zaterdag 25 februari 2017

Blauwe Sylivia en nieuwe poppen.

Hallo lieve lezers!
Hoe het met mijn Sylvia gaat?
Inderdaad lang niets laten zien, maar denk maar niet dat er niets aan gedaan is.


Kijk, een hele rij blokken af, even gezellig op de trap gelegd.


Die kunnen dus weer aan de grote lap gezet worden.
Nog twee rijen te gaan, leuk dat ie zo opschiet!
Nog even alle nieuwe blokken op een rij:








Best grappig dat er ook paars en bruin in zit, maar de quilt krijgt - mede door de blauwe sashings - toch een hele blauwe uitstraling.
Moet nodig naar boven om weer blokken te knippen, want mijn quilttafel is nog steeds helemaal leeg en dat kan niet hè?

Ook al heel lang geen nieuwe oude Schildpad poppen meer laten zien, terwijl er toch wel weer wat nieuwe zijn aangeschaft.


Na de lieve grote babypop Suze die ik het laatst had laten zien, kwam deze mooie pop eindelijk in mijn bezit.
Een Barbel van 34 cm met bruine haren en blauwe ogen, die ik Katja heb genoemd.


Heerlijke bolle wangetjes heeft ze.


Ook deze kleine jongen is nieuw aangeschaft.
Hij heet officieel Hans, maar heb hem Keesje genoemd.
Bloot gekocht, en toen dit pakje voor hem gebreid.
Breien is - vooral zonder patroon - niet mijn sterkste kant, maar ach, hij heeft het wel lekker warm nu :-)
Kom misschien wel eens andere kleertjes tegen op MP die hem passen.


Zocht al lang naar een Hansje van 25,5 cm met bruin haar en bruine ogen, die zie je namelijk maar weinig, en als je ze tegen komt zijn ze me veel te duur.
Maar ik had geluk!


Kleine Hans, staat nu gezellig bij de grote Hans en zijn geliefde Catharina.
Net een echt gezinnetje zo.


Waar ik ook veel geluk mee had, was deze kleine Barbel van Schildpad.
Ook 25,5 cm en ik heb haar Greetje genoemd.
Greetje laat hier trots haar paardje zien en trotseert de sneeuw en de kou in haar zomerjurkje.


Lief smoeltje hè?


Deze twee ukkies heten nu Marianne en Peter en zijn 14 en 15 cm klein. Leuk zo met hun klederdracht kleertjes aan. Peter heeft zelfs nog een rol touw op zijn rug, voor als ze de bergen in gaan.
Die kleertjes kunnen overigens niet uit, daar is het allemaal te klein voor.


Mijn laatste aanschaf is dit prachtige kleine poppenwagentje van blik. (Ter vergelijking: het popje is 22 cm)
Steeds maar kijken op MP, en genieten, maar zo duur.....
Uiteindelijk heb ik de knoop doorgehakt en deze gekocht. Geld moet rollen nietwaar? :-)


Ter afsluiting van al dat poppenspul nog even deze foto van onze kleindochters die met hun ouders afgelopen week in Disneyland Parijs waren.
Ze hebben genoten en ook nog veel van Parijs gezien, beetje cultuur snuiven :-0

Lieve groetjes en een heerlijke week gewenst!
Floor





zaterdag 18 februari 2017

Jonathan wil een vriendje.

Soms wordt mij gevraagd wanneer er weer een avontuur van Charlotte op mijn blog verschijnt.
Tja.... Charlotte is een stuk rustiger geworden sinds ze moeder is geworden.
Maar van de week was ik toch (stiekem) getuigen van een avontuur van Jonathan haar zoontje, die zich nu oud genoeg voelt om alleen op pad te gaan:


J: Mamma.... ik verveel me zo, ik zou zo graag een broertje of zusje hebben om mee te spelen.....
C: Denk niet dat dit gaat gebeuren Jonathan...


J: maar ik voel me zo eenzaam....


J: ik moet alsmaar huilen omdat ik me verveel en zo alleen voel...


C: lieve jongen.... waarom ga je niet met aapje Jochem spelen? Die zit boven bij de poppen en is ook alleen...


J: Oooh mam, wat goed dat je daar aan denkt en dat ik al zo groot ben dat ik alleen naar boven mag!


J: hallo Jochem, we zijn allebei alleen, en al zien we er anders uit, we zijn allebei aapjes en kunnen     best met elkaar spelen...
Jo: ja, dat is leuk Jonathan, wat zullen we spelen?
J: ik wil graag spannende avonturen beleven, net als mijn mamma vroeger...
Jo: ik ben denk ik niet zo van "spannend", ik ben een rustig aapje.
J: dat komt vanzelf wel, ga maar met me mee.


J: kijk Jochem, dit is een bak met lapjes van baasje Floor in haar atelier, daar kunnen we heerlijk in gaan zitten en de boel door elkaar gooien, leuk joh!
Jo: denk niet dat baasje Floor daar blij mee is, dat mag vast niet Jonathan...


J: dan gaan we naar de kamer van baasje Wim, lekker tegels kapot slaan, die heeft hij nodig voor zijn mozaïek...
Jo: denk niet dat dit mag Jonathan, dat doet hij liever zelf en het is ook gevaarlijk ...


J: zo leuk, moet je eens kijken Jochem, al die poppen, daar zit ik de hele dag tussen, je kunt gezellig met ze knuffelen...


..... of aan hun nek gaan hangen....
Jo: maar die popjes gaan heel snel stuk Jonathan, dat moet je niet doen!


J: jij wil ook niks, ongezellig hoor! Kom we gaan naar de badkamer, daar kunnen we leuk met de wasmachine spelen...
Jo: Jonathan, dat is gevaarlijk! Straks doet baasje Floor hem dicht omdat er gewassen moet worden en dan zit jij daar nog in!


J: dat is waar Jochem, dan gaan we maar heerlijk dollen in de borduurmand, zo leuk al die draadjes...
Jo: Jonathan......


J: nou, dit mag vast wel Jochem, we gaan buiten bengelen een het rek...
Jo: dat durf ik niet.... ik heb hoogtevrees...


J: naar de kamer dan maar, gaan we met die rare oranje hond spelen, die slaapt toch, merkt ze niets van...


Jo: ooohhh, pas op Jonathan, ze is wakker en boos, ze gaat je bijten!!!


J: mamma... er is niets aan met aapje Jochem, hij is overal bang voor, wat heb ik aan zo'n vriendje?
C: Jochem is anders dan jij, daar verander je niet veel aan Jonathan, maar er is wel iets wat altijd leuk is om samen te doen...
J: o ja, wat is dat dan?


C: dat is samen eten!
J en Jo: jaaa!!! dat vinden we leuk, lekker en gezellig!


J: knuf, knuf, knuf, dank je wel mam, nu heb ik toch een vriendje, een vriendje om samen mee te eten, ben ik toch niet meer zo alleen...


C: is goed jongen, er is altijd een manier om iets samen te doen, dat heb je nu dan toch maar geleerd.
Veel plezier samen met Jochem!

Een fijne week gewenst!
Liefs,
Charlotte, Jonathan, Jochem en Floor

zaterdag 11 februari 2017

Top klaar!

Van de week was het zover, de top van mijn Boeren-huwelijks-quilt was af!


Vind hem heel leuk geworden met al die verschillende voorstellingen, was ook reuze leuk om te doen.


Dit was het laatste blok dat ik nog moest maken. De schapenhoedster met haar twee lieve witte schaapjes.
Zal ik jullie de andere blokken ook nog even snel laten zien?















Dit is één van de vier hoekblokken met dezelfde achtergrond stof dan het middenpaneel.


Voordat er gedubbeld kan worden, eerst de top nog strijken. Heel vervelend werk vind ik dat.


Denk niet dat ik daar erg mijn best op doe, heb echt geen zin om alles netjes zoals het hoort te strijken.
Foei o foei, ik zet gewoon de strijkbout er op en klaar... (zie je toch niet aan de voorkant)
Hoe ik dat dan doe met quilten? Ik zie wel, komt vast goed....


Dubbele..... tja daar heb je wel een grote lege tafel voor nodig....
Niet klikken op vergroten, want dan zien jullie pas goed wat voor gruwelijke bende het de laatste tijd was in mijn atelier.


Een paar weken bezig geweest met opruimen en schoonmaken, kijk eens zo netjes als ik ben haha!!


Ja, de andere kant ook hoor, alle lapjes keurig opgeruimd.


Maar de lapjes waar ik mee bezig ben, heb ik graag om me heen. Daar kwam van de week een oplossing voor.
Bij "Trekpleister" waren deze Tomado rekjes in de aanbieding, ideaal om naast mijn stoel te zetten gevuld met de lapjes waar ik mee bezig ben.


Het dubbelen kon dus eindelijk beginnen...


Natuurlijk met mijn speciale kromme naald...


Als je hem door de 3 lagen steekt, komt ie vanzelf weer omhoog, scheelt je heel veel pijnlijke vingers.


Het middenstuk is wat te ruim zoals je ziet. Dat heb ik expres zo gedaan.
Wil dat namelijk gaan rasteren. Heb het eerder bij de hand gehad, dat de rand die er na kwam te strak kwam te staan omdat het middenstuk wat kromp door dat intensieve quilten.
Hopelijk komt het nu precies goed, even afwachten...


Zo, ik kan aan de slag!

Ik heb het patroon een heel stuk kleiner gemaakt, dat doe ik meestal, maar ook hier en daar wat veranderd.


Kijk, zo is het origineel. Er zit daar maar één bloemenkrans in i.p.v. vier, en de verschillende figuren staan niet allemaal recht in beeld, maar schuin en op de kop en ik heb ze verplaatst.


Ook heb ik ruitjesstof gebruikt voor de achtergrond, en niet eerst al die ruitjes aan elkaar genaaid.


Trouwens... we hebben hier vandaag een hele witte wereld! Mooi is het hoor, echt genieten.


Jody vond het ook reuze leuk in de sneeuw.


Ze wilde niet in de camera kijken die eigenwijze druif, veel te spannend daar buiten.


Thuis, lekker op de bank lukte het wel.


Lekker smoeltje hè? Ze kijkt wel een beetje zielig... ze heeft ook een zwaar leven hier :-)

Ik wens jullie een hele fijne week toe.
Liefs,
Floor