Gelukkig worden de goede- en de slechte tijden altijd afgewisseld.
Was het verleden week allemaal wat minder hier, mijn man plotseling een paar dagen opgenomen in het ziekenhuis, bij mij een paar rugwervels verschoven (au!), mijn aapje dat niet wilde lukken en niet te vergeten het quiltje wat bobbelde en wat ik maar niet goed kreeg.
Om met het laatste te beginnen... dank zij jullie, mijn blogvriendinnen is het gelukt!!!
Het quiltje hangt keurig glad aan de muur. Allemaal hartelijk dank voor de reacties op mijn vorige berichtje!
De meeste adviezen kwamen hier op neer: strak opspelden en dan nat maken.
Maar ik durfde dat niet. Was zo bang dat het groen en rood zou doorlopen in het creme, maar ook dat het middengedeelte dan ook wat zou krimpen, en ja, dan schoot ik er niets mee op natuurlijk.
Maar ik bleef er ontevreden over, dus het quiltje ten einde raad toch maar opgespannen met veel spelden en alleen de brede buitenrand en de rode rand goed nat gemaakt. Het middengedeelte dus droog gelaten.
Twee dagen laten drogen.....
Spannend hoor......... maar het was prachtig!
Heerlijk dat al mijn werk nu niet voor niets is geweest.
Kijk maar eens dichtbij, het hangt nu mooi glad aan de muur, dank zij jullie goede adviezen.
Wat een verschil met vorige week is dat!
Het volgende goede nieuws is dat mijn aapje nu ook twee gelijke benen heeft na het overbreiden van één van de pootjes.
Ach, wat ga ik snel! Heb ook al een arm af en ben nu al een heel eind met de tweede.
Moet ik wel zorgen dat hij even lang wordt als het eerste, maar dat is natuurlijk een eitje voor mij als "ervaren" breidster... oeps!
Je zult het zien, uiteindelijk wordt het echt een aapje (denk ik).
Mijn man is gelukkig weer uit het ziekenhuis, het gaat nu weer wat beter met hem, en mijn wervels zitten weer recht, dus vanmorgen met dat prachtige weer toch maar weer voorzichtig een uurtje wat in de tuin gedaan.
En natuurlijk lekker een stukje gewandeld met mijn kaalgeplukte hondje.
Kortom, een prima weekje, vol goede tijden!
Foto: Dustin Vogel
A.s. zaterdag, wordt dit kleine aapje - onze kleindochter Sydney - 1 jaar.
Dat is altijd al leuk zo'n kinderverjaardag, maar dit wordt een hele bijzondere.
In Korea vieren ze de eerste verjaardag van een kind op een speciale manier, waar ze ondermeer zelf haar toekomst voorspelt.
(Aangezien mijn schoondochter Koreaanse van geboorte is, vieren ze zo de eerste verjaardag van de kinderen. Ook bij Lois is het zo gegaan, maar toen had ik nog geen weblog).
Maar daarover vertel ik jullie volgende week alles, met foto's natuurlijk!
Nu nog maar lekker genieten van de herfst.......
zondag 30 september 2012
zondag 23 september 2012
Geplukte ki.. o nee, hond, en vervelende quilt.
Zo, weer eens gezellig met jullie bijpraten!
Wat heb ik zoal gedaan deze week.....
Ben in ieder geval lekker bezig geweest met Mrs. Vigor.
Zag een beetje op tegen het middenstuk, die cirkel appliceren leek me niet erg gemakkelijk.
Maar met wat hulpmiddelen en een flinke dosis geduld, is het keurig gelukt.
Het is heerlijk om er aan te werken, omdat elk lapje een feest is om vast te houden.
Zo mooi, en zo verschillend.
Het middenblok meet 61 x 61 cm. Dat is een kwart kleiner dan het originele patroon.
Heb het hele patroon 25 % verkleind, omdat de quilt anders nergens in huis op de muur past, en ik vind het geen bank- of bedquilt, dus wil ik hem straks graag laten hangen.
Heb heel veel zin om met de randen die er omheen komen verder te gaan.
Maar helaas is dat niet gelukt want dat vervelende miniatuur quiltje "Rose of Sharon" was nog steeds aan het bobbelen.
Advies gevraagd aan Maria. Je kunt een latje onderaan het quiltje bevestigen, maar dat haalde niets uit, omdat bij zo'n klein quiltje (46 x 46 cm) er maar een klein en dus licht latje in past.
Dat heeft geen gewicht.
Toen het advies maar opgevolgd om de rode rand ook door te quilten.
Uren bezig geweest om dat streepjes patroon door te laten lopen. Steeds afplakken met dat smalle witte tape om mooie rechte lijntjes te krijgen.
Toen ik twee kanten klaar had zag ik het al: het werd nog erger.
Dat werd weer alle steekjes uithalen.... :-( :-( :-( ! ! !
Ten einde raad maar recht doorgequilt en de draad wat extra stevig aangetrokken, zodat de rode rand wat inkromp.
Mooi is het nog steeds niet, en helemaal zonder bobbels ook niet, maar het is ietsjes beter beworden.
Ik denk haast dat ik het hier maar mee moet doen. Het ligt op de foto op de grond, dan ligt het platter dan tegen de muur.
Het ligt gewoon aan de geappliceerde brede rand. Had ik die ook zo fijn doorgequilt dan het middenstuk, dan was dat stuk ook meer ingekrompen en glad geweest.
Maar al het quiltwerk uithalen..... nee dat gaat me echt te ver!
Heb het wel even gehad met dit quiltje.
Waar is die geplukte ki. .... hond nou?
Die komt zo, eerst mijn hondje op dinsdag. Nog lekker in het haar, maar o, het zat zo los dat de plukken door de kamer lagen (en op mijn donkerblauwe Amish-quilt in wording).
Dus had ik een afspraak bij de trimsalon op woensdag.
Na anderhalf uur kan ik Terra weer ophalen en heb ik opeens een geheel nieuw hondje!
Je zou bijna zeggen dat ik haar geruild heb voor een ander exemplaar, maar deze metamorfose ondergaat ze twee keer per jaar.
Zelf vind ik haar het leukst als haar haartjes op de helft gegroeid zijn. Lekker een beetje ruig en niet zo'n geschoren lammetje als ze nu is.
Maar dat komt vanzelf weer en wie weet komt ze dan weer even in beeld....
Wat heb ik zoal gedaan deze week.....
Ben in ieder geval lekker bezig geweest met Mrs. Vigor.
Zag een beetje op tegen het middenstuk, die cirkel appliceren leek me niet erg gemakkelijk.
Maar met wat hulpmiddelen en een flinke dosis geduld, is het keurig gelukt.
Het is heerlijk om er aan te werken, omdat elk lapje een feest is om vast te houden.
Zo mooi, en zo verschillend.
Het middenblok meet 61 x 61 cm. Dat is een kwart kleiner dan het originele patroon.
Heb het hele patroon 25 % verkleind, omdat de quilt anders nergens in huis op de muur past, en ik vind het geen bank- of bedquilt, dus wil ik hem straks graag laten hangen.
Heb heel veel zin om met de randen die er omheen komen verder te gaan.
Maar helaas is dat niet gelukt want dat vervelende miniatuur quiltje "Rose of Sharon" was nog steeds aan het bobbelen.
Advies gevraagd aan Maria. Je kunt een latje onderaan het quiltje bevestigen, maar dat haalde niets uit, omdat bij zo'n klein quiltje (46 x 46 cm) er maar een klein en dus licht latje in past.
Dat heeft geen gewicht.
Toen het advies maar opgevolgd om de rode rand ook door te quilten.
Uren bezig geweest om dat streepjes patroon door te laten lopen. Steeds afplakken met dat smalle witte tape om mooie rechte lijntjes te krijgen.
Toen ik twee kanten klaar had zag ik het al: het werd nog erger.
Dat werd weer alle steekjes uithalen.... :-( :-( :-( ! ! !
Ten einde raad maar recht doorgequilt en de draad wat extra stevig aangetrokken, zodat de rode rand wat inkromp.
Mooi is het nog steeds niet, en helemaal zonder bobbels ook niet, maar het is ietsjes beter beworden.
Ik denk haast dat ik het hier maar mee moet doen. Het ligt op de foto op de grond, dan ligt het platter dan tegen de muur.
Het ligt gewoon aan de geappliceerde brede rand. Had ik die ook zo fijn doorgequilt dan het middenstuk, dan was dat stuk ook meer ingekrompen en glad geweest.
Maar al het quiltwerk uithalen..... nee dat gaat me echt te ver!
Heb het wel even gehad met dit quiltje.
Waar is die geplukte ki. .... hond nou?
Die komt zo, eerst mijn hondje op dinsdag. Nog lekker in het haar, maar o, het zat zo los dat de plukken door de kamer lagen (en op mijn donkerblauwe Amish-quilt in wording).
Dus had ik een afspraak bij de trimsalon op woensdag.
Na anderhalf uur kan ik Terra weer ophalen en heb ik opeens een geheel nieuw hondje!
Je zou bijna zeggen dat ik haar geruild heb voor een ander exemplaar, maar deze metamorfose ondergaat ze twee keer per jaar.
Zelf vind ik haar het leukst als haar haartjes op de helft gegroeid zijn. Lekker een beetje ruig en niet zo'n geschoren lammetje als ze nu is.
Maar dat komt vanzelf weer en wie weet komt ze dan weer even in beeld....
zondag 16 september 2012
Mini drama's......
Je hebt van die dagen (of weken) dat er van alles mis gaat.
Dat had ik dus ook.
Mijn miniatuurquiltje was klaar. Leuk toch zou je zeggen.
Maar toen ik het aan de muur hing......
Oeps, hoe kan dat nou, het bobbelt helemaal!
Kan niet aan de afwerkrand liggen, want die meet ik altijd netjes in het midden van de quilt af, zodat die niet te ruim wordt waardoor de rand gaat bobbelen.
Het enige dat ik kan bedenken, is dat het komt door het quiltwerk.
Het middenstuk is heel intensief gequilt, waardoor het natuurlijk ietsjes kleiner is geworden.
De rand heb ik wat minder gequilt, zodat die iets minder is gekrompen.
De buitenste rode rand heb ik helemaal niet gequilt, dat wilde ik gaag zo, maar die zat er natuurlijk al aan toen het quiltje nog niet gedubbeld en daarna gequilt werd.
Dus is de rand nòg iets ruimer gebleven.
De grote rand meer quilten dat wil ik niet, vind dat er wel wat verschil moet zijn tussen die twee delen.
Maar of het voldoende is als ik de rode rand toch ga quilten..... geen idee, en eigenlijk vind ik dat ook niet mooi.
Zal het volgende week eens aan Maria van Carol Cox vragen, maar ik ben bang dat het weer uit elkaar moet.
Als ik ergens een hekel aan heb, is het wel aan uithalen.
Over uithalen gesproken.....
Dit is mijn toekomstige aap (niet lachen!)
Lijkt er nog niet op dat weet ik, maar dat komt doordat z'n snuit en oren er nog niet aanzitten, maar dat komt (hopelijk) wel goed.
Maar ik was blij dat ik de twee beentjes al klaar had.
WAS blij, want het ene beentje is langer en breder dan het andere.
Precies evenveel steken opgezet en evenveel toeren gebreid, maar de ene poot is losser gebreid dan de ander....
Dat was dus uithalen en opnieuw beginnen met het kortere pootje.... zielig hè :-(
Nee, niet voor de aap, maar voor mij.....
Het volgende mini drama speelde zich af op de volkstuin.
De moesappelboom hing barstensvol met appelen, grote knoeperts!
Maar het had flink gewaaid, en hij was onder het gewicht helemaal scheef gaan staan.
Dus dan maar - een maand te vroeg - de moesappels geplukt.
Het is niet te geloven! We hadden 50 kg appels van één kleine boom!
Dat wordt met handenvol weggeven, want wij hebben nog appelmoes genoeg van verleden jaar.
Maar het is wel een mooi gezicht al die appels en de buren zijn er blij mee.
Denk dat er heel wat appeltaarten gebakken zijn dit weekend.
Waar we ook heel erg veel van geoogst hebben, is de courgetteplant.
Hier zien jullie de reuze plant met een heel zielig kijkend hondje dat eigenlijk niet op de foto wilde (moet nodig naar de kapper....).
Maar moest toch, want anders heb je geen vergelijking.
We hebben er inmiddels al 57 courgettes vanaf gehaald!
Die eten we dus heel erg vaak en ook courgette soep, want daar stoppen we er dan heel veel in, ruimt lekker op, en smaakt beter.
Dus je ziet maar, het is niet alleen maar kommer en kwel hier hoor!
Waar ik ook heel blij van word, is deze foto, genomen in mijn tuin toen de herfst-annemonen stiekem in de spiegel keken.
Dat had ik natuurlijk wel in de gaten, dus snel een foto, want zeg nou zelf, is het geen plaatje?
Daar kunnen geen mini drama's tegen op ........
Dat had ik dus ook.
Mijn miniatuurquiltje was klaar. Leuk toch zou je zeggen.
Maar toen ik het aan de muur hing......
Oeps, hoe kan dat nou, het bobbelt helemaal!
Kan niet aan de afwerkrand liggen, want die meet ik altijd netjes in het midden van de quilt af, zodat die niet te ruim wordt waardoor de rand gaat bobbelen.
Het enige dat ik kan bedenken, is dat het komt door het quiltwerk.
Het middenstuk is heel intensief gequilt, waardoor het natuurlijk ietsjes kleiner is geworden.
De rand heb ik wat minder gequilt, zodat die iets minder is gekrompen.
De buitenste rode rand heb ik helemaal niet gequilt, dat wilde ik gaag zo, maar die zat er natuurlijk al aan toen het quiltje nog niet gedubbeld en daarna gequilt werd.
Dus is de rand nòg iets ruimer gebleven.
De grote rand meer quilten dat wil ik niet, vind dat er wel wat verschil moet zijn tussen die twee delen.
Maar of het voldoende is als ik de rode rand toch ga quilten..... geen idee, en eigenlijk vind ik dat ook niet mooi.
Zal het volgende week eens aan Maria van Carol Cox vragen, maar ik ben bang dat het weer uit elkaar moet.
Als ik ergens een hekel aan heb, is het wel aan uithalen.
Over uithalen gesproken.....
Dit is mijn toekomstige aap (niet lachen!)
Lijkt er nog niet op dat weet ik, maar dat komt doordat z'n snuit en oren er nog niet aanzitten, maar dat komt (hopelijk) wel goed.
Maar ik was blij dat ik de twee beentjes al klaar had.
WAS blij, want het ene beentje is langer en breder dan het andere.
Precies evenveel steken opgezet en evenveel toeren gebreid, maar de ene poot is losser gebreid dan de ander....
Dat was dus uithalen en opnieuw beginnen met het kortere pootje.... zielig hè :-(
Nee, niet voor de aap, maar voor mij.....
Het volgende mini drama speelde zich af op de volkstuin.
De moesappelboom hing barstensvol met appelen, grote knoeperts!
Maar het had flink gewaaid, en hij was onder het gewicht helemaal scheef gaan staan.
Dus dan maar - een maand te vroeg - de moesappels geplukt.
Het is niet te geloven! We hadden 50 kg appels van één kleine boom!
Dat wordt met handenvol weggeven, want wij hebben nog appelmoes genoeg van verleden jaar.
Maar het is wel een mooi gezicht al die appels en de buren zijn er blij mee.
Denk dat er heel wat appeltaarten gebakken zijn dit weekend.
Waar we ook heel erg veel van geoogst hebben, is de courgetteplant.
Hier zien jullie de reuze plant met een heel zielig kijkend hondje dat eigenlijk niet op de foto wilde (moet nodig naar de kapper....).
Maar moest toch, want anders heb je geen vergelijking.
We hebben er inmiddels al 57 courgettes vanaf gehaald!
Die eten we dus heel erg vaak en ook courgette soep, want daar stoppen we er dan heel veel in, ruimt lekker op, en smaakt beter.
Dus je ziet maar, het is niet alleen maar kommer en kwel hier hoor!
Waar ik ook heel blij van word, is deze foto, genomen in mijn tuin toen de herfst-annemonen stiekem in de spiegel keken.
Dat had ik natuurlijk wel in de gaten, dus snel een foto, want zeg nou zelf, is het geen plaatje?
Daar kunnen geen mini drama's tegen op ........
maandag 10 september 2012
De quilttentoonstelling in Deventer.
Ook dit jaar weer gezellig met mijn vriendin Gea naar Deventer voor de Algemene tentoonstelling van het Quiltersgilde.
Ze kwam me zaterdag ophalen met haar auto bij het station en samen reden we naar de overkant van de IJssel waar volop parkeergelegenheid was.
Toen met de pont naar de overkant, waar we al een mooi zicht hadden op de grote kerk waar al het moois te zien was.
Op het internet had ik al kaarten besteld en betaald, zodat we niet in de rij hoefden te staan voor kaartjes.
Toen lekker kijken wat er allemaal voor moois hing.
Natuurlijk hing de grote antieke quilt van het Gilde er weer. Daar kan ik niet genoeg van krijgen.
Zo mooi al die verschillende oude stofjes.
Hier was het nog rustig, maar weldra werd het erg druk, eigenlijk een beetje te druk naar mijn zin.
Maar misschien is dat altijd wel op zaterdag.
Ik kan natuurlijk niet alle quilts laten zien, dat zou eindeloos veel worden.
Ook niet alles wat ik erg mooi vond, dat wordt ook te veel, maar een paar wil ik wel op mijn weblog zetten, waaronder deze schattige tasjesquilt.
Menig vrouwenhart ging kloppen bij het zien van al die leuke tasjes! (klik voor vergrotingen)
Op deze heb ik gestemd voor de publieksprijs. Een hele grote quilt, helemaal met de hand gemaakt, echt een plaatje! De mevrouw die hem heeft gemaakt heeft er 8 jaar over gedaan!
Daar moet ik toch niet aan denken, maar zeer vakkundig gemaakt!
Deze mozaiekquilt genaamd "Gaudi" trok heel veel aandacht. Iedereen wilde hem van dichtbij bekijken en fotograferen. Kreeg hem ook niet op de foto zonder mensen erbij.
Goed kijken hoe deze quilt gemaakt is......
Bij de kinderworkshop waren nog geen kinderen te zien. Eigenlijk waren er helemaal geen kinderen op de tentoonstelling, maar misschien kwamen die later wel.
Druk, druk, druk was het bij alle leuke winkeltjes. Iedereen had nodig lapjes nodig natuurlijk, we komen altijd te kort.
Bij de stand van Carol Cox stond Gert druk te verkopen, want ook daar was het druk.
Niets gekocht natuurlijk, want dat was bekend terrein voor mij.
Maar bij Petra Prins kon ik niet zomaar voorbij lopen. Daar deze beeldige lapjes gekocht in de "stoffige" kleuren waar ik zo van hou.
Nadat we alles bekeken hadden gingen we naar een klein dorpje in de buurt van Deventer waar mijn vriendin voor het hele weekend een leuk huisje had gehuurd.
Ziet er schattig uit en we hadden een hele tuin tot onze beschikking.
Het was schitterend weer, dus veel buiten op het terras gezeten, waar we heel veel gekletst hebben en ik onderhand wat lapjes aan elkaar naaide.
De eigenaar van het huisje, die er naast woonde, had een lieve pony staan met een klein veulentje.
Was er helemaal weg van.
Zij vond ons eigenlijk maar eng, dus snel verschuilen achter mamma.
Toch gelukt! Is het geen snoepie met die prachtige lange wimpers?
Wilde hem zo graag vandaag toen ik weer naar huis ging meenemen in mijn koffertje!
Maar ze paste niet, dus nu staat ze daar nog lekker in de wei bij haar moeder.
Ook maar beter zo.
We hadden een heerlijk weekend!
Ze kwam me zaterdag ophalen met haar auto bij het station en samen reden we naar de overkant van de IJssel waar volop parkeergelegenheid was.
Toen met de pont naar de overkant, waar we al een mooi zicht hadden op de grote kerk waar al het moois te zien was.
Op het internet had ik al kaarten besteld en betaald, zodat we niet in de rij hoefden te staan voor kaartjes.
Toen lekker kijken wat er allemaal voor moois hing.
Natuurlijk hing de grote antieke quilt van het Gilde er weer. Daar kan ik niet genoeg van krijgen.
Zo mooi al die verschillende oude stofjes.
Hier was het nog rustig, maar weldra werd het erg druk, eigenlijk een beetje te druk naar mijn zin.
Maar misschien is dat altijd wel op zaterdag.
Ik kan natuurlijk niet alle quilts laten zien, dat zou eindeloos veel worden.
Ook niet alles wat ik erg mooi vond, dat wordt ook te veel, maar een paar wil ik wel op mijn weblog zetten, waaronder deze schattige tasjesquilt.
Menig vrouwenhart ging kloppen bij het zien van al die leuke tasjes! (klik voor vergrotingen)
Op deze heb ik gestemd voor de publieksprijs. Een hele grote quilt, helemaal met de hand gemaakt, echt een plaatje! De mevrouw die hem heeft gemaakt heeft er 8 jaar over gedaan!
Daar moet ik toch niet aan denken, maar zeer vakkundig gemaakt!
Deze mozaiekquilt genaamd "Gaudi" trok heel veel aandacht. Iedereen wilde hem van dichtbij bekijken en fotograferen. Kreeg hem ook niet op de foto zonder mensen erbij.
Goed kijken hoe deze quilt gemaakt is......
Bij de kinderworkshop waren nog geen kinderen te zien. Eigenlijk waren er helemaal geen kinderen op de tentoonstelling, maar misschien kwamen die later wel.
Druk, druk, druk was het bij alle leuke winkeltjes. Iedereen had nodig lapjes nodig natuurlijk, we komen altijd te kort.
Bij de stand van Carol Cox stond Gert druk te verkopen, want ook daar was het druk.
Niets gekocht natuurlijk, want dat was bekend terrein voor mij.
Maar bij Petra Prins kon ik niet zomaar voorbij lopen. Daar deze beeldige lapjes gekocht in de "stoffige" kleuren waar ik zo van hou.
Nadat we alles bekeken hadden gingen we naar een klein dorpje in de buurt van Deventer waar mijn vriendin voor het hele weekend een leuk huisje had gehuurd.
Ziet er schattig uit en we hadden een hele tuin tot onze beschikking.
Het was schitterend weer, dus veel buiten op het terras gezeten, waar we heel veel gekletst hebben en ik onderhand wat lapjes aan elkaar naaide.
De eigenaar van het huisje, die er naast woonde, had een lieve pony staan met een klein veulentje.
Was er helemaal weg van.
Zij vond ons eigenlijk maar eng, dus snel verschuilen achter mamma.
Toch gelukt! Is het geen snoepie met die prachtige lange wimpers?
Wilde hem zo graag vandaag toen ik weer naar huis ging meenemen in mijn koffertje!
Maar ze paste niet, dus nu staat ze daar nog lekker in de wei bij haar moeder.
Ook maar beter zo.
We hadden een heerlijk weekend!
zaterdag 1 september 2012
Quiltshow van Henk van Kooten bij Carol Cox.
Vandaag was er open dag bij Carol Cox in Utrecht waar ik woon.
Daar ging ik natuurlijk naar toe, temeer omdat er een quiltshow zou zijn van Henk van Kooten.
Wie kent deze man niet, hij maakt schitterende quilts die hij zelf ontwerpt!
Dus op naar de binnenstad. Gaan jullie mee?
Wel eerst even een bakkie koffie of thee pakken, want het wordt een hele zit.
Een kwartiertje op de fiets in het zonnetje, en dan ben ik op de Oudengracht, prachtig toch!
Kijk even naar rechts.... daar is Carol Cox, de leuke gezellige winkel met zoveel mooie stofjes en aardige en behulpzame mederwerkers.
Al snel was het een drukte van belang en was het best moeilijk om nog bij de stoffen te kijken (toch nog wel wat gevonden hoor!)
Maar die stoffen zie ik zo vaak, dus om 11 uur naar beneden de kelder in, naar de lesruimte.
Daar heette Henk van Kooten en zijn partner Bas ons van harte welkom.
En zeg nou zelf.... wie krijgt er 25 kwebbelende vrouwen stil?
Nou Henk wel hoor, we hingen aan zijn lippen, en we mochten gelukkig foto's maken.
Hier staat hij bij zijn eerste quilt, natuurlijk een sampler, zo beginnen we toch allemaal?
Hij maakt al 20 jaar quilts en heeft al vele vele prijzen gewonnen in allerlei landen, maar vooral in Amerika. Ondermeer al 4 prachtige naaimachines die van alles kunnen, en het patchwork doet hij dan ook vaak op de naaimachine, maar het quilten altijd met de hand.
Met één van zijn quilts werd hij zelf Europees kampioen.
Is dit geen plaatje? Drie poezen helemaal opgebouwd uit mini vierkantjes en driehoekjes.
Hij werkt ook altijd op een ontwerpwand. Al die blokjes worden dus opgehangen en dan net zo lang schuiven totdat het goed is en alles mooi in elkaar overloopt.
Vooral de ogen maken het erg aantrekkelijk om naar te kijken.
De Gelderse terrasmussen heet deze quilt die hij maakte samen met Ans Schippers.
Ik vind het een plaatje. Vooral de zijde stoffen er in maken het een mooi geheel.
Dat kan je op de foto niet zien, en ook de kleuren zijn op mijn foto's niet zo mooi dan in het echt.
Dat heb je met flitslicht.
Zijn partner Bas deed leuk mee aan de quiltshow. Ze konden samen leuk vertellen over de quilts en de door hen bezochte tentoonstellingen waar de quilts hebben gehangen.
Ze vulden elkaar goed aan, maar dat kan ook niet anders als je al 51 jaar samen bent.
Dit is ook weer zo'n prachtige quilt, een caleidoscoopquilt met een prachtige uitstraling.
Dit is ook een plaatje! Weer allemaal kleine mini vierkantjes, dit keer met bloemenstof.
Eigenlijk moet je dit in het echt zien en dan van dichtbij. Maar zo kan je wel heel goed het verloop van de kleuren zien (klik op de foto's voor een groter formaat). Prachtig gedaan.
Henk wijst ons op de details van zijn applicatiewerk. De vogels zijn helemaal zelf samengesteld uit verschillende stofjes, en niet kant en klaar uit de stof geknipt zoals ik dacht.
Deze kimono..... ach daar hoeft geen tekst bij toch?
En dan de binnenkant van prachtige goudgele stof, waarbij je goed kunt zien hoe mooi en vakkundig hij gequilt heeft, en natuurlijk weer helemaal met de hand.
Bij Ted Storm had hij het middenstuk gemaakt. Daar leer je wel mooi en goed applicatiewerk.
Toen heeft hij daar omheen maar een quilt gemaakt.... ach ja waarom ook niet?
Gemiddeld doet hij wel een half jaar tot een jaar over een grote quilt.
Hij werkt meestal aan één quilt tegelijk, en de volgende daar is hij dan mee bezig in zijn hoofd en op de ontwerpwand.
We kregen ook alle achterkanten te zien, want die waren ook vaak erg mooi.
Er was er zelfs een met een achterkant van zijde. Maar vooral het vaak verrassende quiltwerk was dan goed te zien.
Een hele grote quilt voor op een twee-persoonsbed.
Zelf hebben ze maar één quilt in huis hangen, de rest is opgeborgen. Toch wel zonde hoor....
Schitterend applicatiewerk!!! En alles zelf samengesteld, die man kan er wat van.
Hij werkt ook vaak in opdracht vertelde hij. Ook deze is in opdracht gemaakt.
Het vertelt een Joods verhaal met allemaal symbolen van het Jodendom.
Alleen het bedenken is al een kunst.
Deze mooie quilt had hij tot het laatst bewaard.
Eigenlijk is dit schilderen met stof. Hier een detail van bovenstaande quilt.
Ik heb niet alles laten zien, want dan werd het berichtje nog langer.
Maar ik hoop dat jullie hiervan net zo genoten hebben dan ik en de andere 24 vrouwen.
's Middags was er nog een keer een quiltshow van de heren en er is ook een boek van zijn quilts uitgekomen.
Henk en Bas, nogmaals hartelijk dank voor al dat moois!
Ik ben weer helemaal geïnspireerd......
Daar ging ik natuurlijk naar toe, temeer omdat er een quiltshow zou zijn van Henk van Kooten.
Wie kent deze man niet, hij maakt schitterende quilts die hij zelf ontwerpt!
Dus op naar de binnenstad. Gaan jullie mee?
Wel eerst even een bakkie koffie of thee pakken, want het wordt een hele zit.
Een kwartiertje op de fiets in het zonnetje, en dan ben ik op de Oudengracht, prachtig toch!
Kijk even naar rechts.... daar is Carol Cox, de leuke gezellige winkel met zoveel mooie stofjes en aardige en behulpzame mederwerkers.
Al snel was het een drukte van belang en was het best moeilijk om nog bij de stoffen te kijken (toch nog wel wat gevonden hoor!)
Maar die stoffen zie ik zo vaak, dus om 11 uur naar beneden de kelder in, naar de lesruimte.
Daar heette Henk van Kooten en zijn partner Bas ons van harte welkom.
En zeg nou zelf.... wie krijgt er 25 kwebbelende vrouwen stil?
Nou Henk wel hoor, we hingen aan zijn lippen, en we mochten gelukkig foto's maken.
Hier staat hij bij zijn eerste quilt, natuurlijk een sampler, zo beginnen we toch allemaal?
Hij maakt al 20 jaar quilts en heeft al vele vele prijzen gewonnen in allerlei landen, maar vooral in Amerika. Ondermeer al 4 prachtige naaimachines die van alles kunnen, en het patchwork doet hij dan ook vaak op de naaimachine, maar het quilten altijd met de hand.
Met één van zijn quilts werd hij zelf Europees kampioen.
Is dit geen plaatje? Drie poezen helemaal opgebouwd uit mini vierkantjes en driehoekjes.
Hij werkt ook altijd op een ontwerpwand. Al die blokjes worden dus opgehangen en dan net zo lang schuiven totdat het goed is en alles mooi in elkaar overloopt.
Vooral de ogen maken het erg aantrekkelijk om naar te kijken.
De Gelderse terrasmussen heet deze quilt die hij maakte samen met Ans Schippers.
Ik vind het een plaatje. Vooral de zijde stoffen er in maken het een mooi geheel.
Dat kan je op de foto niet zien, en ook de kleuren zijn op mijn foto's niet zo mooi dan in het echt.
Dat heb je met flitslicht.
Zijn partner Bas deed leuk mee aan de quiltshow. Ze konden samen leuk vertellen over de quilts en de door hen bezochte tentoonstellingen waar de quilts hebben gehangen.
Ze vulden elkaar goed aan, maar dat kan ook niet anders als je al 51 jaar samen bent.
Dit is ook weer zo'n prachtige quilt, een caleidoscoopquilt met een prachtige uitstraling.
Dit is ook een plaatje! Weer allemaal kleine mini vierkantjes, dit keer met bloemenstof.
Eigenlijk moet je dit in het echt zien en dan van dichtbij. Maar zo kan je wel heel goed het verloop van de kleuren zien (klik op de foto's voor een groter formaat). Prachtig gedaan.
Henk wijst ons op de details van zijn applicatiewerk. De vogels zijn helemaal zelf samengesteld uit verschillende stofjes, en niet kant en klaar uit de stof geknipt zoals ik dacht.
Deze kimono..... ach daar hoeft geen tekst bij toch?
En dan de binnenkant van prachtige goudgele stof, waarbij je goed kunt zien hoe mooi en vakkundig hij gequilt heeft, en natuurlijk weer helemaal met de hand.
Bij Ted Storm had hij het middenstuk gemaakt. Daar leer je wel mooi en goed applicatiewerk.
Toen heeft hij daar omheen maar een quilt gemaakt.... ach ja waarom ook niet?
Gemiddeld doet hij wel een half jaar tot een jaar over een grote quilt.
Hij werkt meestal aan één quilt tegelijk, en de volgende daar is hij dan mee bezig in zijn hoofd en op de ontwerpwand.
We kregen ook alle achterkanten te zien, want die waren ook vaak erg mooi.
Er was er zelfs een met een achterkant van zijde. Maar vooral het vaak verrassende quiltwerk was dan goed te zien.
Een hele grote quilt voor op een twee-persoonsbed.
Zelf hebben ze maar één quilt in huis hangen, de rest is opgeborgen. Toch wel zonde hoor....
Schitterend applicatiewerk!!! En alles zelf samengesteld, die man kan er wat van.
Hij werkt ook vaak in opdracht vertelde hij. Ook deze is in opdracht gemaakt.
Het vertelt een Joods verhaal met allemaal symbolen van het Jodendom.
Alleen het bedenken is al een kunst.
Deze mooie quilt had hij tot het laatst bewaard.
Eigenlijk is dit schilderen met stof. Hier een detail van bovenstaande quilt.
Ik heb niet alles laten zien, want dan werd het berichtje nog langer.
Maar ik hoop dat jullie hiervan net zo genoten hebben dan ik en de andere 24 vrouwen.
's Middags was er nog een keer een quiltshow van de heren en er is ook een boek van zijn quilts uitgekomen.
Henk en Bas, nogmaals hartelijk dank voor al dat moois!
Ik ben weer helemaal geïnspireerd......
Abonneren op:
Posts (Atom)