Dit weekend weer naar de volkstuin geweest.
Er is in het voorjaar altijd heel veel te doen. Schoffelen, zaaien en planten.
Maar nu dus ook oogsten!
Dat is natuurlijk erg leuk om te doen, vooral als het zo vroeg in het jaar is.
Allereerst zijn daar de lekkere jonge bietjes. Lekker met komkommer ( is dat momenteel wel veilig?.....)
Jong zijn ze het lekkerst, maar we hebben er zaterdag ook weer gezaaid voor de winteroogst.
We bewaren ze dan de hele winter in de schuur en eten ze elke 14 dagen. Voor de bietenstamp zijn ze dan nog heel goed, we hebben de laatste eigenlijk pas op.
Deze prachtige spitskool was ook groot genoeg. Gek is dat toch dat zoiets kan groeien uit zo'n klein zaadje.
Maar ach, kijk eens naar de mens.... dat is nog een veel groter wonder toch?
Maar goed, deze kool gaat morgen de pan in. Lekker roerbakken met champignons,rozijntjes en pijnboompitten!
Soms worden de kolen wel zo groot (we zetten er altijd weer teveel tegelijk) dat we er 2 x mee kunnen doen, dan eten we de andere helft met kerrie en ananas (blikje), ook lekker (de recepten krijgen jullie er gratis bij haha!)
Deze prachtige paksoi planten zijn echt mijn trots!
Al verschillende jaren heb ik het geprobeerd te telen, maar steeds schoot de groenten door (er kwam dus een bloem in). Ze waren dan nog heel klein, dus konden ze zo op de composthoop.
Nu ging het zo maar goed! Ze zien er schitterend uit en het duurt niet zo lang meer eer ze kunnen worden geoogst.
Dat is ook lekker om te roerbakken met ui, champignons, en paprika, maar ook heel lekker rauw door de stampot.
Ja, ja zo'n volkstuintje is soms hard werken (we noemen het wel eens ons werkkamp.... foei!) maar het is ook lekker en vers eten.
Deze mooie kleine sterappeltjes staan in onze "boomgaard" en moeten nog een hele tijd groeien eer ze van de boom gehaald kunnen worden, maar ze zien er wel al heel leuk uit, en de boom zit behoorlijk vol.
En wie hebben we daar? Toen ik gisteren even thuis door de tuin liep, zat daar zomaar overdag onze kleine Prikkeltje!
Die hoort dan eigenlijk te slapen. Nou ja, zolang hij of zij maar de hele dag slakken eet, vind ik het best, want daar zijn er heel erg veel van.
Maar ja, hoe hou ik hem in de tuin? Hij moet natuurlijk niet naar de buren gaan en daar de slakken gaan eten.
Wat is hij lief hè? Zou hem wel even willen knuffelen, maar tja, het prikt zo, dus dan maar genieten van de foto, dat is aaien met m'n ogen.....
maandag 30 mei 2011
donderdag 26 mei 2011
Sunshine and Shadow quilt in de steigers.
Het heeft een tijdje geduurd, maar na het aan elkaar zetten van 729 stuks 3 x 3 cm blokjes van allerlei kleurtjes effen katoen, met daar omheen een paarse rand, is de top van mijn Amish Sunshine and Shadow quilt klaar!
Hier is hij dan, ik vind hem zelf heel erg mooi geworden.
Hij zit nu in de rijgdraden, klaar om gequilt te worden. Mijn weblog is naar deze quilt genoemd, en het zou leuk zijn als hij af is als ik mijn één-jarig bestaan vier als blogger (24 november), maar dat zou toch moeten lukken denk ik.
Ik moet nu opeens denken aan iets dat ik laatst in een quiltblad las, namelijk dat er allerlei kant en klaar stoffen te koop zijn.
Ik bedoel dan stoffen met daarop gedrukt blokken met patchwork en zelfs met applicaties. Even aan elkaar zetten en klaar is Kees!
Als dat nu ook eens kon met deze quilt? Zo'n lap waar al die blokjes al op voorbedrukt zijn? Hè bah, nee! Dan is er toch immers niets meer aan?
Kan ik net zo goed bij Blokker of Ikea een kant en klare quilt kopen voor weinig geld.
Het gaat toch (ook) om het doen, er een stukje van jezelf in leggen?
Nee, kant en klaar is me veel te gemakkelijk.
Over gemakkelijk gesproken....
Ik vond van de week in mijn kast 2 oude strijkijzers die nog van mijn opa zijn geweest.
De beste man (ik heb hem nooit gekend) was kleermaker. Hij maakte prachtige jurken, mantelpakjes en jassen en had wel een trap naaimachine, maar geen elektrische strijkbout.
Ik strijk mijn quilttops met mijn stoom strijkijzer (niet te heet!), maar hij moest deze oudjes op de kachel zetten om ze te verwarmen. Hij had er meerdere, want ze waren natuurlijk weer snel afgekoeld.
Ik vraag me eigenlijk af hoe hij dat deed in de zomer, als de kachel niet brandde.
Ik was helemaal vergeten dat ik ze had, en nu staan ze leuk in mijn atelier. Is mijn opa er een beetje bij, want wie weet heb ik wel een beetje aanleg met naald en draad van hem geërfd.
Wat ook af is, is mijn mola metde papegaaien. Het is een vrolijk geheel geworden, met leuke kleurtjes en borduurwerk.
Ze zien er lief uit die twee. Ze zitten gezellig samen op een tak te kwebbelen. Ze hebben geen lapjes bij zich, maar het zouden zo maar twee quiltsters kunnen zijn haha! Want houden wij ook niet van een kwebbeltje op zijn tijd?
Hier is hij dan, ik vind hem zelf heel erg mooi geworden.
Hij zit nu in de rijgdraden, klaar om gequilt te worden. Mijn weblog is naar deze quilt genoemd, en het zou leuk zijn als hij af is als ik mijn één-jarig bestaan vier als blogger (24 november), maar dat zou toch moeten lukken denk ik.
Ik moet nu opeens denken aan iets dat ik laatst in een quiltblad las, namelijk dat er allerlei kant en klaar stoffen te koop zijn.
Ik bedoel dan stoffen met daarop gedrukt blokken met patchwork en zelfs met applicaties. Even aan elkaar zetten en klaar is Kees!
Als dat nu ook eens kon met deze quilt? Zo'n lap waar al die blokjes al op voorbedrukt zijn? Hè bah, nee! Dan is er toch immers niets meer aan?
Kan ik net zo goed bij Blokker of Ikea een kant en klare quilt kopen voor weinig geld.
Het gaat toch (ook) om het doen, er een stukje van jezelf in leggen?
Nee, kant en klaar is me veel te gemakkelijk.
Over gemakkelijk gesproken....
Ik vond van de week in mijn kast 2 oude strijkijzers die nog van mijn opa zijn geweest.
De beste man (ik heb hem nooit gekend) was kleermaker. Hij maakte prachtige jurken, mantelpakjes en jassen en had wel een trap naaimachine, maar geen elektrische strijkbout.
Ik strijk mijn quilttops met mijn stoom strijkijzer (niet te heet!), maar hij moest deze oudjes op de kachel zetten om ze te verwarmen. Hij had er meerdere, want ze waren natuurlijk weer snel afgekoeld.
Ik vraag me eigenlijk af hoe hij dat deed in de zomer, als de kachel niet brandde.
Ik was helemaal vergeten dat ik ze had, en nu staan ze leuk in mijn atelier. Is mijn opa er een beetje bij, want wie weet heb ik wel een beetje aanleg met naald en draad van hem geërfd.
Wat ook af is, is mijn mola metde papegaaien. Het is een vrolijk geheel geworden, met leuke kleurtjes en borduurwerk.
Ze zien er lief uit die twee. Ze zitten gezellig samen op een tak te kwebbelen. Ze hebben geen lapjes bij zich, maar het zouden zo maar twee quiltsters kunnen zijn haha! Want houden wij ook niet van een kwebbeltje op zijn tijd?
zondag 22 mei 2011
Alle Japanse lapjes geknipt.
Vrijdag hadden we bij Carol Cox alweer de laatste les.
Jammer natuurlijk, maar een zomerstop is ook wel fijn, want er is genoeg te doen in de tuin.
Er moet weer een hoop gesnoeid worden momenteel.
Omdat ik nog één licht gekleurd Japans lapje te kort kwam, heb ik dat vrijdag nog maar gekocht en kon ik het knipwerk van mijn Japanse quilt vanmorgen af maken.
Alles is nu opgespeld en het is wel naar mijn zin geworden.
Het is wel een rommeltje zo, omdat het opspelden van al die ronde lapjes niet zo makkelijk ging, maar je krijgt een indruk van hoe het gaat worden.
In feite zijn het vierkante blokken met daarin een cirkel en een ronde vorm in het midden. Wel leuk dat die blokken verspringen, dat geeft een speels effect.
De kleine vierkante lapjes zijn van paarse, donkerblauwe en roze zijde.
De Japanse rode stof heb ik alleen gebruikt voor de cirkels, zodat die er een beetje uitspringen.
In totaal heb ik 16 verschillende Japanse geweven stoffen gebruikt, plus de zijde.
Nu kan het aan elkaar naaien gaan beginnen. Kan ik het leuk afwisselen met de sterretjes.
Vrijdag ook mijn Amish quilt mee naar huis genomen die nog steeds in de winkel hing.
Leuk natuurlijk, maar ik ben toch blij dat ik hem weer thuis heb. Kan ik er lekker van genieten en mijn kleine Amish meisje heeft nu ook weer haar echte achtergrond.
Over mijn kleine meisje gesproken........
Ons tweede kleinkindje dat op komst is, heeft haar 2e echo gehad, de z.g. 20 weken echo.
Er is 80 % kans dat het weer een meisje is, dus feest voor Lois, onze kleindochter, want zij wilde een zusje hebben.
Kijk eens naar dat kleine beentje! Wat een snoepie hè?! En ze peutert ook al in haar neusje op de bovenste foto.
Hier "kleine zus", of te wel "prulletje" haar armpje en haar hoofdje.
Wat prachtig toch dat zo'n kleine hummel al alles heeft! Ze hoeft alleen nog maar flink te groeien en dan kan "grote zus" haar begroeten, knuffelen en helpen verzorgen.
Zou kleine zus ook van die mooie zwarte haren hebben, net als grote zus Lois en haar mamma? Of misschien blonde haren die haar pappa had toen hij klein was?
Nog 20 weken wachten...... is best nog heel lang, maar dat is het vast en zeker waard!
Jammer natuurlijk, maar een zomerstop is ook wel fijn, want er is genoeg te doen in de tuin.
Er moet weer een hoop gesnoeid worden momenteel.
Omdat ik nog één licht gekleurd Japans lapje te kort kwam, heb ik dat vrijdag nog maar gekocht en kon ik het knipwerk van mijn Japanse quilt vanmorgen af maken.
Alles is nu opgespeld en het is wel naar mijn zin geworden.
Het is wel een rommeltje zo, omdat het opspelden van al die ronde lapjes niet zo makkelijk ging, maar je krijgt een indruk van hoe het gaat worden.
In feite zijn het vierkante blokken met daarin een cirkel en een ronde vorm in het midden. Wel leuk dat die blokken verspringen, dat geeft een speels effect.
De kleine vierkante lapjes zijn van paarse, donkerblauwe en roze zijde.
De Japanse rode stof heb ik alleen gebruikt voor de cirkels, zodat die er een beetje uitspringen.
In totaal heb ik 16 verschillende Japanse geweven stoffen gebruikt, plus de zijde.
Nu kan het aan elkaar naaien gaan beginnen. Kan ik het leuk afwisselen met de sterretjes.
Vrijdag ook mijn Amish quilt mee naar huis genomen die nog steeds in de winkel hing.
Leuk natuurlijk, maar ik ben toch blij dat ik hem weer thuis heb. Kan ik er lekker van genieten en mijn kleine Amish meisje heeft nu ook weer haar echte achtergrond.
Over mijn kleine meisje gesproken........
Ons tweede kleinkindje dat op komst is, heeft haar 2e echo gehad, de z.g. 20 weken echo.
Er is 80 % kans dat het weer een meisje is, dus feest voor Lois, onze kleindochter, want zij wilde een zusje hebben.
Kijk eens naar dat kleine beentje! Wat een snoepie hè?! En ze peutert ook al in haar neusje op de bovenste foto.
Hier "kleine zus", of te wel "prulletje" haar armpje en haar hoofdje.
Wat prachtig toch dat zo'n kleine hummel al alles heeft! Ze hoeft alleen nog maar flink te groeien en dan kan "grote zus" haar begroeten, knuffelen en helpen verzorgen.
Zou kleine zus ook van die mooie zwarte haren hebben, net als grote zus Lois en haar mamma? Of misschien blonde haren die haar pappa had toen hij klein was?
Nog 20 weken wachten...... is best nog heel lang, maar dat is het vast en zeker waard!
maandag 16 mei 2011
Terug van weg geweest.
Hier ben ik weer, ben dit weekend weg geweest naar mijn vriendin Gea, die in het oosten van het land woont.
Was weer heel gezellig, maar o zo vermoeiend! Waarom "moeten" vrouwen toch altijd zoveel praten?
We willen wel eens stil zijn, maar langer dan 1 minuut houden we dat niet vol!
Maar, onder al dat praten heb ik toch nog 5 sterretjes genaaid! (Ja natuurlijk gingen de lapjes mee!)
Gea is geen quiltvriendin, dus zijn we niet naar een quiltwinkel geweest maar naar Intratuin in Lochem.
Dat vind ik als tuinliefhebber ook heel erg leuk.
Het was volop lente bij Intratuin en overal stond het vol met de mooiste planten. Deze Intratuin is heel erg groot en ze verkopen zoveel meer dan die in Utrecht!
Ik kon natuurlijk niks kopen. Als je met de trein komt, kunnen er geen planten mee terug in het koffertje, maar het winkelkarretje liep toch lekker vol, want mijn vriendin kan nog wel wat planten kwijt in haar tuin.
Na een gezellig pauze in het restaurant (praten, praten, praten....., afrekenen en naar de auto. Daar weer lekker verder kletsen.
Toen ik zondagochtend weer terug ging naar Utrecht, zat ik in een trein vol met Twente supporters!
Druk natuurlijk, met bier en veel praatjes, maar ze waren ook wel aardig, maar de stilte coupe was verre van stil, dat snap je.
Toen ik thuis kwam, lag daar een grote verrassing op mij te wachten!
Op mijn oproepje voor restjes Japanse lapjes in mijn vorige blogje, kreeg ik een reactie van Inge, en zij stuurde me deze prachtige Japanse stofjes! Je bent een schat Inge, en ik dank je nogmaals heel hartelijk!
Ik heb nu al zoveel Japanse stofjes dat ik eigenlijk al zou kunnen beginnen met die leuke quilt met Kokeshi popjes, maar nee, ik "moet" wachten, want ik heb nog teveel waar ik aan bezig ben.
Maar...... mijn ronde vormen quiltje (61 x 61 cm) is al af! Dus kom ik al een stapje dichterbij haha!
Nu hij gequilt is vind ik hem best wel leuk, maar zal hem toch niet ophangen. Maar de oefening met de ronde vormen was zinvol, als voorbereiding op de Japanse quilt met ronde vormen van geweven stoffen die ik momenteel aan het knippen ben.
Als mijn S & S quilt-top straks klaar is, ga ik daar lekker aan beginnen, ben ik toch vast in de Japanse sferen!
Was weer heel gezellig, maar o zo vermoeiend! Waarom "moeten" vrouwen toch altijd zoveel praten?
We willen wel eens stil zijn, maar langer dan 1 minuut houden we dat niet vol!
Maar, onder al dat praten heb ik toch nog 5 sterretjes genaaid! (Ja natuurlijk gingen de lapjes mee!)
Gea is geen quiltvriendin, dus zijn we niet naar een quiltwinkel geweest maar naar Intratuin in Lochem.
Dat vind ik als tuinliefhebber ook heel erg leuk.
Het was volop lente bij Intratuin en overal stond het vol met de mooiste planten. Deze Intratuin is heel erg groot en ze verkopen zoveel meer dan die in Utrecht!
Ik kon natuurlijk niks kopen. Als je met de trein komt, kunnen er geen planten mee terug in het koffertje, maar het winkelkarretje liep toch lekker vol, want mijn vriendin kan nog wel wat planten kwijt in haar tuin.
Na een gezellig pauze in het restaurant (praten, praten, praten....., afrekenen en naar de auto. Daar weer lekker verder kletsen.
Toen ik zondagochtend weer terug ging naar Utrecht, zat ik in een trein vol met Twente supporters!
Druk natuurlijk, met bier en veel praatjes, maar ze waren ook wel aardig, maar de stilte coupe was verre van stil, dat snap je.
Toen ik thuis kwam, lag daar een grote verrassing op mij te wachten!
Op mijn oproepje voor restjes Japanse lapjes in mijn vorige blogje, kreeg ik een reactie van Inge, en zij stuurde me deze prachtige Japanse stofjes! Je bent een schat Inge, en ik dank je nogmaals heel hartelijk!
Ik heb nu al zoveel Japanse stofjes dat ik eigenlijk al zou kunnen beginnen met die leuke quilt met Kokeshi popjes, maar nee, ik "moet" wachten, want ik heb nog teveel waar ik aan bezig ben.
Maar...... mijn ronde vormen quiltje (61 x 61 cm) is al af! Dus kom ik al een stapje dichterbij haha!
Nu hij gequilt is vind ik hem best wel leuk, maar zal hem toch niet ophangen. Maar de oefening met de ronde vormen was zinvol, als voorbereiding op de Japanse quilt met ronde vormen van geweven stoffen die ik momenteel aan het knippen ben.
Als mijn S & S quilt-top straks klaar is, ga ik daar lekker aan beginnen, ben ik toch vast in de Japanse sferen!
zondag 8 mei 2011
Nieuwe projecten
Omdat mijn flanellen quilt en mijn Amish popje af zijn, vind ik dat het tijd wordt voor wat nieuwe projecten.
Altijd leuk om daar in mijn hoofd mee bezig te zijn, of te ontwerpen en lapjes te sparen natuurlijk.
Deze quilt zag ik al een jaar geleden in een oude Quilmania, en vond het een prachtig patroon voor de mooie Japanse geweven stoffen die er te koop zijn.
Toen deze stoffen bij Carol Cox met korting te koop waren, heb ik heerlijk wat halve meters gekocht.
Maar dat leek me toch niet voldoende, dus toen ik met mijn vriendin Gea verleden jaar naar de Algemene tentoonstelling in Deventer ging, kocht ik daar nog wat stofjes bij.
Toen ik nog wat verder snuffelde, zei ze: "je hebt nu toch wel genoeg stof? " Ik hoef er niet bij te vertellen dat zij geen quilster is, dat is wel duidelijk haha! (sorry Gea...)
Dus toen ik later bij Schering en Inslag was bij de mooie tentoonstelling die ze daar hielden, heb ik toch nog maar wat bijgekocht, want lapjes kan je nooit genoeg hebben toch?
Nu had ik toch echt wel genoeg dacht ik, maar toen ik verleden week ging beginnen met knippen en ontwerpen, kwam ik direct al kleuren te kort. Dat is geen smoesje, nee echt waar!
Dus maar weer even kijken bij Carol Cox, waar ze inmiddels weer nieuwe soorten Japanse geweven stof hadden, en deze 4 lapjes bij gekocht. Ja, het zijn dure stoffen, dus het resultaat is er hopelijk straks naar.
Alleen al van het kijken naar die lapjes kan ik genieten, wat een prachtige "oude" kleuren, helemaal mijn smaak.
Toen kon ik lekker verder met knippen en leuk neerleggen totdat het naar mijn zin was.
Hier zie je een stukje dat ik klaar heb. Het is rommelig zo, maar het is ook alleen nog maar opgespeld. Dat roze lapje zijde is in het echt wat minder fel dan op de foto.
Nu bleek gelijk hoe belangrijk een ontwerpwand is. Ik had de lapjes eerst anders, ze lagen op de tafel en het was helemaal naar mijn zin.
Ik hing de lapjes op de ontwerpwand, liep achteruit en ik wist direct: nee, dit is niet goed!
Dus weer overnieuw beginnen, steeds maar weer kijken bij wat er al hing, en nu is het veel beter en rustiger.
Omdat ik op zolder geen rechte wanden heb, hem ik een ontwerpwand gemaakt van een kamerscherm dat ik op Marktplaats gekocht heb. Werkt prima voor niet te grote quilts.
Ik heb nu nog maar een stukje "klaar" en ik denk dat hij wel naar mijn zin gaat worden.
Ook heb ik wat lapjes verzameld om een klein mini quiltje voor mijn kleindochter Lois te maken. Een patroontje van Sunbonnet Sue uitgezocht, dat vind ik zo'n schattig popje.
Eigenlijk dacht ik een quiltje te maken voor het bedje van mijn 2e kleinkind dat op komst is, maar mijn zoon en schoondochter wilde dat liever niet, ze wilde liever een geboorte-mandala, zoals ik dat ook had getekend voor Lois. Wel jammer voor een quiltende oma, was wel leuk geweest om eens met baby stofjes aan de slag te gaan. Maar dan nu dit kleintje maar, voor het nieuwe kamertje van Lois.
De lapjes even neergelegd, om te kijken hoe het zou worden.
Is het geen schatje? Nu nog netjes appliceren, dat is een leuk werkje met zulke vrolijke kleurtjes.
Ook helemaal weg ben ik van deze quilt, natuurlijk ook weer uit mijn lijfblad Quiltmania (nee, ik heb er echt geen aandelen in!) Het is een quilt vol met geappliceerde Kokeshi popjes. Zo mooi en fijn, daar heb ik echt zin in. Er zitten heel veel verschillende Japanse stofjes in, dus dat wordt eerst sparen en volgend jaar pas aan beginnen.
Ben direct maar begonnen met verzamelen, daar kan je niet vroeg genoeg mee beginnen niet?
In deze quilt komen dus geen geweven stoffen, maar bedrukte, die zijn ook heel mooi, vaak met goud-opdruk.
Mocht iemand nog wat restjes Japanse bedrukte stofjes over hebben...... ik hou me aanbevolen hoor.
Toen kwam ik "per ongeluk" (haha) op Marktplaats deze prachtige Kokeshi popjes tegen, gemaakt door de Japanse kunstenaar Miyashita Hajime. Ze waren niet goedkoop, maar zeg nou zelf, die staan toch heel mooi bij mijn Japanse popjes-quilt als hij af is?
Altijd leuk om daar in mijn hoofd mee bezig te zijn, of te ontwerpen en lapjes te sparen natuurlijk.
Deze quilt zag ik al een jaar geleden in een oude Quilmania, en vond het een prachtig patroon voor de mooie Japanse geweven stoffen die er te koop zijn.
Toen deze stoffen bij Carol Cox met korting te koop waren, heb ik heerlijk wat halve meters gekocht.
Maar dat leek me toch niet voldoende, dus toen ik met mijn vriendin Gea verleden jaar naar de Algemene tentoonstelling in Deventer ging, kocht ik daar nog wat stofjes bij.
Toen ik nog wat verder snuffelde, zei ze: "je hebt nu toch wel genoeg stof? " Ik hoef er niet bij te vertellen dat zij geen quilster is, dat is wel duidelijk haha! (sorry Gea...)
Dus toen ik later bij Schering en Inslag was bij de mooie tentoonstelling die ze daar hielden, heb ik toch nog maar wat bijgekocht, want lapjes kan je nooit genoeg hebben toch?
Nu had ik toch echt wel genoeg dacht ik, maar toen ik verleden week ging beginnen met knippen en ontwerpen, kwam ik direct al kleuren te kort. Dat is geen smoesje, nee echt waar!
Dus maar weer even kijken bij Carol Cox, waar ze inmiddels weer nieuwe soorten Japanse geweven stof hadden, en deze 4 lapjes bij gekocht. Ja, het zijn dure stoffen, dus het resultaat is er hopelijk straks naar.
Alleen al van het kijken naar die lapjes kan ik genieten, wat een prachtige "oude" kleuren, helemaal mijn smaak.
Toen kon ik lekker verder met knippen en leuk neerleggen totdat het naar mijn zin was.
Hier zie je een stukje dat ik klaar heb. Het is rommelig zo, maar het is ook alleen nog maar opgespeld. Dat roze lapje zijde is in het echt wat minder fel dan op de foto.
Nu bleek gelijk hoe belangrijk een ontwerpwand is. Ik had de lapjes eerst anders, ze lagen op de tafel en het was helemaal naar mijn zin.
Ik hing de lapjes op de ontwerpwand, liep achteruit en ik wist direct: nee, dit is niet goed!
Dus weer overnieuw beginnen, steeds maar weer kijken bij wat er al hing, en nu is het veel beter en rustiger.
Omdat ik op zolder geen rechte wanden heb, hem ik een ontwerpwand gemaakt van een kamerscherm dat ik op Marktplaats gekocht heb. Werkt prima voor niet te grote quilts.
Ik heb nu nog maar een stukje "klaar" en ik denk dat hij wel naar mijn zin gaat worden.
Ook heb ik wat lapjes verzameld om een klein mini quiltje voor mijn kleindochter Lois te maken. Een patroontje van Sunbonnet Sue uitgezocht, dat vind ik zo'n schattig popje.
Eigenlijk dacht ik een quiltje te maken voor het bedje van mijn 2e kleinkind dat op komst is, maar mijn zoon en schoondochter wilde dat liever niet, ze wilde liever een geboorte-mandala, zoals ik dat ook had getekend voor Lois. Wel jammer voor een quiltende oma, was wel leuk geweest om eens met baby stofjes aan de slag te gaan. Maar dan nu dit kleintje maar, voor het nieuwe kamertje van Lois.
De lapjes even neergelegd, om te kijken hoe het zou worden.
Is het geen schatje? Nu nog netjes appliceren, dat is een leuk werkje met zulke vrolijke kleurtjes.
Ook helemaal weg ben ik van deze quilt, natuurlijk ook weer uit mijn lijfblad Quiltmania (nee, ik heb er echt geen aandelen in!) Het is een quilt vol met geappliceerde Kokeshi popjes. Zo mooi en fijn, daar heb ik echt zin in. Er zitten heel veel verschillende Japanse stofjes in, dus dat wordt eerst sparen en volgend jaar pas aan beginnen.
Ben direct maar begonnen met verzamelen, daar kan je niet vroeg genoeg mee beginnen niet?
In deze quilt komen dus geen geweven stoffen, maar bedrukte, die zijn ook heel mooi, vaak met goud-opdruk.
Mocht iemand nog wat restjes Japanse bedrukte stofjes over hebben...... ik hou me aanbevolen hoor.
Toen kwam ik "per ongeluk" (haha) op Marktplaats deze prachtige Kokeshi popjes tegen, gemaakt door de Japanse kunstenaar Miyashita Hajime. Ze waren niet goedkoop, maar zeg nou zelf, die staan toch heel mooi bij mijn Japanse popjes-quilt als hij af is?
donderdag 5 mei 2011
Lekker naar de bee en nieuw leesvoer.
Eerst even over een reactie die ik kreeg van een bezorgde moeder, op mijn vorige blogje over ons mooie Beatrixpark.
Ze schreef dat haar dochter sinds kort een flatje heeft aan het Beatrixpark en dat ze nu pas zag hoe mooi het daar is.
Het leek haar in dat park te gevaarlijk voor een meisje alleen en dat in Utrecht.
Lieve moeder Gea, ik kan me best voorstellen dat het moeilijk is, je dochter in de grote stad, maar het park is echt niet gevaarlijker (vooral overdag) dan elke andere plek in Nederland, ook in het mooie en rustige Drenthe gebeurd helaas wel eens wat.
Als het goed weer is lopen er redelijk wat mensen door het park, dus echt alleen ben je daar niet.
Het is mooi en veilig! Ik loop er al 25 jaar 3 x per dag, en kom er eigenlijk alleen maar aardige mensen tegen.
Maar ik vond je reactie erg leuk, bedankt!
Gisteren ben ik weer gezellig naar de bee in Benschop geweest.
Vroeg op staan is niet mijn sterkste kant, zeg maar mijn allerminste kant, maar het moet maar, want we beginnen daar om 9 uur. Tot 12 uur, dus wel lekker lang, dus veel tijd om te kletsen, te kijken en ook wat te doen natuurlijk.
Het is ook erg leuk om naar elkaars quilts te kijken. Hier zijn we in discussie over hoe en met welke kleur garen deze mooie kerstquilt van Lida gequilt zou moeten worden.
Ja, de dametjes zijn druk in overleg, maar dat is heel leerzaam, want ieder heeft natuurlijk haar mening, en misschien is het wel zo dat de meeste stemmen gelden. We wachten het af, maar hij wordt erg mooi.
En heerlijk, vandaag viel er weer nieuw leesvoer in de bus! Daar ga ik altijd lekker voor zitten, maar lees er toch iederen dag maar een klein stukje in, om er zo lang mogelijk mee te doen.
Iets lekkers moet je toch ook altijd langzaam eten niet?
Maar wel even snel doorbladeren om te kijken wat er allemaal voor moois in staat.
Een artikel over de prachtige quilts van "onze" Mariet Soethout, die waren tentoongesteld tijdens de Patchwork en Quiltdagen in Vijfhuizen.
Dat ziet er weer uit om van te smullen, om jaloers op te worden! (Zou ik allemaal wel willen maken.....)
Wat zo mooi is: haar quilts zijn aan de achterkant net zo mooi (patchwork) als aan de voorkant!
En dames, als iemand van jullie soms ruimte en tijd over heeft (wie niet?), dan kunnen we onze hobby uitbreiden door antieke poppenbedjes te kopen en daar mooie kleine mini quiltjes voor te maken.
Ook poppenhuisbedjes met nog kleinere mini-mini quiltjes is een optie.
Die mevrouw heeft 300 bedjes en 5000 quiltjes voor op die bedjes. Ga er maar aan staan.
Het is echt heel mooi, maar helaas, dan moet ik eerst een groter huis kopen (misschien dan toch maar dat boerderijtje met pony's en kipjes? En dan gelijk maar met een extra grote schuur erbij!)
"Gelukkig" staan er ditmaal geen "Wil Ik Nog Maken" quilts in, want mijn lijstje is al lang genoeg.
Alle nadeel heeft dus zoals gewoonlijk weer zijn voordeel.
Ze schreef dat haar dochter sinds kort een flatje heeft aan het Beatrixpark en dat ze nu pas zag hoe mooi het daar is.
Het leek haar in dat park te gevaarlijk voor een meisje alleen en dat in Utrecht.
Lieve moeder Gea, ik kan me best voorstellen dat het moeilijk is, je dochter in de grote stad, maar het park is echt niet gevaarlijker (vooral overdag) dan elke andere plek in Nederland, ook in het mooie en rustige Drenthe gebeurd helaas wel eens wat.
Als het goed weer is lopen er redelijk wat mensen door het park, dus echt alleen ben je daar niet.
Het is mooi en veilig! Ik loop er al 25 jaar 3 x per dag, en kom er eigenlijk alleen maar aardige mensen tegen.
Maar ik vond je reactie erg leuk, bedankt!
Gisteren ben ik weer gezellig naar de bee in Benschop geweest.
Vroeg op staan is niet mijn sterkste kant, zeg maar mijn allerminste kant, maar het moet maar, want we beginnen daar om 9 uur. Tot 12 uur, dus wel lekker lang, dus veel tijd om te kletsen, te kijken en ook wat te doen natuurlijk.
Het is ook erg leuk om naar elkaars quilts te kijken. Hier zijn we in discussie over hoe en met welke kleur garen deze mooie kerstquilt van Lida gequilt zou moeten worden.
Ja, de dametjes zijn druk in overleg, maar dat is heel leerzaam, want ieder heeft natuurlijk haar mening, en misschien is het wel zo dat de meeste stemmen gelden. We wachten het af, maar hij wordt erg mooi.
En heerlijk, vandaag viel er weer nieuw leesvoer in de bus! Daar ga ik altijd lekker voor zitten, maar lees er toch iederen dag maar een klein stukje in, om er zo lang mogelijk mee te doen.
Iets lekkers moet je toch ook altijd langzaam eten niet?
Maar wel even snel doorbladeren om te kijken wat er allemaal voor moois in staat.
Een artikel over de prachtige quilts van "onze" Mariet Soethout, die waren tentoongesteld tijdens de Patchwork en Quiltdagen in Vijfhuizen.
Dat ziet er weer uit om van te smullen, om jaloers op te worden! (Zou ik allemaal wel willen maken.....)
Wat zo mooi is: haar quilts zijn aan de achterkant net zo mooi (patchwork) als aan de voorkant!
En dames, als iemand van jullie soms ruimte en tijd over heeft (wie niet?), dan kunnen we onze hobby uitbreiden door antieke poppenbedjes te kopen en daar mooie kleine mini quiltjes voor te maken.
Ook poppenhuisbedjes met nog kleinere mini-mini quiltjes is een optie.
Die mevrouw heeft 300 bedjes en 5000 quiltjes voor op die bedjes. Ga er maar aan staan.
Het is echt heel mooi, maar helaas, dan moet ik eerst een groter huis kopen (misschien dan toch maar dat boerderijtje met pony's en kipjes? En dan gelijk maar met een extra grote schuur erbij!)
"Gelukkig" staan er ditmaal geen "Wil Ik Nog Maken" quilts in, want mijn lijstje is al lang genoeg.
Alle nadeel heeft dus zoals gewoonlijk weer zijn voordeel.
zondag 1 mei 2011
Wat woon ik toch prachtig!
Al heel erg lang wil ik graag "buiten" wonen. Liefst een klein boerderijtje met wat grond er omheen.
Dan graag een paar pony's en kipjes op mijn erf en bij het huis een moestuin, boomgaard en verder veel bloemen.....
Ik zie nog wel eens bloggers voorbij komen die buiten wonen. Zucht..... wat lijkt me dat heerlijk.
Maar mijn man's werk speelde zich nu eenmaal af in- en nabij de grote stad, dus naar de Veluwe of naar Drenthe, dat lukte niet natuurlijk, daar was geen werk voor hem.
We hadden het er wel eens over dat als hij 65 jaar was, we misschien alsnog zouden verhuizen naar buiten.
Maar helaas, gezondsheidsredenen laten dat niet toe. We zouden al dat werk niet meer aan kunnen.
We blijven dus maar lekker hier in Utrecht wonen, want als je de foto's die ik de laatste 2 weken gemaakt heb bekijkt, hoeven jullie geen medelijden met ons te hebben.
Ik heb erg mijn best moeten doen om uit die vele foto's een selectie te maken.
Zoals jullie weten heb ik bij mijn huis een mooie lange tuin van 24 meter vol met bloemen, maar als ik mijn huis uit loop kom ik in het prachtige Beatrix park. In deze tijd van het jaar op haar mooist.
Eerst bloeien er velden vol paardenbloemen, een schitterend gezicht!
Ik wandel hier drie maal per dag met Terra, en in dit schone water van de fortgracht kunnen de honden heerlijk zwemmen.
Daarna bloeit het fluitekruid. Dat ziet er zo mooi uit, lijkt net op kant. Het park in bruidskleding!
Dit is mijn lievelingsplekje in het park. Van de winter heb ik al een sneeuw foto geblogd, gemaakt op dezelfde plek onder deze oude eikenbomen.
In de herfst kom ik wel weer met foto's en altijd komt dit plekje er in voor. Het is hier zo intiem door die laaghangende takken.
Op dit ogenblik is het ook de tijd voor de boterbloemen.
In het echt is het beter te zien hoeveel er staan, maar is het geen prachtig uitzicht en dat zo dicht bij mijn huis!
Dit stukje park is mijn lievelings-boterbloemen-plekje. Ach, er zijn verder geen woorden bij nodig.....
Waar onze huizen staan, was eerst een uitgestrekte vlakte, "de Houtense vlakte" genaamd.
Onze wijk heet Lunetten, genoemd naar de vier lunetten (verdedigingswerken) die hier liggen.
Die vlakte was nodig om een vrije schietbaan te hebben voor het geval de vijand er aan kwam.
De vier Lunetten maken deel uit van de Hollandsche waterlinie. We wonen dus op een historisch stukje grond.
De lunetten zijn allemaal nog in gebruik, maar niet meer om de stad te verdedigen natuurlijk. Dit mooie fort, één van de twee die in het Beatrix park liggen is pas geleden gerestaureerd.
Eerlijk gezegd vond ik hem eerst mooier, maar overal vielen de stenen uit de muren, dus het moest gebeuren om het prachtige fort te behouden voor het nageslacht.
Het ziet er nu weer mooi uit met die rode deuren. Rechts zie je de schietgaten. Die zijn heel klein, maar aan de andere kant waar de schutter zit zijn ze een stuk breder. Door die smalle gleuven kon de vijand de schutter niet zien en niet raken met hun wapens.
Als je een stukje door loopt zie je hier nog een bunker staan op het zelfde lunet.
Loop je nog een stukje verder, komen we weer bij het honden-zwem-water, dan zien we de punt van de lunet. Daarna loopt het natuurlijk nog verder naar rechts, daar zijn ook nog hele oude originele muren te zien.
Nee, ik woon niet echt "buiten", maar aan de rand van de grote stad, maar zeg nou zelf, eigenlijk is dit toch ook buitenwonen? Het is een nieuwbouwwijk (1981), maar door de prachtige omgeving is het hier heerlijk wonen, buitenzitten en wandelen.
Je kunt helemaal in het groen rondom onze wijk wandelen, en ben dan 1,5 uur onderweg. Dat is dus 1,5 uur genieten van al dat moois!
Ik hoop dat ik jullie niet verveeld heb met deze rondleiding, ik heb er in ieder geval veel plezier aan beleefd!
Dan graag een paar pony's en kipjes op mijn erf en bij het huis een moestuin, boomgaard en verder veel bloemen.....
Ik zie nog wel eens bloggers voorbij komen die buiten wonen. Zucht..... wat lijkt me dat heerlijk.
Maar mijn man's werk speelde zich nu eenmaal af in- en nabij de grote stad, dus naar de Veluwe of naar Drenthe, dat lukte niet natuurlijk, daar was geen werk voor hem.
We hadden het er wel eens over dat als hij 65 jaar was, we misschien alsnog zouden verhuizen naar buiten.
Maar helaas, gezondsheidsredenen laten dat niet toe. We zouden al dat werk niet meer aan kunnen.
We blijven dus maar lekker hier in Utrecht wonen, want als je de foto's die ik de laatste 2 weken gemaakt heb bekijkt, hoeven jullie geen medelijden met ons te hebben.
Ik heb erg mijn best moeten doen om uit die vele foto's een selectie te maken.
Zoals jullie weten heb ik bij mijn huis een mooie lange tuin van 24 meter vol met bloemen, maar als ik mijn huis uit loop kom ik in het prachtige Beatrix park. In deze tijd van het jaar op haar mooist.
Eerst bloeien er velden vol paardenbloemen, een schitterend gezicht!
Ik wandel hier drie maal per dag met Terra, en in dit schone water van de fortgracht kunnen de honden heerlijk zwemmen.
Daarna bloeit het fluitekruid. Dat ziet er zo mooi uit, lijkt net op kant. Het park in bruidskleding!
Dit is mijn lievelingsplekje in het park. Van de winter heb ik al een sneeuw foto geblogd, gemaakt op dezelfde plek onder deze oude eikenbomen.
In de herfst kom ik wel weer met foto's en altijd komt dit plekje er in voor. Het is hier zo intiem door die laaghangende takken.
Op dit ogenblik is het ook de tijd voor de boterbloemen.
In het echt is het beter te zien hoeveel er staan, maar is het geen prachtig uitzicht en dat zo dicht bij mijn huis!
Dit stukje park is mijn lievelings-boterbloemen-plekje. Ach, er zijn verder geen woorden bij nodig.....
Waar onze huizen staan, was eerst een uitgestrekte vlakte, "de Houtense vlakte" genaamd.
Onze wijk heet Lunetten, genoemd naar de vier lunetten (verdedigingswerken) die hier liggen.
Die vlakte was nodig om een vrije schietbaan te hebben voor het geval de vijand er aan kwam.
De vier Lunetten maken deel uit van de Hollandsche waterlinie. We wonen dus op een historisch stukje grond.
De lunetten zijn allemaal nog in gebruik, maar niet meer om de stad te verdedigen natuurlijk. Dit mooie fort, één van de twee die in het Beatrix park liggen is pas geleden gerestaureerd.
Eerlijk gezegd vond ik hem eerst mooier, maar overal vielen de stenen uit de muren, dus het moest gebeuren om het prachtige fort te behouden voor het nageslacht.
Het ziet er nu weer mooi uit met die rode deuren. Rechts zie je de schietgaten. Die zijn heel klein, maar aan de andere kant waar de schutter zit zijn ze een stuk breder. Door die smalle gleuven kon de vijand de schutter niet zien en niet raken met hun wapens.
Als je een stukje door loopt zie je hier nog een bunker staan op het zelfde lunet.
Loop je nog een stukje verder, komen we weer bij het honden-zwem-water, dan zien we de punt van de lunet. Daarna loopt het natuurlijk nog verder naar rechts, daar zijn ook nog hele oude originele muren te zien.
Nee, ik woon niet echt "buiten", maar aan de rand van de grote stad, maar zeg nou zelf, eigenlijk is dit toch ook buitenwonen? Het is een nieuwbouwwijk (1981), maar door de prachtige omgeving is het hier heerlijk wonen, buitenzitten en wandelen.
Je kunt helemaal in het groen rondom onze wijk wandelen, en ben dan 1,5 uur onderweg. Dat is dus 1,5 uur genieten van al dat moois!
Ik hoop dat ik jullie niet verveeld heb met deze rondleiding, ik heb er in ieder geval veel plezier aan beleefd!
Abonneren op:
Posts (Atom)