Kniples bij de Kersenmuisjes.

Had eigenlijk wat anders willen laten zien deze week, maar er is weer een blok van de kersenmuisjesquilt geboren, vind het leuk om die eerst te laten zien.

Op dit blok krijgen de muisjes les in het knippen van lapjes.
Niet moeilijk denk je?
Nou, dat valt nog wel tegen. Soms is het moeilijk om te knippen in een heel mooi lapje, dat blijft dan maar liggen omdat we dat zo zonde vinden.
Weet je wat zonde is? Om het niet te gebruiken!

Soms is het moeilijk om netjes recht te knippen of de juiste naadtoeslag. Dat moeten de  muisjes dus allemaal leren om een goede quilt-coach te worden.
Dus is deze les heel belangrijk.

Zoals ik al verteld heb, maak ik niet alle blokken van de quilt, omdat hij anders veel te groot voor me wordt.
Met 12 blokken krijg ik een mooie maat. Dus zoek ik de leukste uit.
Zoals deze dus, van de kniples.
Dit is het patroon van Ingrid (Supergoof) ik vond het erg leuk, maar ook een beetje zielig voor dat muisje dat ie helemaal alleen met die grote schaar aan de gang moest.

Dus nam ik wel het patroon als uitgangspunt, maar maakte er 2 muisjes van, samen zijn ze immers veel sterker?

Dit lieve meisjes muisje wil heel graag dat mooie jongensmuisje helpen, ze geeft hem goede adviezen.

Moet je die blik in zijn oogjes zien.... mmmm hij vindt haar wel aardig.
Ook heel lief natuurlijk dat ze hem helpt.

Samen knippen ze er gezellig op los. Allemaal driehoekjes van de mooiste stofjes.

Er komt natuurlijk weer een vrolijke blokjesrand omheen, die ik later pas ga maken als ik de volgorde heb bepaald.
Ook is dit blok weer versierd met mooie kantjes.
Ben heel blij met dit blok, echt heel leuk geworden.
Op naar de volgende, die gaat over een bibliotheek met quiltboeken, die hebben we toch ook allemaal?

Wens jullie een fijne week. Gelukkig wat normaler weer in het begin van de herfst.
Liefs van mij,
Floor

Lois en Sydney logeren.

Heerlijke (maar vermoeiende) dagen gehad,  want donderdagmiddag tot vrijdagmiddag kwamen mijn kleindochters Lois en Sydney logeren.
Gelukkig kan ik op mijn oude laptop nog een berichtje schrijven om jullie te laten meegenieten.

We begonnen toen ze kwamen om 4 uur, met het beschilderen van de door mij van te voren gekochte bijenhotels van Natuurmonumenten.

Eerst werden ze helemaal van een kleurtje voorzien, zodat de bijen de hotels extra aantrekkelijk zouden vinden.

Toen de verf moest drogen en Jody was uitgelaten, gingen we naar de Chinees waar we heerlijk hebben gegeten.

Natuurlijk ook een lekker ijsje toe.

Toen we thuis kwamen de bijenhotels voorzien van bloemetjes en wolkjes.
Nou... laat de bijen maar komen!

Veel te laat gingen de dames samen naar het grote bed....
Het bleef nog lang onrustig die avond :-)

De volgende ochtend gingen we naar het Universiteitsmuseum hier in Utrecht.
Daar is Lois in de jaren dat ze hier gelogeerd heeft al zo'n keer of 4 geweest, Wim ging ook altijd mee, op het laatst met de scootmobiel, dat kan daar gelukkig.
Maar Sydney nog nooit, en omdat ik het zo leuk en leerzaam vind gingen we nog maar eens.

Ze vond alles wat er te zien was heel interessant en bekeek het met aandacht.

Als de vitrines wat te hoog waren mocht ze bij Lois op haar rug, dan kon ze het goed zien.

Spannend om te zien waar je grote bloedvaten lopen in je hand.
Grappig, het was bij ons alle drie anders, dat wist ik niet.

Er is daar veel te zien. Veel over mensen en vooral dieren. Veel wat er is misgegaan zoals Siamese varkentjes en lammetjes op sterk water, maar ook modellen, echt te veel om op te noemen.

Hier een diertje (ben vergeten wat) in alle stadia van ontwikkeling.

Er zijn mappen met uitleg zodat je kunt zien wat het precies is.

Lois vond de eendjes wel erg lief. Fijn dat ze nu zelf foto's kunnen maken.

Zelfs Sydney had haar eigen toestel en was er druk mee.

Hoewel Lois ook wel haar instagram moest bekijken natuurlijk, je zult toch maar een berichtje iets later zien :-)

Hoewel het voor Lois wel oude koek was, heeft Sydney er veel aan gehad, en heeft met belangstelling alles bekeken.

Grappig als je in deze spiegel keek zag je (zogenaamd) hoe je hoofd er van binnen uitzag.

Mochten jullie in Utrecht zijn... zeker een bezoekje waard, niet alleen voor- of met kinderen.
Terwijl de kinderen bij mij waren, hebben jongste zoon en zijn vrouw heerlijk genoten van een nachtje hotel en van elkaar.

Inmiddels hangt mijn bijenhotel al aan de schutting.... ben benieuwd of er eitjes worden gelegd.

Van de Hortensia's moeten ze het niet hebben, want de meeste zijn verbrand met de hittengolf en inmiddels gekortwiekt.

Oudste zoon heeft mijn nieuwe computer zoveel mogelijk leeggemaakt en op een stick gezet, maar helaas ben ik de meeste mails en alle nieuwe mailadressen nu kwijt, heb alleen nog wat op de oude staat.
Maar al blij dat ik die nog heb, anders kon ik weken lang niets meer.
Nu maar terugbrengen naar de winkel.

Ik hou 2 weken blogpauze. Heb weinig te laten zien, ben alsmaar bezig geweest met de Vesalius quilt en de Kersenmuisjes zijn met vakantie :-)

Fijne weken gewenst en ik ga weer verder bloggen eind augustus.
(Nieuwsgierig als ik ben blijf ik jullie wel lezen hoor!)
Liefs,
Floor

Weer een stuke William Morris

Zo af en toe maak ik een blokje van mijn William Morris quiltje.

Nu er weer 5 blokken af zijn is hij weer een stukje gegroeid, zo leuk om te zien.

Het is altijd een uitdaging om de mooie patronen te laten uitkomen in een bepaald stukje van een blok.

Probeer zoveel mogelijk variatie aan te brengen.

De stoffen zijn zo mooi van ontwerp.

Je moet ze echt van dichtbij bekijken.

Kijk, hier zie je bovenin konijntjes en daaronder vogels, heel subtiel.

In de donkere stof is het duidelijker te zien.

Heerlijk om weer het volgende blokje te knippen en te naaien.

Wat minder leuk was, waren al die driehoekjes voor de 4 randen van de Vesalius quilt.

Maar.... de laatste rand is af!

Ging niet helemaal goed.... twee kleuren die niet bij elkaar passen....

Zo, even wat loshalen en een groene er aan, en het is opgelost.

Nu de laatste driehoekjesrand vastnaaien en daarna nog een randstof er omheen.

Gisteren kwam poppenvriendin Eva weer gezellig bij me op bezoek om bij te praten en mijn 113 Schildpadpoppen te bekijken, want sinds haar laatste bezoek was er weer veel bijgekomen.

Altijd leuk en gezellig als je dezelfde hobby deelt, daar weten wij quilters toch van alles van?

Deze keer een kort blogje (voor mijn doen) want mijn laptop is kapot, zodat ik er vrijwel niets op zie.

Echt balen, want hij is pas 1,5 jaar oud. Wat moet een mens tegenwoordig zonder?

Hopelijk komt er snel een oplossing, want dit is geen doen. (Zal wel terug moeten naar de fabriek 😫)

Wens jullie een gezellige en fijne week toe.

Liefs,

Floor