zondag 24 juni 2012

Het geheim van Floor.

Het gaat lekker met mijn Rose of Sharon quiltje.
Omdat het zo leuk werk is heb ik er fijn in de tuin (toen het een paar dagen droog was) aan kunnen werken en al snel was het middenstuk klaar.


Elk blokje is 10,5 cm, totaal dus 21 x 21 cm, piepklein dus.
Maar wat ziet het er schattig uit!
Ik zat te popelen om de brede (nou ja wat heet breed....) rand er aan te zetten, dus weer lekker aan het appliceren geslagen.


Kijk zo leuk het staat! Als de vier delen van de rand klaar zijn, worden er op de hoeken ook nog hartjes geappliceerd over de schuine naad heen.
Ben vanmiddag alweer begonnen aan het 2e deel, want ik kan niet wachten om te zien hoe het quiltje is als het helemaal klaar is. Dan meet het 50 x 50 cm, dus echt miniatuur.

Maar wat is nou dat geheim..........
Dat zijn de mini rondjes die o.a. midden in elk blokje zitten en op de zestien rechte groene "takjes" (klik voor vergroting).
Ze zijn 8 a 9 mm klein, en het lukte me eerst niet om ze mooi rond te krijgen.
Inmiddels ben ik achter "het geheim van Ted Storm" gekomen, maar mijn werkwijze bevalt me toch het best.
Zal het even demonstreren, misschien vind je het leuk om te weten:


Snij een reepje stof en even breed, 3 reepjes vlieseline. Die op elkaar op het reepje stof strijken en koud laten worden.


Daarop teken je (met een mal) mini rondjes van 9 mm. Ik gebruik hiervoor een lineaal met kleine cirkel mallen, ooit gekocht bij de Bruna).


Dan de rondjes heel secuur uitknippen, want ze moeten perfect rond zijn natuurlijk.


Dan met behulp van dezelfde lineaal, rondjes van 18 mm tekenen op een bredere reep stof.


Het rondje uitknippen en met mini rijgsteekjes rondom rijgen aan de achterkant van de stof.


Dan heel voorzichtig aan de twee draadjes trekken met het harde rondje precies in het midden (gebruik de punt van de schaar om het rondje vast te houden).
Zachtjes maar strak aantrekken en vastknopen. Lange draden afknippen.
Alleen aan de achterkant strijken op een zachte ondergrond en daarna een beetje vormen met de hand als het rondje nog warm is, zodat het bol wordt.
Mocht het niet perfect rond zijn, dan met de zijkant in de rondte langs de strijkbout....au!! oppassen voor je vingers!


Klaar! Een perfect rondje, Ted doet het me niet na..... o ja toch wel, zij kan ze maken van 6 mm, maar zij is ook een master-quilter. Verschil moet er zijn niet dan?
Maar ik ben tevreden met mijn rondjes en dat is het belangrijkste.
Nu maar weer verder met de leuke rand.......

zondag 17 juni 2012

In de opruim-modus.

Er kwam weer eens een "zak van Max", dus eens even de kleerkast van mijn man opgeruimd, maar daar kwam weinig uit voor Max.
Dan maar eens opruimen in mijn quiltkamer, want soms zit eens mens zomaar opeens in de opruim-modus.
Dacht ik dat ik "nog maar" aan drie quilts bezig was, vond ik in een la met lapjes m'n sterren die ik een tijd geleden gemaakt had.


Eigenlijk zou het een redelijk grote quilt worden, in allerlei kleuren, maar ik was niet tevreden als ik ze bij elkaar legde.
't Werd me te druk, te rommelig.
Dan maar effen blokjes er tussen? Nee, nog niet naar mijn zin.
Dus maar zolang (hoe lang?) in een la gestopt.


Nu heb ik besloten om alleen de paarse, groene en blauwe sterren te gebruiken (aangevuld met donkerblauwe passtukken) en er een tas van te maken.
Ik heb ze op een lap gespeld en zo ga ik ze aan elkaar naaien, en dan donkerblauwe hengsels en aan, dat wordt wel leuk lijkt me.
Hebben ze toch nog een bestemming.


Van de overige sterren heb ik leuke kaarten gemaakt, dus er wordt niets weggegooid of terug gestopt in de la met lapjes :-)


Als je zo aan het opruimen bent, vind je nog eens wat.
Zie hier de al heel lang  geleden geknipte flanellen lapjes om een quiltje te maken voor m'n poppenbedje.
Oeps! Nog een project...... ik vind lapjes knippen ook zo leuk!


Nu nog de mappen met foto's en patronen uitzoeken.
Wie weet vind ik daar wel een hoop WIM's of te wel: Wil Ik Maken quilts in.
Eigenlijk hoop ik maar van niet, want ik heb al zoveel plannen in mijn hoofd zitten, en er komen steeds nieuwe bij. Maar ja, welke quilter heeft daar nou geen last van......

zondag 10 juni 2012

Bee in Lopik en Japans blauw.

Woensdagochtend was de laatste bee in Lopik bij "De lekstekers".


Het was druk, bijna iedereen was aanwezig op deze laatste bee voor de zomerstop.


Ja natuurlijk - ik zei de gek - was er ook, een beetje onderuitgezakt, want ik was erg moe,
en zo te zien kwam er ook weer een opvliegertje langs :-)
Ik denk dat ik daar tot mijn 80ste last van houd......


Het was leuk om te zien waar iedereen mee bezig was, of gemaakt had.


Zelf had ik mijn mini-vingerhoedjes meegenomen.


We waren allemaal weg van de kleine mandjes. Dus even vragen hoe ze dat precies had gedaan met dat plakken met lijm....


Even met elkaar overleggen, of gewoon gezellig in een quiltboek bladeren....


Maar het meest van al werd en gekletst, want wat hebben vrouwen elkaar toch veel te vertellen!
(Foto's van de bee zijn gemaakt door Helma de Jongh Ravestein)

Thuis ben ik natuurlijk ook druk. Mijn applicatie mini-quiltje schiet lekker op, ik werk daar met veel plezier aan.
En elke avond een stukje quilten aan mijn Amish quilt.


Maar ik werk soms ook aan mijn Japans-blauwe quilt, dus die wordt steeds een stukje langer.
Misschien valt het jullie op, maar ik heb er - op aanraden van dames op de bee in Utrecht - rode driehoekjes tussen gezet, om de quilt wat spannender te maken.
Ook komt er nog een rode bies tussen, of omheen, dat weet ik nog niet.


In de tuin is het dit jaar een feest van Vingerhoedskruid. Jaren achtereen lukte het niet om ze te krijgen.
Ze zaaide zich wel uit, maar de mini plantjes werden direct door de slakken opgegeten.
Dit keer hadden ze blijkbaar andere kost, want ze bleven staan, en ik kan nu genieten van deze prachtplanten, met in bijna elke bloem wel een dikke bij of hommel.


Maar kijk dit eens! De paksoi uit eigen moestuin doet het geweldig, en vanavond hebben we deze lekkere jongen (of meisje?) opgegeten. Lekker met oesterzwammen, vega-stukjes en pasta.
Wij eten het vaak, even roerbakken met van alles er doorheen, snel, gezond en lekker.


Tot slot nog een overlijdingsbericht..... :-(
Dit lieve kleine kwetterbekje -zo noem ik jonge meesjes omdat ze zo leuk kwetteren- vloog de verkeerde kant op, tegen ons raam...... op slag dood. Zo zielig toen ik dat warme vogellijfje in mijn hand hield. Heb hem of haar nog even in een dichte doos gelegd, in de hoop dat ze alleen maar een beetje bewusteloos was, maar helaas, het leven kwam niet meer terug en nu ligt ze begraven  in de tuin.....wat jammer toch van zo'n mooi jong leventje.....


Nee, ik kan jullie niet in tranen achterlaten, dus nog maar een foto dan om je weer een beetje op te vrolijke.
Dit mooie gedichtje over quilten stond in de nieuwsbrief van de Medische Missie Zusters (juni 2012). Prachtig hè, dus eigenlijk is quilten een soort van meditatie.....

zondag 3 juni 2012

De huisjes op hun bestemming.

Vandaag, precies 40 jaar geleden, lag ik in bed. In het kraambed wel te verstaan.
Mijn kleine jongste knulletje van toen is in die 40 jaar flink gegroeid en dus vandaag jarig.
Gisteren vierde hij dit heugelijke feit en natuurlijk waren wij er ook.
En er gingen twee quilts mee naar Almere, ten eerste de huisjes voor Sydney onze jongste kleindochter.


Zo is hij geworden, met een leuke vrolijke rand er omheen.


Mijn schoondochter Moonique vond hem erg mooi geworden.
Maar ja, wat zou kleine Sydney er van vinden? Zij moest hem toch ook goedkeuren.


"Is deze mooie lap met huisjes helemaal voor mij oma"? Lijkt ze hier te vragen.


"Oh, wat leuk, allemaal beertjes!"
Gelukkig, de kleine meid was direct enthousiast!


Het etiket op de achterkant.

De Japanse poppenquilt, die ik aan Moonique had beloofd, was door omstandigheden nog steeds niet in haar bezit. Nu kon ik hem dan eindelijk aan haar geven, en gelukkig was deze grote meid ook heel enthousiast!
Die krijgt een mooi plaatsje in hun huis, en ik ben blij dat hij een goede bestemming krijgt.


Trouwens... misschien hebben jullie ook het Quiltnieuws van het Quiltersgilde, want daar staat mijn Japanse poppenquilt op het "Prikbord" (rechts) samen met nog zo'n zelfde quilt (links) die ook heel mooi is, maar weer anders door de andere stoffen.
Die rode quilt links is van Carla van de bee in Utrecht en naast mijn quilt een foto van de kleindochter van Truus, een mail-quilt-vriendin van mij, met een zelfgemaakt quiltje.
Wat een toevalligheid allemaal op één pagina!
En.... verderop staat er een stukje over "De Lekstekers", de quiltbee in Lopik, waar ik ook elke maand naar toe ga.


Ik ga nog even door hoor met mijn kleindochters! Als jullie het saai vinden, dan gewoon klikken op het rode kruisje bovenaan haha!
Ach, die kleine, dat gaat zo hard! Ze is nu alweer 8 maanden jong en staat al vrolijk in de box. Hoewel ze er veel liever uit is om over de grond te kruipen en alles te ontdekken en in haar mond te stoppen.


"Hè, daar is Indy ook, kunnen we fijn samen spelen..."


"Maar het liefst speel ik toch met mijn grote zus Lois"!


"Zij vindt mij ook heel erg leuk".

                                                                                  (Foto: Moonique Vogel)

"Zo gek is dat toch niet? Wij zijn een heerlijk stel.... toch? "
Ja, hoor lievertjes, dat vinden opa en oma ook!