Van kopje naar popje.

Elke dag kijk ik meerdere malen op Marktplaats op zoek naar Schildpad popjes.
Natuurlijk, ik heb er al heel veel, eigenlijk genoeg :-), maar toch, je weet het niet of er op een dag één op staat die ik nog niet heb.

En ja hoor, enige weken geleden kwam ik dit leuke Schildpad poppenkopje tegen.
Zo'n kopje staat al in de catalogus van 1939 vermeld en ik denk dat het bestemd was voor mensen die wat minder te besteden hadden.

Schildpad poppen waren verschrikkelijk duur, ook toen al, en zo'n los kopje niet.
Je kon daar dan zelf een lijfje bij maken en zo had je dan toch een leuke pop voor weinig.
Ik vond het een schatje en heb haar gekocht.
Maar toen ze eenmaal bij mijn poppen stond vond ik het zo sneu dat ze geen lijfje had.
Kon haar ook geen naam geven, dat lukte gewoon niet bij alleen een hoofdje.

Dus besloot ik na enige dagen om een lijfje voor haar te maken zodat ze heel werd.
Gelukkig had ik het boek nog om Amish poppen te maken. Het patroon daaruit wat vergroot voor de juiste maat.

Op het hoofdje stond 34, dus moest het popje totaal 34 cm worden. Rosa, die ook 34 cm is mocht model staan voor de maten van het patroon.

Maar dan de juiste stof......
Gelukkig heb ik een ikweeteigenlijknietwatikermeemoetdoen lappenla.
Daar lagen twee een beetje gore vlekkerige linnenachtige lapjes in. Niet van dezelfde kwaliteit, maar wat maakt het uit voor een antieke look is alles mogelijk toch?
 

Na het knippen van de patroondelen uit de stof kwam de naaimachine weer eens op tafel.
Die is ook altijd blij als hij weer eens in de aanval mag :-)

Daarna natuurlijk alle onderdelen opvullen en de bovenkanten dichtnaaien met de hand.

Armpjes en beentjes aan het lijf maken en het hoofdje er op vastzetten, en kijk eens, het was opeens een echt popje!
Ziet er eigenlijk wel een beetje raar uit omdat het hoofdje zo anders is.

Maar met het leuke blauwe gebreide jurkje dat eerst van Rosa was werd het een schatje.
Dat blauw staat zo mooi bij haar helder blauwe ogen.
Je ziet aan haar gezichtje dat ze heel gelukkig is met haar lijfje, armen en benen, en ik ook.

Toen kon ik haar ook een naam geven, ze heet Nelleke en zit gezellig bij haar zusjes en broertjes in mijn kamer.
(Ik heb vandaag weer iets nieuws ontdekt op mijn fotoprogramma, vandaar die ontscherpje randen om de foto's. Vind ik wel heel mooi staan, dus lekker uitproberen.)

Heb ik dan helemaal niets aan mijn quiltwerk gedaan????
Natuurlijk wel. Je denkt toch zeker niet dat naald en draad bij mij in mijn naaidoos blijven liggen?
Omdat ze toch al in beeld is mag mijn Nelleke het tweede blok van mijn Sweet sixteen quilt laten zien.
Weer zo leuk geworden vind ik zelf, echt heerlijk om aan te werken met al die prachtige stofjes.

Blok één en blok twee bij elkaar. Ziet er nu al leuk uit. Denk haast dat er rode sashings tussen komen.... of misschien blauwe? Ik zie wel als alle 12 blokken klaar zijn wat ik ga doen.

Het is een triest weekend wat het weer betreft. Gelukkig is de dag morgen een uurtje korter doordat de zomertijd in gaat en de klok bij mij na het opstaan pas vooruit wordt gezet.
We hebben dus een uur minder last van de regen :-)
Het zal mijn lieve Terra allemaal een worst zijn, die ligt heerlijk hond te zijn terwijl het baasje weer met haar lapjes aan de slag gaat voor blok drie.

Fijne week allemaal!
Liefs,
Floor