zaterdag 28 maart 2015

Van kopje naar popje.

Elke dag kijk ik meerdere malen op Marktplaats op zoek naar Schildpad popjes.
Natuurlijk, ik heb er al heel veel, eigenlijk genoeg :-), maar toch, je weet het niet of er op een dag één op staat die ik nog niet heb.


En ja hoor, enige weken geleden kwam ik dit leuke Schildpad poppenkopje tegen.
Zo'n kopje staat al in de catalogus van 1939 vermeld en ik denk dat het bestemd was voor mensen die wat minder te besteden hadden.


Schildpad poppen waren verschrikkelijk duur, ook toen al, en zo'n los kopje niet.
Je kon daar dan zelf een lijfje bij maken en zo had je dan toch een leuke pop voor weinig.
Ik vond het een schatje en heb haar gekocht.
Maar toen ze eenmaal bij mijn poppen stond vond ik het zo sneu dat ze geen lijfje had.
Kon haar ook geen naam geven, dat lukte gewoon niet bij alleen een hoofdje.


Dus besloot ik na enige dagen om een lijfje voor haar te maken zodat ze heel werd.
Gelukkig had ik het boek nog om Amish poppen te maken. Het patroon daaruit wat vergroot voor de juiste maat.


Op het hoofdje stond 34, dus moest het popje totaal 34 cm worden. Rosa, die ook 34 cm is mocht model staan voor de maten van het patroon.


Maar dan de juiste stof......
Gelukkig heb ik een ikweeteigenlijknietwatikermeemoetdoen lappenla.
Daar lagen twee een beetje gore vlekkerige linnenachtige lapjes in. Niet van dezelfde kwaliteit, maar wat maakt het uit voor een antieke look is alles mogelijk toch?
 

Na het knippen van de patroondelen uit de stof kwam de naaimachine weer eens op tafel.
Die is ook altijd blij als hij weer eens in de aanval mag :-)


Daarna natuurlijk alle onderdelen opvullen en de bovenkanten dichtnaaien met de hand.


Armpjes en beentjes aan het lijf maken en het hoofdje er op vastzetten, en kijk eens, het was opeens een echt popje!
Ziet er eigenlijk wel een beetje raar uit omdat het hoofdje zo anders is.


Maar met het leuke blauwe gebreide jurkje dat eerst van Rosa was werd het een schatje.
Dat blauw staat zo mooi bij haar helder blauwe ogen.
Je ziet aan haar gezichtje dat ze heel gelukkig is met haar lijfje, armen en benen, en ik ook.


Toen kon ik haar ook een naam geven, ze heet Nelleke en zit gezellig bij haar zusjes en broertjes in mijn kamer.
(Ik heb vandaag weer iets nieuws ontdekt op mijn fotoprogramma, vandaar die ontscherpje randen om de foto's. Vind ik wel heel mooi staan, dus lekker uitproberen.)


Heb ik dan helemaal niets aan mijn quiltwerk gedaan????
Natuurlijk wel. Je denkt toch zeker niet dat naald en draad bij mij in mijn naaidoos blijven liggen?
Omdat ze toch al in beeld is mag mijn Nelleke het tweede blok van mijn Sweet sixteen quilt laten zien.
Weer zo leuk geworden vind ik zelf, echt heerlijk om aan te werken met al die prachtige stofjes.


Blok één en blok twee bij elkaar. Ziet er nu al leuk uit. Denk haast dat er rode sashings tussen komen.... of misschien blauwe? Ik zie wel als alle 12 blokken klaar zijn wat ik ga doen.


Het is een triest weekend wat het weer betreft. Gelukkig is de dag morgen een uurtje korter doordat de zomertijd in gaat en de klok bij mij na het opstaan pas vooruit wordt gezet.
We hebben dus een uur minder last van de regen :-)
Het zal mijn lieve Terra allemaal een worst zijn, die ligt heerlijk hond te zijn terwijl het baasje weer met haar lapjes aan de slag gaat voor blok drie.

Fijne week allemaal!
Liefs,
Floor

zaterdag 21 maart 2015

Blok 17 AWS en poppenkleertjes.

Allereerst iedereen hartelijk dank voor de beterschapwensen op mijn blog verleden week, toen mijn lieve kleine Charlotte de honneurs zo goed heeft waargenomen. Knappe aap is het toch hè?
Voel me weer wat beter, alleen de energie wil nog niet erg terugkomen, misschien als het wat warmer wordt?
Doordat ik aan allerlei andere leuke projecten bezig ben heeft het even geduurd voordat ik me er toe kon zetten weer een blok voor de AWS te maken.


Ben inmiddels aangeland bij blok 17. Heb dit keer een frisse kleur blauw gebruikt en het blok - zoals ik met alle blokken doe - gelijk doorgequilt met mooie patronen.


Omdat blok 17 het eerste blok is van een nieuwe rij, moest er ook een kantblok gemaakt worden.
Dat doe ik altijd maar direct, want anders is het zo saai als je ze aan het eind allemaal tegelijk moet maken.
Ben inmiddels al lekker aan de gang met blok 18.


Enige weken geleden kreeg ik van de vrouw van een goede vriend een mand vol met echt oude poppenkleertjes uit de jaren 50! Lief hè?
Daar kon ik natuurlijk wel wat mee. Ook zaten er schoentjes en wat sokjes bij.


De mooiste jurkjes die mijn Schildpadpopjes zouden passen heb ik gestreken en hier en daar gerepareerd, zijn het geen snoepjes?


Ben er heel blij mee en ben gelijk aan het passen gegaan bij de popjes die geen oude kleertjes aan hadden.


Deze dames zijn allemaal in een nieuw oud jurkje gestoken, zo te zien zijn ze er heel blij mee :-)


De mooie mand mocht ik ook houden. Leuk, want elke quilter is gek op blikjes, doosjes en mandjes, want er kunnen tenslotte lapjes in of een werkje waar je mee bezig bent.
Nogmaals bedankt M. C. !


Kreeg van de week ook weer de nieuwe Quiltmania in de bus. Altijd een feestje, snel kijken wat er allemaal voor moois in staat...


Viel als een blok voor het middengedeelte van dit patroon. Applicatie hè, ben er nu eenmaal gek op!
Voorlopig maar op de stapel patronen voor ooit...


Zijn jullie ook zo toe aan lente?
Ja het is officieel wel lente, maar je voelt er momenteel maar weinig van.
Mijn tuin ligt er kaal bij, helemaal klaar voor het voorjaar. Komt natuurlijk wel, maar ja ik ben nogal ongeduldig :-)

Ben trouwens weer aan een nieuw project(je) begonnen.... echt een voorjaarquiltje.... maar dat laat ik nog niet zien..... jullie moeten ook maar even geduld hebben. Vals van mij hè?

Fijne, en hopelijk zonnige week gewenst.
Liefs,
Floor

zaterdag 14 maart 2015

Ik ben lekker stout!

Baasje Floor heeft geen zin om te bloggen vandaag, ze voelt zich een beetje ziek zegt ze.
Lekker belangrijk zeg.... bloggen gaat toch voor alles?


Dus ga ik maar iets schrijven en laten zien, anders hebben jullie helemaal niets te lezen vandaag.
Baasje Floor ligt nu in de lappenmand, niks bijzonders, ze is altijd al bezig met lappen.
In stukjes knippen en weer aan elkaar naaien, zinloos dus. Laat d'r maar gaan breien, een vriendje voor mij bijvoorbeeld!
Maar het geeft mij wel lekker de kans om stoute dingen te gaan doen die ik eigenlijk niet mag :-)


Eerst maar eens verstoppertje spelen in de naaimand, daar mag ik natuurlijk helemaal niet komen...
...maar als niemand me zoekt is er eigenlijk niets aan...


Weet je wat, Terra plagen! Baasje Floor ziet het toch niet, want dan wordt ze boos, niet te filmen!
Au, Terra wordt ook boos....


Ik weet al wat leuks, lekker in de lamp klimmen en schommelen...


of wat te denken om van de trapleuning af te glijden, spannend hoor!


Eigenlijk is er helemaal niks aan om stout te zijn, mis mijn baasje Floor toch wel heel erg....
Hopelijk komt ze zo weer naar beneden.
Wie deze foto's dan gemaakt heeft?
Wat te denken van een selfie?
Best een saai blogje geworden, want ik heb als aap eigenlijk niks te vertellen...
Hopelijk schrijft baasje Floor het blogje volgende week weer zelf.

Een apen-knuffel van mij dan maar,
Charlotte Isabella Josefine Du Comice
(mijn naam is eigenlijk veel deftiger dan dat ik ben :-)




zaterdag 7 maart 2015

Het eerste blok klaar.

Best een hoop stukjes stof in één blok van de Willeke's-Sweet-sixteen-quilt die ik aan het maken ben, maar het eerste blok is een feit.
Was erg leuk om te doen en steeds weer bezig te zijn met al die verschillende prachtige lapjes.


Een van mijn nieuwe popjes uit mijn Schildpadpoppen verzameling (weer een z.g. Ursel) laat gewillig het mooie blok aan jullie zien. Ziet er vrolijk en kleurrijk uit.
Je ziet het, mijn lapjeskeuze wordt steeds vrolijker :-)
Dit lieve meisje met haar blauwe ogen heb ik Rosa genoemd.
Heb inmiddels al weer twee blokken geknipt en ben aan de tweede bezig met naaien.
Spannend werkje dat uitzoeken welke stofjes ik zal gebruiken, maar leuk!

Wat ook leuk was.... om weer eens wat foto's te maken van het park waar ik woon.
Gaat niet zo gemakkelijk meer, omdat ik erg op Terra moet letten tijdens het wandelen.
Een beetje slimme hond let op de baas en niet andersom, maar omdat ze slecht ziet en hoort, moet ik nu op haar letten anders ben ik haar kwijt, dus minder tijd om goede foto's te kunnen maken.


Wilde eigenlijk wat foto's van bloemen, maar dat viel nog erg tegen.
Ondanks de zachte winter bloeit er vrijwel nog niets en loopt er ook niets uit.
Langs het fietspad staan wel heel veel sneeuwklokjes. Elk jaar worden het er meer, erg mooi zoveel bij elkaar.


Krokussen, doen het ook altijd goed op een foto. Prachtig zo stralend geel. Ze piepen zo leuk door de dorre bladeren heen.


Door al die regen staat het weiland op verschillende stukken nog onder water. De eenden vinden het erg leuk om daar te slobberen, ik hoor ze 's avonds vaak als ik daar in het donker met Terra loop.


Aan de andere kant van het weiland is het ook nog erg nat. Wel een mooi gezicht die weerspiegeling.


Nee, dit is geen plas regenwater maar de salamander poel die is aangelegd. Geen idee of die de weg daar naartoe al gevonden hebben, maar de kikkers wel, die hoor ik in het voorjaar laat in de avond hevig kwaken als ze weer op zoek zijn naar een lieve partner.


Tussen het riet zijn de meerkoetjes al een nestje aan het maken. Hopelijk gaat dat goed samen met salamanders.


Eén van mijn lievelingsplekjes is hier, langs de rij met oude eikenbomen, net langs het spoor.
Dat plekje heb ik ook het meest gefotografeerd in de 29 jaar dat ik hier woon. Met sneeuw, in de lente als het Fluitenkruid bloeit, in de zomer met de zon door de bladeren en in de herfst als het licht zo mooi is en het blad gaat verkleuren.


Waar ik ook erg van hou zijn wolken. Vooral van die mooie zachte witte waarvan ik denk dat ze heerlijk zacht zullen liggen als ik er bij kon....   :-)


Ook zo leuk dat ik altijd gezichten in de vormen zie. Soms van mensen, soms van dieren, maar voor iemand met veel fantasie is er altijd iets te zien in een donzige witte wolk.


Toch nog iets bloeiends gevonden, de Elzenkatjes! Ze bungelde zo hard in de wind dat ik ze er bijna niet scherp op kreeg.


Maar kijk, de knopjes beginnen al te schuiven....


Nog 5 maanden wachten en dan zitten hier weer heerlijke wilde bramen aan. Lekker natuurlijk, maar gelukkig is het nog niet zo ver.


Ach, dit kleine mannetje kwam ik ook nog tegen. Best nog een beetje koud voor dat Lieveheersbeestje.
Lois onze kleindochter zou mij een held vinden dat ik dit durf, ze is er als de dood voor.
Nou Lois..... dit is ook het enige kevertje waar oma niet bang voor is hoor :-)


We hebben gelijk maar even de 3 nestkastjes in onze tuin leeggemaakt. In alle drie zat zo'n lekker warm nestje. De Meesjes kwamen al steeds kijken, maar ja zo'n kastje met oude meubeltjes dat wilde ze niet. Liever zelf iets zoeken en naar binnen slepen.


Ze hangen weer schoon en wel, kom maar langs en we gaan weer genieten van jullie kleine kwetterbekjes!

Morgen eerst maar eens een uurtje in de tuin werken nu het eindelijk wat warmer wordt.
En heel misschien koffie drinken op het bankje in de zon?

Een hele fijne week gewenst allemaal.
Liefs,
Floor