Naar Berlijn!

Na een hele zomer twijfelen en nadenken of we wel zouden gaan, zijn Theo en ik op zaterdag 14 september vertrokken voor een weekje Berlijn.
Nou ja, een weekje, doordat we 2 dagen over de reis gingen doen, bleven er maar 3 dagen over.
Kom maar mee, dan kunnen jullie ons reisje een beetje meebeleven.
Wel veel foto's hoor!

Halverwege hadden we fijn een hotel geboekt om uit te rusten.

De tweede dag kwamen we om 2 uur aan in het hostel vlakbij waar mijn broer en schoonzus ook wonen waar we een kamer hadden geboekt die er prima uit zag.

Ze hadden daar ook grotere kamers met stapelbedden, maar dat leek ons toch wat minder voor deze twee “bejaarden”.
‘s Avonds waren we erg moe van de reis en gingen we, na eerst heerlijk uit eten geweest te zijn, maar lekker op bed wat lezen en bijtijds slapen. 

Maandag, onze eerste echte dag in Berlijn, gingen we op weg naar een rondvaartboot.

We wilde met de metro maar er werd ons geadviseerd om met de bus te gaan, dat was sneller.

Dat deden we, maar we namen de bus die de verkeerde kant op ging, dus moesten we weer terug, zodat we na een uur rijden weer voor ons hotel stonden. :-)

Uiteindelijk kwamen we op het hoofdstation waar we moesten zijn, maar het was al veel te laat voor de boot, dus dan maar even daar naar binnen. Was wel heel mooi.

We waren na dat avontuur wel aan wat drinken toe, dus bestelde ik een "kopje" warme chocolademelk. Er zaten niet voor niets 2 oren aan die kom, maar het smaakte voortreffelijk, gemaakt met echte cacao en melk, dat zie je hier niet vaak.

Als quilter valt je natuurlijk gelijk het mooie patroon van de vloer op.

Wat rondgelopen en de ondergrondse naar de Brandenburger Tor genomen.

Daar wat foto’s gemaakt, we moesten toch een “bewijs” hebben van ons verblijf in Berlijn. 

Ondanks dat we onze eerste ochtend min of meer verprutst hadden, hebben we er toen we weer in het hotel waren, samen verschrikkelijk om kunnen lachen.

((Heb de poppen onherkenbaar gemaakt omdat mijn broer ze liever niet in beeld heeft)

Jammer van deze eerste ochtend, maar gelukkig gingen we na mijn middagrust, om 5 uur naar mijn broer en schoonzus waar ik heel erg naar uitgekeken had.

Ik had ze 5,5 jaar niet gezien, dus ondanks het vele heen- en weer mailen hadden we vast heel veel bij te praten en konden we ook eindelijk alle talloze poppen van hun poppenverzameling bekijken.

Het was heerlijk om ze weer te zien en te spreken.  Je ziet op de foto wel het enthousiasme van mijn broer als hij over zijn poppen praat, ik heb het niet van een vreemd...

Ook fijn om mijn lieve Theo aan hen voor te stellen die ze hartelijk verwelkomden.

We werden gelijk het hele (grote) appartement doorgeleid. Overal stonden de mooiste poppen.

De volgende dag gingen we gericht op pad naar de Gedächtniskirche.

Theo had uitgezocht welke lijnen van de U-bahn we moesten hebben. Ditmaal ging de reis heel voorspoedig, we waren trots en voelde ons al echte Berlijners haha!

In principe is het ideaal die ondergrondse, vooral in zo’n grote stad. In een mum van tijd ben je snel een eind verder en ze komen om de paar minuten.

De kerk had ik heel lang geleden al eens gezien, en natuurlijk op foto’s, maar nu gingen we naar binnen. 

Binnen is de kerk werkelijk schitterend! 

We hebben er veel foto’s gemaakt. Ook waren er veel kaarten te koop van al dat moois, maar jammer genoeg niet van de schitterende vloer in zijn geheel. 

Dit is het middengedeelte, van de mooie vloer, meer kreeg ik niet op de foto.

Dus maar een kaart gekocht waar ook maar een klein stuk van de vloer op stond.

Deze delen van de vloer vond ik zo mooi.... zou toch een prachtig patroon voor een quilt zijn? Misschien een "wiliknogmaken" project?

Daarna nog de kerk in geweest die er naast staat, heel mooi door al die kleine blauwe raampjes die je vanuit binnen mooi kunt zien en die de kerk een heel sfeervol uiterlijk geven.

Even later kwamen we langs een heuse kerstwinkel! Natuurlijk even binnenkijken.

Beetje veel kitsch en erg duur allemaal.

Om 5 uur weer naar mijn grote broer.

We gingen met ons vieren met de ondergrondse naar Ron’s favoriete Italiaanse restaurant waar we gezellig en smakelijk hebben gegeten. Natuurlijk weer van alles te bespreken en vooral veel gelachen. 

De elektrische step zie je overal in Berlijn. Er zijn er momenteel zo’n 6.000. Maar ook zijn er al 38 ongelukken mee gebeurd, want die dingen kunnen 20 km p/u, en gaan vaak ook over de stoep.

Ze worden overal geparkeerd op de gekste plekken, maar wel handig dat je zo maar van plek tot plek kunt rijden. 

Wat me ook opviel waren de mooie putdeksels, kunst ligt hier zo maar op straat... 

…. maar ook deze afvalbak is een kunstwerk.

De laatste dag van ons verblijf  gingen we maar eens op zoek naar de rondvaartboot, nu als ervaren reizigers moest het toch wel lukken?

Gelukkig was dat zo. Het was erg koud, veel wind, dus maar snel te boot in.
We hadden er veel van verwacht, maar het was net zoals hier in Utrecht, een heen-en-weer vaart.

Een kwartier heen, een kwartier terug, dan een kwartier de andere kant op, en weer terug. 

Om 5 uur weer naar mijn broer, waar we nog wat leuke foto's van hen en van ons samen hebben gemaakt.

Veel te snel was het half 11 en gingen we naar ons hotel. Maar niet voordat we intens afscheid hadden genomen en we een groot en zwaar pakket mee kregen.
We mochten iets uitkiezen uit hun verzameling, maar we konden geen keuze maken, maar natuurlijk konden ze het niet laten om ons toch wat mee te geven.
We mochten het thuis pas openmaken. 

Ik vond het moeilijk om afscheid te nemen, had nog zo graag veel langer willen blijven, of gewoon regelmatig even bij hen op bezoek gaan.
Totaal zijn we 31,5 uur met ze samen geweest, gek hè, dat dit eigenlijk lang niet genoeg is. 

Weer naar huis, op de reis wat genaaid aan mijn blokjes, maar dat viel me tegen tijdens het rijden.

Dus uiteindelijk maar 5 rijtjes gemaakt.

Wat er nou eigenlijk in dat pakket zat?????

Eén van zijn prachtige poppen, genaamd Trudi.

Ze past niet in mijn verzameling Schildpad poppen, dus mag ze in de huiskamer.

Wat een lief gezichtje heeft ze hè? En dan die mooie rode haren met vlechtjes op haar hoofd!

Voor Theo zat er een mooi bollampje in het pakket, dat vond hij zo'n mooi lampje toen hij daar was.

Ook zat er nog een klankschaal in. Zo mooi als je daar op slaat, dan klinkt het geluid heel lang door.
Prachtige herinneringen dus die ik ga koesteren.

Natuurlijk heb ik mijn lieve hondje Jody erg gemist die week, maar een week samen met mijn lieve Theo was heerlijk en dat maakte alles weer goed.

Voor deze week wel genoeg te lezen gehad dacht ik zo :-)

Wens jullie een fijne week toe, ik ga zelf lekker uitrusten en nagenieten.

Veel liefs,

Floor