zondag 16 oktober 2011

Weer verder met mijn Japanse popjes en weer een zielig hondje.....

Na de geboorte van Sydney ging ik weer verder met het tekenen van de rand van haar geboortemandala.
Nu kon de datum en haar naam er op getekend worden.
Gisteren was hij helemaal klaar, en ik ben er erg tevreden over. (Nee, nog niet hier te zien hoor, even geduld!).
Maar ik kan nu weer lekker verder met mijn Japanse poppen-quilt.
Dit blok had ik al eerder af, maar hebben jullie nog niet gezien (beetje bleek door de flits...).
Vooral die waaier vind ik erg leuk geworden.
Dit blok heb ik gemaakt toen de mandala zover klaar was, en ik moest wachten op de bevalling.
Dat stofje voor de libelle was echt een vondst!
Ik vond het moeilijk om een stofje te vinden voor die tere libelle vleugels, en had niks in mijn voorraad dat geschikt was.
Toen snuffelen tussen mijn 10 x 10 lapjes die ik voor mijn sterrenquilt heb liggen en kijk, toen vond ik dit mooie tere lapje (kan je het niet goed zien, dan even klikken op de foto voor een vergroting).

Er is me al verschillende keren gevraagd hoe het is afgelopen met mijn reuze moesappel van een paar blogjes geleden.
Nou, wat denken jullie?

Juist ja! Ik heb haar en haar broertjes en zusjes tot moes geslagen!
Ach nee, dat klinkt zo zielig..... ik heb haar tot moes gekookt en gezeefd.
Ze zitten lekker met z'n allen in potjes, wachtend tot ze worden opgegeten.
In de schuur heb ik trouwens nog meer moesappels liggen, ook nog sterappels en peren, de bomen deden het goed dit jaar.

Hoe vinden jullie trouwens dit moedige viooltje? Staat daar helemaal alleen mooi te zijn tussen de stoeptegels!

O, ik zou het nog hebben over mijn zeer, zeer zielige hondje.....
De dierenarts had toch 6 kiezen getrokken? Ik dacht dat alles al goed ging, maar ze werd steeds slomer en zieliger (ze kan heeeeel zielig doen, dan mag ze onder mijn quilt).
Toen ze ook niet meer wilde eten, ben ik weer terug gegaan naar de dierenarts.
Jeetje, wat ik zag toen ze met twee man het bekje van Terra hadden opengewurmd!!!
Het was verschrikkelijk! Een bekje vol met gezwellen en bloed! Maar goed dat ik geen foto heb gemaakt, want dan hadden jullie dit blogje direct weggeklikt.
Het zag er verschrikkelijk uit die ontstekingen, het arme beestje, waarom kon ze het nou niet vertellen?
Ze heeft nu medicijnen en weer zacht eten en het gaat al beter gelukkig.

Tot slot nog iets leuks! Het heeft even geduurd (was veel werk) maar dan heb je ook wat!
We kregen van de week het geboortekaartje van Sydney. Nou zeg maar geboorteboekje.
Want het was een heus boekje, dat je helemaal kunt uitvouwen, met een roze lintje er omheen.
Aan de andere kant staan de diverse echo foto's en een tekening van Lois waarop het hele gezin staat, inclusief de kleine Sydney met welgeteld drie hele lange haren.
Aan deze kant, nou dat kunnen jullie zelf zien (klik voor vergroting): Lois bij haar moeder met nog een hele dikke buik, allemaal mooie bloemen en dan haar naam natuurlijk en dan een foto van kleine Sydney (met haar oogjes open!) samen met haar grote zus Lois.
Wat schattig hè! Heeft mijn zoon zelf bedacht en ontworpen! Wij zijn er trots op!
Zal wel heel lang op de kast blijven staan dit mooie boekje, en steeds maar weer genieten van al dat moois dat ons ten deel is gevallen......

8 opmerkingen:

  1. Wat een prachtige geboorte kaart zeg, en wat staat die voor een mooie quilt. Fijne zondagavond.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Trouwens, arm hondje. Wat kun je daar toch ook een zorg om hebben. Arme beestje!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat worden je Japanse popjes mooi zeg. Ik zou er ook zo aan willen beginnen. Maar bij deze is het wel 'kleren maken de vrouw'.

    Beterschap met je hondje, de rest gaat allemaal goed gezien op de foto's. Veel plezier en sterkte met alles.

    Groetjes Ria.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Allereerst..... je Japanse poppetjes worden schatti en super mooi. Dan de appelmoes.... Mmmmmm niet slecht om als moesappel zo te eindigen.

    Tja en dan zielige Terra.... Fijn dat je nu in ieder geval weet waarom hij niet opknapte. Heel veel sterkte Terra en laat je maar lekker vertroetelen....... (ook namens Verdi).

    En het geboorteboekje is zoooooo mooi. Wat een idee om het in deze vorm te doen. Echt een aandenken....

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een enig idee, zo'n geboorteboekje/kaartje. Compliment voor je zoon hoor. Heeft de creativiteit vast van z'n moeder geërfd :)
    Groetjes,
    Rian
    O ja...die Terra... konden hondjes nou maar praten he... dat zou heel wat leed schelen. Fijn dat het weer beter gaat nu.
    Dagdag

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Leuk de japanse popjes en wat is jullie hond idd zielig, wat moet dat zeer doen zeg. Ik hoop dat het snel wat opknapt.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dit is een log(je) met allemaal gouden randjes!
    Die Japanse dametjes, hun stofjes en bovenal het stofje van de vlinder!!! Zó schattig.
    En dan die potten met appelmoes, mmmmmmmmmmmmmm!!!!!!
    Hoe is het nu met Terra? Wat zielig was dat, goed dat je er mee terug gegaan bent naar de dierenarts. Ja, ze zouden ook moeten kunnen zeggen wat ze voelen, onze honden.
    En dan die KAART!! Dat creatieve heeft hij vast en zeker van zijn moeder! Wat een pracht Floor, met zoveel zorg en liefde gemaakt. Echt fantastisch!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat zien je Japanse dames er prachtig uit! Heel mooi! (vrienden van ons zitten momenteel in Japan voor vakantie en houden ons dagelijks op de hoogte via de mail. Dankzij hen passie voor Japan is ook mijn interesse voor Japan en alles wat daarmee te maken heeft aangewakkerd) Lekker hoor, zelfgemaakte appelmoes, is toch een stuk lekkerder dan uit een pot. En hopelijk knapt Terra snel weer op. Het is altijd zo zielig als de huisdieren ergens last van hebben.

    BeantwoordenVerwijderen