Blauwe vogeltjes...

Alweer een jaar geleden zag ik online ergens dit patroontje staan.

Een klein quiltje met vogeltjes, bloemen en ook nog in het blauw.... dat was wel mijn smaak.

De basis van het patroon was echter maar heel klein en moest ik dus vergroten.

Dus met m'n kopieermachine net zolang vergroot totdat ik tevreden was. 

Wel wat kleiner dan het origineel.

Daarna heel lang puzzelen totdat ik de stofjes voor de basis helemaal naar mijn zin op mijn ontwerpwand had "geplakt".

Daarna begon natuurlijk het leuke werk, de stofjes uitzoeken voor de vogels, takjes en bloemen.

En niet te vergeten het appliqueren. 

Een moderne bloem, maar toch duidelijk een bloem.

De eerste vier blokjes aan elkaar zetten.... helemaal naar mijn zin!

Dat was allemaal verleden jaar zomer, maar daarna ging het een tijd niet zo goed met me en bleef het liggen zoals het lag....

Het goede nieuws is dat ik er weer mee verder ben gegaan.

Heb er weer zin in!

Wat een gek weer hè? Deze foto maakte ik vanmorgen toen ik Jody uit liet, donkere wolken....

Toen ik thuis kwam kon ik weer genieten van de zon en van mijn Anemonen die zich alleen maar openvouwen als die schijnt.

Echt maart weer dus.

Van bonnen die ik voor mijn verjaardag kreeg van twee vriendinnen kocht ik dit kleine elektrische buxusschaartje op accu.

In de voortuin hebben de bakken met planten hier nog hun winterbegroeiing. 

Rits, rits, rits, met het schaartje en kaal is het.

Het is nog steeds een rommeltje, maar dat wordt wel mooier als het gaat groeien en bloeien.

Toen ik vanmorgen mijn fiets bij AH in de fietsenklem wilde zetten zag ik dit...

Wat mooi toch dat er overal natuur is.

Fijne weken gewenst met minder regen en meer zon 🌞

Liefs,

Floor

Nijntje, en pech voor Theo.

Nijntje.... wie is er niet groot mee geworden?

Nou ik niet natuurlijk, maar mijn kinderen had ik er wel uit kunnen voorlezen, maar in tegenstelling tot de meeste moeders uit die tijd vond ik er niks aan.

Saaie tekeningetjes en saaie tekst.

Weinig te beleven in die boekjes, ook niet voor hele kleintjes.

Dus ik heb ze nooit gekocht, en nog steeds vind ik het niks.

Sorry voor al die enthousiastste ouders die mij niet snappen.

Waarom dan toch een blogberichtje over Nijntje?

Nou.... omdat ik er verleden week pas achter kwam dat Nijntje een meisje is. 😄

Kijk toch eens naar dat plaatje hier boven, dat is toch een jasje en geen jurkje?

Was dus heel verrast toen ik laatst in het Wilhelmina kinderziekenhuis hier in Utrecht was en een vitrine vol Nijntjes zag.

Het kan verkeren.... ik was gelijk verliefd op dit gehaakte Nijntje meisje, waarvan ik dacht dat ze in die boekjes Nina heet.

Dit is duidelijk een meisje met haar oranje jurkje met tulpjes.

Nina (of eigenlijk dus Nijntje) ging met mij mee naar huis, ook al omdat het geld naar een goed doel ging.

Had ik toch een excuus om het te kopen. 👶

Ben ik nu een Nijntje fan? Nee hoor nog steeds niet, ben nu een Nina fan hahaha!

Beetje druk geweest, dus eigenlijk niets te laten zien op quiltgebied.

Het gaat namelijk niet zo goed met Theo.

Hij heeft iets ernstigs aan zijn voet, waardoor die helemaal dik,  rood, pijnlijk en ontstoken werd.

Na de huisdokter naar het ziekenhuis, daar moest zijn onderbeen in het gips.

Geen loopgips. hij mag de voet niet belasten.

Dus de hele dag in de rolstoel en heen en weer naar de bank, het toilet, keuken en bed.

Er is inmiddels een hoog- laag bed gebracht dat nu in de kamer staat, want naar boven kan hij niet meer.

Boven douchen is ook geen optie. maar met kant en klare vochtige washandjes kom je een heel eind.

Gelukkig woon ik om de hoek om hand- en spandiensten te verrichten, maar ook zoon en kleinzoon helpen waar ze kunnen.

Jody vindt het maar niks, maar is er wel om troost te brengen, want we kunnen momenteel niks meer. Niet naar buiten (rolstoel kan ik niet duwen), niet naar een restaurant of iets anders leuks ondernemen.

Nu moet er elke week nieuw gips om en dat kan maanden gaan duren, waarbij de voet dus niet belast mag worden.

Het kan dus zo maar een saaie en eenzame zomer gaan worden.... 😢

Tot slot deze prachtige bloemenfoto, om ons een beetje op te vrolijken.

We hopen op een beetje zon deze week.

Liefs,

Floor

Jaren dertigquilt en een nieuw vervoermiddel :-)

Sinds mijn quiltdip (die gelukkig weer over is) ben ik veel bezig met mijn drie projecten, dat is me even genoeg.

Elke avond een uurtje quilten aan de mandjesquilt en in de middag een tijdje bezig met mijn huisjesquilt of de quilt met de jaren dertig stofjes.

Die is nu weer een stukje gegroeid.

Heb de derde rij met blokken er aan gezet.

Er komen er nog twee bij, dus nog 10 blokken, want het quiltje wordt vierkant, plus nog een mooie rand er omheen met appliquatie.

Gezellig op de foto bij de sneeuwklokjes in de tuin ...

Als je de foto even vergroot (klik) kan je goed zien hoe verschillend de stofjes zijn.

Elke grote, bijna ronde vorm is van een andere stof.

De laatste maanden viel het me op dat ik steeds slechter ging lopen.

Vooral buiten ben ik heel instabiel. Lijkt soms wel of ik dronken ben, hoewel ik geen idee heb hoe dat is, want ik hou niet van alcohol, en kan trouwens ook heel lollig zijn zonder 😄

Ik werd steeds angstiger om te vallen, dus heb ik besloten om een rollator aan te schaffen.

Even op Marktplaats gezocht en er een gevonden met grote wielen die ik graag wilde hebben.

"Voor de sportieve gebruiker" stond er bij 😜

Niks niet zielig hoor, ik kan er hartelijk bij lachen, want wat loopt dat fijn.

Werd zo moe van het steeds concentreren op mijn lopen, dat hoeft nu niet meer, echt super!

Toen Theo deze foto gisteren van me had gemaakt, moest ik opeens aan een andere foto denken.

Gemaakt toen ik 8 jaar was. 

Ik lach daar net zo blij met mijn poppenwagen, als nu met mijn rollator.

Grappig toch?

Heb er leuke stickertjes op geplakt, want verschil moet er zijn.

Krijg trouwens allemaal positieve reacties op mijn rollator als ik er mee door het park loop samen met Jody.

's Avonds in het park is het vrij donker, maar daar heb ik wat op gevonden. 

Dat felle lampje hang ik dan aan de tas en zo kan ik het pad goed zien.

In een tuin hier om de hoek, bloeiden van de week duizenden wilde Krokussen.  

Ze zijn zo mooi en zacht van kleur.

In het park elk jaar meer sneeuwklokjes, wat een heerlijke voorjaarsbode is dat toch.

Natuurlijk wordt er ook wel eens een bosje geplukt uit eigen tuin voor in een vaasje.

Weet niet hoe het komt, maar elk jaar weer worden in mijn tuin de net in bloei komende Narcisbloemen  opgegeten.... 

.... maar door wie?

Heb net nog in het donker gekeken, maar echt nog geen slak te zien.

Daar moet een ander beestje verantwoordelijk voor zijn, weet iemand dat?

Trouwens... elke avond zingt de merel hier in de tuin zijn lenteliedje, dat klinkt als muziek in mijn oren...

Liefs van mij,

Floor
 

Vijfde huisje.

Allereerst wil ik iedereen hartelijk bedanken voor de lieve reacties en kaarten voor mijn 75ste verjaardag!

Vind ik heel fijn en heel lief.

Laat straks een foto zien van al mijn kaarten die ik van familie, vrienden en sommige bloggers kreeg.

Maar... mijn 5e huisje was klaar en ik had beloofd het nu te laten zien.

Wat is het weer een schat van een huisje geworden, natuurlijk weer met veel hartjes, want de quilt heet niet voor niets "Huizen en harten".

Zelfs het raam straalt liefde uit.

Het originele patroon is anders, daar staan deze hartjes onderin niet.

Hele oude stofjes komen altijd van pas, maar het is soms wel lang zoeken.

Een mooi kantje doet het ook altijd goed.

Kijk, zo komt dit blok aan de andere, wat wordt het een gezellige quilt!

Dit is het originele patroon van het vijfde blok, ik hou er van om het net even anders te doen, dan wordt het meer eigen.

Kijk, de kerstkaarten zijn van de koelkast gehaald en de verjaardagskaarten hangen er nu gezellig tot de zomer.

Op de kamerdeur hangen mijn muizenkaarten. 

Sommige gekregen voor kerst of mijn verjaardag van iemand die weet dat ik gek ben op kaarten van Sam en Julia van het muizenhuis. 😜

Maar ik koop ze ook wel af en toe zelf.

Heb nu dus een heuse muizendeur.

Kreeg gisteren trouwens deze muizenkaart van een vriendin.

Geen Sam en Julia, maar zo schattig deze kleine muizenelfjes! Daar word je toch superblij van?

Soms kom ik op het internet zulke leuke foto's tegen waar ik hartelijk om moet lachen.

Dit is er één van.  Hilarisch toch? 😆 

Wens jullie veel liefs,

Floor

Jarig!!!

Niet te geloven, vandaag 31 januari wordt Prinses Beatrix 85 jaar, maar ik ben vandaag  75 geworden!

Ook mijn oudste zoon, die destijds op mijn 22ste verjaardag geboren werd, is jarig vandaag en wordt 53 alweer, ook al een oude man 😄

Vanavond ga ik mijn verjaardag vieren met Theo en twee vriendinnen, gezellig samen uit eten.

Van Theo kreeg ik deze platenspeler met ingebouwde versterker en luidsprekertjes waarop ik mijn oude platen van vroeger kan draaien.

Zo leuk om ze na zo lange tijd weer te horen, je zou er zo maar weer jong van worden. 😉

Van de kleinkinderen kreeg ik zondag een heerlijke bak vol met bloembolletjes die straks weer gezellig gaan bloeien.

Daarnaast een kadootje van vriend Frans, de biografie over Eva Cassidy.

Een Amerikaanse zangeres die jammer genoeg jaren geleden op 33 jarige leeftijd is overleden.

Ze is inmiddels een legende en ik ga vast van het boek genieten, net zoals van haar prachtige liedjes.

Jarige zoon bracht me net dit gezellige bakje met bollen. Ook weer een klein genietje. 💖

Toen het laatst in de nacht zo gevroren had, maakte ik 's morgens prachtige foto's van de bevroren sloten.

Zo apart, nog nooit eerder gezien!

Van zulke dreigende luchten met de zon op de kale bomen, daar kan ik ook zo van genieten.

Ik ga eens opschieten, want Jut en Jul zitten op het schuurdak op me te wachten.

Dat doen ze elke ochtend, ze willen dan graag eten die boefjes.

Deze weerspreuk vind ik niet leuk! Geen vorst in april graag...

Tot slot nog deze grappige foto die Theo laatst van me maakte.

Hij is best trots op zijn 75 jarige vriendinnetje 😀

Heb inmiddels alweer een huisje klaar van mijn Harten en Huizen quilt, maar die foto's bewaar ik tot een volgende keer.

Liefs van mij,

Floor