Hartelijk dank!

Hartelijk dank lieve lezers voor al jullie lieve reacties op mijn blog, per mail, en met de vele kaarten die ik heb gekregen naar aanleiding van mijn ongeluk waar ik in mijn vorige blogje over schreef.

Met magneetjes hang ik altijd de kaarten op de koelkast, en het lijkt nu wel of ik jarig ben, zoveel gezellige kaarten heb ik gehad.

Kreeg zelfs van Grietje uit Bolsward een mooie kaart met een schitterend lapje er bij!

Helemaal mijn smaak dat lapje. Lekker "stoffig" donker rood.

Heb er zelfs al een blokje van gemaakt, en ga het ook nog gebruiken voor een Jane blokje, daar past het ook prachtig bij.

Hier gaat alles erg moeizaam. Mijn man doet wat hij kan, maar het wordt hem ook vaak te veel.

Ik heb nog steeds veel pijn en ben snel moe. Dan moet ik weer gaan liggen.

Gelukkig heb ik deze lange grijpstok waarmee ik dingen kan oppakken die ik laat vallen, of die laag liggen, want bukken mag ik niet.

Af en toe doe ik een paar steekjes om de moed er in te houden, of loop een stukje buiten achter de rollator.

We krijgen aan alle kanten hulp van thuiszorg en vele super lieve buren.

Hopelijk gaat dat over een paar weken wat beter, want wat duren de dagen nu lang!

We klagen toch altijd dat de tijd zo snel gaat????

Nou, ik heb de oplossing gevonden hoor. Stort je van de trap en de dagen kruipen voorbij :-)

Toch maar niet doen.....

Natuurlijk zoals elk jaar gisteren op t.v. weer genoten van The Passion.

Wat een prachtig thema weer deze keer : "Ik zie jou".

Laten we elkaar zien, welk geloof of kleur we ook hebben.

Zo mooi dat in de Bijlmer, waar het zich dit jaar afspeelde, bijna 150 verschillende nationaliteiten samenwonen en dat ze elkaar elke dag weer "zien".

Heb een fijne week met elkaar!

Lieve groetjes,

Floor

Ziekenhuis.

Had dit weekend een uitje..... nee, niet een gezellig langweekend quilten, maar naar het ziekenhuis, dus verre van leuk en gezellig. Ben er bijna drie dagen geweest en gisterenmiddag thuis gekomen.

Ben vrijdagavond van de trap gevallen (ongeveer halverwege) en hard op de stenen vloer terechtgekomen.

Ik ging met twee handen vol naar beneden en gleed uit op een tree ondanks mijn schoenen met goede ribbelzolen en viel pardoes naar voren, er was geen houden meer aan.

Nadat Wim in paniek de buren had gebeld, werd ik met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht voor foto’s en een scan.

Een van mijn rugwervels is gebroken en drie ribben, dus heel heftig allemaal.

Omdat het nog netjes tegen elkaar zit hoefde de er niets aan gedaan te worden, dan 6 weken afwachten totdat het aan elkaar gegroeid is.

Gelukkig kwamen de meisje me opvrolijken...

Ondertussen mag ik niet bukken, tillen, rekken en fietsen, dus ben heel erg beperkt.

Het ergste is dat ik altijd voor Wim mijn man zorg en dat dit nu niet kan en hij nu meer dingen voor mij moet doen wat hij eigenlijk niet meer kan.

Moet veel rusten, afgewisseld met wat lopen met de rollator en korte tijd rechtop zitten, maar ondanks de pijnstillers heb ik veel pijn dus alles is moeilijk en erg vermoeiend.

Deze oude tuinstoel staat nu binnen en heeft de ideale stand voor mijn gebroken wervel en ribben.

Maar veel liever loop ik natuurlijk buiten met dat kleine bruine mormeltje op mijn schoot :-)

De dagen in het ziekenhuis heb ik Jody kunnen uitbesteden aan een hondenvriendin, en wordt er nu een schema gemaakt met wat mensen om Jody om beurten uit te laten, dus dat komt goed.

De thuiszorg komt nu om Wim te wassen. Ik kan nu ook geen boodschappen en huishouden doen, dus moet er extra hulp komen.

Al met al een zeer onwenselijke situatie voor ons, maar het is niet anders, een ongeluk zit nu eenmaal in een klein hoekje.

Hoop dat het na 6 weken weer helemaal goed is in mijn lijfje en dat mijn – toch al slechte conditie – weer kan worden opgebouwd.

Vind het heel lief als ik reacties krijg, maar ik kan helaas niet antwoorden, omdat te lang achter de laptop zitten niet goed is, en ook te vermoeiend, maar dat begrijpen jullie vast wel.

Lieve groetjes van mij vanuit huize  “Kreun en Steun”.

Floor

Pronkstuk.

Al een tijdje geen nieuwe aanwinst op poppengebied laten zien, maar daar komt vandaag verandering in.

Deze schoonheid, kleine Else van Schildpad heb ik alweer enige tijd geleden op eBay gekocht.
Is het geen plaatje?

Ze heeft een leren lijfje en is erg zeldzaam. Het is dan ook mijn duurste pop tot nog toe.
Omdat ik ook vaak mazzel heb met de aanschaf van poppen (echt soms een koopje!), mag het ook wel een keertje wat duurder zijn.

Als ik mijn kamer binnenkom, is het gelijk genieten als ik haar zie, met haar mooie fijne gezichtje en haarband.

Zo leuk die roze strik in haar haar. Dat vinden kinderen van nu ook weer leuk, maar dit mooie meisje is uit de jaren 30, toen waren haarbanden helemaal in, ook voor volwassenen (maar niet roze natuurlijk :-)

Heb haar Antoinette genoemd, zo'n oude deftige naam vind ik wel bij haar passen.

Een zilveren rammelaartje voor haar gekocht.

En ook een parelketting en -armbandje voor haar gemaakt.
Wat zit ze er toch mooi bij in haar oude nog originele jurkje.

Samen met de lieve Terriër van Steiff nog even op de foto.

Ben blij dat de kou inmiddels weer uit de lucht is, hoewel het schaatsen voor de kinderen hier op de fortgracht wel erg leuk was.

Pakken vogelvoer zijn er doorheen gegaan deze koude dagen, maar de kramsvogel had ook zijn zinnen gezet op dit appeltje.

Terwijl het musje links nog wat zaadjes oppikt, eet hij binnen de kortste keren het appeltje op.
(Foto's zijn "tig" keer uitvergroot, dus niet zo erg scherp)

Heb inmiddels al lekker wat gedaan in mijn tuin, dus het voorjaar mag losbarsten!

De eerste voorbereidingen zijn al getroffen :-)
Wens jullie een fijne voorjaarsweek.
Liefs,
Floor