zaterdag 24 november 2012

Mijn wollen-lapjes quilt is klaar!

Wat een weer vandaag, regen en kou en morgen beloven de weermannen en  -vrouwen storm!
Maar mijn wollen-lapjes quilt is klaar, net op tijd dus!


Eerst werd hij goed bekeken door Charlotte, want ze denkt dat ze heeft meegeholpen met quilten, en wil controleren of ik het wel netjes heb afgemaakt.


Ja hoor appekopje, het ziet er prima uit, ook van dichtbij.
Ik heb de wollen stalen machinaal aan elkaar gezet, want het was echt veel te dik om dat met de hand te doen. Maar wel met de hand gequilt.
Maar zo kunnen jullie hem toch niet goed zien?
Ga maar even mee naar het park.....


Zo, ik hang hem even over de brugleuning. Wat een bladeren! Echt herfst en dat past goed bij deze quilt!


En dan dit mooie hekje, het lijkt wel of het er voor gemaakt is.
De maat van de quilt is 125 x 170 cm. Dus echt een lekkere bankquilt.


Nog even poseren op een stomp van de stam van een hele oude en dikke wilgenboom.
Die staat daar al heel lang in het park. Wat zou hij een hoop te vertellen hebben als hij kon praten, over toen deze wijk er nog niet was en hij misschien wel bij een boerenweggetje stond als klein boompje.


Nog even lekker liggen tussen de afgevallen eikenbladeren (eerst even goed gekeken of er geen hondenpoep lag!), en dan maar weer naar huis, naar de verwarming en de kaarsjes.


En kijk.... daar ligt hij op zijn bestemming. Want ik had hem tenslotte voor mijn man gemaakt.
Kan hij af en toe lekker rusten op de bank.
Hij zegt dat de quilt heerlijk warm is, en dat kan ook niet anders. Wol, en aan de achterkant een fleece.


Deze foto wil ik jullie toch ook nog even laten zien.
Terwijl nu de meeste bomen al helemaal kaal zijn en de herfstkleuren verdwenen, heb ik deze foto verleden week nog van mijn tuin gemaakt.
Er was een heel mooi licht, maar toch net geen zon en de hele tuin stond in een gouden herfstgloed.
Dat was echt even genieten.
Nu maar gaan genieten van de kaarsjes en de quilts......

P.s.: vandaag bestaat mijn weblog 2 jaar!

zondag 18 november 2012

De witte quilt van Grietje.

Verleden week op les bij Carol Cox liet Grietje, een mede cursist, een prachtige witte quilt-top zien.
Het verhaal dat ze er bij vertelde sprak me erg aan, en ik besloot haar van de week even op te zoeken bij haar thuis.
Op een prachtige zonnige herfstdag toog ik op de fiets naar haar toe voor een heus interview, en maakte ik wat foto's.


Grietje is bijna 82 jaar, maar dat zou je niet zeggen, ze ziet er nog uit als een jonge meid van 70 !  :-)
(Jammer, ze wilde niet op de foto om het jullie te laten zien.)
Ze heeft al heel wat  quilts gemaakt, en die zijn ook overal in haar huis te bewonderen.
Deze prachtige witte quilt (een patroon uit een Burda van 1995) heeft Grietje 12 jaar geleden al eerder gemaakt voor haar schoondochter Ariene.


Haar zoon Dick wilde echter ook heel graag deze mooie witte quilt op zijn bed, en Ariene stelde voor om er samen met Grietje ook één voor Dick te maken.
Dus gezellig samen naar de lapjesmarkt geweest, waar ze bijna alle stoffen konden kopen die ze nodig hadden.
Broderie, kant, zijde, geborduurde glanzende stof en katoen.
Zelfs in Maastricht gingen ze nog op zoek naar mooie lapjes.


Maar toen meldde zich Jose, de vriendin van Dick, en later ook haar moeder Joke. Zij wilden ook graag meedoen om de quilt te maken, hoewel ze daar helemaal geen ervaring mee hadden.


De quilt bestaat uit 25 grote 36 x 36 cm blokken en 16 kleine vierkanten.
Het werd een heel gepuzzel, welke stoffen er in een vierkant, een ster, of een strokenblok moest komen.


Een ander probleem was dat Grietje hier in Utrecht woont, en de anderen in Hoorn, Driebergen en Apeldoorn, dus overleg was niet makkelijk.
Toch bijelkaar gekomen, want omdat de drie dames geen van allen patchwork ervaring hadden, moest Grietje dat uitleggen en voordoen.
Wel werden de patroontjes van te voren door Grietje en Ariene op de lapjes getekend, uitgeknipt en opgespeld om het wat makkelijker te maken.


Thuis ging iedereen aan de slag en werden de verschillende blokken allemaal met de hand aan elkaar genaaid.
Toen iedereen de blokken klaar had, kwamen de dames weer gezellig bij elkaar.
Natuurlijk spreek je een datum af per mail, wel zo handig.


Daarna heeft Joke alle blokken en de tussenbanen met de hand aan elkaar gezet, wat een heel werk was.
Maar nu wil iedereen de quilt graag doorquilten. Dat is niet te doen natuurlijk als je zo'n eind van elkaar woont. Plus dat het niet makkelijk is als je daar nog geen ervaring mee hebt.
Nee, Grietje wil het heel graag zelf doen, en daar heeft ze heel veel zin in.


Is het geen plaatje? En een leuk verhaal, want hoe vaak gebeurd dat nou, een quilt maken met vier vrouwen?
Nu wel eerst nog "even" dubbelen........

zondag 11 november 2012

Mijn derde Amish quilt is klaar!

Heerlijk was het om er aan te werken, mijn derde Amish quilt.
De stoffen voor deze handgemaakte quilt heb ik gekregen op de bee in Lopik van iemand die stopte met quilten.
Ik viel direct als een blok voor die prachtige groen-blauwige stof, en daarbij de donkerblauwe lap.
Zag direct een pracht combinatie voor een Amish quilt.
De foto van deze nine-patch-sterren-quilt vond ik in een prachtig Amish boek.


Jammer dat die mooie groen-blauwige kleur op deze foto niet uitkomt.
Zoals je kunt zien zijn er drie kanten van de brede rand en twee blokken rechts onder van een andere kleur blauw gemaakt.
De stof was op, dus gewoon iets anders pakken, zo doen de Amish dat ook, die maken daar echt geen probleem van.


Op de achterkant kan je mooi zien hoeveel quiltsteekjes er zijn gemaakt.
Vooal de rand was leuk werk en ging relatief best snel.
Misschien ook wel omdat ik er op het laatst elke avond een uurtje aan werkte.


Hier kan je het prachtige patroon goed zien. Erg leuk vond ik het hartje op elke hoek.
Hartjes zijn leuk om te gebruiken bij het quilten, je ziet ze ook vaak overal terugkomen.


Heerlijk al die sterren bij elkaar!
De sterren heb ik in het midden niet doorgequilt, ik vond het mooier om ze "bloot" te laten.
Ook heb ik ze met licht groen doorgequilt in de naad en de rest allemaal met donkerblauw.


Met deze quilt ben ik op 4 december verleden jaar begonnen, dus heb ik er 11 maanden over gedaan.
Had natuurlijk nog meer quilts onder handen, o.a. de Japanse poppen quilt en de huisjes quilt.
Maar toch, voor mijn doen is het lang.
Hij hangt hier prachtig boven de eettafel (op deze foto zijn de kleuren goed weergegeven).
Waar is mijn Amish Sunshine and Shadow quilt dan gebleven die daar hing?
Tja..... die moest weer weg natuurlijk, maar hangt mooi te zijn over mijn quiltrek dat in de kamer staat, dus niet getreurd.

Ik wil iedereen bedanken voor de leuke reacties op mijn vorige berichtje over mijn aapje Charlotte, reacties op mijn weblog, maar ook veel "live" of per mail.
Ook de vele vragen hoe het nu met mijn man gaat heb ik erg gewaardeerd.
Kan jullie wel melden dat hij donderdag na 5 weken is thuisgekomen.
Hij heeft het minder benauwd en minder hoesten, maar hij is eigenlijk erger vermoeid dan dat hij was voordat hij naar het revalidatiecentrum ging, en het was toch eigenlijk de bedoeling dat hij daar een betere conditie zou krijgen.
Hopelijk gaat het in de toekomst nog wat beter worden.

P.s.: hebben jullie mijn nieuwe foto rechts boven gezien? De oude foto was al 4 jaar oud, dus moest ik maar eens updaten.....



zaterdag 3 november 2012

Mijn aapje is klaar!!!

Ben er lang aan bezig geweest, maar het is me na veel moeite gelukt, aapje (patroon van Annita) is af!
Ze heet Charlotte Isabella Josefine Du Comice.
Is 35 cm lang en weegt 350 gram.
En je snapt wel, met zo'n naam... ze is van adel!
Toen ik begon wilde ik een meisjesaapje breien, maar tijdens het breien werd het voor mijn gevoel een jongetje.
Maar na het vullen wist ik het zeker: het was toch een meisje, en ze had zo'n trotse adelijke uitstraling dat ze 3 namen en een mooie achternaam verdiende.
Zet je  schrap voor heel veel foto's, want ik kon niet kiezen, ze staat overal even leuk op die kleine meid.


Is het geen schatje?

Natuurlijk mocht ze mee naar het atelier waar ik aan het quilten was......





waar ze zich al heel snel begon te vervelen.......


Uiteindelijk dook ze in de lappenmand, dat moeten we niet hebben natuurlijk.....

Dan misschien beter even in de tuin, want aapjes horen eigenlijk buiten te zijn toch?
Eerst maar een belletje ombinden, kan ik horen waar ze is.







Ze wilde alles ontdekken en overal op en in....


Nee Charlotte.... niet in de bomen....!!!


Charlotte hier, naar beneden en nu direct......!
Jeetje hoe voed je een aap op?


Uiteindelijk kreeg ze het koud en kwam zelf weer naar beneden.
Nu ben ik haar patchwork aan het leren. Ze had de slag snel te pakken, dus straks gaan mijn quilts supersnel, want zo'n klein aapje kan ik toch wel 8 uur per dag aan het werk zetten?
Nee hoor zo gemeen ben ik niet. Ze is gewoon mijn super super knuffelaapje!
Brei nooit een tweede meer maar ik ben heel blij met het resultaat en haar echte apenkleur, dus nu nog alleen maar genieten......