Vakantie deel 2. Naar Supergoof.

Dank voor jullie leuke reacties op mijn vorige "Pechvakantieblogje".

Was inderdaad best uitzonderlijk voor mij dat ik onder al die pech zo rustig bleef en toch bleef genieten.

Ben normaal best snel uit mijn humeur als er dingen misgaan.

Wat ik verleden week al schreef, op dinsdag gingen we naar Supergoof in Kampen, naar de gezellige stoffenwinkel van Ingrid.

Goed, eerst ging het dus mis. 

De scootmobiel van Theo wilde niks doen, dus dan maar vanaf de parkeerplaats naar de winkel lopen, dat was nog te doen.

Wat heerlijk is het om deze winkel binnen te lopen en begroet te worden door Ingrid.

Ze was druk aan het stoffen snijden en ik liep direct hebberig naar de bakken met lapjes.

Theo ging op een bankje lekker zitten bijkomen. 

Toen meneer Supergoof ook binnen kwam had hij het dubbel naar de zin, ze waren al die tijd samen gezellig in gesprek.

Overal zijn er leuke hoekjes.

Heb lang niet alles rustig kunnen bekijken, was veel te druk met mooie stofjes uitzoeken.

Laat zo zien wat ik gekocht heb, want met lege handen kom je daar niet weg 😄

Daarna liepen we nog een heel klein stukje om bij een restaurant wat de gaan drinken.

Zag ik daar dit leuke smalle huisje ingeklemd tussen twee grote gebouwen. 

Het is maar een (brede) deur breed, zo grappig.

Mooi beschilderd deze gevel van een museum.

Zo jammer dat we verder niets konden bekijken van het mooie plaatsje Kampen.

Misschien nog maar eens die richting uit als we weer op vakantie gaan.

Wat ik gekocht heb bij Ingrid???

Nou, ik nam deze twee leuke zakjes mee om ze in ons vakantiehuisje uit te gaan pakken.

Kijk eens wat mooi! Allemaal schitterende lapjes in hele zachte kleurtjes.

Daar heb ik heel weinig van in mijn voorraad en ik wist dat zij ze verkocht.

Soms moet je ver rijden om iets te vinden naar je zin.

In het andere zakje zat deze lieve Maileg kabouter. 

Supergoof verkoopt heel veel van Maileg, maar deze kabouter strak mij gelijk bij binnenkomst zo aan, dat ie mee naar huis mocht.

Hij heeft een lekker warm wintertruitje aan en zit nu gezellig hier in de woonkamer hoewel hij zijn maatjes in de winkel wel erg mist zei hij mij laatst.

Toen we terug liepen naar de parkeerplaats zag ik in een winkel naast Supergoof dit prachtige antieke hobbelpaard in de etalage staan.

Verliefd natuurlijk... 😜 

Paard ging dus mee. Als je weet dat het 65 x 92 cm groot is en zwaar, dan was dat wel een dingetje.

Maar die meneer van de winkel bracht het voor ons naar de auto, heel lief.

Kreeg het hobbelpaard van Theo voor mijn verjaardag... dat is pas in januari....

Tegen die tijd is ie dat vast alweer vergeten haha! 

Ging met moeite in de auto bij de koffers, tassen en de scootmobiel, maar het is gelukt.

Staat nu mooi te zijn bij mijn antieke Art Deco kastje en twee heel oude poppen.

Heb nog meer van die houten paarden, die staan op de kast, maar nu is alles wel helemaal vol.

Mag voor mezelf  N I E T S  meer kopen wat oude leuke spulletjes betreft... 

Vraag me nu al af hoe lang me dat gaat lukken. 😕

Vragen jullie je vast nog af... heb je nog steekjes gemaakt in de vakantie?

Ja hoor, heb 6 blokken voor mijn moderne quilt gemaakt van de Faffe Fasset stofjes.

Zien er weer kleurrijk uit.

Aan het eind van dit vrolijke blogverhaaltje, ook nog verdrietig nieuws te melden....

Dit egeltje liet ik jullie een paar weken geleden zien.

Hij/zij kwam elke avond naar mijn tuin om daar (hopelijk) veel slakken op te eten, maar misschien ook wel alleen het geknoeide vogelvoer.

Hij liep daar altijd een heel eind voor, snap niet waarom hij niet gewoon bleef, er is hier genoeg te eten en er zijn ook diverse slaapplekken.

Die wandelingen van het park naar mijn tuin zijn hem fataal geworden. Kennelijk liep hij net hier naast mijn huis op de parkeerplaats toen een van de buren thuiskwam en hem aanreed.

Ik vond hem dood... zo verdrietig.

Vroeger waren hier heel veel egels in het park, volgens mij was dit nog de enige.

Ga maar weer eens knippen in mijn mooie nieuwe Supergooflapjes, daar vrolijk ik hopelijk wel weer van op.

Fijne week gewenst.

Lieve groetjes,

Floor

Vakantie met een pechvogel.

Theo en ik zijn de afgelopen week op vakantie geweest naar IJhorst.

(Dit is een lang blogverhaal met heel veel foto's)

Dit was ons huisje. Groot genoeg voor ons drieën (Jody was natuurlijk ook mee).

Maar helaas waren we deze vakantie met ons vieren, er was namelijk een pechvogel met ons meegevlogen.

Laat ik voorop stellen dat we ondanks dat toch genoten hebben.

Van elkaar, het weekje samen zijn en dan ook nog prima weer.

De vakantie kon niet stuk zou je denken...

Het begon al toen ik de koffer uitpakte... toen bleek dat ik mijn ondergoed tegelijk met het opbergen van het schone wasgoed voordat ik weg ging, weer netjes terug in de kast had gelegd.

Was heel vervelend, maar ook weer snel opgelost. 

Zaterdag toen we boodschappen gingen doen even naar de Zeeman om een noodpakket in te slaan.

Als opwarmertje voor wat de pechvogel nog voor ons in gedachten had was dit dus niet zo erg.

Zondag stond een bezoek aan De luie tuinman gepland (Klik hier)

Had ik ergens op het net over gelezen en het viel me op door de leuke naam.

Mooie tuinen en ook lui zijn, dat leek me wel een spannende combinatie.

Maar.... voordat we weg gingen, brak zomaar opeens de bril van Theo doormidden...

Paniek alom, want hij was vergeten om een reservebril mee te nemen.

Gelukkig had ik de mijne wel bij me en heeft hij die op gedaan.

Was niet zo heel fijn, want ik heb een andere sterkte in beide delen van de bril, dus niet echt veilig op de weg.

Dikke pech dus.

Maar we kwamen gelukkig heelhuids in Ruinen aan.

Ze hebben daar een reuze gezellig theetuin, met leuke zitjes.

Deze was natuurlijk helemaal mijn smaak.

Er waren 25 kleine tuintjes die helemaal in elkaar overliepen.

Dit was "Bartjes bloeiende bloemperken".

Natuurlijk stond Bartje daar ook.

We genoten van al dat moois ook al was er al veel uitgebloeid. Groen zijn tuinen ook heel mooi.

Omdat er geen scootmobiel mocht komen (zou ook niet kunnen op die kleine paadjes) en Theo niet zo ver kan lopen, konden we maar een heel klein stukje bezoeken.  We hebben van  de 25 maar 8 stukjes tuin kunnen bekijken.

Ondanks dat hebben we er erg van genoten, ook van de lunch die we daar aten.

Hele aardige mensen van wie die tuinen zijn, erg behulpzaam ook.

Als we nog eens in de buurt komen gaan we zeker weer, een aanrader!

De pech van de gebroken bril was gelukkig even op de achtergrond geraakt.

De volgende dag maakten Jody en ik een mooie wandeling door het bos dat achter het park lag (gelukkig gaat het weer wat beter met mijn energie).

Maar dan moest je eerst over dit smalle gammele bruggetje zonder leuningen dat over een 1,5 meter diepe sloot lag.

Doodeng vond ik het...

Maar daarna hadden we een mooie wandeling, en moest Jody soms hindernissen nemen.

Zo vreemd om midden in het bos deze grote betonnen buis te zien liggen.

Er is toch geen riolering in een bos?

Maar het levert wel een mooi plaatje op.

Daarna nog twee keer naar het bos geweest over de enge plank. De pechvogel ging niet mee, die bleef gezellig bij Theo om zich klaar te maken voor het volgende plannetje:

Theo ging namelijk in de middag naar Meppel om zijn bril te laten lijmen bij een opticien.

De volgende dag zou hij hem weer kunnen ophalen.

Bij het huisje aangekomen bleek hij ergens in Meppel de sleutel van het huisje te zijn kwijtgeraakt...

Na melding bij de receptie, bleek een nieuwe 50 euro te kosten omdat deze beveiligde sleutel speciaal ergens besteld moest worden...

Op deze 3e dag dus voor de derde keer pech....

We hadden ons heel erg verheugd op dinsdag, we zouden naar Kampen gaan.

Fijn het prachtige stadje bezoeken en natuurlijk....

Naar de mooie quiltwinkel van Supergoof!

Daar schrijf ik volgende week wel over, want....

Ja hoor, ook hier ging het mis...

De losse delen van de scootmobiel werden uit de auto gehaald om in elkaar te zetten.

Normaal is dat gemakkelijk, maar het lukte niet.

Uiteindelijk met behulp van twee aardige stadswachters lukte het met veel moeite.

Het had 3 kwartier geduurd, maar we konden op weg....

Dachten we, want hij deed helemaal niks... dus toen maar weer inladen en lopend naar Supergoof.

Van Kampen hebben we verder nauwelijks meer iets gezien.

's Middags de ANWB gebeld. voor de scoot. Het bleek dat er een stekker verbogen was zodat hij daarom niet in elkaar klikte en geen contact met de accu maakte.

Werd snel gerepareerd zodat we de volgende dag weer op weg konden.

We gingen naar Meppel. De opticien had inmiddels gebeld dat de bril niet kon worden gelijmd, maar ze konden wel de glazen over zetten als Theo een nieuwe soortgelijke bril uitzocht.

Dat heeft hij dus maar gedaan.

Nog wat rondgekeken en wat winkels bezocht. Erg veel winkels die we hier in Utrecht ook hebben, dat was wel jammer.

Na een heerlijke lunch was Theo's bril gereed en konden we hem ophalen.

Zo werd onze vakantie wel steeds duurder, maar wel fijn dat hij weer optimaal kon zien.

Zo kwamen we een pechloze dag door en gingen we de volgende dag (donderdag) op weg naar Havelte.

Eerst naar het grootste hunebed, 18 meter lang.

Heel apart als je er onder kijkt. 

Met ons drietjes op de foto. Nog geen pechvogel te zien...

Een stukje verderop ligt een tweede hunebed, dat is wat kleiner.

Er stond nog wel wat heide in bloei.

Daarna nog een heel stuk gewandeld en genoten van de prachtige omgeving van Havelte.

Kijk, hier rijdt Theo nog fijn op zijn scootmobiel, terug naar de auto.

Tja.... en toen hadden we voor de 5e keer pech.

De voorband ging lek.

Lijkt bijna een soap, maar dan zou je zeggen dat het allemaal wel wat erg overdreven was.

Maar het was de bittere waarheid van onze laatste vakantiedag.

Met heel veel pijn in zijn benen en voeten moest hij terug lopen en samen de scoot voortduwen wat veel extra vermoeidheid en pijn gaf, ook daarna.

Helemaal terug naar de parkeerplaats.

Zo jammer dit einde van een prachtige dag waar we verder heel veel van genoten hebben.

De volgende dag weer vroeg naar huis.

We vroegen ons wel af of dit zonder pech zou zijn, maar waarschijnlijk is die ellendige vogel achtergebleven in IJhorst, op zoek naar een volgend slachtoffer.

Een heel verhaal geworden deze keer. Het was een vakantie om nooit te vergeten.

Volgende week een gezellig verslag van het het bezoek aan Kampen en Supergoof.

Liefs,

Floor