Een rommeltje.

Of het bij mij thuis een rommeltje is? Nee hoor, ik ruim graag op, behalve dan in mijn lapjeskamer 😀

Maar dit blogverhaaltje wordt wel een rommeltje.

Soms bewaar ik foto's die dan niet worden gebruikt, maar eigenlijk jammer om ze niet eens te laten zien.

Waar zal ik beginnen....

Eerst maar eens deze schattige muis laten zien die ik van Maria (een mede bee-lid) heb gekregen.

De bee ligt natuurlijk al lang stil, maar ze heeft hem speciaal voor mij gehaakt, en kwam hem zelf brengen.

Heel lief van haar, ben er ook heel blij mee.

Moet je dat leuke krulstaartje zien!

Muis is gek op mandarijnen, maar hij maakt er wel een grote knoeiboel van als hij er van gaat eten.

Daarom mag hij nu gezellig op de slee zitten bij het gehaakte aapje dat ik eens op een beurs kocht.

Samen sleeën wordt natuurlijk pas echt leuk als er sneeuw ligt, maar toen het laatst viel was het avond, en dan mogen ze niet meer buiten spelen, dat snap je.

Van de week zag ik op het blog van Mieke deze leuk muizenkaarten, die had ze gekocht bij Sandra die de muizen maakt en ze ook prachtig kan fotograferen.

Ik, als muizengek wilde die natuurlijk ook kopen.

Toen ik op haar site keek: Sandra Veneman (klik) zag ik dat ze ook een heus boek had uitgegeven met daarin de avonturen van de twee muisjes Finny en Mac die ook op de kaarten staan.

Ze beleven heel veel super spannende avonturen in diverse landen. 

De muisjes zagen bergen...

...gingen die ook beklimmen!

... en dwaalden door dichte bossen. En dat allemaal omdat ze op zoek zijn naar een schat.

Je snapt dat Sandra en haar man deze muisjes hebben meegenomen naar die verschillende landen waar ze op vakantie waren.

Veel werk hoor om ze goed te fotograferen, en daarbij ging er ook wel eens wat mis.

Maar het resultaat is een prachtig dik gebonden boek met een leuk verhaal en prachtige foto's.

Ben er blij mee!

Toen er hier laatst eindelijk eens sneeuw viel was het helaas al donker, dus mooie foto's maken lukte niet meer.

Maar toen ik om 10 uur Jody uitliet zag ik deze grappige sneeuwpop staan. 

Twee volwassenen hadden hem net klaar en ze waren er zelf ook blij mee.

Heerlijk om te zien dat volwassen mensen weer kind worden als er sneeuw ligt!

Maar deze was natuurlijk helemaal van deze tijd, hij had een mondkapje voor, want ja, ook met sneeuwmannen weet je het maar nooit. 😁

Over sneeuw gesproken... heb wat sneeuwklokjes geplukt uit de tuin. 

In een klein vaasje komen ze door de warme binnen mooi uit.

Gisteren kwamen de eerste kaarten binnen die ik kreeg omdat ik morgen jarig ben.

Ook een zelfgetekende, echt zo mooi gemaakt.

Vandaag komen er vast nog veel meer, leuk!

Word dan 73 jaar, en voor het eerst een hele stille verjaardag.

Alleen Theo en mijn eveneens op dezelfde dag jarige oudste zoon (wordt 51 jaar!) komen langs.

Maar mooie kaarten daar ben ik ook gek op, die blijven weer maanden op de koelkast hangen.

Eén kaart wil ik even apart laten zien.... zo mooi en origineel bedacht.

Kreeg hem van Truus (een hele trouwe bloglezer en mailvriendin)

Ze heeft een van mijn blokken van de Blues in Bloom quilt waar ik aan bezig ben, nagemaakt van echte lapjes.

Natuurlijk wel opgeplakt, wat de stukjes zijn superklein, maar ik ben er echt heel blij mee, zo lief!

Op één van mijn kaarten zat deze postzegel. Een corona-zegel die zegt dat we moeten volhouden, grappig hè?

Het kadootje van Theo voor mijn verjaardag (zilveren hanger van een Ginkgo Biloba blad) heb ik al laten zien, want dat had ik met kerst al gekregen.

Maar ik word morgen vast nog wel verrast met een bos bloemen.

Net kwam een lieve buurvrouw die naar de plantenmarkt was geweest, me 10 potjes met bloeiende bolletjes en viooltjes brengen! Zo lief van haar!

Met taart, bloemen, bolletjes en kaarten en dit mooie hangertje wordt het toch vast wel een leuke dag.

Liefs van mij en geniet van de kleine leuke dingen.

Floor

Een jaar met Juultje - januari.

Hallo lieve lezers! 

Floortje heeft het druk met naald en draad, dus mocht ik vandaag het blogverhaaltje schrijven.

Wie ik dan wel ben????

Ik ben Juultje, het leuke vogeltje dat dit jaar de hoofdrol mag spelen in een maandelijks blogje.

Dat komt omdat Floor een nieuw project heeft uitgezocht dat heet “Een jaar met Juultje”, (ik dus) 🐦

Het is een quilt met 12 afbeeldingen van mij in de tuin.

Een beetje laat dit januari blokje, maar zoals ik al zei wordt er hard gewerkt aan februari.

Maar er is genoeg te zien, kom maar mee….

Kijk, hier sta ik op, de voederplank met vetbollen. Het lekkers wat er bovenop lag heb ik natuurlijk al allemaal op.

Het heeft verleden week gesneeuwd, dus is er een sneeuwpop gemaakt door de kinderen uit de buurt.

Moet je zien hoe eigenwijs hij kijkt, hij weet nog niet dat ie weldra zal smelten. 😁

Samen hebben we gezellig een takje met kleine rode besjes vast.

Aan de andere “arm” heeft hij een lief rood hartje vast, dat is voor jullie, omdat jullie altijd zo gezellig dit blogje komen lezen.

Wat zeg je nu???

Hoe het hele blok er uitziet?

Nou, kijk maar, leuk hè? Ben er ook heel blij mee, vooral omdat ik (Juultje dus) er op sta.

Heb geen verbeelding hoor, maar ik vind mezelf toch wel een heel mooi vogeltje.

Tot volgende maand, dan mag ik weer de hoofdrol spelen!

 

Liefs van Juultje en Floor.

 

P.S.: het patroon van deze quilt is ontworpen door Marin Patchwork.

 

Kan het niet laten....

Omdat er een paar lieve lezers van mijn blog zo nieuwsgierig waren naar mijn nieuwe liefde, had ik die vandaag willen laten zien.

Maar het eerste blokje is nog niet af, dus laat ik maar wat andere nieuwe liefdes zien, namelijk weer wat nieuwe oude poppen die ik in de loop van het afgelopen jaar heb gekocht.

Op 14 maart 2020 liet ik mijn nieuwste aankopen zien, met de mededeling dat dit nu echt de laatste waren, mijn poppenkamer was vol.

Maar zeg nou zelf, als je dit schatje op Marktplaats ziet staan, dan ben je toch om?

Het is een Schildpadpop van het type Paul Hunaeus, en ik heb dit lieve jongetje, met zijn aardbeien pakje Jordy genoemd, want alle poppen krijgen bij mij een naam.

Nee, die kan ik niet allemaal onthouden van 128 poppen, schrijf ze allemaal in een schriftje.

Margrit heet deze Schildpadpop vanuit de fabriek, maar bij mij heet ze Saskia en is in de jaren 50 geboren.

Kijk, ze zit op mijn laatste plankje bij 3 andere schatten en dat maakt dat er nu echt geen plek meer is.

Maar mijn zwakte is dat ik toch blijf kijken of ik nog mooie poppen zie, en deze vond ik toen op de online veiling Catawiki. Ook een Schildpadpop, maar veel ouder dan Jordy, namelijk van ongeveer 1920-1930.

Zucht..... mooi hè, heb haar Leah genoemd en ze is 50 cm groot. Ze heeft ook een antiek jurkje aan.

Dit meisje kwam een tijdje later in beeld en is ongeveer even oud en maar 30 cm cm, ook van Schildpad en heet nu Nelleke, maar haar type naam is Klein-Ella.

Die oogjes....

Hier zitten ze gezellig samen op het antieke kastje in de huiskamer, want ja, de poppenkamer is vol.

"Nou is het klaar hoor",  zei ik aan het einde van het jaar.... maar ja toen zag ik deze op Marktplaats, kon er echt niks aan doen dat ik even ging zoeken op Schildpad pop.... het gevoel is nu eenmaal sterker dan het verstand.

Mijn hart sloeg wat slagen over toen ik deze plots zag staan...

Wat een juweeltje met ook een antieke jurk, alles uit 1920.

Welke meisjes zullen daar allemaal mee gespeeld hebben vraag ik me dan af.

Waarschijnlijk best veel, want ze is behoorlijk bespeeld. Ook haar onderjurkje en broekje, alles nog aanwezig.

Zo'n mooie antieke en voorname pop moet een mooie naam hebben vind ik, dus heet zij Victoria.

Zou deze schat van 70 cm! nu mijn laatste zijn? Ik denk het wel (alweer?) maar anders laat ik het natuurlijk weten.

Maar de poppenkamer was toch helemaal vol????

Nou, er konden er net 3 op het antieke kastje 😁

Dat waren heel veel foto's en dit is de laatste.... een witte wereld in Utrecht.

Net gemaakt in het donker om 8 uur, er is best al veel gevallen.

Zo, nu weer steekjes maken, anders komt het 1e blokje nooit af....

Fijne week lieve lezers.

Liefs,

Floor

 

Hoe is het nu met.....

Misschien vragen jullie je dat af... hoe is het nu met de Blues in Bloom quilt?

Nou, dan kan ik melden dat het achter de schermen prima gaat. 

Ben naast quiltsteekjes zetten aan een andere quilt, druk met blokken appliqueren. 

Heb al eerder 2 blokken laten zien, dit is het derde.

Het lijkt misschien allemaal een beetje op elkaar, maar ze zijn echt allemaal anders, maar wel allemaal blauw.

De vele kleine rondjes maken het zo speels en leuk. Kijk maar bij dit vierde blok.

Best kaal en saai zo...

Maar als de cirkeltjes er op zitten, ziet het er heel anders uit. Het is net alsof de bloemen gaan leven.

Ben vaak boven in mijn quiltkamer aan het prutsen met mijn geknipte lapjes.

Alles op mijn ontwerpwand "plakken" en op een afstandje bekijken.

Zijn de kleuren zo goed, of toch maar een ander lapje gebruiken?

Er wordt niet alleen aan de grote blokken gewerkt, ook de randblokken worden niet vergeten.

Kijk hoeveel ik er al klaar heb?

Steeds een paar maken, anders moet ik op het laatst alleen maar randblokken naaien, dus afwisselen is wel zo leuk.

Vooral die halve cirkels maken is een leuk werkje, terwijl ik er best een beetje tegenop zag.

Dit is één van de hoekblokjes, die heb ik nu alle vier klaar.

Dit vijfde blok was gisteren klaar. Het gaat lekker, maar dat is niet zo gek, als het leuk werk is wil ik steeds weer een blokje maken.

Vijf blokken in het middenstuk. Allemaal net een beetje anders, ook de achtergrond stofjes.

Ben nu bezig met de donkerblauwe achtergrond stof, waar er ook vier van in komen.

Ondanks dat ik al een lieve vriend heb, werd ik van de week toch weer verliefd....

Nee, Theo hoeft niet jaloers te zijn, want ik ben natuurlijk verliefd geworden op een patroon 😁

Heb eigenlijk genoeg projecten onder handen, ik weet het.... maar ach zo'n tussendoortje dat moet toch kunnen?

Wat zijn wij quilters toch onverbeterlijk hé? Verliefd op quilt, op lapjes en patronen. We willen allemaal 120 jaar worden om alles wat we willen te maken.

Laten we maar in het hier en nu leven, en lekker genieten van waar we aan bezig zijn.

Fijne week gewenst!

Liefs,

Floor