zaterdag 25 oktober 2014

En toen kwam de aap uit de mouw.....

Niemand van mijn familie (behalve mijn man) interesseert zich voor mijn quilts.
Als ik trots een affo aan de muur, of op mijn quiltrek hang... niemand die het ziet of er iets over zegt.
Niet zo leuk natuurlijk, maar wat doe je er aan? Je kunt interesse nu eenmaal niet afdwingen.
Groot was dus mijn verbazing toen mijn middelste broer en schoonzus enige tijd geleden vol belangstelling naar mijn quilts stonden te kijken toen ze hier op bezoek waren.
Vragen stellen over hoe ik ze gemaakt had en wat voor vulling er in zat, en "helemaal met de hand, ook het quilten?"
Aaahhh.... wat is dat nou?



Maar toen kwam de aap uit de mouw:
of ik een quiltje voor hen wilde maken voor op de salontafel, een tafellopertje dus.
Oooooh... is dat het....... :-(
Nou ja, dat is goed, dat wil ik wel doen.
Dus wij afgelopen dinsdag naar Carol Cox om stoffen uit te zoeken.


Dat viel nog niet mee, wat veel om uit te kiezen, vooral als het de eerste keer is dat je in zo'n stoffen-eldorado staat.

Even kijken of dit wel bij elkaar staat...


Het moest met rood worden, dus alles werd uit de kast getrokken. We hadden zelfs onze rode jassen aangetrokken mijn schoonzus en ik.
Maar met 4 verschillende smaken (Maria van de winkel zocht ook mee), was het niet zo gemakkelijk om iets te vinden tot ieders tevredenheid.


Uiteindelijk, na heel lang wikken en wegen, viel de keuze op deze drie stoffen.


Daarna hadden we wel behoefde om even wat gaan drinken op de goede afloop.


Voor het tafellopertje hadden ze het Storm at sea blok uitgekozen.
Leuk daar heb ik wel zin in, nog nooit gemaakt trouwens.


De volgende dag de patroondelen eerst geplastificeerd en daarna uitgeknipt.


Op de achterkant kleine ronde schuurpapiertjes geplakt tegen te wegglijden.


Dan de patroondelen op de stof tekenen en de lapjes snijden en knippen.
Vind ik altijd zo'n fijn rustgevend werkje.


Alle lapjes neergelegd om te kijken hoe het zou worden.
Wel leuk zo, maar ik was eigenlijk niet helemaal tevreden, of liever gezegd:  helemaal nìet tevreden...
Te weinig rood, te weinig samenhang tussen de diverse delen van het blok, het valt als het ware uit elkaar.
Snuffelen tussen mijn rode lapjes....


Vond er nog een die er goed bij paste.
Weer knippen en opspelden....
Ja, dat beviel me beter, veel krachtiger zo!
Broer en schoonzus mailen met foto's, en de volgende dag een mailtje terug dat ze de tweede versie ook mooier vonden.
Dus, ik kan aan de slag, want je moet er toch niet aan denken dat ik in een verloren uurtje (waar zijn die eigenlijk?) niets te doen heb.


Maar eerst morgen visite, nog voor de verjaardag van mijn man die gisteren jarig was.
Hij heeft vanmiddag zelf deze lekker aardbeien taart gebakken.
Ja, lekker, dat weten we al, want hij moest toch eerst gekeurd worden?   :-)

Ik wens jullie een fijne week en vergeet de klok vannacht niet een uurtje terug te zetten.
We hebben morgen dus een uur extra om lekker met onze lapjes te stoeien :-)

Liefs,
Floor

zaterdag 18 oktober 2014

Druk met logeren...

Even snel een blogje maken, het is tenslotte zaterdag vandaag.
Maar veel tijd heb ik niet, want Lois logeert hier, dus jullie begrijpen het vast, dat is spelen en fietsen.
Ditmaal niet met de Barbie's, maar met de playmobil dat Lois had meegenomen.
Natuurlijk weer met paarden en ruiters, want er moeten altijd paarden zijn, dat heb je op die leeftijd.
Maar gisteren gingen we eerst naar het Universiteitsmuseum hier in Utrecht.
Daar kon je veel mensen en dieren zien hoe ze er van binnen uitzien.
Dus de botten, maar ook andere onderdelen van het lichaam en ongeboren diertjes op sterk water.
Soms best een beetje eng, maar ook heel mooi.
Hieronder wat foto's zodat jullie een indruk krijgen van hoe het er allemaal uitziet.








Op de foto hierboven zitten ongeboren lammetjes, biggetjes en andere diertjes aan elkaar vastgegroeid.
Die konden zo niet geboren worden natuurlijk, maar wel mooi om dat te kunnen zien, hoewel het ook wel een beetje eng was voor Lois. Maar een heel leerzaam museum, voor iedereen eigenlijk.

Natuurlijk niet veel tijd gehad voor quiltsteekjes deze dagen.


Had wel mijn eerste mini poppenbed quiltje klaar en door geregen.


De eerste steekjes zijn inmiddels gezet, tenslotte heb ik 's avonds wat tijd voor mezelf.


Deze foto's zijn van verleden week toen we de verjaardag vierde van Sydney. Het kadootje uitpakken.... nee dat moest haar grote zus maar doen.


Maar de puzzel vond ze heel erg leuk, direct maken natuurlijk.


Tot slot laat ik jullie de heerlijke smullapjes zien, die ik weer toegestuurd kreeg van Willeke, de maandelijkse stoffenpost.
Heerlijke lapjes zijn het weer!

En nu..... even wat drinken, dan gaan we een fietstochtje maken met ons drieën, het is heerlijk weer gelukkig.
Vanavond komen ze haar weer ophalen, en gaan we met ons allen uit eten, gezellig!
En zondag? Eén keer raden wat we dan gaan doen als Lois weer thuis is......  juist ja!

Een fijne week gewenst.
Liefs,
Floor

zaterdag 11 oktober 2014

Herfst of zomer?

Als ik naar mijn tuin kijk, kan ik zien dat het al echt herfst is, maar als ik beter kijkt...

Maar eerst laat ik jullie de eerste applicatierand zien van mijn Vogel-tuin quilt.
Laatst liet ik al de uitgezochte en geknipte lapjes zien, maar nu is de rand klaar.


Was erg leuk om te doen en ik vind het heel mooi geworden met die perenboom en mooie blauwe vogels.
Moest ook nog wat geborduurd worden met de steelsteek.... hoe moet dat ook al weer....
...gelukkig heb ik een boek waar dat in staat.
De andere delen van de rand is met bloemen en vogels. Daar maak ik de vogels in een andere kleur.
Het zijn dan wel antieke stofjes, maar het moet ook een beetje vrolijk worden.

De herfst.... ja we kunnen er niet omheen natuurlijk.
Hier wat foto's van mijn tuin:






Dat ziet er dus allemaal heel normaal uit voor deze tijd van het jaar.
Maar als ik heel goed ga kijken.... soms is het even zoeken, dan zie ik toch ook nog zomer bloemen:










Dus het is echt herfst en zomer bij elkaar in mijn tuintje.


Buiten is het trouwens ook genieten samen met Terra.


In de notenboomgaard in het park wat walnoten gescoord.
Er wordt veel geraapt en zelfs uit de bomen geslagen met grote stokken.
Maar gelukkig blijft er ook nog wat over voor de grote vogels.


Kijk, dit vind ik regelmatig op het pad, een walnoot, keurig doormidden zonder inhoud.
De zwarte kraaien weten er wel weg mee.
Ze vliegen met de noot in hun bek hoog boven het pad en laten hem dan vallen.
Blijkbaar weten ze precies dat de harde ondergrond de noot in tweeën laat breken en zo kunnen ze de binnenkant gemakkelijk oppeuzelen. Slim hè?


Morgen gaan we de verjaardag vieren van dit kleine aapje, onze jongste kleindochter Sydney.
Ze is van de week 3 jaar geworden, wat gaat het hard!
Om toch een beetje jarig te zijn, kreeg ze deze Tompoes met drie kaarsjes er op.
Daar was ze ook al heel blij mee.


Fijne herfstweek gewenst!
Liefs,
Floor

zondag 5 oktober 2014

Weer thuis.

De vaste eenskijkenwatFloorweerheeftbeleefdlezers die elke zaterdag even kijken naar mijn quilt- en andere avonturen hebben mij gemist gisteren. Dat hoop ik tenminste :-)
Ik was er een paar dagen niet, op avontuur naar mijn vriendin Gea in het "verre" Borculo.


We hadden heerlijk weer, dus konden we genieten van het zonnetje in haar achtertuin.


De voortuin ziet er trouwens ook gezellig uit.


Ze heeft fruitbomen en struiken. Kijk eens hoeveel peren er aan dit kleine boompje hangen?
En ze had er al verschillende geplukt.
Ik kreeg er twee mee, ben heel benieuwd hoe ze smaken.


Ik was er op vrijdag met de trein naar haar toe gegaan en op zaterdag gingen we lekker struinen in 3 verschillende kringloopwinkels.
Ben gek op oude spulletjes, maar we gingen vooral voor Gea om te zoeken naar een bankje voor in de kamer. Ze wilde eens uitproberen hoe dat bevalt, dus eerst maar een bankje van de kringloop om te kijken hoe het staat in haar kamer.
Voor mij geen straf hoor om naar de kringloopwinkel te moeten.... ik bedoel.... te mogen...





Wat een hoop spulletjes en ook veel bankjes te koop.
Maar het valt nog niet mee om iets naar je zin te vinden in de juiste kleur, dus is het uiteindelijk niet gelukt.
Maar er viel genoeg te zien en te snuffelen, zelfs al kerstspulletjes...



Ook een heleboel oude poppen, dus daar wilde ik wel even kijken, maar niks van mijn gading.
Ach wat maakt het uit, kijken en niet kopen is ook al leuk.


Uiteindelijk vond ik op de valreep in de laatste winkel deze mooie groen-koperen kandelaars.
Ben gek op mooie kandelaars en ze staan nu inmiddels bij de andere op mijn oude kastje.
Samen gekocht voor 1 euro!

Heb ik dan helemaal geen steekjes gezet?


Natuurlijk wel. Had mijn kerstquiltje meegenomen en heb de sterren randen onder en boven helemaal gequilt. "Praten en breien" zei mijn moeder vroeger altijd  :-)
En gepraat hebben we hoor! Het quiltwerk is nu klaar, kan de afwerkranden er aan gaan zetten.
Maar voorlopig even bijkomen van die drukke dagen dus genoeg tijd voor mijn andere projecten.

Ik wens jullie ook een rustig weekje.
Liefs,
Floor