In de lappenmand.

Normaal zou iedere quilter blij worden van deze aanhef, want wat is er nou heerlijker dan in een grote mand zitten, vol met lapjes!
Maar dat bedoel ik dus niet jammer genoeg.
Heb deze week helemaal geen energie en moest ook nog naar de tandarts met een kaakontsteking.
Dat is dus een wortelkanaalbehandeling geworden die erg moeilijk was, dus veel tijd doorbrengen in "de stoel" (volgende week weer terugkomen, bah!)
Al met al te moe om zelfs te quilten!
Het enige wat ik gemaakt heb zijn 2 groene sterretjes voor mijn sterrenquilt.
Dat zet geen zoden aan de dijk, maar het is even niet anders.
Gelukkig heb ik wel weer heerlijk kunnen genieten van het lezen en bekijken van de nieuwe Quiltmania!

Maar ik kan jullie gelukkig wel iets nieuws laten zien.
Dit leuke 3e blok van de Japanse poppenquilt had ik verleden week al gemaakt.
Nadat ik hier de popjes Kaoru, Mion, Mari en Yoko heb laten zien (ja, ze hebben allemaal namen!) zijn dit de popjes Megumi en Kiriko. En natuurlijk die leuke slippertjes.
Ze zien er schattig uit en ik heb er weer met plezier aan gewerkt.
Het allerleukste van deze quilt is het uitzoeken van de stofjes voor de jurkjes van de popjes.
Zo lekker tuttelen met die lapjes net zolang totdat ze er leuk uitzien, en elk popje weer anders.

Net als vroeger eigenlijk, toen ik een kind was.
Op deze foto zit ik als ongeveer 9 jarige (met paardestaart) gezellig bij de kerstboom en het kerststalletje met mijn 3 poppen.
Heerlijk vond ik het om met ze te spelen. Vooral haren kammen en kleertjes aan- en uit trekken (net als nu met die quilt dus).
De linker pop heette Yvonne en de rechterpop Marijke.
Het van rubber gemaakte baby popje heb ik nog steeds en is inmiddels vrijwel verteerd.
Ik maakte kleertjes voor haar en deed haar in bad.
Zover als ik me herinner had ze geen naam, of die ben ik vergeten, dat kan ook.

Ook nu heb ik nog een baby pop. Dit is een hele mooie, door een poppen-kunstenares gemaakt, er is er ook maar één van, ze maakt ze allemaal apart met de hand.
Ik heb haar van mijn oudste broer gekregen die deze kunst-poppen verzamelt.

Natuurlijk heeft ze ook een quiltje van mij gehad, kan ze heerlijk onder liggen slapen.
Ze doet overigens niets anders, want haar oogjes kunnen niet open, ze slaapt altijd, maar ziet er heel lief uit, net een echte baby, dus dat maakt alles goed. Als je haar optilt, voelt ze ook zo, want ze weegt ook net zoveel als een echt kindje.
Ik doe haar trouwens nooit andere kleertjes aan, misschien ook omdat ik geen andere heb haha!
Wie weet zou ik anders toch stiekem zitten tuttelen met aan- en uitkleden en haartjes kammen..... eigenlijk best wel leuk..... (niet verder vertellen hoor....)