toch?


Had net genoeg stof voor dit blok, maar wat doet dit domme grijsje???? Knipt zomaar per ongeluk een blokje doormidden.... ggrrrrr!!!!!  :-(


Dus dan maar twee kleine stukjes aan elkaar naaien. Dat werd vroeger, toen er geen geld voor stoffen was toch ook zo gedaan? Ik vind het wel wat hebben :-)


Weer een drama-blok, tenminste voor mij, want ik kan het niet goed die ronde vormen, maar het staat zo leuk...


In dit blok wilde ik perse dat stofje in het midden, maar ik had alleen nog kleine stukjes van dit lapje.
Dus maar weer creatief oplossen...


.... ja heel goed kijken, maar links zit er een klein strookje aangenaaid.


Kijk, dit herfstblad is ook heel toepasselijk, heb net de laatste bladeren in de tuin opgeveegd.


Een gezellig blokhut blok. Daarbij kom ik nog wel eens in de war met naaien, maar deze keer ging het goed :-)
Nog twee blokken en dan heb ik weer een strook die aan de blauwe lap kan en groeit de quilt-top weer een stukje.
Nu dan mijn nieuwe aanwinst ...


Een tijdje terug kon ik op Marktplaats heel goedkoop een mooie oude Schildpad pop kopen, genaamd Blondkopje.  Ze was zo voordelig omdat haar arm gebroken was.
Dus e.v.t. waren de kosten voor de poppendokter wel te doen.
Maar toen ze kwam, kon ik het niet nalaten om het zelf te proberen.
Met aceton kan je celluloid lijmen omdat het celluloid daarvan oplost en dus eventjes zacht wordt.


Er zaten ook nog heel veel scheuren in het armpje, en door het grote oppervlakte was het een race tegen de klok om de twee kanten van de breuk zacht te maken en tegen elkaar te drukken en te zo te houden.
Maar..... het is gelukt!
Weet niet of het lang blijft zitten, maar ach, ze zit gewoon rustig, er wordt niet met haar gespeeld, dus wie weet.


Omdat ze zo groot is als een echte baby (56 cm), wilde ik haar de oude rammelaar in haar hand geven die nog van onze kinderen is geweest.
Die lag ergens ver weg op zolder  :-(
Nadat ik heel veel oude stoffige spullen achter het schot had weggehaald, kwam ik de doos met oude babyspulletjes toch tegen.
Gelukkig zat de rammelaar er in en ook een Dentinox popje waar ze gek op waren en hun haarborsteltje..... acht die lieve zachte pluishaartjes..... zucht... wat lang geleden....
Dat roze speldendoosje met "Baby" er op is nog van de baby uitzet van mijn moeder.


Deze afgekloven popjes zijn ook van mijn kindjes. Die had ik zelf gemaakt en ze vonden ze zo heerlijk om op te kluiven. Ze zien er niet uit, maar ach, wat een herinneringen....


Kijk, dit is ze dan mijn Suze zoals ik haar genoemd heb.
Dit leuke jurkje had ze aan, maar vond het toch een beetje kaal.


Wat een beeldig en mooi gaaf gezichtje heeft ze hè? Maar wel een beetje koud zo zonder mutsje.


Zelf een mutsje genaaid van hele dunne witte katoen. Staat haar heel lief vind ik.


En met de rammelaar en ook de sokjes van mijn jongens is ze helemaal naar mijn zin geworden.
Ben er zo blij mee!
Nee.... ze zit nu niet meer buiten.... lekker binnen, boven in de poppenkamer, waar ik ook nog mag slapen (kan er net nog bij :-)

Overal zie ik al mensen en huizen in de kerststemming, misschien bij jullie ook al?
Ga ik van de week weer naar de zolder, ditmaal om de kerstspulletjes te halen.
Gezellig de boom, ( nog overgehouden van verleden jaar) weer optuigen en de lichtjes aan doen.

Fijne week gewenst lieve lezers!
Knuffel van mij,
Floor

zaterdag 3 december 2016

Kipjes-blok en naar Assen.

Ben van de week gezellig een paar dagen naar mijn lieve vriendin in het hoge noorden geweest, maar eerst laat ik jullie een nieuw blok zien van mijn boerenbruilofts-quilt.


Dit is het blok van het lachende kippenboertje. Twee kipjes lopen gezellig om hem heen en het derde kipje wordt geknuffeld.
Eigenlijk was dat in het patroon wel anders.

                                         

Daar hield het boertje de kip met weinig respect vast, alsof hij zo direct de pan in ging.
Kippensoep voor het bruiloftsmaal. Maar als vegetariër kon ik dat natuurlijk niet zo op mijn quilt maken. Nee, kipjes leggen eitjes en worden geknuffeld, veel leuker toch?


De rechter strook van de quilt is nu helemaal klaar, ziet er gezellig uit hè?
Dacht dat ik een foto had gemaakt van de quilt tot nog toe, maar nee, vergeten.
Nu ben ik aan de bovenste, en laatste strook begonnen, dan is de quilttop af. Maar daar gaat nog wel even tijd overheen.

Van de week ging ik dus logeren bij mijn vriendin in Assen.
Woensdagochtend in de trein gestapt waar we na mijn uitstappen begonnen met praten totdat ik er vrijdagochtend weer instapte :-)
Zo gaat dat met vriendinnen hè?


Donderdagochtend gingen we gezellig naar de kerstmarkt. Geen Intratuin, dus anders dan bij ons.
Ook leuk natuurlijk.


Maar ook hier ijsberen. Daar ben ik gek op.



Dit kleine ukkie moest natuurlijk even een aai over de bol.


Prachtig deze zwanen.


Is het geen schatje?


Ook hier gezellig sneeuw, veel lichtjes en ballen.


Even kijken wat het kost...

Er stond ook een versierde kerststoel waar je kon gaan zitten voor een foto.
Natuurlijk wilde Jut en Jul daar ook even op.... dit is Jut...


.... en hier zit Jul. Lekker stel hoor :-)


Mijn vriendin heeft ook ooit gequilt. Bij haar heb ik het voor het eerst gezien, maar toen sloeg de vonk nog niet over.
Ze liet me zo'n 20 jaar geleden haar blauwe blokken zien die ze gemaakt had.
Maar nu wilde ze er toch iets mee en werden ze van zolder gehaald. Ze kwam een blok te kort. Die gaat ze nog maken en wat dan?
Omdat ze het niet zag zitten om de top te gaan quilten heb ik aangeboden het voor haar te doen.
Wilde ze nog even over denken.... dus wordt misschien vervolgd.


Zo, nu even bijkomen en de laatste bladeren in de container gooien.

Lieve lezers, een fijne week gewenst!
Knuffel van mij,
Floor

zaterdag 26 november 2016

Handwerk- en Quiltdagen.

Gisteren ben ik gezellig naar de Handwerk- en Quiltdagen geweest in Nieuwegein.
Dat is voor mij vlakbij, even een kwartiertje met mijn autootje.


Voor 10 uur was ik al bij de Beursfabriek.


Een flinke rij dames stond al in de hal, te popelen om naar binnen te mogen.


Heerlijk de deuren gingen open, het leek wel uitverkoop.


Kijk, sommige dames nemen hun hondje mee. Weet niet of je het beestje daar nu een plezier mee doet hoor.


Maar wel fijn dat het stil was en ik nog lekker overal goed kon kijken en snuffelen tussen de lapjes.


Oeps! Hier kon even niemand verder. Moest vast een achterkantstofje kopen en was vergeten om de quilt thuis op te meten. Ach, gewoon maar even op de grond, maakt het uit :-)



Vilten diertjes, zo leuk zijn ze!


Lekkere wol vers van het schaapje.


Borduurzijde was er in alle kleuren.


Hier kon je een stukje haken om de caravan helemaal met haakwerk te bekleden.
Dat is nog eens leuk op vakantie gaan straks!
Er waren meer leuke workshops op deze beurs.


Natuurlijk was Maria van Carol Cox er ook, maar die lapjes ken ik al natuurlijk.


Er waren heel veel quilts te bekijken op de tentoonstelling.


Ook waren er kunstwerken van vilt. Prachtig vond ik deze, net een rivier die door het landschap stroomt.


Ook was er kleding, hoewel niet erg draagbaar denk ik.


Heel mooi dit kunstwerk van kleine vierkantjes vilt op verschillende hoogtes zodat er diepte ontstond.


Deze grote quilt was wel heel apart. Gemaakt van allemaal mooie en lieve teksten.


Kijk maar even dichtbij....

Ook werden er 247.000 stropdassen gevraagd.


Zo te zien lagen er al heel veel, en deze mevrouw naaide ze allemaal aan elkaar.
Er wordt dan een heel lint van gevormd door Nederland heen.


Dit was een kledingstuk gemaakt van merkjes van stropdassen. Je hebt er in ieder geval veel bekijks mee, wat een hoop verschillende merken zijn er!





Als laatste kwam ik bij een lange tafel met gehaakte knuffels.
Twee dames doen niets liever dan de hele dag knuffels haken vertelde ze mij.
Ze verkopen ze dan voor een prikkie op beurzen.
Kijk er eens goed naar..... zo leuk.... zie je dat aapje daar in het midden?
Was maar 6 euro en hij keek me maar aan met die lieve bruine oogjes....
Opeens zat hij in mijn tas, kon er echt niets aan doen :-)
Nee, natuurlijk heb ik wel betaald, wat dacht je nou!


Om half 12 was de koek voor mij op en ging ik weer naar huis. Inmiddels was het behoorlijk druk geworden.
Of ik nog wat lapjes gevonden heb voor Jane?


Maar liefst 32 stuks! Gelukkig niet allemaal van die grote lapjes, want daar hou ik maar van over.
Bij de kraam van Farmyard Quilting Designs, verkochten ze kleine lapjes van 25 x 27 cm in alle kleuren! Heerlijk, daar heb ik die hele stapel rechts op de foto gekocht.
Verder nog halve en hele fat quaters.
Ik had mijn stalen kaartje bij me, zodat ik de goede kleuren koos.
En weet je wat ik best goed van mezelf vindt? Niet één gekocht die ik thuis al had. Wel twee dubbele op de beurs gekocht, maar daar hebben we het nu niet over :-)


Thuisgekomen mijn kleine nieuwe aapje op de kiek gezet. Hoe vind je dat kleine kuifje bovenop zijn hoofd, is ie niet leuk!



Het is maar een kleine ukkepuk, neemt niet zoveel ruimte in.


Charlotte wilde hem gelijk adopteren, maar daar stak ik een stokje voor. Ze heeft haar handen (pootjes) al vol aan Jonathan.

Nou, morgen lekker Jane blokjes knippen, ik kan vooruit, heb stofjes genoeg voor de hele quilt.

Wens jullie een fijne, gezonde en vrolijke week toe.
Liefs,
Floor