zaterdag 28 januari 2012

Waar ben ik allemaal mee bezig?

Regelmatig schrijf ik dat ik weer een nieuw project heb. We weten het allemaal: het is zo leuk om met iets nieuws te beginnen.
Welk patroon is meestal geen probleem, want die komen we vanzelf tegen in boeken en bladen of op de bee.
Dan de lapjes. Die hebben we natuurlijk nooit genoeg en dus moet er gekocht worden.
Daarna lekker zitten tekenen, snijden en knippen dat het een lieve lust is, en dat is het ook.
Heel spannend, het naaien van het eerste blok, en wat een feest, het wordt mooi!
En na een stuk van de quilt gemaakt te hebben is het o zo leuk om weer een nieuw project te starten, omdat het begin traject zo ontzettend leuk is!
Al met al ben ik best met veel tegelijk bezig, terwijl ik me had voorgenomen om dat niet meer te doen.
Maar zoals dat gaat met voornemens, het is niet gemakkelijk om ze vol te houden.
Maar toch gaat alles rustig zijn gangetje hoor, kijk maar naar de Japanse poppenquilt.
Met regelmaat quilt ik er een stuk aan en het schiet al lekker op.

Met mijn Japanse indigo-blauwe quilt gaat het ook goed. Er is al een stukje gedaan en het ziet er eenvoudig maar leuk uit vind ik.

Deze leuke donkerblauwe patchwork-lap vond ik op Marktplaats.
De lapjes zijn er op gedrukt natuurlijk, maar ik vond het zo'n leuke lap voor de achterkant van de indigo-blauwe quilt. Alleen was het donkerblauw met wit, en wit zit niet in mijn quilt, dus dat paste niet.
Dan maar in de thee.
Een grote bak geleend bij een buurvrouw en een heel pakje theezakjes in het kokende water (het goedkoopste merk hoor, wat dacht je!)
Lekker roeren en laten trekken en dan eens kijken....... oeps, wel iets te veel die 20 zakjes, want wat was het donker geworden.
Dus in de wasmachine gestopt, en kijk eens aan: precies goed!

Het is wel niet Japans die lap, maar ik vind het wel leuk staan zo bij elkaar.
Maar goed, het duurt nog een tijd voordat die twee aan elkaar gequilt zullen worden.

En kijk, daar is al een stukje van mijn 3e Amish quilt.
Het is een 9-patch met sterren en ik vind het een mooi rustig maar toch spannend patroon.
Zit alleen met het strijkwerk in mijn maag......
Kijk zo ziet mijn blok er uit na het strijken.
Eerlijk gezegd.... ik doe maar wat, en daarom ziet het er ook niet goed uit.
Dat is niet zo erg zou je denken, want wie ziet dat nou straks? Niemand, maar met het quilten krijg ik straks wel last van al die hobbels en bobbels daar bij de naden in het midden van de ster.
Daar heeft Goof (wie kent haar niet) wel een oplossing voor, gewoon niet strijken en zo quilten.

Maar zie je het al voor je met een quilt vol met deze rommelige sterren?
Nou ik niet. Wie een goede oplossing weet mag het zeggen, want mij lukt het niet beter.

Verder ben ik natuurlijk bezig met mijn kersthuisjesquilt, en de gewone huisjes quilt.
De kleine sterren van gekleurde lapjes liggen maar te liggen in een mandje en het miniatuur vingerhoedjesquiltje.... dat blijft voorlopig op de ontwerpwand hangen.

En kijk eens! Deze lapjes met lieve hele kleine mini-beertjes kreeg ik ook nog toegestuurd van mijn mail-quilt-vriendin Truus.
Had ze nog gevonden in haar restjesmand. Dat bedoel ik nou: nooit stukjes stof weggooien, komen altijd een keer van pas!
Bedankt Truus, ik ben er heel blij mee, want nu heb ik weer wat beertjes voor mijn huisjesquilt.
Jullie begrijpen wel, ik hoef me voorlopig niet te vervelen....... zo nu weer lekker verder quilten.....

zondag 22 januari 2012

Van dorp naar Vinex-wijk.

Was ik toch zo van plan om met mijn kleine huisjes een dorpje van 9 of 12 huisjes te bouwen.
Leuk allemaal een ander kleurtje om mijn jongste kleindochter ter zijner tijd de kleuren te leren.
Maar toen wij gisteren op verjaarsvisite waren bij onze "grootdochter" Lois die 6 jaar was geworden, zei mijn schoondochter dat ze het leuk zou vinden als de quilt wat groter werd.
Nou, dat doe ik dan natuurlijk!
De maat zou ongeveer 60 x 80 cm moeten worden, dan past het quiltje leuk op een open plek in Sydney's kamertje. Er komen nu dus 35 huisjes, en wordt dan echt een vinex-wijk in plaats van een dorpje.
Maar wel een hele kleurijke Vinex-wijk.

Beste wel moeilijk om nu 35 huisjes in verschillende kleuren te maken, maar dat zie ik wel, moet lukken toch?
Hier alvast de 4 die ik van de week gemaakt heb.
En natuurlijk met de open raampjes waarachter de beertjes zitten.
De beertjes in het blauwe en roze huisje heb ik gekregen van Truus, een quiltende mail-vriendin, lief hè?
Leuke snuitjes hebben die beertjes. Het valt niet mee om zulke kleine beertjes te vinden met een hoofdje van 1,5 cm breed. Dan maar soms dezelfde gebruiken.
We waren gisteren dus bij onze jongste zoon en schoondochter om de verjaardag te vieren van Lois, die - nu ze een klein zusje heeft, dat onze KLEIN-dochter is, zelf GROOT-dochter genoemd wil worden, omdat ze nu grote zus is.
Maar we hebben natuurlijk ook onze lieve kleindochter geknuffeld, die al zo lekker kan lachen en alweer zo groot wordt! Even lekker kroelen met opa.

Lois is helemaal gek van Dino's. Daar krijgt ze niet genoeg van, dus opa en oma hadden ook iets gekocht met dino's. Het liefst had ze een echte, maar ja waar vind je die nog?

Waar ze ook gek op is... gekke bekken trekken als er een foto gemaakt wordt.
Terwijl ze lekker een cupcake eet, kan ze het weer niet laten.
Doe maar lekker gek hoor meid!
Weet je dat oma daar ook van houdt van een beetje gek doen?
Onderstaande foto's zijn gemaakt met de i-pad, waarmee je foto's kan maken met een soort lachspiegel-effect. Als je dan ook nog een gekke bek trekt, wordt het helemaal feest!
Oma krijgt er niet genoeg van Lois, dus let maar eens op:

Kijk, dit is oma als ze bij de kassa van de quiltwinkel moet afrekenen.
Dan schrikt ze zich een hoedje, weer te veel gekocht!

En dit is oma over 20 jaar, als ze bijna 84 jaar is.
Ja, dan quilt ze nog steeds hoor, wat dacht je! Maar zo te zien heeft ze dan geen tanden meer, allemaal uitgevallen.....

Nou, ik zal jullie de rest besparen en volgende keer wordt het weer een serieus blogje hoor, dan een up-date van wat ik allemaal aan het doen ben en hoever het er mee staat, want ik zal toch niet alleen maar zitten te flauwekullen?
Zal flink m'n best doen van de week om jullie niet teleur te stellen......

zondag 15 januari 2012

Over restjes-quilts en quilters-hersenen.

Wij quilters hebben allemaal lapjes. Sommige heel veel, die kunnen een jaar lang winkelen in eigen lapjeskast, anderen wat minder, maar lapjes hebben we.
Maar we hebben ook restjes, veel restjes.
Hoe vaak hoor ik niet bij het maken van een scrap-quilt  "fijn dan kan ik mijn restjes opmaken"!
Maar komen die restjes dan ooit op? Nee! We houden van die restjes weer restjes over, en erger: we kopen er wat stofjes bij, want dat is dan echt heel erg nodig, het kan niet anders! En daar houden we dan ook weer restjes van over...... ach wat zijn we toch zielig....

Ik heb dus ook restjes. Van alles wat natuurlijk, maar ook deze geweven Japanse stoffen. Best grote stukken nog, maar om daar nou nog een quilt van te maken....

Dus wat te denken van een tasje! Geen idee hoe het moest, dus deed ik maar wat. Dit had ik eens ergens gezien met die punten, leek me wel leuk.

Kijk, zo zit het aan elkaar en begint het al ergens op te lijken. Hier is het doorgeregen en moest de lap nog gequilt worden, want het moest wel een echt quilters-tasje worden.

En kijk nou eens, wat een gezellig tasje het is geworden!
Bovenin zit een ritssluiting, en die leuke vilten bloemetjes kocht ik kant en klaar bij Blokker.
Het probleem is alleen: zoveel stof heb ik niet gebruikt voor het tasje, dus nog heel veel restjes over.

Waar ik ook nog hele kleine mini-restjes van over heb, is van de indigo Japanse stofjes.
Jullie weten dat vast nog wel. Ik had een stapel 10 x 10 cm lapjes gekocht en daar gelijkzijdige driehoeken van geknipt.
Toen bleven deze scheve stukjes over en ik vroeg: wat kan ik hier nog mee?
Er werd geopperd dat ik er een vingerhoedjesquilt van zou kunnen maken.
Voor een quilt zou dit veel te weinig zijn, maar ook waren de stukjes te klein en aan één zijde schuin van draad, dus dat was geen optie dacht ik.
Maar ze bleven me maar aankijken die kleine lapjes, ze wilde niet in de vuilnisbak verdwijnen, ze wilde nuttig zijn.... maar wat dan......

Kijk eens, ja echt, een miniatuur-vingerhoedjes-quiltje! Tenminste dat moet het worden, de lapjes zijn al vast geknipt en opgespeld. Best grappig toch zo'n klein quiltje?
Eigenlijk ben ik van plan om meer minatuur-quiltjes te maken. Ik heb zoveel ideeën dat ik dat in dit leven nooit ga redden, maar in het klein gaat het sneller en kan ik misschien al mijn plannen tot uitvoer brengen.
Maar dit een vast een beginnetje. Alleen....... niet alles is gebruikt, dus heb ik nog restjes over......

Kijk, zo klein zijn de vingerhoedjes, net zo groot als een echte. In dit geval de antieke vingerhoed die nog van mijn moeder is geweest.

Maar het ging toch niet alleen over restjes vandaag, maar ook over quilters-hersenen?
Ja, ja, dat komt nu:

Toen ik vanmorgen naar mijn quiltzolder ging om daar een patroon over te trekken op mijn lichtbak, trof ik deze troep (nou ja troep....) in mijn kamer aan.
Natuurlijk zelf gemaakt, want deze ruimte is verboden toegang voor onbevoegden dat snappen jullie.
Dit was echt zo, en is niet speciaal zo neergelegd voor de foto!
Het gekke is, ik kan absoluut niet tegen rommel. De huiskamer moet altijd netjes opgeruimd zijn, voor mij is dat belangrijk, anders word ik onrustig.
Maar hier in mijn quiltkamer kan het wel en laat ik dat rustig dagen zo liggen.
Weet je hoe dat nou komt? Door die quilters-hersenen die wij quilters hebben.
Wij hebben geen gewone hersenen net als andere mensen, je weet wel van die grijze cellen, nee die van ons zien er heel anders uit:

Wat vind je me daar van! Een al al kleur, dat is wel even wat anders dan grijs.
Is dat geen heerlijk idee, echt iets om blij van te worden en we weten nu ook dat we er niets aan kunnen doen aan die restjes, quiltboeken verzamelen, geen quiltwinkel voorbij kunnen lopen zonder naar binnen te gaan en lapjes kopen en natuurlijk nieuwe projecten bedenken......
Het ligt aan onze hersenen! Heel goed dat dit nu eens onderzocht is vinden jullie niet?

zondag 8 januari 2012

De laatste kersthuisjes zijn klaar.

De kerst is al voorbij, dus moet het maar eens afgelopen zijn met de kersthuisjes.
Dit zijn de laatste twee en het wordt steeds gezelliger in het besneeuwde dorpje.

Hier is het kerkje, dat is waar het allemaal om draait in de kerstnacht natuurlijk.
Het is gezellig verlicht en de kerkdeuren staan uitnodigend open (de deuren lijken te zweven, maar daar valt nog een naadje af straks).

Dit is het laatste huisje.
Hier wonen een notaris en zijn vrouw. Het is een beetje deftig huis, dat kan hij ook betalen natuurlijk, kom bij een notaris maar eens om een koopje, een aanbieding of uitverkoop!
Toen ik aanbelde stonden ze net in de gang. Allebei hun jassen aan, klaar om naar de kerk te gaan.
Heb ze een fijne mis gewenst en ben teruggelopen naar het huisje met de 8 kinderen. Daar was het zo gezellig!


Maar ik ben niet alleen. Kijk eens wie daar staat bij de grote kerstboom, Sunbonnet Sue!
Samen even stil gekeken naar de mooie besneeuwde boom terwijl de kerk zijn klokken liet horen in de stille nacht. Wat rustgevend om daar samen te staan en te genieten....


Tot nog toe ziet het quiltje er zo uit. Alle huisjes en de onderste kerststof-blokjes-rand zitten aan elkaar.
Daarboven komt zwarte stof met kleine witte puntjes (sterren) en een mooie maan en dan er omheen nog kerststof-blokjes.
Ik krijg alweer een beetje zin in de kerst als ik het zo zie!
Als de top helemaal in elkaar zit laat ik hem nog even aan jullie zien voordat het quiltwerk gaat beginnen.
Nu verder met heel andere huizen. Heb een gele en een roze geknipt, wordt ook heel leuk.
In de nieuwste Quiltmania die ik gisteren kreeg, staat deel 1 van een hele leuke mysterie van Yoko Saito.
Natuurlijk weer huisjes, maar leuk! Zal ik die ook........?

zondag 1 januari 2012

Nieuwjaar, dus huisjes!

Allereerst wil ik de lezers van mijn weblog en hun familie een heel gelukkig, gezond en creatief 2012 toe wensen!

Geen sneeuwfoto dit jaar, maar mist is ook mooi, vooral als je zo'n prachtig park voor de deur hebt.

Ik heb een heel rustige kerst gehad, lekker lapjes geknipt met de kerstverlichting en een mooie kerst-c.d. aan, maar over die lapjes vertel ik een andere keer wel.
Tweede kerstdag hebben wij bij onze jongste zoon gegeten (had heerlijk gekookt!) en toen ook onze lieve kleinkinderen weer gezien.

Oma even knuffelen met kleine Sydney. Wat is ze gegroeid!!
Wat denken jullie, lijkt ze een beetje op oma? (grapje....)

En dan nu.... ja het mag... de huisjes van Jeanneke!
Inmiddels heb ik twee huisjes af. Ik had haar direct gemaild dat ik wel mee wilde doen, maar met 9 huisjes zodat ik zo'n leuk mini-quiltje krijg, net als zij gemaakt heeft.
Mijn bedoeling is om de 9 huisjes van 9 verschillende kleuren te maken. Ik geef hem als hij klaar is aan Sydney, kan ze leuk de verschillende kleuren leren over een tijdje.

Het eerste huisje dat ik gemaakt heb is rood.
Natuurlijk met de hand, want dat doe ik met al mijn quilts, vind ik gewoon fijner en gezelliger.
De tussenbiesjes en -blokjes maak ik er pas later aan, omdat ik nog niet weet welke kleur ik daarvoor ga gebruiken.

Maar dit is de verrassing die ik zelf toegevoegd heb.... het raampje kan open en daarachter zit een beertje.
Als Sydney net zo gek op beren wordt als haar grote zus Lois, dan zit het wel goed.

Mijn tweede huisje is paars.
Het is erg leuk om tussen de lapjes naar kleurtjes te zoeken die geschikt zijn voor het huisje.
Vooral de stapel 10 x 10 cm lapjes komen nu goed van pas.

Ook hier weer een beertje achter het raampje.
Ik had nog een berenlapje liggen, maar jammer genoeg staan daar niet 9 verschillende op, maar dat mag de pret niet drukken.
Lois heeft een mini Sunbonnet Sue quiltje van mij gekregen, en Sydney over een tijdje een mini-beren-kleuren-huisjes-quiltje.
Vanmorgen weer eentje geknipt, nu een gele. Niet bepaald mijn lievelingskleur, maar ja, geel hoort er ook bij.
Vanavond maar weer een paar steekjes doen.
Ben heel benieuwd naar alle andere huisjes die we in de loop van dit jaar gaan zien op de verschillende weblogs.