woensdag 13 maart 2024

Courthouse steps.

Naar de bee neem ik altijd een makkelijk te maken blokje mee, zodat ik niet te veel hoef op te letten wat ik doe, want praten en kijken naar wat de anderen doen is ook belangrijk.
Omdat ik alle klosjes blokken die ik nodig heb voor een quiltje klaar heb, "moest" ik iets nieuws.
Bij  Ingrid van Supergoof zag ik haar beeldige kleine Log Cabin blokjes, waar ik gelijk verliefd op werd.


Omdat ik om de Ć©Ć©n of andere reden moeite heb met het maken van het Log Cabin blok, heb ik gekozen voor een klein Courthouse steps blokje.
Het is totaal 8,5 cm klein.


Heb met een mooi papiertje een klein mapje gemaakt om de geknipte blokjes in de doen.


Zo kan ik ze gemakkelijk meenemen naar de bee.


Natuurlijk toen ik daar was ook een paar lapjes gescoord bij Diana van onze nieuwe quiltwinkel. 


Al mijn klosjes hangen nu op mijn ontwerpwand.
Zo ga ik ze aan elkaar zetten, hier zitten ze dus allemaal nog los.
Wordt vast heel fleurig als het klaar is.


Zo af en toe werk ik een half uurtje in de tuin om die lenteklaar te maken.
Dat kost me heel veel moeite omdat het lopen en bukken zo slecht gaat.
Met de rollator lukt het niet over het smalle paadje in de tuin, maar toen bedacht ik om een looprek te kopen.
Daaraan maakte ik twee tassen.
EĆ©n voor gereedschap en de grote tas voor het afval.


Nu heb ik steun en lukt het om alles mee te nemen naar de groencontainer.
Soms ben ik best een slimme meid šŸ˜€
Duurt wel even voordat de hele tuin klaar is, maar ik doe het zelf!!!


Het is weer Viooltjestijd, dus een gezellig bakje vol gekocht.


In de tuin wil er ook van alles groeien en bloeien.




Afknippen voor binnen is ook een goed idee.


In het park en bij de buren zag ik ook veel moois in bloei staan.






De reiger in het park zit rustig te wachten totdat er een visje of kikkertje voorbij komt.


Zelf zit ik voornamelijk op de zon te wachten šŸ˜Ž
Maar zo af en toe komt ie even te voorschijn achter de wolken.

Liefs,
Floor






zaterdag 24 februari 2024

Het tiende en elfde huisje is klaar!

Omdat ik een beetje achter liep met het laten zien van de huizenblokken van mijn Huizen en Harten quilt, laat ik er nu maar twee tegelijk zien.


Dit was ook alweer zo'n leuk blok om te maken.
Twee huisjes gezellig bij elkaar. 



De drie sterren zijn ook zo mooi.


Wat zou een Huizen en Harten quilt zijn zonder harten?


Natuurlijk weer een huiselijke spreuk.


Dit wordt de laatste rij huisjes, dan zijn het er twaalf. 
Mooi formaat ook.


Toen was ook het elfde huisje klaar.



Wat een gezellig blokje is dit met dat kleine vogeltje er in.


Deze grote vogel kennen jullie wel, het is Juultje, van de quilt "Met Juultje het jaar rond" die ik enige tijd geleden heb gemaakt.
Omdat dit patroon van dezelfde ontwerpster is, kreeg ze ook in deze quilt een plekje.


Veel, maar leuk werk, om de leukste stofjes uit te zoeken voor een klein blokje.



Deze heb ik er zelf weer bij bedacht, want hier is echt mijn thuis waar ik naar volle tevredenheid al 37 jaar woon.

Nu ben ik bezig met het twaalfde en laatste blok.
Daarna komen er nog twee randen omheen, dus dat gaat nog even duren.


Kijk eens hoe mooi mijn wilgenboompje bloeit!


Zo mooi die roze katjes met regendruppels.


De Elzen staan ook in volle bloei.


Ook die zijn mooi als je ze van dichtbij bekijkt.
Door al die wind en regen de laatste dagen zullen de pollen inmiddels wel grotendeels uit de lucht zijn.

Geniet van de zon als de wolken even aan de kant gaan! šŸŒž
Liefs,
Floor

zaterdag 10 februari 2024

Cavia praatjes.

Zoals jullie weten heb ik sinds enige maanden twee lieve cavia's.
Die had ik eigenlijk voor mijn verjaardag in januari gekregen van Theo. Had geen geduld om te wachten tot "de grote dag".
Ik maak tientallen foto's per dag van het stel en geniet er de hele dag van.


Vind het altijd zo gezellig om ze eten te geven en ze te zien smikkelen en smullen.
Als het aan hen lag ging dat de hele dag door šŸ˜ƒ


Als ik Noortje (de oudste) op schoot neem, is Jody er als de kippen bij.
Ze steekt haar neus tegen haar aan omdat ze ruikt als een heerlijk hapje.


Daar moet ik dus voor oppassen, anders neemt ze zo een hap.


Omdat de kleine Sjaantje nog een beetje bang is, heb ik een knuffelzak voor haar gemaakt, dan voelt ze zich een beetje veilig.


"Even snuffelen hoor.... volgens mij kan je dit niet eten".


"HĆØ, wie hebben we daar, is dat een hele grote cavia?"


Oeps, dat ging bijna mis, Jody werd helemaal hysterisch, en wil net een hap nemen...


Gelukkig duwde ik haar snel weg, Sjaantje gered. šŸ˜Ÿ


Als je deze foto ziet, weet je gelijk waarom ze in het Engels Guinea Pig genoemd worden, echt een klein varkenssnuitje.


Noortje heeft heel mooi en lang haar. Daarom lijkt ze heel erg dik, maar daaronder valt het reuze mee.


Eten, dat is wat ze het liefste doen... bijvoorbeeld van de hooirol...


Maar hun huisje is ook heel lekker. Gemaakt van karton en kruiden. Ze zijn al aan hun tweede bezig, want ook het karton moet er aan geloven.
Dat is niet gevaarlijk hoor.


Als de zijkanten kaal gegeten zijn, zoekt Sjaantje het hogerop.


"Van hieruit heb ik een goed uitzicht Noortje, kijken of er weer eten aankomt!"


"Gelukkig, daar is iemand... even proeven,... ja het is Floortje, ben benieuwd wat we nu weer te eten krijgen".


"Lekker, Chinese kool en komkommer!"


"Piiiiieeeeppp! nu willen we hooi en gedroogde Paardenbloemen!!! ".


"Piep nou even mee Noortje, dan hoort ze ons wel, want we hebben zo'n honger"


"Daar komt de emmer hooi, ik kan niet wachten, dus begin ik maar vast".


"Kijk,  now we're talking, eten.... zucht, en dan kunnen we wel even lekker gaan slapen...."


......... tot de volgende keer.

Liefs.
Floor, Noortje en Sjaantje.