Een fijne rustige Pasen gehad, met prachtig weer, dus echt quiltweer!
Ben met van alles bezig momenteel, en nieuwe projecten staan weer op stapel.
Mijn Sunshine and Shadow quilt schiet lekker op. Ben aan het vierde kwart met de kleine gekleurde blokjes bezig. Daarna alles in elkaar zetten en dan kan het quilt-festijn beginnen, en dat zal een hele tijd gaan duren. Hij ziet er nu al prachtig uit met al die kleuren.
Als de top af is komt er een foto, dus nog even geduld.
Met mijn sterretjes gaat het ook prima. Ik werk er niet zo vaak aan, zo af en toe maak ik er eentje.
Ben nu in mijn "blauwe periode". Dus eerst alle blauwe lapjes. Bovenin zie je ze bij elkaar liggen. Die andere kleuren had ik al eerder gemaakt.
Als je de blauwe bij elkaar doet, krijg je meer één geheel. Dat wil ik dan over laten lopen in een andere kleur en dan die kleur weer over laten lopen enz. Ik denk dat dit mooier is dan alles door elkaar. Het wordt mij al snel te onrustig.
Omdat ik zelf nogal onrustig ben, houd ik van rust om me heen, ook in wat ik maak en waar ik naar kijk.
Gelukkig heb ik ook wat te quilten, want dat vind ik altijd zo'n leuke afwisseling. Mijn ronde vormen quiltje is doorgeregen en die ben ik nu aan het quilten. Als hij klaar is kan ik tegen die tijd wel beginnen met mijn Amish quilt.
Dan de mola met de vogels. Die wordt al heel fleurig. Er komen steeds meer lapjes op en dat maakt het zo leuk. Het is ook weer een gezellig werkje om af te wisselen. Maar ik kan dit niet als bijvoorbeeld de t.v. aan staat. Met dit prutswerkje heb ik echt stilte en alle aandacht nodig.
Als hij helemaal klaar is komt er natuurlijk nog een foto.
Ik kan het niet laten, even mijn tuin laten zien! De sieruien en de Akelei staan heerlijk te bloeien, vooral nu ik gisteren toch maar gesproeid heb. Het was zo verschrikkelijk droog in de tuin!
Eigenlijk zou ik wel een tuin-weblog kunnen beginnen, zoveel is er te vertellen en te laten zien.
Het zijn ook zulke prachtige bloemen, elk jaar komen er meer bij, want het zaait zich lekker uit.
Verder heb ik nog een aantal nieuwe projecten op stapel staan (anders zou ik me maar vervelen.....), maar daarover een andere keer.
http://juudsquilts.blogspot.com/ Kijk even hier bij Judith, die is momenteel in Ohio bij de Amish.
Als je helemaal terug kijkt zie je haar hele reis. Heerlijk om te lezen, ben ik er ook een beetje bij!
dinsdag 26 april 2011
donderdag 21 april 2011
De flanellen quilt is af!
Alweer een tijd geleden ben ik begonnen aan mijn flanellen quilt.
Het begon natuurlijk met de lapjes.......
Bij Carol Cox zag ik ze in de herfst van 2009 liggen: van die mooie geruite lapjes flanel in warme kleuren.
Leek me wel wat voor op de bank, om daar lekker onder te gaan liggen als het buiten koud is.
Toen het patroon uitzoeken.
Stapels bladen doorgezocht en van alles gezien dat me wel wat leek. Overal "geeltjes" op geplakt, het werden er steeds meer.
Op een dag bladerde ik in een oude Quiltmania, en ik wist: dit is hem!
Na het maken van de patroondelen ging ik lekker knippen en de stofjes aan elkaar leggen om het effect te bekijken.
Ik miste wel wat, het werd me net iets te somber, en ook had ik te weinig soorten stof.
Op Marktplaats nog wat geruite flanel gevonden en ook 3 effen flanellen stoffen, rood, groen en blauw.
Toen werd het net wat spannender!
Mijn hondje Terra heeft het de laatste jaren steeds maar koud, mischien omdat ze al wat ouder is.
Ze ligt dan altijd zo, met haar snuitje boven de verwarming die achter de bank lekker brandt.
(Nee, we hebben geen panterprint-bank hoor, dat is een fleece voor Terra dat over de bank ligt tegen de haren.)
Dus beloofde ik haar in een opwelling dat mijn flanellen quilt voor haar was.
O.k. dan, toen hij klaar was mocht ze er even onder liggen, zo te zien beviel haar dat uitstekend!
Jammer Terra, maar dat was alleen maar even voor de foto! (Ja het leven van een hondje is vaak hard!)
Dus snel weer afgepakt en even over de schutting gehangen voor een mooie foto, waarop goed de kleuren en de quiltlijnen te zien zijn.
Halverwege het quilten kreeg ik wel een beetje spijt van het quiltpatroon.
Ik heb het gedaan zoals in het patroon was aangegeven, maar achteraf had ik het mooier gevonden als ik het langs de grote driehoeken had gequilt, en niet zo druk als nu met die vele dubbele lijnen.
Persoonlijk vind ik het niet iets toevoegen aan het patchworkpatroon. Maar goed, het was toen niet meer terug te draaien en ben maar dapper doorgegaan.
Hij is leuk, vrolijk en warm geworden, alleen nog even wachten tot het weer winter wordt, om er lekker onder te kruipen.
Even naar het park gelopen om hem daar te showen op een bankje dat daar in het gras staat.
Ziet er heel gezellig uit zo.
Eigenlijk ook wel leuk voor een gezellige picknick in de zon tussen de paardenbloemen!
Het begon natuurlijk met de lapjes.......
Bij Carol Cox zag ik ze in de herfst van 2009 liggen: van die mooie geruite lapjes flanel in warme kleuren.
Leek me wel wat voor op de bank, om daar lekker onder te gaan liggen als het buiten koud is.
Toen het patroon uitzoeken.
Stapels bladen doorgezocht en van alles gezien dat me wel wat leek. Overal "geeltjes" op geplakt, het werden er steeds meer.
Op een dag bladerde ik in een oude Quiltmania, en ik wist: dit is hem!
Na het maken van de patroondelen ging ik lekker knippen en de stofjes aan elkaar leggen om het effect te bekijken.
Ik miste wel wat, het werd me net iets te somber, en ook had ik te weinig soorten stof.
Op Marktplaats nog wat geruite flanel gevonden en ook 3 effen flanellen stoffen, rood, groen en blauw.
Toen werd het net wat spannender!
Mijn hondje Terra heeft het de laatste jaren steeds maar koud, mischien omdat ze al wat ouder is.
Ze ligt dan altijd zo, met haar snuitje boven de verwarming die achter de bank lekker brandt.
(Nee, we hebben geen panterprint-bank hoor, dat is een fleece voor Terra dat over de bank ligt tegen de haren.)
Dus beloofde ik haar in een opwelling dat mijn flanellen quilt voor haar was.
O.k. dan, toen hij klaar was mocht ze er even onder liggen, zo te zien beviel haar dat uitstekend!
Jammer Terra, maar dat was alleen maar even voor de foto! (Ja het leven van een hondje is vaak hard!)
Dus snel weer afgepakt en even over de schutting gehangen voor een mooie foto, waarop goed de kleuren en de quiltlijnen te zien zijn.
Halverwege het quilten kreeg ik wel een beetje spijt van het quiltpatroon.
Ik heb het gedaan zoals in het patroon was aangegeven, maar achteraf had ik het mooier gevonden als ik het langs de grote driehoeken had gequilt, en niet zo druk als nu met die vele dubbele lijnen.
Persoonlijk vind ik het niet iets toevoegen aan het patchworkpatroon. Maar goed, het was toen niet meer terug te draaien en ben maar dapper doorgegaan.
Hij is leuk, vrolijk en warm geworden, alleen nog even wachten tot het weer winter wordt, om er lekker onder te kruipen.
Even naar het park gelopen om hem daar te showen op een bankje dat daar in het gras staat.
Ziet er heel gezellig uit zo.
Eigenlijk ook wel leuk voor een gezellige picknick in de zon tussen de paardenbloemen!
zondag 17 april 2011
Ik heb een Award gekregen!
Voor het eerst in mijn leven heb ik een Award gekregen!
Nou dat is best leuk hoor! Ik kreeg hem van Yvon (http://dutchquilts.blogspot.com/ (normaal doe ik dat anders dat verwijzen naar een website, maar er is van alles veranderd aan Blogger, en dan snap ik het één en ander niet meer, dus dan maar zo.
Ik heb de Award dus ook NIET gekregen wegens het handig omgaan met de computer haha!
Yvon omschreef het zo:
"Ze krijgt hem omdat ze zulke mooie quilts maakt en ook haar laatste Amish popje is echt super mooi!"
Nou, heel lief, dank je wel voor de complimenten Yvon!
Voorwaarden zijn wel dat ik iets over mezelf vertel in 5 vragen en dat ik de Award weer doorgeef aan 5 andere bloggers die niet meer dan 100 volgers hebben. En ook de link plaatsen van wie ik de Award gekregen heb.
O.k., dan nu de antwoorden op de vragen:
WAAROM BEN JE MET BLOGGEN BEGONNEN?
Ik ben er mee begonnen nadat ik verschillende leuke blogs had bekeken die allemaal over patchwork en quilten gingen.
Ik had al best een hoop quilts gemaakt, en vond het leuk om die nou eens aan iedereen te laten zien die er belangstelling voor heeft.
Het is ook leuk om mijn verhaal kwijt te kunnen over wat ik aan het doen ben, en over mijn tuin en de huisdieren.
Door het blogger heb ik een beetje het gevoel dat ik bij een grote quilt-familie hoor.
WELKE SOORT BLOGS VOLG JE?
Eigenlijk alleen maar blogs die over Patchwork en quilten gaan.
Ook volg ik er maar weinig, omdat het best veel tijd kost om alles te lezen. Dus liever een paar goed volgen en veel half, zeg maar.
WAT IS JE FAVORIETE KLEUR?
Moeilijk om dat te beantwoorden. Ik hou met quilten wel van bruin en groen tinten, maar gebruik eigenlijk wel alle kleuren, maar het liefs z.g. "vuile" kleuren, dus die een oude uitstraling hebben. Ben ook gek op antieke stofjes. Echte felle kleuren zal je bij mij in mijn stoffen-laden niet aantreffen, en van geel hou ik ook niet.
WAT IS JE FAVORIETE FILM?
Ook moeilijk, omdat ik veel films wel mooi vind, maar toch liever een boek lees.
Mooie films zijn bijvoorbeeld: Seven Years in Tibet en The girl with a pearl Earring (over de schilder Johannes Vermeer)
Maar de laatste prachtige film die ik gezien heb heet: Amish Grace, en is gebaseerd op een waargebeurd verhaal dat zich in een Amish gemeenschap heeft afgespeeld.
Het gaat over de moord op kinderen in een Amish schooltje, maar dat zie je niet gebeuren gelukkig.
De film gaat eigenlijk over vergeven en hoe moeilijk dat is.
Echt een schitterend verhaal!
WELK LAND ZOU JE NOG GRAAG WILLEN BEZOEKEN?
Ik zou nog heel graag een keertje naar Schotland terug willen, maar Noorwegen en IJsland, lijken me ook heel erg mooi.
Misschien komt het er ooit nog van!
De Award moet ik nu nog aan 5 mensen doorgeven.
Ik zou hem ook aan Yvon willen geven voor haar weblog:http://the5oaks.web-log.nl/ennovy/, maar dat kan natuurlijk niet, want van haar heb ik hem net gekregen.
Dan gaat er één naar: Chris, http://chrisjones.web-log.nl/.
Haar weblog vind ik altijd zo gezellig! Ze verteld van alles wat, ook blogt ze vaak wat nieuws met veel foto's. Echt gezellig om bij haar op bezoek te gaan.
Natuurlijk maakt ze ook hele mooie dingen!
Dan gaat er een Award naar: Inge, http://ingesquiltverhalen.web-log.nl/
Ook zij schrijft vaak een nieuw bericht met hele leuke verhalen met veel foto's.
Ze vindt zelf dat ze teveel praat, maar dat is helmaal niet zo hoor, het is reuze gezellig, net alsof ik zelf een beetje haar avonturen (bezoeken van quiltwinkels bijvoorbeeld) meemaak. Ook maakt ze natuurlijk leuke dingen waar we dan allemaal van meegenieten.
De volgende Award gaat naar: Gert, http://gertvr.livejournal.com/
Gert quilt nog niet zo lang, maar is heel erg enthousiast! Wil alles doen en alles leren en het gaat hem ook nog heel goed af! Ook het echte quiltwerk waar hij pas mee begonnen is ziet er prachtig uit.
Hij werkt in de quiltwinkel waar ik de meeste van mijn stoffen koop, en een quiltende man.... dat vinden de meeste vrouwen erg leuk, dus hij heeft veel fans!
De laatste Award die ik wil uitdelen (helaas ik weet er maar 4), is aan: Willeke http://www.colourfulaffairs.blogspot.com/
Zij is ook altijd super enthousiast en bedenkt steeds een nieuwe leuk project, want ze vind alles leuk!
Ze houd van felle kleuren en maakt daar mooie dingen mee.
Er was even een dipje ontstaan in het bloggen, en dat was jammer, maar nu komen er weer meer leuke berichten met foto's zodat we weer gezellig mee kunnen genieten!
Ik heb mijn taak volbracht en hoop dat mijn Award ontvangers dat ook willen doen.
Maar voel je niet verplicht, misschien hebben jullie er al eens één ontvangen, en het houdt natuurlijk een keer op.
Liefs van mij en ik ga door met het genieten van jullie weblogs!
Nou dat is best leuk hoor! Ik kreeg hem van Yvon (http://dutchquilts.blogspot.com/ (normaal doe ik dat anders dat verwijzen naar een website, maar er is van alles veranderd aan Blogger, en dan snap ik het één en ander niet meer, dus dan maar zo.
Ik heb de Award dus ook NIET gekregen wegens het handig omgaan met de computer haha!
Yvon omschreef het zo:
"Ze krijgt hem omdat ze zulke mooie quilts maakt en ook haar laatste Amish popje is echt super mooi!"
Nou, heel lief, dank je wel voor de complimenten Yvon!
Voorwaarden zijn wel dat ik iets over mezelf vertel in 5 vragen en dat ik de Award weer doorgeef aan 5 andere bloggers die niet meer dan 100 volgers hebben. En ook de link plaatsen van wie ik de Award gekregen heb.
O.k., dan nu de antwoorden op de vragen:
WAAROM BEN JE MET BLOGGEN BEGONNEN?
Ik ben er mee begonnen nadat ik verschillende leuke blogs had bekeken die allemaal over patchwork en quilten gingen.
Ik had al best een hoop quilts gemaakt, en vond het leuk om die nou eens aan iedereen te laten zien die er belangstelling voor heeft.
Het is ook leuk om mijn verhaal kwijt te kunnen over wat ik aan het doen ben, en over mijn tuin en de huisdieren.
Door het blogger heb ik een beetje het gevoel dat ik bij een grote quilt-familie hoor.
WELKE SOORT BLOGS VOLG JE?
Eigenlijk alleen maar blogs die over Patchwork en quilten gaan.
Ook volg ik er maar weinig, omdat het best veel tijd kost om alles te lezen. Dus liever een paar goed volgen en veel half, zeg maar.
WAT IS JE FAVORIETE KLEUR?
Moeilijk om dat te beantwoorden. Ik hou met quilten wel van bruin en groen tinten, maar gebruik eigenlijk wel alle kleuren, maar het liefs z.g. "vuile" kleuren, dus die een oude uitstraling hebben. Ben ook gek op antieke stofjes. Echte felle kleuren zal je bij mij in mijn stoffen-laden niet aantreffen, en van geel hou ik ook niet.
WAT IS JE FAVORIETE FILM?
Ook moeilijk, omdat ik veel films wel mooi vind, maar toch liever een boek lees.
Mooie films zijn bijvoorbeeld: Seven Years in Tibet en The girl with a pearl Earring (over de schilder Johannes Vermeer)
Maar de laatste prachtige film die ik gezien heb heet: Amish Grace, en is gebaseerd op een waargebeurd verhaal dat zich in een Amish gemeenschap heeft afgespeeld.
Het gaat over de moord op kinderen in een Amish schooltje, maar dat zie je niet gebeuren gelukkig.
De film gaat eigenlijk over vergeven en hoe moeilijk dat is.
Echt een schitterend verhaal!
WELK LAND ZOU JE NOG GRAAG WILLEN BEZOEKEN?
Ik zou nog heel graag een keertje naar Schotland terug willen, maar Noorwegen en IJsland, lijken me ook heel erg mooi.
Misschien komt het er ooit nog van!
De Award moet ik nu nog aan 5 mensen doorgeven.
Ik zou hem ook aan Yvon willen geven voor haar weblog:http://the5oaks.web-log.nl/ennovy/, maar dat kan natuurlijk niet, want van haar heb ik hem net gekregen.
Dan gaat er één naar: Chris, http://chrisjones.web-log.nl/.
Haar weblog vind ik altijd zo gezellig! Ze verteld van alles wat, ook blogt ze vaak wat nieuws met veel foto's. Echt gezellig om bij haar op bezoek te gaan.
Natuurlijk maakt ze ook hele mooie dingen!
Dan gaat er een Award naar: Inge, http://ingesquiltverhalen.web-log.nl/
Ook zij schrijft vaak een nieuw bericht met hele leuke verhalen met veel foto's.
Ze vindt zelf dat ze teveel praat, maar dat is helmaal niet zo hoor, het is reuze gezellig, net alsof ik zelf een beetje haar avonturen (bezoeken van quiltwinkels bijvoorbeeld) meemaak. Ook maakt ze natuurlijk leuke dingen waar we dan allemaal van meegenieten.
De volgende Award gaat naar: Gert, http://gertvr.livejournal.com/
Gert quilt nog niet zo lang, maar is heel erg enthousiast! Wil alles doen en alles leren en het gaat hem ook nog heel goed af! Ook het echte quiltwerk waar hij pas mee begonnen is ziet er prachtig uit.
Hij werkt in de quiltwinkel waar ik de meeste van mijn stoffen koop, en een quiltende man.... dat vinden de meeste vrouwen erg leuk, dus hij heeft veel fans!
De laatste Award die ik wil uitdelen (helaas ik weet er maar 4), is aan: Willeke http://www.colourfulaffairs.blogspot.com/
Zij is ook altijd super enthousiast en bedenkt steeds een nieuwe leuk project, want ze vind alles leuk!
Ze houd van felle kleuren en maakt daar mooie dingen mee.
Er was even een dipje ontstaan in het bloggen, en dat was jammer, maar nu komen er weer meer leuke berichten met foto's zodat we weer gezellig mee kunnen genieten!
Ik heb mijn taak volbracht en hoop dat mijn Award ontvangers dat ook willen doen.
Maar voel je niet verplicht, misschien hebben jullie er al eens één ontvangen, en het houdt natuurlijk een keer op.
Liefs van mij en ik ga door met het genieten van jullie weblogs!
woensdag 13 april 2011
Mijn Amish popje is klaar!
Het heeft heel wat tijd, en geduld gekost, maar mijn Amish popje Leah is helemaal klaar en staat nu te pronken op mijn kastje in de huiskamer.
Ze vindt het heel leuk om een modeshow te geven, dus daar gaan we dan:
Ze hield nauwlettend in de gaten of ik het allemaal wel goed deed. Alles moest precies worden geknipt volgens het patroon en netjes genaaid worden. Daar hield ze streng toezicht op.
Na het paarse jurkje, moest eerst het schortje worden gemaakt. Dat moet met zwarte stof, daar hou ik niet zo van, maar dat hoort nu eenmaal zo.
De stof die ik heb gebruikt, is iets minder zwart dan git-zwart, dat vind ik mooier.
Daarna waren de pietepeuterige schoentjes aan de beurt. Het popje is maar 30 cm hoog, dus alle kleertjes zijn erg klein en het valt daarom niet mee om alles netjes te naaien.
Onder op het zooltje van haar schoentje heb ik haar naam geborduurd, dat mag natuurlijk niet in het zicht, want een net Amish meisje loopt niet te koop met haar mooie naam. Ze wilde direct naar buiten op haar nieuwe schoentjes.
Maar zonder gebedskapje mocht ze eigenlijk de tuin niet in, dus heb ik dat op een prachtige zonnige dag ook gemaakt voor mijn meisje. Het staat haar heel leuk en ze was er heel trots op (oeps, een Amish meisje mag helemaal niet trots zijn, foei Leah!)
Bij een ècht Amish meisje gaat haar opgestoken haar onder het gebedskapje en zie je van voren alleen het haar in een midden-scheiding onder haar mutsje uit komen.
Helaas heeft het popje geen gezicht en geen haar. Het patroon is van een pop uit 1930 en toen was dat streng verboden. Nu gaan ze daar meestal wel wat makkelijker mee om.
Toen was Leah helemaal klaar om naar buiten te gaan, tenminste.... alleen op eigen terrein.
Ze wandelde heerlijk door de tuin tussen de bloemen.
De volgende dag ging ik haar buitenmutsje maken, maar dat viel tegen.
Mijn Engels is niet zo goed en ik ben ook niet erg handig in patronen lezen, dus dat viel niet mee, ik snapte er niets van, want zo'n mutsje zit nogal ingewikkeld in elkaar.
Maar gelukkig heb ik een buurvrouw Ankie die onderwijzeres is. Ze heeft ook vaak genaaid vroeger en met behulp van haar vertalingen hebben we samen gepuzzeld hoe het mutsje in elkaar zou moeten komen.
Na lang lezen, vertalen en proberen had ik alles opgeschreven en kon het naaiwerk de volgende dag beginnen.
Ik moest twee keer een deel weer uithalen omdat het niet goed zat, maar...... ziedaar!
Leah heeft haar buitenmuts! Nu mag ze ook naar de stad en naar de kerkdienst.
Jammer dat je het gebedskapje nu niet meer ziet, alleen nog de 2 witte strikken die los over haar bovenlichaam hangen.
Als ze thuiskomt kan ze zo haar zwarte muts afzetten en dan heeft ze haar gebedskapje nog op.
Hier is ze dan, in vol ornaat! Wel heel jammer dat je door de zwarte schort nog maar weinig ziet van haar mooie paarse jurk. Maar ze is toch altijd hard aan het werk, dus is een schort erg belangrijk om haar jurk te beschermen, en zo is ze helemaal goed aangekleed en kan ze op stap.
Vol trots laat ze haar kleertjes zien tussen de blauw-paarse Annemoontjes.
Ook de achterkant wordt even getoond. Haar mutsje, schort en jurk met de mooie plooitjes erin.
Ze ziet er schattig uit.
Ik vond het niet een echt leuk werkje om haar te maken, maar ik ben wel heel blij met haar.
Wat zal ze straks leuk staan bij mijn Amish quilt als ik hem weer thuis heb.
Hij hangt nu nog bij Carol Cox in de winkel, omdat ze de etalage in Amish stijl hebben ingericht.
Je gaat weer naar binnen lieve Leah. Op de kast kan ik je steeds bekijken en van je genieten.
Ze vindt het heel leuk om een modeshow te geven, dus daar gaan we dan:
Ze hield nauwlettend in de gaten of ik het allemaal wel goed deed. Alles moest precies worden geknipt volgens het patroon en netjes genaaid worden. Daar hield ze streng toezicht op.
Na het paarse jurkje, moest eerst het schortje worden gemaakt. Dat moet met zwarte stof, daar hou ik niet zo van, maar dat hoort nu eenmaal zo.
De stof die ik heb gebruikt, is iets minder zwart dan git-zwart, dat vind ik mooier.
Daarna waren de pietepeuterige schoentjes aan de beurt. Het popje is maar 30 cm hoog, dus alle kleertjes zijn erg klein en het valt daarom niet mee om alles netjes te naaien.
Onder op het zooltje van haar schoentje heb ik haar naam geborduurd, dat mag natuurlijk niet in het zicht, want een net Amish meisje loopt niet te koop met haar mooie naam. Ze wilde direct naar buiten op haar nieuwe schoentjes.
Maar zonder gebedskapje mocht ze eigenlijk de tuin niet in, dus heb ik dat op een prachtige zonnige dag ook gemaakt voor mijn meisje. Het staat haar heel leuk en ze was er heel trots op (oeps, een Amish meisje mag helemaal niet trots zijn, foei Leah!)
Bij een ècht Amish meisje gaat haar opgestoken haar onder het gebedskapje en zie je van voren alleen het haar in een midden-scheiding onder haar mutsje uit komen.
Helaas heeft het popje geen gezicht en geen haar. Het patroon is van een pop uit 1930 en toen was dat streng verboden. Nu gaan ze daar meestal wel wat makkelijker mee om.
Toen was Leah helemaal klaar om naar buiten te gaan, tenminste.... alleen op eigen terrein.
Ze wandelde heerlijk door de tuin tussen de bloemen.
De volgende dag ging ik haar buitenmutsje maken, maar dat viel tegen.
Mijn Engels is niet zo goed en ik ben ook niet erg handig in patronen lezen, dus dat viel niet mee, ik snapte er niets van, want zo'n mutsje zit nogal ingewikkeld in elkaar.
Maar gelukkig heb ik een buurvrouw Ankie die onderwijzeres is. Ze heeft ook vaak genaaid vroeger en met behulp van haar vertalingen hebben we samen gepuzzeld hoe het mutsje in elkaar zou moeten komen.
Na lang lezen, vertalen en proberen had ik alles opgeschreven en kon het naaiwerk de volgende dag beginnen.
Ik moest twee keer een deel weer uithalen omdat het niet goed zat, maar...... ziedaar!
Leah heeft haar buitenmuts! Nu mag ze ook naar de stad en naar de kerkdienst.
Jammer dat je het gebedskapje nu niet meer ziet, alleen nog de 2 witte strikken die los over haar bovenlichaam hangen.
Als ze thuiskomt kan ze zo haar zwarte muts afzetten en dan heeft ze haar gebedskapje nog op.
Hier is ze dan, in vol ornaat! Wel heel jammer dat je door de zwarte schort nog maar weinig ziet van haar mooie paarse jurk. Maar ze is toch altijd hard aan het werk, dus is een schort erg belangrijk om haar jurk te beschermen, en zo is ze helemaal goed aangekleed en kan ze op stap.
Vol trots laat ze haar kleertjes zien tussen de blauw-paarse Annemoontjes.
Ook de achterkant wordt even getoond. Haar mutsje, schort en jurk met de mooie plooitjes erin.
Ze ziet er schattig uit.
Ik vond het niet een echt leuk werkje om haar te maken, maar ik ben wel heel blij met haar.
Wat zal ze straks leuk staan bij mijn Amish quilt als ik hem weer thuis heb.
Hij hangt nu nog bij Carol Cox in de winkel, omdat ze de etalage in Amish stijl hebben ingericht.
Je gaat weer naar binnen lieve Leah. Op de kast kan ik je steeds bekijken en van je genieten.
zondag 10 april 2011
Heerlijk tuinweer!
Het was dit weekend heerlijk tuinweer, ik heb er van genoten!
De tuin begint nu ook zo lekker uit te lopen, eerdaags krijg ik weer een Akelei-explosie!
Daar komt natuurlijk een foto van, maar zover is het nu nog niet.
Maar het krentenboompje staat er schitterend bij, het is nu op zijn mooist!
Daar heb ik vanmorgen onder het genot van een beker warme chocolademelk lekker van zitten genieten.
Ik kon mijn vestje uittrekken en voor het eerst met blote armen in de lente-zonnestralen zitten.
Gisteren zijn we naar onze volkstuin geweest, daar is het nu ook weer tijd voor, er is een hoop te doen.
Wij hebben maar een kleine tuin van 125 m2, met een lief klein tuinhuisje er op.
Dat hebben we een aantal jaren geleden zelf daar neer gezet. (Deze foto is van verleden jaar, de fruitbomen zijn nu nog kaal)
Eigenlijk zitten we nooit binnen, ook al staan daar stoeltjes. We zitten altijd lekker op het bankje (dat op de foto een beetje groen is uitgeslagen haha!)
In de tuinwinkel hebben we kleine prei- en bietenplantjes gekocht, dan hebben we al sneller "te eten", en het lijkt dan gelijk al heel wat! Maar we hebben ook bietjes en prei gezaaid, evenals worteltjes, en raapjes.
Ook de thuis voor-gezaaide sugar snaps hebben we in de tuin geplant. Ze staan er prachtig bij, nu maar flink groeien, en dan lekker smullen!
Als ik aan mensen vertel dat wij sugar snaps op de tuin hebben, dan hoor ik meestal: "nog nooit van gehoord".
Heel opmerkelijk, want in elke supermarkt en groentenwinkel is het te koop.
Ze lijken op peultjes, maar zijn wat dikker. Er zitten al kleine erwtjes in de peulen en ze smaken echt heel anders dan peulen.
Een beetje zoetig en lekker knapperig, want je moet ze roerbakken en niet gewoon koken.
Het lekkerst is het als je ze combineerd met wat ui, paprika, of champignons.
Ze zijn het hele jaar verkrijgbaar, maar eigenlijk kopen we ze zelden. Over een tijdje "moeten" we ze weer heel vaak eten, want het bloeit en groeit maar door, en invriezen, dat is echt niks, zijn ze niet meer lekker.
Thuis op de vensterbank nog paprika, pompoen, courgette en paksoi gezaaid, dat heeft nog een tijdje veel warmte nodig.
Verleden jaar hebben we wel een stuk of 60 courgettes van 1 plant geoogst! Het was niet te geloven, het ging maar door!
Zeker 3 x per week gegeten in verschillende gerechten en heel erg veel weggegeven aan de buren.
We maken dan een soort winkeltje buiten, maar dan een weggeef-winkeltje.
Maar zo ver is het nog lang niet, geduld, geduld en dan pas smullen!
De tuin begint nu ook zo lekker uit te lopen, eerdaags krijg ik weer een Akelei-explosie!
Daar komt natuurlijk een foto van, maar zover is het nu nog niet.
Maar het krentenboompje staat er schitterend bij, het is nu op zijn mooist!
Daar heb ik vanmorgen onder het genot van een beker warme chocolademelk lekker van zitten genieten.
Ik kon mijn vestje uittrekken en voor het eerst met blote armen in de lente-zonnestralen zitten.
Gisteren zijn we naar onze volkstuin geweest, daar is het nu ook weer tijd voor, er is een hoop te doen.
Wij hebben maar een kleine tuin van 125 m2, met een lief klein tuinhuisje er op.
Dat hebben we een aantal jaren geleden zelf daar neer gezet. (Deze foto is van verleden jaar, de fruitbomen zijn nu nog kaal)
Eigenlijk zitten we nooit binnen, ook al staan daar stoeltjes. We zitten altijd lekker op het bankje (dat op de foto een beetje groen is uitgeslagen haha!)
Ook de thuis voor-gezaaide sugar snaps hebben we in de tuin geplant. Ze staan er prachtig bij, nu maar flink groeien, en dan lekker smullen!
Als ik aan mensen vertel dat wij sugar snaps op de tuin hebben, dan hoor ik meestal: "nog nooit van gehoord".
Heel opmerkelijk, want in elke supermarkt en groentenwinkel is het te koop.
Ze lijken op peultjes, maar zijn wat dikker. Er zitten al kleine erwtjes in de peulen en ze smaken echt heel anders dan peulen.
Een beetje zoetig en lekker knapperig, want je moet ze roerbakken en niet gewoon koken.
Het lekkerst is het als je ze combineerd met wat ui, paprika, of champignons.
Ze zijn het hele jaar verkrijgbaar, maar eigenlijk kopen we ze zelden. Over een tijdje "moeten" we ze weer heel vaak eten, want het bloeit en groeit maar door, en invriezen, dat is echt niks, zijn ze niet meer lekker.
Thuis op de vensterbank nog paprika, pompoen, courgette en paksoi gezaaid, dat heeft nog een tijdje veel warmte nodig.
Verleden jaar hebben we wel een stuk of 60 courgettes van 1 plant geoogst! Het was niet te geloven, het ging maar door!
Zeker 3 x per week gegeten in verschillende gerechten en heel erg veel weggegeven aan de buren.
We maken dan een soort winkeltje buiten, maar dan een weggeef-winkeltje.
Maar zo ver is het nog lang niet, geduld, geduld en dan pas smullen!
woensdag 6 april 2011
Sterrenvirus
Vanmorgen weer naar Benschop gereden voor de maandelijkse bee.
Zoals altijd was het weer gezellig, we waren vandaag met 12 vrouwen, een leuk aantal, niet te druk.
Mijn sterretjes die ik aan het maken ben worden altijd weer enthousiast bekeken en verschillende dames vroegen al om het patroon.
Dat mail ik ze dan even door, zodat iedereen aan de slag kan met hun 10 x 10 lapjes. Ik denk dat er een sterrenvirus op komst is!
Van Astrid kreeg ik als dank voor het patroon een prachtige zelfgemaakte kaart, heel lief!
Helma was bezig met 10 x 10 lapjes en hexagonnetjes. Toen ik de mooie lapjes bewonderde, zei ze: "zoek maar uit hoor, ik heb thuis nog grote stapels!"
O, wat heerlijk, zomaar lapjes uitzoeken!!!!
Deze zijn het geworden, prachtige kleuren!
Ik durfde ze eigenlijk niet allemaal te houden, maar dat mocht wel, dus ja..... weer een aantal mooie sterretjes er bij in de toekomst. Bedankt Helma, heel lief van je!
Van mijn mailvriendin Ria kreeg ik iets leuks over de post.
Ze had me al gemaild dat er iets aan kwam, dus ik was reuze nieuwsgierig.
Het was een stuk van een krant uit 1995 over de Amish! Zo zie je maar weer.... nooit iets weggooien!
Een heel artikel over hoe ze daar leven, met twee foto's van Amish poppen en een mooie Amish quilt.
Deze zijn iets anders dan mijn popje. Deze stellen Amish kinderen voor, Leah is een klein popje maar stelt een volwassen Amish vrouw voor.
Maar wat zijn deze leuk!! Nogmaals bedankt Ria, ik ben er heel blij mee!
Verder kreeg ik diverse reacties op mijn vorige stukje waarin ik schreef dat ik niks met die Kaleidoscoop blokken ging doen.
Er werd geopperd dat ik er effen stoffen tussen moest zetten, dan zou het wel wat rustiger worden.
Dat had ik al geprobeerd, maar toen werd het nog minder naar mijn zin.
Ik zet normaal nooit een foto van een quilt van iemand anders op mijn blog zonder toestemming, maar ik doe het nu toch maar om te laten zien wat ik bedoel. (Gefotografeerd op de Algemene Tentoonstelling van het Quiltersgilde in 2010)
Deze prachtige quilt is ook zo opgebouwd met kaleidescoop blokken en ziet er schitterend uit. Het is als het ware één geheel geworden, en toch gemaakt uit één lap!
Het ligt gewoon aan de stof, mijn stof is daar blijkbaar niet geschikt voor, maar het is moeilijk om dat van te voren in te schatten.
Ach... er mag toch best eens iets mislukken?
Van mijn mailvriendin Truus kreeg ik ook een leuke reactie op mijn laatste bericht. Dat staat natuurlijk gewoon bij de reacties, maar misschien leest niet iedereen die, dus herhaal ik het hier maar:
"Floor, op een tentoonstelling waar ik gastvrouw was, overkwam mij het volgende: een jongeman, die kennelijk op de verkeerde tentoonstelling terecht was gekomen, vroeg: "wat moet dit allemaal voorstellen?" Ik probeerde hem, heel in het kort, uit te leggen wat een quilt is en wat een mens ertoe brengt een quilt te maken. Vraag:"en wat moet dat kosten?" Antwoord:"als ik alleen de uren reken, zo'n 2000 euro". Vraag:"en krijgt u dat er voor?" Antwoord:"nee, want ik geef ze weg". Hij liep weg en keek nog een keer om met zo'n blik in zijn ogen van "nou, die is rijp voor het dwangbuis".
Dus meisjes, fijn doorgaan met deze maffe hobby en mooie quilts maken."
Ja, sommige mensen begrijpen er niets van, maar wij gaan lekker door met onze leuke hobby!
Zoals altijd was het weer gezellig, we waren vandaag met 12 vrouwen, een leuk aantal, niet te druk.
Mijn sterretjes die ik aan het maken ben worden altijd weer enthousiast bekeken en verschillende dames vroegen al om het patroon.
Dat mail ik ze dan even door, zodat iedereen aan de slag kan met hun 10 x 10 lapjes. Ik denk dat er een sterrenvirus op komst is!
Van Astrid kreeg ik als dank voor het patroon een prachtige zelfgemaakte kaart, heel lief!
Helma was bezig met 10 x 10 lapjes en hexagonnetjes. Toen ik de mooie lapjes bewonderde, zei ze: "zoek maar uit hoor, ik heb thuis nog grote stapels!"
O, wat heerlijk, zomaar lapjes uitzoeken!!!!
Deze zijn het geworden, prachtige kleuren!
Ik durfde ze eigenlijk niet allemaal te houden, maar dat mocht wel, dus ja..... weer een aantal mooie sterretjes er bij in de toekomst. Bedankt Helma, heel lief van je!
Van mijn mailvriendin Ria kreeg ik iets leuks over de post.
Ze had me al gemaild dat er iets aan kwam, dus ik was reuze nieuwsgierig.
Het was een stuk van een krant uit 1995 over de Amish! Zo zie je maar weer.... nooit iets weggooien!
Een heel artikel over hoe ze daar leven, met twee foto's van Amish poppen en een mooie Amish quilt.
Deze zijn iets anders dan mijn popje. Deze stellen Amish kinderen voor, Leah is een klein popje maar stelt een volwassen Amish vrouw voor.
Maar wat zijn deze leuk!! Nogmaals bedankt Ria, ik ben er heel blij mee!
Verder kreeg ik diverse reacties op mijn vorige stukje waarin ik schreef dat ik niks met die Kaleidoscoop blokken ging doen.
Er werd geopperd dat ik er effen stoffen tussen moest zetten, dan zou het wel wat rustiger worden.
Dat had ik al geprobeerd, maar toen werd het nog minder naar mijn zin.
Ik zet normaal nooit een foto van een quilt van iemand anders op mijn blog zonder toestemming, maar ik doe het nu toch maar om te laten zien wat ik bedoel. (Gefotografeerd op de Algemene Tentoonstelling van het Quiltersgilde in 2010)
Deze prachtige quilt is ook zo opgebouwd met kaleidescoop blokken en ziet er schitterend uit. Het is als het ware één geheel geworden, en toch gemaakt uit één lap!
Het ligt gewoon aan de stof, mijn stof is daar blijkbaar niet geschikt voor, maar het is moeilijk om dat van te voren in te schatten.
Ach... er mag toch best eens iets mislukken?
Van mijn mailvriendin Truus kreeg ik ook een leuke reactie op mijn laatste bericht. Dat staat natuurlijk gewoon bij de reacties, maar misschien leest niet iedereen die, dus herhaal ik het hier maar:
"Floor, op een tentoonstelling waar ik gastvrouw was, overkwam mij het volgende: een jongeman, die kennelijk op de verkeerde tentoonstelling terecht was gekomen, vroeg: "wat moet dit allemaal voorstellen?" Ik probeerde hem, heel in het kort, uit te leggen wat een quilt is en wat een mens ertoe brengt een quilt te maken. Vraag:"en wat moet dat kosten?" Antwoord:"als ik alleen de uren reken, zo'n 2000 euro". Vraag:"en krijgt u dat er voor?" Antwoord:"nee, want ik geef ze weg". Hij liep weg en keek nog een keer om met zo'n blik in zijn ogen van "nou, die is rijp voor het dwangbuis".
Dus meisjes, fijn doorgaan met deze maffe hobby en mooie quilts maken."
Ja, sommige mensen begrijpen er niets van, maar wij gaan lekker door met onze leuke hobby!
zaterdag 2 april 2011
Waarom is een quilt maken nou zo leuk?
Waarom een quilt maken zo leuk is.... die vraag kunnen we allemaal beantwoorden denk ik, maar voor "buitenstaanders" is het soms onbegrijpelijk.
"Jeetje, wat een werk!!!!" Dat is wat we het vaakst horen als mensen een quilt van je bekijken die je net vol trotst hebt laten zien.
"Heb je al die stukjes geknipt, en toen allemaal met de hand weer aan elkaar genaaid? "
Ze begrijpen niet wat daar nou de lol van is.
De lol begint natuurlijk al bij het zoeken naar een mooi patroon.
Hoewel...... moeten we daar ooit naar zoeken? Hebben we niet allemaal een lijst van "Wil Ik Maken" quilts?
Maar we komen die mooie patronen meestal wel tegen in de quiltbladen en -boeken.
Dan komen we bij de volgende - zeer zware opdracht - het kopen van de stoffen.
Dat is pas genieten, heerlijk struinen in de quiltwinkel tussen de mooie lapjes.
Maar ook bij mij in mijn voorraad-laadjes is het heerlijk snuffelen. Heb net wat kerststofjes uitgezocht, want je kunt er maar beter op tijd bij zijn.
Dan volgt het patroontekenen. Dat vind ik ook altijd een heerlijk werkje. Hier ben ik bezig aan het ontwerp voor mijn kerst huisjes-quilt. Een foto van een andere huisjesquilt ter inspiratie en dan lekker zelf iets bedenken.
Schuiven met de huisjes totdat het er leuk uitziet. Welke kleuren komen waar? Welke stoffen? Ja, ik kan er wakker van liggen 's nachts, omdat ik er zo graag mee bezig ben, en dan vaak de beste ideeën heb.
Dan lekker boven in mijn atelier tuttelen met de lapjes die in kleine stukjes worden geknipt.
Daarna met een malletje de naailijnen aanbrengen en maar opstapelen net zo lang totdat ik genoeg heb.
Nu kan het eigenlijke patchwork gaan beginnen. Al die stukjes weer aan elkaar naaien zodat je steeds meer gaat zien hoe de quilt gaat worden. Hopende dat de kleur-combinatie goed gekozen is.
Als na maanden naaiwerk de top klaar is, komt voor mij het enige van een quilt maken dat ik verschrikkelijk vind........ het strijken van de top!
Het lukt mij niet om die vervelende naadjes overal de goede kant op te strijken, ook al heb ik keurig eerst alle blokken apart gestreken.
Je hoort dan ook een hoop gemopper bij de strijkplank totdat het er eindelijk een beetje acceptabel uitziet.
Voorzichtig weer naar boven waar de onderkant en tussenlaag al opgespannen op de grote tafel ligt.
Nu het rijgen van het geheel en dan kunnen we aan het eigenlijke quilten gaan beginnen.
Veel quilters haken hier jammer genoeg af, maar het quilten maakt de quilt en het is toch reuze leuk als hij straks op bed, de bank of aan de muur prijkt!
Tot slot de afwerking en dan......lekker genieten van de mooie quilt!
Als ik het zo allemaal lees...... wat halen we ons toch iedere keer weer op de hals?
Ja... wie het weet mag het zeggen, het is een verslaving zeg maar. We zijn niet te stoppen en gaan maar door.
Je hoort het niet vaak, maar ik heb geen UFO's (quilts die niet af zijn).
Nee, echt niet, ik maak ze altijd af omdat ik zo nieuwsgierig ben hoe de quilt er dan uitziet.
Het enige wat ik in een la heb liggen zijn een aantal blokken.
Heel enthousiast ben ik verleden jaar begonnen aan een kaleidoscoop-quilt. Zo leuk om uit die mooie stof steeds een blok te maken en te zien dat het steeds weer heel iets anders werd!
Totdat ik de blokken op mijn ontwerpwand hing..... ik schrok er van! Jee, wat lelijk en druk!
Dus die blokken, daar ga ik niks meer mee doen, maar of dat nou toch een echte UFO is......
Eigenlijk is dit een volkomen overbodig stukje. Wij weten toch allemaal al lang dat het de leukste hobby is die er bestaat?
"Jeetje, wat een werk!!!!" Dat is wat we het vaakst horen als mensen een quilt van je bekijken die je net vol trotst hebt laten zien.
"Heb je al die stukjes geknipt, en toen allemaal met de hand weer aan elkaar genaaid? "
Ze begrijpen niet wat daar nou de lol van is.
De lol begint natuurlijk al bij het zoeken naar een mooi patroon.
Hoewel...... moeten we daar ooit naar zoeken? Hebben we niet allemaal een lijst van "Wil Ik Maken" quilts?
Maar we komen die mooie patronen meestal wel tegen in de quiltbladen en -boeken.
Dan komen we bij de volgende - zeer zware opdracht - het kopen van de stoffen.
Dat is pas genieten, heerlijk struinen in de quiltwinkel tussen de mooie lapjes.
Maar ook bij mij in mijn voorraad-laadjes is het heerlijk snuffelen. Heb net wat kerststofjes uitgezocht, want je kunt er maar beter op tijd bij zijn.
Dan volgt het patroontekenen. Dat vind ik ook altijd een heerlijk werkje. Hier ben ik bezig aan het ontwerp voor mijn kerst huisjes-quilt. Een foto van een andere huisjesquilt ter inspiratie en dan lekker zelf iets bedenken.
Schuiven met de huisjes totdat het er leuk uitziet. Welke kleuren komen waar? Welke stoffen? Ja, ik kan er wakker van liggen 's nachts, omdat ik er zo graag mee bezig ben, en dan vaak de beste ideeën heb.
Dan lekker boven in mijn atelier tuttelen met de lapjes die in kleine stukjes worden geknipt.
Daarna met een malletje de naailijnen aanbrengen en maar opstapelen net zo lang totdat ik genoeg heb.
Nu kan het eigenlijke patchwork gaan beginnen. Al die stukjes weer aan elkaar naaien zodat je steeds meer gaat zien hoe de quilt gaat worden. Hopende dat de kleur-combinatie goed gekozen is.
Als na maanden naaiwerk de top klaar is, komt voor mij het enige van een quilt maken dat ik verschrikkelijk vind........ het strijken van de top!
Het lukt mij niet om die vervelende naadjes overal de goede kant op te strijken, ook al heb ik keurig eerst alle blokken apart gestreken.
Je hoort dan ook een hoop gemopper bij de strijkplank totdat het er eindelijk een beetje acceptabel uitziet.
Voorzichtig weer naar boven waar de onderkant en tussenlaag al opgespannen op de grote tafel ligt.
Nu het rijgen van het geheel en dan kunnen we aan het eigenlijke quilten gaan beginnen.
Veel quilters haken hier jammer genoeg af, maar het quilten maakt de quilt en het is toch reuze leuk als hij straks op bed, de bank of aan de muur prijkt!
Tot slot de afwerking en dan......lekker genieten van de mooie quilt!
Als ik het zo allemaal lees...... wat halen we ons toch iedere keer weer op de hals?
Ja... wie het weet mag het zeggen, het is een verslaving zeg maar. We zijn niet te stoppen en gaan maar door.
Je hoort het niet vaak, maar ik heb geen UFO's (quilts die niet af zijn).
Nee, echt niet, ik maak ze altijd af omdat ik zo nieuwsgierig ben hoe de quilt er dan uitziet.
Het enige wat ik in een la heb liggen zijn een aantal blokken.
Heel enthousiast ben ik verleden jaar begonnen aan een kaleidoscoop-quilt. Zo leuk om uit die mooie stof steeds een blok te maken en te zien dat het steeds weer heel iets anders werd!
Totdat ik de blokken op mijn ontwerpwand hing..... ik schrok er van! Jee, wat lelijk en druk!
Dus die blokken, daar ga ik niks meer mee doen, maar of dat nou toch een echte UFO is......
Eigenlijk is dit een volkomen overbodig stukje. Wij weten toch allemaal al lang dat het de leukste hobby is die er bestaat?
Abonneren op:
Posts (Atom)