Word ik oud?

Begin ik nu oud te worden???

Mijn zoons zouden nu zeggen  “dat ben je toch al jaren !”

Nou.. multitasken kan ik al jaren niet meer. Vroeger toen die zoontjes klein waren moest ik alles tegelijk doen, zo gaat dat met kleintjes.

Maar toch... werkte ik enige jaren geleden aan 4 of 5 quilts tegelijk, het lukt gewoon niet meer.

Twee, en anders slaat de onrust toe.

Dus toen ik opeens dat kleine huisjesquiltje wilde maken, stopte ik als vanzelf met de boeren bruilofsquilt.

Dit leuke blok lag zielig geknipt in de kast en ik zag het, maar deed niets om het uit de kast te halen.

De huisjes en de Silvia Bridel samper, meer deed ik niet.

Maar nu het huisjesquiltje af is, heb ik weer lekker een blokje gemaakt, en het was weer superleuk om te doen.

Deze jonge cowboy heb ik dus gemaakt.  Weet niet wat hij aan het opjagen is met zijn zweep, misschien een stel koeien die de wei in moeten... maar leuk is ie wel met zijn geruite blouse aan.

Het liefst zou ik nu gelijk verder gaan aan het dansende oude echtpaar dat geknipt klaar ligt (vast de ouders van bruid of bruidegom), maar ik houd me in....

Om het middenpaneel met het bruidspaar heen zit namelijk een hele rand van deze driehoekjes. Daar heb ik er twee van klaar, maar voor 2 kanten moet ik dat nog doen.

Vind dat appliqueren veel leuker en die randen een beetje saai om te doen, maar het moet toch gebeuren, dus "mag" ik pas weer verder als het klaar is.

Ja, soms moet je streng zijn voor jezelf   :-(

Waar ik niet streng in ben, is het kopen van mooie Schildpad popjes.

Dit verrukkelijke kleintje kwam ik "zomaar"  tegen op MP. Een baby jongetje van 16,5 cm nog met het oude Schildpadmerkje op zijn rug, dus van begin 1900, zo'n 100 jaar oud dus!
Is het geen schatje?

Kijk dat smoeltje eens met die kuiltjes in zijn wangetjes! En hij kijkt zo vrolijk.

Hier zit hij gezellig tussen twee van zijn kleine broertjes.

Heb hem Simon genoemd, vind hem echt een "Simon-gezichtje"  hebben  :-)

Hij was te koop niet zo ver van Utrecht, dus ging ik hem ophalen.

Daar liep ook een heel schattig rood babypoesje rond.... ja die wilde ik ook gelijk wel kopen, maar was niet te koop.

Wat ze nog wel te koop had (maar nog niet op MP stond) was deze kleine Inge van Schildpad.
Wilde eigenlijk geen Inge's meer bijkopen, maar deze met donkere haren had ik nog niet.
Ze is 25,5 cm klein en natuurlijk kon ik haar niet weerstaan...

 Kijk dat lieve dromerige gezichtje met haar blauwe oogjes en rode wangetjes. Heb haar Klaartje genoemd, en ze staat nu fijn bij haar andere Inge-zusjes.

Waar ik niet van geniet is van de regen. Ja, mooi hoor zo'n blad van de Vrouwenmantel met regendruppels...

... maar zo'n nat zitje in de tuin, zo troosteloos allemaal.

Maar we zijn al heel blij dat Utrecht bleef gevrijwaard van die joekels van hagelstenen die in Brabant zijn gevallen.

Maar al die regen is wel goed voor de slakken aanwas.

Had zo'n prachtige Dahlia in pot gekocht. De plant op een tafeltje gezet zodat de slakken er geen weet van hadden. 

Hahaha, had je gedacht! Dahlia's ruiken ze blijkbaar al van verre, want de helft van de plant is opgegeten... zucht....

Soms denk ik wel eens stiekem "kerst is eigenlijk ook wel weer gezellig, we slaan die natte zomer gewoon over".

Kijk ons boompje dat we na de kerst gewoon in zijn potje buiten hebben gezet! Prachtig uitgelopen, dus hij kan zo weer naar binnen, hup de ballen van zolder, klaar!

Maar er is nog hoop toch? We krijgen de zomermaanden nog, dus misschien komen er nog vele uren in de tuin, genietend van het zonnetje dat er gewoon is, als die wolken maar eens weg gingen.

Ik wens jullie ondanks mijn gemopper een hele fijne week.

Liefs,

Floor

Winteravondhuisjesquiltje.

Omdat het toch maar geen echt zomer wil worden, heb ik mijn winteravondhuisjesquiltje maar afgemaakt, gequilt en al.
Niet dat het al hangt hoor, toch maar wachten totdat het herfst is.

Toen ik nog met Terra in het park liep in de winter, ging ik vaak om 5 uur nog even.
Het was dan al donker en vond het zo gezellig om vanuit het park die verlichte ramen te zien van de huizen. Kon ik me bedenken wat iedereen daar aan het doen was.
Met die gedachten heb ik dit quiltje gemaakt. Zo leuk al die verlichte raampjes.

Over een affo gesproken....
Kreeg enige weken geleden een foto van Linde uit België van haar schitterende Auntie Green’s Garden quilt die ze af had.

Is het geen plaatje?
Helemaal met de hand geappliqueerd en met de hand gequilt.
Het is bijna niet voor te stellen dat mensenhanden zoiets kunnen maken, mijn complimenten Linde!
En het is geen kleintje hoor, 2,5 x 2,5 meter! Ben er echt helemaal stil van.
Zij werkt niet zoals de meesten van ons aan verschillende quilts tegelijk, maar begint hieraan, en maakt hem dan helemaal af. Dan pas nadenken over een volgend project.
Niets geen "Wil ik nog maken" lijst voor Linde.
Ben benieuwd wat ze hierna gaat maken. Vast weer een groot project.
Aan deze grote quilt heeft ze maar 10 maanden gewerkt, ongelooflijk hè!

Laatst ging ik mijn blauwe Japanse quilt eens wassen. Dat was nadat ie af was - alweer een hele tijd geleden - nog niet gebeurd.

Nee, niet naar de quilt kijken, die kwam gelukkig helemaal fits en fruitig uit de machine.
Maar die kleurenvangdoekjes!
Ik had er  3 ingedaan, en dat was eigenlijk te weinig voor al dat blauw. Ze waren alle drie echt donkerblauw geworden van het blauw wat loskwam van de quilt, en dat terwijl ik de achterkantstof wel al ooit gewassen had.
Gelukkig was het beige nog beige gebleven  :-)

Voor de kleine Mola die ik verleden week liet zien, heb ik trouwens een prima plekje gevonden.
Zo in de vensterbank met de kaarsen staat het heel mooi en kan ik er vaak naar kijken en van van de mooie vormen genieten.

Waar vast ook heel veel van te genieten valt is de zomer-expositie van "Van Ootje's Gôet, die gehouden wordt van 19 juli t/m 20 augustus in Bunschoten.
Denk wel dat ik er ook een kijkje ga nemen, het boek over deze quilt heb ik ook gekocht destijds.

Wat een rommelig blogje deze week hè?
Heb ook niet echt iets te melden.
Wel van alles gedaan, o.a. mijn 52 Schildpadpoppen afgestoft. Nou, dan ben je wel even bezig.
Dus tot slot.... laten we deze week lekker nieuwsgierig zijn, want we willen veel creativiteit toch?
Ben gek op nieuwsgierige mensen en ben het zelf ook hoor, daarom lees ik zo graag jullie blogs :-)
Ik wens jullie dus een hele nieuwsgierige en creatieve week toe.
Liefs,
Floor

Weer een kunstwerk geboren!

Dit blogje gaat wederom over een mooi mozaiek dat mijn man gemaakt heeft.
Deze keer een grote schaal. Het ontwerp hiervan heb ik in een eerder blogberichtje laten zien.

Hij is prachtig geworden vinden wij, en 30 cm groot, dus een hele uitdaging. Het is tenslotte zijn eerste grote werk na de twee kleintjes die hij al gemaakt heeft.

Het gaat momenteel helemaal niet goed met de gezondheid van mijn man, maar gelukkig lukt het hem nog om af en toe een uurtje naar boven te gaan waar zijn mozaiek spulletjes liggen, en er wat aan de werken.
Het is veel knippen met een grote tang...

... en dan passen en meten en soms vijlen om het stukje passend te laten worden.

Een paar weken verder - als het mozaiek groeit maak ik natuurlijk weer foto's, net als bij mijn quilts.

Het is leuk om te zien dat het steeds mooier wordt, en ook om de kleuren te kiezen die hierna komen.

In plaats van rafels en stukjes stof, op deze verdieping van het huis veel gruis en stukjes tegel :-)

En na weken noeste arbeid staat de schaal dan op de salontafel.

Hij staat mooi bij mijn Sweet sixteen quilt die pas klaar is...

... en ook heel mooi bij ons nieuwe kleed.
Inmiddels heeft hij een echte "opdracht" gekregen.
Mijn broer en schoonzus, die in Berlijn wonen willen ook graag een klein mozaiekje hebben.
Het moest een bloem worden met een hartje waar je in kon kijken, en een paar blaadjes aan de steel.

Dit ontwerpje heb ik gemaakt, want tekenen is mijn afdeling.
Het werden twee bloemen die in elkaar gestrengeld zijn. Ze stellen mijn broer en schoonzus voor, die veel van elkaar houden. Mooi hè?
We hadden niet de goede kleuren die ze graag wilden, dus die werden online besteld en zijn net gebracht.
De eerste steentjes worden er op dit moment op geplakt, wordt dus vervolgd.

Het was heerlijk weer deze week, dus heb ik in de tuin gewerkt en lekker gezeten met een kopje thee.
Onderwijl genieten van de rozen die bloeien.

Wat veel aan één steel, en wat een kleur! Deze roos bloeit maar door en door, tot de eerste nachtvorst.

Eigenlijk is het een klimroos, maar dat wist ik niet toen ik hem plantte. Het was namelijk een gepikt stekje (foei!)
Hij staat midden in de tuin er valt daar niets te klimmen, wel jammer, maar ik durf de roos niet te verplanten, veel te bang dat ie doodgaat.

Kijk, er zitten een paar "enorme" appels aan het appelboompje :-)

Deze schitterende rambler roos groeit en bloeit langs het huis van de buren.
Elk jaar een plaatje om te zien.

Alleen zo jammer dat ze zelf altijd in juni op vakantie gaan, en als ze thuiskomen is hij uitgebloeid.
Dus dan geniet ik er maar van.

Waar ik ook van geniet, zijn de twee nieuwe originele mola's die ik gekocht heb bij Els.
Zij heeft vele mola's ingekocht bij de Kuna indianen. Ik heb er al verschillende bij haar gekocht, maar had behoefte aan een paar nieuwe.

Vind naast de kleurige exemplaren die ik al heb, de twee-kleurige ook erg mooi, dus daar wilde ik er een paar van.
Deze papegaai is prachtig gemaakt van donkerblauwe en witte stof, met veel heel fijn borduurwerk er in.
Inmiddels hangt hij al in de gang zoals jullie zien op de foto hiervoor.

Deze is wat kleiner en eenvoudige, maar ik vind de abstracte voorstelling heel erg mooi.
Elke maand hang ik een andere in de wissellijst, dus doorlopend genieten van mijn kleine museumpje.

Wat ook weer genieten is in de maand juni...... kersen!!!
Ja, ze zijn er weer, en we smikkelen en smullen.

Vandaag regen hier in Utrecht, maar dat is fijn voor de tuin, blijf ik wel een dagje binnen.
Daar verveel ik me niet hoor, ben je gek, we hebben de lapjes toch?

Een fijne week gewenst!
Liefs,
Floor

Ben benieuwd hoe lang het nu duurt eer dit berichtje op de leeslijst van Blogger komt.
Verleden week duurde het 10 uur!
Het is nu kwart voor 11 in de ochtend... ik wacht het af....
Hé kijkereensaan! Om half 7 staat mijn berichtje op de leeslijst, "maar" 8 uur geduurd deze week :-(

Weer nieuwe popjes.

Ben deze week bezig geweest met blokken maken en het doorquilten van mijn kleine huisjesquiltje, maar dat is niet echt iets om een blogje over te schrijven.
Zal ik dan maar eens wat nieuwe popjes laten zien?
Eigenlijk laat ik meestal niet elke nieuwe aanschaf zien, want anders denken jullie dat ik zoveel poppen koop.
"Maar Floor dat doe je toch ook?"
"Dat is ook zo, maar dat hoef ik toch niet aan de grote klok te hangen?"
"Misschien toch beter om er maar voor uit te komen..."
"Euh... misschien wel ja..... oké ik zal wat foto's opzoeken van mijn laatste aanwinsten".

Bijvoorbeeld deze lieve Jutta van Schildpad,
Ze is van 1952 en mijn grootste pop, 46 cm lang.
Ik heb haar Catharina genoemd, want de pop heeft haar leven lang geen naam gehad van de eigenaar. Zij heet Catharina, dus heb ik de pop naar haar genoemd.

Er is veel met haar gespeeld in haar jonge jaren, dus een beetje kaal en bleek, maar ze kijkt heel lief. Dit model pop zie je niet vaak te koop staan, dus ben ik heel blij met haar.

Deze kleine Ursel die Maartje heet, heb ik al langer, maar ze had geen leuk jurkje aan.
Totdat ik deze op Marktplaats zag staan. Een schattig maar heel oud jurkje, dat haar precies paste.

Kijk, hier en daar zitten er slijtplekken in, maar dat maakt niet uit. Ben, zoals jullie weten, gek op oud :-)

Wat ook heel oud is, is dit kleintje van 22 cm, door mij Paultje genoemd, maar hij is een Schildpad Sitzbaby uit 1910 en nog gemerkt met het oude Schildpadmerkje.
Leuk om zo'n bijzonder popje op de kop te tikken die er ook nog leuk uitziet.
In zijn ondergoed zit hij lekker te spelen met zijn beertje.

Dit leuke meisje is niet oud. Ze is van 2006 en gemaakt voor het 110 jarig jubileum van de Schildpadfabriek.
Normaal koop ik geen poppen van na eind jaren 50, maar deze was echt een koopje en vond haar zo lief.

Ze heeft een stoffen lijfje en ze is gemaakt naar een oud model dat ik ook in mijn bezit heb.

Wat ook nieuw is, is dit super kleine jurkje voor dit kleine popje dat ik al lang heb.
Prachtig gehaakt met kleine kraaltjes. Ook gekocht op MP natuurlijk.

Het laatste popje wat ik gekocht heb is dit donkere meisje. Zij is verleden week bij me komen wonen. Had helemaal nog geen donker popje terwijl er toch verschillende gemaakt zijn destijds.
Ze heeft haar originele oorbellen en arm- en enkelbandje nog aan.
Wil eigenlijk nog wel een ander jurkje zoeken, iets met blauw lijkt me wel bij haar passen.

Ik geef mijn oude poppen altijd oude Hollandse namen, maar dat kon toch niet met een meisje uit Afrika?
Dus heet ze nu Malika, een leuke Afrikaanse meisjesnaam.

Toen kleine Malika in de vitrine werd geplaatst, voelde ze zich wel een beetje ontheemd tussen al die blanke popjes. Maar gelukkig sloot kleine Daan direct vriendschap met haar en staan ze nu hand in hand. Lief hè?
Nou, dat viel toch reuze mee met de nieuwe poppen? Of niet.....  ? ? ?

Maar van de week was het ook lekker tuinweer, nou ja, weer om in de tuin te werken.
Dat moet ook minstens 1 x per week, anders is het niet bij te houden in onze lange tuin van 24 meter.
De sneeuwbalstruik die ik enige weken terug liet zien, vol met prachtige sneeuwballen, raakte nu op zijn eind. Daaronder leek het wel of het gesneeuwd had.

Eens in de twee jaar snoei ik de struik heel kort, anders wordt ie echt veel te hoog.
Dat moet ruim voor de langste dag, anders bloeit de struik volgend jaar niet, want dat doet ie op het oude hout. Dus dat werd driftig snoeien en zagen.
Wat een berg lag er toen ik klaar was.

Ja, dan krijg je ook veel uitgevallen bloemen.
De resten van een losbandig sneeuwballen-leven....

Kijk, wat een zielepoot is het nu hè? Maar dat komt helemaal goed hoor, die gaat weer heerlijk groeien en volgend jaar weer bloeien.

Wat ook helemaal goed komt is het weer de komende week.
Nu eens niet werken, maar in de tuin zitten. Natuurlijk weer met de lapjes op schoot :-)

Geniet dus van de zon!
Liefs,
Floor