zaterdag 30 juli 2016

Dansende bejaarden en mozaïek klaar.

Nee, die dansende bejaarden zijn niet mijn man en ik hoor :-)
Gewoon genaaid van gezellige boeren stofjes.


Want dit oudere echtpaar hoort bij mijn Boerenhuwelijksquilt.
Kijk ze eens vrolijk dansen, ze hebben echt zin in een feestje!
Maar ik zou toch niet verder gaan met die leuke applicaties voordat die saaie driehoekjes allemaal om het middenblok genaaid waren?


Dat is waar, en dat heb ik ook niet gedaan, want kijk eens aan.... de hele rand met driehoekjes en hartjes zit netjes om het mooie jonge verliefde bruidspaar heen genaaid.
Daaronder de leuke boerderij voorstellingen die ik al af had.
Die komen er helemaal omheen, plus nog hoekblokken natuurlijk.
Het gaat over een feestje, en het is een feestje om te maken!


Wat ook een feestje was, was het maken van dit mozaïek voor mijn broer en schoonzus.
Mijn man heeft weer goed zijn best gedaan.


Eerst had ik het ontwerp gemaakt en getekend op de ondergrond.
Ze wilden twee bloemen, en ik vond het mooi om die bloemen zo verstrengeld te tekenen.
Dat symboliseert hun liefde, want na al die jaren zijn ze nog heel gek op elkaar.
De kleuren hebben ze zelf uitgezocht.


Het is inspannend werk voor mijn man, dus af en toe een uurtje er aan werken, dan lukt het wel.
Er komt veel vijl-werk bij kijken en daar heeft hij een klein bankschroefje voor, en een heel assortiment vijlen en vijltjes natuurlijk.


Veel passen en meten bij zo'n klein mozaïekje, want het komt heel precies allemaal.




Verschillende tangen worden gebruikt om de tegelstukjes op maat te knippen.


Als het mozaïek klaar is, wordt het geheel nog gevoegd.


Kijk de kunstenaar eens trots zijn op zijn kunstwerk!
Inmiddels is het naar Berlijn verstuurd waar mijn broer en schoonzus wonen en hangt het al aan de muur.
Ze zijn er heel erg blij mee, dus de opdracht was geslaagd.
Nu nadenken over iets nieuws. Ditmaal wordt het een grote voor in de tuin.


En kijk dit nou eens!
Onze Lois was verleden week veranderd in een zeemeermin! En geloof het of niet, ik heb een filmpje gezien dat ze daar echt mee kan zwemmen, knap hè?
Zou er nu een prins komen die haar haar benen weer terug geeft?
Maar wat krijg je als je een klein zusje bent?
Dan wil je ook een zeemeermin zijn natuurlijk!
Daar wist haar handige mamma wel een oplossing voor, stof gekocht, achter de naaimachine en kleine Sydney, ons aapje, veranderde ook in een zeemeermin.
Nee, nog niet in het zwembad, maar op het droge zwemmen is ook al leuk, want je wilt toch hetzelfde als je grote zus?
Die is momenteel op ponykamp, maar daar moet deze kleine nog jaren op wachten.


Als afsluiter deze leuke foto. Praten wij vrouwen dan zoveel????

Fijne week gewenst allemaal!
Liefs,
Floor

zaterdag 23 juli 2016

Vier blokjes en een fietstochtje.

Na alle poppen- en dieren verhalen nu maar weer eens wat quiterigs :-)
Want natuurlijk naai ik dagelijks aan nieuwe blokken van de Sylvia Bridel Sampler.
Eens kijken wat er gemaakt is de laatste tijd...


Blijf het zo leuk vinden om steeds een ander blok te knippen en te naaien. Ben toch wel erg van afwisseling tegenwoordig. Dat was vroeger wel anders, kon ik maanden bezig zijn met steeds hetzelfde blok met dezelfde stoffen voor een mooie rustige quilt.
Ach, ook quilters hebben zo hun "perioden" hè?


Zal ze even om de beurt laten zien. Deze is leuk, een soort van log-cabin, maar toch een beetje anders.


Leuk bruin stofje met cirkels gebruikt voor de middenster, met daaromheen lichtblauwe stippeltjes stof voor een mooi contrast.


Per ongeluk dat zelfde bruine stofje weer gebruikt voor het volgende blok.
Daar let ik altijd op, maar het leende zich er zo mooi voor in de midden cirkel, dus mag het natuurlijk blijven.


Ook dit blok heeft een speciaal uitgezocht leuk stofje voor het middelste vierkant.
Lapjes knippen is bij mij niet zomaar wat pakken hoor, daar ben ik vaak uren zoet mee.


Mijn vaste bloglezers weten inmiddels wel op welke plek ik uren bezig ben. Boven op zolder in mijn atelier zoals ik dat noem.
Zien jullie daar links op de foto dat kleine groene vlakje net voor de stoel? Dat is de plek waar ik nog net mijn patroondelen op de stofjes kan leggen en kan knippen, want de rest van de grote tafel ligt vol met projecten, patroondelen en stapels stofjes waar ik mee bezig ben.
Ja, ik weet alles te vinden.... tenminste meestal... eigenlijk vaak niet... ben ik weer wat kwijt.... hoe zal dat toch komen ......


Soms, als mijn man zich een beetje goed voelt maken we een fietstochtje. Nou ja, ik fiets (met trapondersteuning) en hij natuurlijk op de scootmobiel. We gaan nooit zo ver en meestal naar Rhijnauwen, want daar wachten aan het eind van de rit lekkere pannenkoeken.... mmmm....
Even wat foto's van onderweg.


 Tja, ook een koe wil wel eens wat :-)


Lekker met de kano door de Kromme Rijn.


Koeien buiten zoals het hoort.


Je zal daar toch maar wonen.... zo'n mooi huis, Hortensia's langs het water, gezellig wat peddelaars voor de deur...


Kijk, daar is onze beloning voor 8 km fietsen en scootmobielen.


Het liefst zitten we hier, gezellig in het gras bij de Kromme Rijn...


... maar het was mooi weer, dus druk, en daarom erg vol.


Lekker aanlegplaatsje. Ook deze mensen wacht een beloning in de vorm van een pannenkoek of een lekker broodje.

Op de terugweg zagen we dit bord. Daar rijd je niet zomaar voorbij natuurlijk.
Zie je die lange ladder achter het bord tegen de boom? Moet er toch niet aan denken dat ik zo aan mijn kersen moet komen.


Niet alleen bij Rhijnauwen is het mooi, ook in ons eigen park.
In juni, als de Boterbloemen en het Fluitenkruid uitgebloeid zijn wordt er gemaaid.


Maar omdat het park zo nat was dat de machines wegzakte in de modder, bleef het lange gras op de laagst gelegen stukken staan.


Daar ben ik wel blij mee, want nu kunnen de Kleine Berenklauwen mooi uitgroeien en tot volle bloei komen.
Prachtig gezicht toch? Lijkt misschien op de foto op Fluitenkruid, maar dit is grover en hoger.
Ook deze kleine- of gewone Berenklauw is gevaarlijk om aan te raken en te plukken. Hij veroorzaakt flinke brandwonden.
In Roemenië schijnt deze plant te worden gebruikt voor sexuele problemen en extra uithoudingsvermogen en energie.
Tja, als je die laatste twee hebt, is meestal het eerste probleem al opgelost :-0

Hoe het met mijn eigen tuin staat?


Deze foto nam ik net voordat de hitte begon. Zo mooi was deze Hortensia nog nooit (die paarse is er echt één hoor!)
Maar nu kan ik hem kortwieken, want alle bloemen zijn verbrand, ondanks dat ie 's avonds water kreeg. Eindelijk zomer, maar daar houden Hortensia's niet van.
Het is ook nooit goed hè?

Aankomende week wordt een echte mooie zomerweek. Geen regen, weinig wind, en mooie temperaturen. Wat wil een mens nog meer.
Liefs van mij,
Floor

zaterdag 16 juli 2016

Een duifje en een poesje...

Een duifje en een poesje, dat gaat natuurlijk niet samen, maar gelukkig wel in mijn blogbericht van deze week.


Kreeg van een mailvriendin foto's van Dollie toegestuurd. Een klein babyduifje met een heel verhaal.
Haar dochter had een grote conifeer in de tuin staan, die in de weg stond.
Toen haar man die om zaagde viel er een duivennest uit met daarin dit kale mini duifje.


Ach wat zielig, zo'n beestje laat je toch niet aan zijn lot over....
Dus wat dan..... een nestje gemaakt van wat stro en dat in een konijnenhok gezet.
Ze poepte daar netjes over de rand, zoals het ook in een echt nest gaat.


Op internet had ze opgezocht hoe je een jong vogeltje voedt.
Advies was Brinta-waterpap in een plastic zakje, klein gaatje prikken, duif op schoot, met linkerhand vasthouden, met rechterhand zachtjes in het zakje knijpen en de snavel in het gaatje drukken. Dat lukte prima, hij slobberde de Brinta met smaak op en dat elke 2 uur. Behalve ‘s nachts, want dan voeren de ouders ook niet.
Van die ouders heeft ze nooit meer wat gezien. Die gaan ervan uit: boom weg, nest weg, jong weg, wij weg.


Duifje 4 weken oud, wordt al iets meer een duif.


Het duifje werd geringd met een rood ringetje en haar moeder bedacht dat ze wel Dollie kon heten naar Dikke Dollie uit Pluk van de Petteflet.
Ze groeide als kool, veertjes zagen ze ontwikkelen, donsveertjes verdwenen langzaam en er kon al een beetje meer vast voedsel in. Ook ging ze steeds meer fladderen en zijn ze buiten gaan oefenen.


Vast voedsel eten ging ook steeds beter.


Inmiddels had ze haar ook leren drinken uit een smal beekje dat door hun tuin stroomt vanaf een watervalletje naar een vijvertje. Het beestje moet toch ooit voor zichzelf leren zorgen.

 
Maar toen ze 5,5 week was wilde ze 's nachts niet meer worden opgesloten en hebben ze haar 'losgelaten'. Vanaf dat moment komt ze geregeld om eten vragen. Ze vliegt af en aan, ze wonen naast een park dus bomen genoeg om zich te verstoppen.
Als ze roept en rammelt met het voerblikje komt ze meestal aanvliegen.
 
Inmiddels weet ze haar bij de keukendeur ook te vinden en als ze niet uitkijkt vliegt ze haar achterna. Ben benieuwd wanneer ze  binnen zit. Zal wel een zomer met dichte deuren worden :-)
Gelukkig hoeft ze niet thuis te blijven met de vakantie en kan Dollie helemaal zelfstandig leven, knap hè? Heel lief van haar dat ze Dollie heeft gered en dat ze is uitgegroeid tot een lieve sterke duif.

Waar is nu de poes in het verhaal???


Kijk, ze is hier, mijn eigen poes Yindee.
Ze is verschrikkelijk bang voor alles en zit altijd boven in mijn atelier tussen de lapjes.
Alleen daar voelt ze zich veilig en ik mag er dan ook wel komen als ik lief rustig ben :-)


Naar de dierenarts gaan dat lukt niet. Ze heeft me eens vreselijk gekrabd en gebeten toen ik haar ooit probeerde in de reiskooi te stoppen.
Maar kijk eens op deze foto: een hele lange ingegroeide nagel.... oeps! Nu moest ik toch wel :-(


Eerst nog een paar weken uitgesteld voor het geval dat.... meer nee, het ging niet vanzelf, dus legde ik mijn winterjas en leren handschoenen klaar als bescherming om mevrouw op te pakken en in de kooi te stoppen.


Gelukt, en dat zonder verwondingen deze keer!
Woest was ze. Leek wel een opgesloten leeuw!

Bij de dierenarts geen foto's gemaakt, maar daar ging ze onder narcose en heeft hij al haar lange nagels geknipt, bloed- en urine afgenomen voor onderzoek naar haar nieren en suikerziekte, oren nagekeken, klitten uit haar haar gehaald en tegelijk de hele kat goed geborsteld.
Wat een haren kwamen daar uit, had gelijk nog maar een halve kat over.
Tot slot een slechte tand getrokken en haar gebit gereinigd.
Zo, dat was alles in één keer, ze lag nu toch onder zeil. Kon ik haar ook eens even lekker kroelen zonder gevaar voor eigen leven :-)
Gelukkig was ze voor haar leeftijd (ongeveer 14-16 jaar) nog heel gezond en ook haar gebit nog verder prima in orde.


Toen ze uren later weer op de poot was, was ze erg boos op mij. De enige die ze vertrouwde had haar verraden... voelde me heel schuldig hoor.
De volgende dag liep ze bang voor me weg, maar inmiddels is ze helemaal bijgetrokken en vindt ze me weer lief.

Had nog wat foto's van een fietstochtje, maar die bewaar ik maar voor volgende week, dit was alweer een heel verhaal.
Hoorde dat het echt zomer gaat worden aankomende week.
We wachten het af!
Liefs,
Floor

zaterdag 9 juli 2016

Weer eens poppendokter spelen.

Ja, het was weer eens zover, ik moest weer poppendokter spelen want mijn aankopen zagen er weer heel zielig uit.
Niet dat ik op zoek ben naar zielige poppen hoor, maar als ik ze mooi vind en nog niet heb in mijn verzameling, dan vind ik het leuk om ze op te knappen en zo weer redelijk in ere te herstellen.


Zoals deze kleine baby waarvan de armpjes en beentjes los hingen en die heel erg vuil was.
Ruim honderd jaar oud (nog met het oude Schildpad merkje) en waarschijnlijk lang ergens op zolder gelegen. Ook een deuk in haar hoofdje, zeker gevallen of zo.


Brrrr.... wat een vies gezichtje heeft ze! Kocht hem/haar van een mevrouw die het huis van een oude tante aan het opruimen was omdat ze was overleden.
Vroeger werden zulke poppen dan weggegooid, maar gelukkig hebben we nu Marktplaats.
Die mooie blauwe oogjes keken me aan en ik was verkocht. "Kom jij maar bij mij wonen" dacht ik.


Als eerste de pop van nieuw van elastiek voorzien.
Oeps! dat oude celluloid is niet zo sterk meer. Er brak een stukje uit het beentje....


Maar met een stukje celluloid dat ik eerst geweekt had in de aceton, heb ik het weer dicht geplakt.
Ben net een echte chirurg hè?


De voetjes waren hier en daar gebarsten, dat heb ik ook met aceton dicht gemaakt.


Toen natuurlijk nog lekker in bad, dat viel nog niet mee, volgens mij was het vuil ook van 100 jaar.


Na het lekker insmeren met vaseline zat ze er toch weer fris en fruitig bij.
Het deukje zit er nog steeds, dat mag best als je zo oud bent.
Ook heeft ze hier en daar wat lijmresten, die er ook met wasbenzine niet af gingen.


Lief hè met dat leuke jurkje aan.
Hoorde van mijn poppenvriendin dat dit eigenlijk een jongetje is. Nou ja, als meisje vind ik haar ook wel kunnen. Een klein transgender popje dan maar :-)


Heb haar Anneke genoemd (naar die overleden tante) en ze zit nu lekker samen met Bram in een antiek jaren 30 bedje

Verder kocht ik een weer een Inge van Schildpad.
Oeps, daar heb ik er al zoveel van! Deze uitvoering van Inge ook, maar dan in een klein maatje, dus het mocht wel voor mij :-)


Kon haar - net als het popje hierboven voor weinig geld kopen omdat haar beentjes er af waren.
Maar dat is voor mij geen probleem meer :-)


En natuurlijk weer heel erg vuil...


Dus weer lekker schrobben met het schuursponsje...


Daarna alle onderdelen in de vaseline. Heb ook haar armen opnieuw van elastiek voorzien, altijd beter toch?


Deze Inge is 45 cm groot, dus geen kleintje. Hier ligt ze (zonder narcose!) op de operatietafel, (een ader-tang aan haar lijfje om het elastiek strak te houden)
Kijk, ze blijft gewoon lachen!


Daarna het ankertje in haar andere been stoppen. Altijd een moeilijk werkje, want er is heel weinig werkruimte.


Klaar, en ze is helemaal mooi geworden!


Een prachtig, eveneens heel oud jurkje aan, onderbroekje, sokjes en schoentjes en ze staat te stralen.


Weer een popje om verliefd op te worden. Heb haar Sandra genoemd.


Het regaal dat ik laatst had gekocht was vol, dus nog maar eentje aangeschaft en daar staat ze tussen de andere popjes en bedjes.


Twee naast elkaar, dat moet kunnen toch? Voller kan het niet in mijn kamer, dus zuinig met mijn volgende aankopen. Dat zal niet meevallen voor een poppenverslaafde.
Wat een lang verhaal hè. hoop dat ik jullie niet verveeld heb met het poppengedoe.

Fijne week gewenst.
Liefs,
Floor