zaterdag 28 januari 2017

Winter tussendoortje.

Dat doen quilters graag hè? Een tussendoortje.
Dat een tussendoortje soms een grote quilt is, dus zo maar een paar jaar in beslag kan nemen daar denken we gewoon niet aan.
Maar dit tussendoortje is lekker klein, totaal 18 x 24 cm.
Heb het al een tijdje klaar, maar het kwam er niet van om het jullie te laten zien.
Veel foto's, dus ga er maar lekker voor zitten :-)


Nee, dit prachtige naïeve werkje is niet van mij, maar van Janet Bolton die ik zeer bewonder.
Zo iets zou ik ook graag kunnen maken.


Heb al haar boeken die in het Nederlands zijn verschenen, heerlijk om in te kijken en te lezen.



Maakte al eens eerder een werkje in haar stijl, dat waren deze zonnebloemen en kipjes, maar nu wilde ik iets winters.
Janet schrijft in haar boeken dat het mooi is om een werkje te maken van een beeld dat je is bij gebleven, of heeft ontroerd.
Jeetje.... een winterbeeld wat me is bijgebleven......


Opeens zag ik een beeld voor me.
Jaren geleden ging ik Terra 's avonds uitlaten. Het was winter en toen we buiten kwamen had het gesneeuwd! Niks van gemerkt en opeens een witte wereld, wat een verrassing!
Niks geen klein rondje, maar het hele witte park door.

Toen ik de lange brug over de fortgracht overliep en boven kwam was daar het beeld wat ik zo weer kan oproepen:
Vier jonge mensen die reuze lol hadden met het maken van een hele grote sneeuwpop.
Hij was net klaar en ze genoten er zichtbaar van.
Trots als kleine kinderen stonden ze daar te genieten van die mooie pop met dode takken van de berenklauw in zijn hoofd gestoken.
Die enthousiaste jonge mensen in de sneeuw ontroerde me en is me altijd bij gebleven.
Dat wilde ik gaan maken!
Snel een schetsje gemaakt, nu maar met twee mensen anders werd het te veel.


Eerst zoeken naar de ondergrond stofjes....


Zoiets leek me wel wat. Natuurlijk zwarte stof met witte puntjes als een heldere sterrenhemel in de winter.


Een achtergrond van ongebleekte katoen. Daarna een blauwe rand onder het zwart gemaakt, toen de zwarte stof erop genaaid en dan de volgende beetje doorschijnende stof er overheen.
Dat mag (nee, moet!) met slordige steken, niks perfect, het gaat om de emotie, dat wat je wilt uitbeelden.


Vergeten wat tussendoor foto's te maken, maar zoals jullie zien werd de voorstelling nog eenvoudiger gemaakt, dat is belangrijk met dit werk. Alles zo simpel mogelijk en toch laten zien wat je bedoelt.
Dus i.p.v. een echt bankje werd het een donker blokje.
I.p.v. twee mensen werd het er maar één. Heb de anderen weggelaten en ben er zelf gaan zitten genieten.


Eerst alle stukje uit de stof knippen zonder naadjes en neerleggen om te kijken of het naar de zin wordt.
Zo was ik tevreden over de compositie..... nog wel een beetje kaal, want natuurlijk moest mijn Terra er nog bij.

                                     

Om het later op de juiste plaats vast te kunnen naaien moet je wel weten waar de verschillende delen  moeten worden opgenaaid.


Dus trek ik alles over op calque papier.


Tussen het vastnaaien door steeds kijken of alles nog klopt.


Natuurlijk moet je eerst alle delen opnieuw knippen, nu met een naadje.
Zo werd het uiteindelijk. Terra vol verbazing kijkend naar die grote witte man.


Dat staartje viel nog niet mee, wat is dat klein en dan ook nog rondom een naadje naar binnen slaan!


Daarna komt het afwerken van het geheel.
Een boompje met sneeuw geborduurd op de zwarte achtergrond. Hier en daar wat lijntjes om Terra en de sneeuwpop. Details invullen en hier en daar een knoop. De witte was gelijk een volle maan.
Natuurlijk op het hoofd van de sneeuwpop de dode Berenklauw takken geborduurd...
Ja, zo was het helemaal naar mijn zin en beeldt het uit wat ik voelde op dat moment.
Het is dus geen quiltje geworden, maar de stof zit vast om een paneeltje.


Het staat op mijn bureautje waar ik dit blogje nu aan zit te typen en ik geniet steeds als ik er naar kijk.

Waar ik ook van genoten heb....


De ijspret van kinderen en hun ouders afgelopen week.
Schaatsen onder....


.... en genieten maar, met velen tegelijk op de fortgracht hier in ons mooie park!
Ook al kan ik zelf niet schaatsen, er naar kijken vind ik ook al heel leuk.
Jammer, het is nu weer afgelopen, maar wat meer warmte vind ik ook heel fijn.

Wens jullie een hele fijne week toe.
Liefs,
Floor

zaterdag 21 januari 2017

Blokken af, en Lois jarig!

Ben heel druk met mijn Boeren-bruilofsquilt die-nu-maar-eens-af-moet!
Heb inmiddels weer 2 blokken klaar.


Het mannetje met de ploeg... Die mag wel opschieten als dat wat hij wil gaan zaaien nog geoogst moet kunnen worden voor de bruiloft!
Voor de afwisseling met een mooi zwart paard voor de ploeg, want in andere blokken heb ik al twee bruine paarden gemaakt.


Dit blije meisje met hond is een leuk klein blokje dat ik snel af had.
Ze had eigenlijk lege handen, en ook geen hondje, maar dat heb ik veranderd.
Nu ik zelf weer zo blij ben met mijn nieuwe hondje Jody, moest zij er ook eentje hebben.
(Trouwens... nog hartelijk dank allemaal voor jullie lieve enthousiaste reacties op mijn vorige Jody-blogje!)


Dus kreeg ze een bal in haar handen, hoewel Jody daar helemaal niks aan vindt.


Die ligt liever gezellig bij mij op de bank op de quilt. Lekker knus en warm, wat wil een hondje nog meer! (Zien jullie Charlotte en Jonathan jaloers kijken? :-)

Het is trouwens heerlijk winterweer momenteel. Dat ik dat zeg is heel bijzonder, want ik ben helemaal geen wintermens.


Dit is mijn lijfspreuk. Zou best een winterslaap willen houden en in maart weer wakker worden als het zonnetje schijnt en het lekker warm begint te worden.


Maar.... er is eigenlijk ook wel veel moois te zien.
Sneeuw hadden we hier in Utrecht niet, maar kijk eens naar die prachtige ijsstekels!
Lijkt net een cactus.


Heel apart is het, je blijft overal kijken.


Nu is alles weer weg, maar ik zag gisteren al kinderen schaatsen op de fortgracht, maar ik had jammer genoeg mijn fototoestel niet bij me.


Met de kerst kreeg ik van mijn lieve schoondochter een hele grote tas vol met quiltstoffen.
Kijk eens wat een stapels!
Zij had nogal ruim ingekocht om er natuurlijk iets mee te doen, maar na een paar kussentjes had ze niet zo'n zin meer en kreeg ik ze.
Er zijn er veel met mooie zachte romantische kleuren, daarvoor zit er al een plannetje te broeden in mijn hoofd.....
Ben aan het laatste blok van de boeren bruilofsquilt bezig, en als de top af is mag ik met een nieuw project beginnen toch?
Zal ik vast een beginnetje maken om te kijken hoe het wordt?......... oeps, beter nog even wachten!


Vrijdag was onze Lois jarig en hield een zwemfeestje met 10 kinderen van school die ze had uitgenodigd. Na afloop gingen de frietjes er wel in.


Vandaag vierde ze het voor familie en dus kregen we vanmorgen deze mooie taart te zien en te eten.


Natuurlijk met een paard, hoe kan het anders, want Lois ademt paard, droomt paard en rijdt paard.
Ze is alweer 11 jaar geworden, wat een leeftijd alweer!


Even poseren voor oma met kleine zus Sydney die daar eigenlijk niet zo'n zin in had.


Ach, wat doe je als modern kind als er visite is voor je verjaardag.....
Ongezellig hoor meiden!

Volgende week laat ik jullie een leuk winter-tussendoor-werkje zien dat ik gemaakt heb.
Geniet deze week maar van het mooie winterweer en natuurlijk zo af en toe lekker steekjes maken :-)

Veel liefs van mij,
Floor

zaterdag 14 januari 2017

Weer een hondje !

Hallo lieve mensen.
Ja, jullie lezen het goed. Ik heb weer een hondje!
Het is nu een jaar geleden dat mijn lieve Terra overleed, en toen ook laatst mijn oude poesje Yindee er niet meer was, kwam de wens voor weer een hondje weer sterker naar boven.
Een huis zonder dier... ik kan me er niets bij voorstellen. Heb altijd wel één of meerdere dieren gehad.
Dus op zoek naar een klein lievertje....


Dit is haar geworden, ze heet Jody. Is het geen schatje?


Jody is een kruising tussen een Chihuahua en een teckel, een z.g. Chihua-teckel :-)   en heeft de grootte van een teckel. Haar leeftijd wordt geschat op 5 jaar.


Ik heb al vaak op de site van het asiel hier gekeken sinds Terra er niet meer is, maar daar zijn bijna alleen maar grote honden of een kleintje met problemen.
Een pup wilde ik ook liever niet, en tot 5 jaar was het prima, dus was Jody een perfecte keuze.


Ze komt uit Roemenië, dus een lief klein asielzoekertje.
Daar hebben veel honden (en ook mensen) het slecht en hier in Nederland worden ze met liefde opgevangen en geplaatst bij mensen die er wat voor over hebben om zo'n diertje weer een fijn bestaan te geven.
Sommige hebben ook veel doorstaan en zijn daardoor wantrouwend naar mensen geworden.


Gelukkig heeft Jody daar geen last van, het liefste wat ze doet is de hele dag knuffelen.
Laat ik dat nou ook zo fijn vinden...


Mijn man was eigenlijk niet zo'n voorstander van een nieuw hondje.... maar kijk nou eens! Ze zijn gek op elkaar, heerlijk toch?
Het is zo best uit te houden voor man en hond.


Maar onder een quilt is het ook goed te doen hoor haha! Het is nu al een verwend hondje.


Natuurlijk werd er ook het één en ander aangeschaft voor de kleine meid. Waaronder dit hele stoere tuigje. Met uitlaten aan de riem is dit prettiger voor de hond dan aan de halsband.
Dit tuigje is ooit ontworpen voor Oostenrijkse reddingshonden... ik ben nu dus super veilig, er kan me niets gebeuren of Jody komt mij redden, wel een fijn idee toch?
Eigenlijk kijkt ze op deze foto helemaal niet als een reddingshond... nou ja, er zit een handvat bovenop, dus in geval van nood kan ik haar redden :-)


Nu dus weer 4 keer per dag het park in, een wandelingetje maken, gezellige contacten hebben met andere hondenbezitters.... zucht..... ik ben heel blij en gelukkig met haar en ga elke dag van haar genieten.

Wens jullie ook een hele gelukkige week toe!
Liefs,
Floor

zaterdag 7 januari 2017

Weer een rij Sylvia's, en een affo van Linde!

Door het slechte weer ging onze bee vandaag niet door, dus tijd genoeg voor een vroeg blogje deze week.
Het gaat lekker met het werken aan mijn Jane en Sylvia quilt.
Het leukste is natuurlijk als er weer een hele rij af is en die aan de lap kan worden gezet.


Kijk, nu is de lap vierkant en lijkt het al een echte quilt. Maar ik ga haar groter maken, dus er komen nog 3 rijen met blokken bij.
Had al 5 blokken laten zien van deze rij, dus er zijn maar 2 nieuwe.


Dit vind ik een hele leuke. Grappig zoals de kleuren zich om elkaar heen draaien.
Daarom ook een stevig blauw gekozen, des te sterker is het effect.


Bij deze maar weer eens wat licht paars gebruikt, dat moet er ook af en toe in voor de afwisseling.

Natuurlijk ook gewerkt aan Jane, ik wissel ze netjes af, want anders worden ze jaloers en komt er ruzie boven in mijn werkkamer.


Lijkt net of ik witte achtergrondstof gebruik, maar dat is niet zo.
Gebruik altijd bij elk blok een naturel-kleurig pitkatoen, maar dat komt op de foto meestal niet goed over.





Dit was een moeilijk blokje. Zo klein waren de stukjes!


Kijk maar eens als ik er een centimeter liniaal op leg. De echte Jane-makers weten wel wat ik bedoel :-)

Een tijdje terug alweer kreeg ik van Linde uit België weer foto's toegestuurd van een schitterende quilt die ze af had, de Auntie Green's quilt.


Hier ligt hij op haar bed. Is het geen groot kunstwerk?
Ze heeft er maar 15 maanden aan gewerkt, het is niet te geloven!
Nu moet ik wel zeggen dat ze altijd aan één quilt tegelijk werkt, maar dan nog is het supersnel, want alles is natuurlijk met de hand gedaan, ook het quiltwerk.

Ze heeft de quilt niet helemaal volgens het patroon gemaakt. Haar man heeft het veranderd en helemaal opnieuw getekend op de goede maat zodat hij precies op hun bed paste, maar ook de applicaties op de randen zijn anders.
Afmeting is nu 2,45 x 2,45 m.


Zo mooi dat grote middenstuk.


Hoe is het mogelijk om die vele quiltsteekjes te maken terwijl de quilt zo enorm groot is.


Laat even Linde zelf aan het woord:

"In 2012 kreeg ik van mijn man voor mijn verjaardag het prachtige boek “ The Fabric of Society” Australia’s Quilt Hertiage from Convict Times to 1960 van Annette Gero.
In dit boek staat de prachtige Antieke versie uit 1860 en daar was ik meteen verliefd op.
Later zag ik toevallig de herwerkte versie van Irene Blanck en zo groeide bij mij het verlangen ook deze quilt te maken maar dan in een voor mij aangepaste versie.
Samen met mijn man zijn we vertrokken van een basis-schets en met de bedoeling van een eindresultaat van 2m40 x2m40 zodat we het werk ook als bedsprei kunnen gebruiken.
De tekening werd door mijn man gemaakt met illustrator op werkelijk formaat. Alle deeltjes werden dus afzonderlijk getekend…vele uren en dagen werk.
Daarvan maakte hij een pdf die we in een copy center op een planafdruk hebben laten printen op ware grootte.
Zo konden we stroken van 60 x 250 cm mooi afdrukken en het centrum van de quilt op 1m50 x1m50.
Met enkele metalen rekken en een plexiglas van 1m x1m hebben we een grote lichtbak gemaakt om de patronen op stof over te brengen met een fijn water uitwisbaar stiftje.
Alle bloempjes, blaadjes en steeltjes werden genummerd en afgedrukt op stevig papier van 250 gr. Die kon ik dan uitknippen en gebruiken voor het appliqueren.
Ook het quiltwerk werd eerst op de computer uitgetekend.
Het waren maanden van intens samenwerken om tot een mooi resultaat te komen.
Heerlijke samenwerkende vennootschap noemen we dat hier … "


Is het geen prachtig verhaal over die samenwerking tussen Linde en haar man?
Stiekem zijn we natuurlijk allemaal een beetje jaloers :-)
Had al eerder schitterende quilts van Linde laten zien, dus wie weet over zo'n 1,5 jaar komt er weer ééntje langs. Ze wist nog niet welke ze zou gaan maken.... ze heeft ook al geen "wiliknogmaken" lijst!
Ja, ze is heel bijzonder die Linde.

Ik ga weer een mooi Jane blokje maken....
Wens jullie een heel bijzondere week toe.
Liefs,
Floor