zaterdag 12 december 2015

De laatste keer.

Voor alles is een eerste- en een laatste keer.
De eerste keer kan eng en spannend zijn, maar meestal is het leuk en spannend.
De laatste keer kan heel verdrietig zijn, maar ook een bewuste keuze.
Die heb ik nu dus gemaakt.
Nee, ik ga niet stoppen met bloggen hoor, maar stoppen met de quiltlessen.
Tien jaar geleden ging ik op les.
Had me voorgenomen alleen op les iets met patchwork te doen, en thuis niets, maar dat was al na 1 les over.
Het was zo-helemaal-mijn-ding, dat ik gelijk stof en een boek heb gekocht om een quiltje te maken en dat terwijl ik pas een paar lapjes aan elkaar had genaaid. 
“Je moet niet gaan hardlopen voordat je kunt lopen” zei Maria die les gaf.
Maar daar trok ik me niets van aan, thuis ging ik gewoon aan de slag.
Dit was dat allereerste quiltje, gequilt en wel, want het moest gelijk af natuurlijk :-)



Vanaf die dag van de eerste les nu 10 jaar geleden gaat er vrijwel geen dag voorbij zonder dat ik een paar steekjes heb gedaan.
Maar opeens was het op. Weet nu alles wel en werk veel liever aan mijn eigen quilts dan aan werkstukken die we in de les “moeten” maken. Was voor mij eigenlijk meer een bee geworden.
En daarbij heb ik eens per maand een echte bee, dus gezelligheid genoeg en beide werd me ook eigenlijk te veel.


Vandaar dat het gisteren mijn laatste les was. Wat betekende afscheid nemen van de overige dames.
Dat ging me wel aan het hart, maar zo gaan die dingen..... loslaten.....


Voor iedereen had ik een klein afscheidskadootje gekocht voor de kerst.

Ons laatste werkstukje was les in Traboutis. In Frankrijk wordt dat al wat langer beoefend, maar hier zie je dat nog niet.
Altijd leuk om iets nieuws te leren.
Zal jullie even laten zien hoe ik dat gedaan heb.


Eerst hebben we een roosje gemaakt met de trapunto techniek.
Dus de lijnen fijn door naaien en daarna aan de achterkant opvullen met wollen draden zodat de vormen van de bloem dik en bol worden.
Daarna stukjes stof die je wilt gebruiken over de diverse delen appliceren.






Omdat het een roosje is vond ik het wel mooi om rozenstof te gebruiken.
Viel in het gebruik wel tegen, omdat deze stof erg los geweven is en dus snel rafelt.


Maar het is gelukt, hoewel op deze manier appliceren wel moeilijker is dan gewoon op platte stof.
Als de bloem helemaal klaar is, zie je dat de omringende stof gaat kringelen door die dik opgevulde delen van de bloem.


Als je daarna alles dubbelt met een achterkantje en fiberfill, en heel fijn doorquilt, wordt het weer netjes glad, en ziet het er mooi uit.


Heb er een roze randje om genaaid en opgevuld met lavendel, zodat het een geurkussentje is geworden.
Maria die mij 10 jaar les heeft gegeven vond het erg mooi geworden, daarom heb ik het haar gegeven als dank dat ze het 10 jaar met me heeft uitgehouden :-)
Was wel eens een beetje eigenzinnig, maar ach dat viel toch reuze mee Maria?

De andere dames hebben natuurlijk ook gewerkt aan het Traboutis werkje:


De meeste zijn nog niet helemaal af. Deze in mooie oude kleuren is van Grietje.


Deze vrolijke van An.


Lita heeft er een prachtig randje om gemaakt, ook in Traboutis.


Tine heeft van haar mooie blauwe roos een klein quiltje gemaakt.


Die van Marion schiet ook al lekker op.
Sorry dat sommige foto's zo geel van kleur zijn geworden  :-(


Annie heeft een mooie rode roos met ook een mooie rand er omheen.
Leuk om te zien dat ze allemaal zo verschillend zijn.
Deze techniek hebben we te danken aan Christien, die daar ook workshops in geeft.


Tot slot laat ik deze foto zien die ik gisteren maakte: de kerstroos in de tuin bloeit!
Niks bijzonders zullen jullie denken, daarom heet de plant toch immers kerstroos in het Nederlands?
In de winkel volop in bloei getrokken, maar in de 30 jaar dat ik deze tuin heb, bloeit hij voor het eerst met de kerstdagen.
Het blijft ook zo zacht buiten, plant denkt al aan het voorjaar, net als ik trouwens :-)

Ik wens jullie een fijne week met het versieren van de kerstboom en de rest van het huis.

Liefs,
Floor
p.s.: mijn man is gelukkig weer thuis uit het ziekenhuis. Hopelijk nu even rust.....

12 opmerkingen:

  1. Floor, je hebt een verstandig besluit genomen. Ook zonder lessen blijft er voor jou genoeg werk aan de winkel. In tijdschriften en op de computer vind je vast genoeg inspiratie om lekker door te gaan. En op de bee hoor je vast ook nog wel het een en ander. Prachtig, die traboutis bloemen. Onze kerstroos bloeit altijd met Pasen, ook dit jaar waarschijnlijk want er zit nog geen leven in. Dus behelpen we ons met een kerstboompje. Wat fijn dat Wim weer thuis is, houen zo!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik schrok echt, want ik dacht 'nee, niet weer iemand die stopt met bloggen ...' Maar gelukkig was het iets anders. Joh, 10 jaar quiltles ... dat lijkt mij ook echt wel genoeg! Ik haal altijd alles uit een boekje en ik zit zelf net zo lang te prutsen totdat ik tevreden ben. Maar misschien maak ik er ook maar een potje van.
    Die roosjes vind ik supermooi en ik weet zeker dat je hele mooie dingen gaat maken, nu je je vleugels uit kunt slaan!
    Fijn weekend saampjes weer lekker thuis...
    Groetjes v. Elizabeth

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jeetje 10 jaar les, dat zal je vast gaan missen, maar ik snap je besluit. Wat een prachtige roos is het geworden en wat een mooie rozenstof heb je gebruikt. Heerlijk dat je man weer thuis is. Onze kerstroos bloeit ook, maar die is niet zo mooi van kleur als die van jou.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Laat je me fff schikken zeg!
    Kan toch niet zonder de blogjes van Floor...
    Wat mooi die Roos zeg! Geen idee hoe het met onze kerstroos is. Lig al 1 week boven...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Beautiful rose applique, this looks wonderful.
    Greetings,
    Sylvia

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Een moeilijke maar ongetwijfeld weloverwogen beslissing om te stoppen Floor. Voor alles is een tijd en dit was het dan voor jou met op het laatst nog een leuke techniek die je hebt geleerd. Gelukkig blijf je nog wel lekker quilten en bloggen zodat we je kunnen blijven volgen en genieten van de mooie dingen die je maakt. Ik hoop dat jullie hele mooie feestdagen hebben zonder ziekenhuisbezoek!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Fijn dat je man weer thuis is! En ook al stop je met quiltlessen, je kunt altijd tussendoor wel ergens een korte workshop oid volgen in een techniek die je nog zou willen leren. De techniek met de rozen is ook heel leuk. Ik heb deze nog nooit gezien. Blogland is echt één grote inspiratiebron!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. !0 jaar op les, ik denk dat jij niets meer hoeft te leren.na zo'n lange tijd is het wel even moeilijk echt te stoppen
    Mooi werkje, zou mij niet lukken, maar ja heb eigenlijk ook nooit echt les gehad.
    Op de bee, en uit de boekjes is het bij mij.
    Groetnis Annie

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Je zal vast bijzondere leuke technieken hebben geleerd in al die jaren!lijkt me heel moeilijk, maar deze techniek is wel heel leuk om te leren.
    Liefs, Ineke

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Inderdaad een stap om te stoppen met les, maar wel fijn dat je de Bee trouw blijft. Ik heb nog wat liggen van de boutis, dus ik ga tzt daar traboutis van proberen te maken. Jouw roosje is prachtig en het is leuk, dat je ook foto's geplaatst hebt van de anderen, want dan kin je goed zien wat het effect van kleuren doet. Groet Marja (Bee)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik schrok al... die gaat stoppen met bloggen...
    Fijn dat je man weer thuis is...
    Rustige kerstdagen wens ik je dan maar alvast.. :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat een leuke techniek is dat, best intensief en precies werken, denk ik, maar dat is helemaal iets voor jou.
    Je zal die uurtjes les toch best missen, maar net wat je zegt, soms moet je dingen loslaten. Maar alle mooie herinneringen blijven!! Liefs van mij.

    BeantwoordenVerwijderen