Vakantie met een pechvogel.

Theo en ik zijn de afgelopen week op vakantie geweest naar IJhorst.

(Dit is een lang blogverhaal met heel veel foto's)

Dit was ons huisje. Groot genoeg voor ons drieën (Jody was natuurlijk ook mee).

Maar helaas waren we deze vakantie met ons vieren, er was namelijk een pechvogel met ons meegevlogen.

Laat ik voorop stellen dat we ondanks dat toch genoten hebben.

Van elkaar, het weekje samen zijn en dan ook nog prima weer.

De vakantie kon niet stuk zou je denken...

Het begon al toen ik de koffer uitpakte... toen bleek dat ik mijn ondergoed tegelijk met het opbergen van het schone wasgoed voordat ik weg ging, weer netjes terug in de kast had gelegd.

Was heel vervelend, maar ook weer snel opgelost. 

Zaterdag toen we boodschappen gingen doen even naar de Zeeman om een noodpakket in te slaan.

Als opwarmertje voor wat de pechvogel nog voor ons in gedachten had was dit dus niet zo erg.

Zondag stond een bezoek aan De luie tuinman gepland (Klik hier)

Had ik ergens op het net over gelezen en het viel me op door de leuke naam.

Mooie tuinen en ook lui zijn, dat leek me wel een spannende combinatie.

Maar.... voordat we weg gingen, brak zomaar opeens de bril van Theo doormidden...

Paniek alom, want hij was vergeten om een reservebril mee te nemen.

Gelukkig had ik de mijne wel bij me en heeft hij die op gedaan.

Was niet zo heel fijn, want ik heb een andere sterkte in beide delen van de bril, dus niet echt veilig op de weg.

Dikke pech dus.

Maar we kwamen gelukkig heelhuids in Ruinen aan.

Ze hebben daar een reuze gezellig theetuin, met leuke zitjes.

Deze was natuurlijk helemaal mijn smaak.

Er waren 25 kleine tuintjes die helemaal in elkaar overliepen.

Dit was "Bartjes bloeiende bloemperken".

Natuurlijk stond Bartje daar ook.

We genoten van al dat moois ook al was er al veel uitgebloeid. Groen zijn tuinen ook heel mooi.

Omdat er geen scootmobiel mocht komen (zou ook niet kunnen op die kleine paadjes) en Theo niet zo ver kan lopen, konden we maar een heel klein stukje bezoeken.  We hebben van  de 25 maar 8 stukjes tuin kunnen bekijken.

Ondanks dat hebben we er erg van genoten, ook van de lunch die we daar aten.

Hele aardige mensen van wie die tuinen zijn, erg behulpzaam ook.

Als we nog eens in de buurt komen gaan we zeker weer, een aanrader!

De pech van de gebroken bril was gelukkig even op de achtergrond geraakt.

De volgende dag maakten Jody en ik een mooie wandeling door het bos dat achter het park lag (gelukkig gaat het weer wat beter met mijn energie).

Maar dan moest je eerst over dit smalle gammele bruggetje zonder leuningen dat over een 1,5 meter diepe sloot lag.

Doodeng vond ik het...

Maar daarna hadden we een mooie wandeling, en moest Jody soms hindernissen nemen.

Zo vreemd om midden in het bos deze grote betonnen buis te zien liggen.

Er is toch geen riolering in een bos?

Maar het levert wel een mooi plaatje op.

Daarna nog twee keer naar het bos geweest over de enge plank. De pechvogel ging niet mee, die bleef gezellig bij Theo om zich klaar te maken voor het volgende plannetje:

Theo ging namelijk in de middag naar Meppel om zijn bril te laten lijmen bij een opticien.

De volgende dag zou hij hem weer kunnen ophalen.

Bij het huisje aangekomen bleek hij ergens in Meppel de sleutel van het huisje te zijn kwijtgeraakt...

Na melding bij de receptie, bleek een nieuwe 50 euro te kosten omdat deze beveiligde sleutel speciaal ergens besteld moest worden...

Op deze 3e dag dus voor de derde keer pech....

We hadden ons heel erg verheugd op dinsdag, we zouden naar Kampen gaan.

Fijn het prachtige stadje bezoeken en natuurlijk....

Naar de mooie quiltwinkel van Supergoof!

Daar schrijf ik volgende week wel over, want....

Ja hoor, ook hier ging het mis...

De losse delen van de scootmobiel werden uit de auto gehaald om in elkaar te zetten.

Normaal is dat gemakkelijk, maar het lukte niet.

Uiteindelijk met behulp van twee aardige stadswachters lukte het met veel moeite.

Het had 3 kwartier geduurd, maar we konden op weg....

Dachten we, want hij deed helemaal niks... dus toen maar weer inladen en lopend naar Supergoof.

Van Kampen hebben we verder nauwelijks meer iets gezien.

's Middags de ANWB gebeld. voor de scoot. Het bleek dat er een stekker verbogen was zodat hij daarom niet in elkaar klikte en geen contact met de accu maakte.

Werd snel gerepareerd zodat we de volgende dag weer op weg konden.

We gingen naar Meppel. De opticien had inmiddels gebeld dat de bril niet kon worden gelijmd, maar ze konden wel de glazen over zetten als Theo een nieuwe soortgelijke bril uitzocht.

Dat heeft hij dus maar gedaan.

Nog wat rondgekeken en wat winkels bezocht. Erg veel winkels die we hier in Utrecht ook hebben, dat was wel jammer.

Na een heerlijke lunch was Theo's bril gereed en konden we hem ophalen.

Zo werd onze vakantie wel steeds duurder, maar wel fijn dat hij weer optimaal kon zien.

Zo kwamen we een pechloze dag door en gingen we de volgende dag (donderdag) op weg naar Havelte.

Eerst naar het grootste hunebed, 18 meter lang.

Heel apart als je er onder kijkt. 

Met ons drietjes op de foto. Nog geen pechvogel te zien...

Een stukje verderop ligt een tweede hunebed, dat is wat kleiner.

Er stond nog wel wat heide in bloei.

Daarna nog een heel stuk gewandeld en genoten van de prachtige omgeving van Havelte.

Kijk, hier rijdt Theo nog fijn op zijn scootmobiel, terug naar de auto.

Tja.... en toen hadden we voor de 5e keer pech.

De voorband ging lek.

Lijkt bijna een soap, maar dan zou je zeggen dat het allemaal wel wat erg overdreven was.

Maar het was de bittere waarheid van onze laatste vakantiedag.

Met heel veel pijn in zijn benen en voeten moest hij terug lopen en samen de scoot voortduwen wat veel extra vermoeidheid en pijn gaf, ook daarna.

Helemaal terug naar de parkeerplaats.

Zo jammer dit einde van een prachtige dag waar we verder heel veel van genoten hebben.

De volgende dag weer vroeg naar huis.

We vroegen ons wel af of dit zonder pech zou zijn, maar waarschijnlijk is die ellendige vogel achtergebleven in IJhorst, op zoek naar een volgend slachtoffer.

Een heel verhaal geworden deze keer. Het was een vakantie om nooit te vergeten.

Volgende week een gezellig verslag van het het bezoek aan Kampen en Supergoof.

Liefs,

Floor