Wat woon ik toch prachtig!

Al heel erg lang wil ik graag "buiten" wonen. Liefst een klein boerderijtje met wat grond er omheen.
Dan graag een paar pony's en kipjes op mijn erf en bij het huis een moestuin, boomgaard en verder veel bloemen.....
Ik zie nog wel eens bloggers voorbij komen die buiten wonen. Zucht..... wat lijkt me dat heerlijk.
Maar mijn man's werk speelde zich nu eenmaal af in- en nabij de grote stad, dus naar de Veluwe of naar Drenthe, dat lukte niet natuurlijk, daar was geen werk voor hem.
We hadden het er wel eens over dat als hij 65 jaar was, we misschien alsnog zouden verhuizen naar buiten.
Maar helaas, gezondsheidsredenen laten dat niet toe. We zouden al dat werk niet meer aan kunnen.
We blijven dus maar lekker hier in Utrecht wonen, want als je de foto's die ik de laatste 2 weken gemaakt heb bekijkt, hoeven jullie geen medelijden met ons te hebben.
Ik heb erg mijn best moeten doen om uit die vele foto's een selectie te maken.

Zoals jullie weten heb ik bij mijn huis een mooie lange tuin van 24 meter vol met bloemen, maar als ik mijn huis uit loop kom ik in het prachtige Beatrix park. In deze tijd van het jaar op haar mooist.
Eerst bloeien er velden vol paardenbloemen, een schitterend gezicht!

Ik wandel hier drie maal per dag met Terra, en in dit schone water van de fortgracht kunnen de honden heerlijk zwemmen.

Daarna bloeit het fluitekruid. Dat ziet er zo mooi uit, lijkt net op kant. Het park in bruidskleding!

Dit is mijn lievelingsplekje in het park. Van de winter heb ik al een sneeuw foto geblogd, gemaakt op dezelfde plek onder deze oude eikenbomen.
In de herfst kom ik wel weer met foto's en altijd komt dit plekje er in voor. Het is hier zo intiem door die laaghangende takken.

Op dit ogenblik is het ook de tijd voor de boterbloemen.
In het echt is het beter te zien hoeveel er staan, maar is het geen prachtig uitzicht en dat zo dicht bij mijn huis!

Dit stukje park is mijn lievelings-boterbloemen-plekje. Ach, er zijn verder geen woorden bij nodig.....

Waar onze huizen staan, was eerst een uitgestrekte vlakte, "de Houtense vlakte" genaamd.
Onze wijk heet Lunetten, genoemd naar de vier lunetten (verdedigingswerken) die hier liggen.
Die vlakte was nodig om een vrije schietbaan te hebben voor het geval de vijand er aan kwam.
De vier Lunetten maken deel uit van de Hollandsche waterlinie. We wonen dus op een historisch stukje grond.

De lunetten zijn allemaal nog in gebruik, maar niet meer om de stad te verdedigen natuurlijk. Dit mooie fort, één van de twee die in het Beatrix park liggen is pas geleden gerestaureerd.
Eerlijk gezegd vond ik hem eerst mooier, maar overal vielen de stenen uit de muren, dus het moest gebeuren om het prachtige fort te behouden voor het nageslacht.

Het ziet er nu weer mooi uit met die rode deuren. Rechts zie je de schietgaten. Die zijn heel klein, maar aan de andere kant waar de schutter zit zijn ze een stuk breder. Door die smalle gleuven kon de vijand de schutter niet zien en niet raken met hun wapens.

Als je een stukje door loopt zie je hier nog een bunker staan op het zelfde lunet.

Loop je nog een stukje verder, komen we weer bij het honden-zwem-water, dan zien we de punt van de lunet. Daarna loopt het natuurlijk nog verder naar rechts, daar zijn ook nog hele oude originele muren te zien.
Nee, ik woon niet echt "buiten", maar aan de rand van de grote stad, maar zeg nou zelf, eigenlijk is dit toch ook buitenwonen? Het is een nieuwbouwwijk (1981), maar door de prachtige omgeving is het hier heerlijk wonen, buitenzitten en wandelen.
Je kunt helemaal in het groen rondom onze wijk wandelen, en ben dan 1,5 uur onderweg. Dat is dus 1,5 uur genieten van al dat moois!
Ik hoop dat ik jullie niet verveeld heb met deze rondleiding, ik heb er in ieder geval veel plezier aan beleefd!