Voorjaar!

Natuurlijk was de sneeuw en het ijs leuk voor iedereen. 

Kinderen konden sleeën en zo veel mensen op de schaats was een plezier om naar te kijken.

Maar een tuin vol met bloeiende krokussen daar geniet ik toch wel meer van.

Ze staan met honderden in de voortuin van buren hier om de hoek. Elk jaar weer zo leuk om naar de kijken.

Als ik een klein stukje verder loop zie ik de sneeuwklokjes in grote getalen bloeien op het dijkje.

Ze hebben het dikke pak sneeuw allemaal overleefd.

Bij andere buren staat dit lieve schatje dat zich helemaal door het naadje van de tegels heeft doorgeboord. Je moet toch maar levenskracht hebben.

In mijn voortuin groeit alleen nog maar dit mos. Zo te zien niets aan.

Maar als je heel goed kijkt en even door je knieën gaat, zie je hele kleine bloementjes, zo schattig.

Ben natuurlijk niet alleen druk geweest met foto's maken, maar ook met het doorquilten van mijn Vesalius quilt die nu lekker opschiet.

Maar ook dit blok gemaakt van de Blauwe bloemen quilt.

Waar weer de nodige rondjes op zijn geappliqueerd.

Deze kolibrie vind ik ook zo leuk in dit blok.

Wel wat te groot voor bij die bloem, maar dat mag de pret niet drukken.

Ook zijn er de laatste tijd twee blokken van de rand gemaakt, altijd een leuk werkje.

Zo met wat afwisseling tussen verschillende quilts (ben ook nog wat aan het afmaken) blijft het genieten.

Natuurlijk ben ik met dat mooie weer ook begonnen met het voorjaars klaarmaken van mijn tuin, heerlijk dat het weer kan!

Wat ook weer kan, is dat we op afspraak met 2 mensen tegelijk naar de quiltwinkel kunnen, dat is fijn, maar voor grote winkels zoals Intratuin heeft dat geen zin.

Deze strip stond in de Max gids. En het is helemaal zoals het is, het schiet niet op in Nederland met de vaccinaties 😬

Zou zo fijn zijn als alles weer open mag.

Nu maar weer verder met het blok van maart voor Juultje, voordat ze boos wordt. 🐦

Wens jullie een fijne week met zon, en veel quiltplezier.

Liefs,

Floor 

Een jaar met Juultje februari.

Hallo, hier is Juultje!

Ik weet niet waar Floor is, dus zal ik zelf maar weer een blogje schrijven. 

Vinden jullie wel leuk toch?

Het is al een tijdje februari, dus hoog tijd voor mijn belevenissen.

Wat me nu toch overkomen is.....

Op de eerste beste zonnige dag zat er opeens een heel mooi mannetje in mijn tuin...

Ik werd er verlegen van, helemaal zwart met leuke gestippelde vleugeltjes en een prachtige gele snavel.

Toen begon hij een liedje te zingen, speciaal voor mij.... zucht.... ik werd natuurlijk op slag verliefd door zoveel verleiding. 💗💗💗

Hij vertelde me dat hij een huisje gevonden had, waar we samen in konden als ik hem ook leuk vond.

Nou, je snap het wel, ik heb gelijk ja gezegd. We gaan samenwonen!!!!

Kijk, hier zie je ons samen met ons toekomstige huis, wat een mooi stel zijn we hè?

Het februariblok zit al vast aan januari, toen nog samen met de sneeuwpop.

Ziet er zo vrolijk uit, het wordt tijd dat Floor eens gaat beginnen aan maart, want de tijd vliegt. 

Ik moet nu aan het werk om ons huisje te bekleden, want ja alle winkels zijn dicht, dus ga ik buiten op zoek naar zachte spulletjes voor onze eventuele kindertjes. 

Zal eens even op zoek gaan naar Floor om te kijken waar ze is en zeggen dat ze moet opschieten...

Nou ja zeg.... ze zit daar boven de Kersenmuisjesquilt door te rijgen, terwijl ze voor mijn blok aan de slag moet!

"Oké Juultje, ik ga er aan beginnen, maak je maar geen zorgen, eerst nog even wat schrijven op mijn blog":

Wat een ongeduld is Juultje toch, terwijl het blok geknipt klaar ligt.

Eerst nog even dit lieve bloklezers...

Ben woensdag naar Carol Cox geweest om mijn online bestelde stofjes af te halen.

Die kan je HIER bestellen, ze hebben een prachtig assortiment stoffen. Momenteel met gratis bezorging.

Verzending gebeurt op woensdag of zaterdag.

Ga aan een nieuw project beginnen waarbij ik Kaffe Fasset stoffen en effen Grunch stoffen ga gebruiken. 

Eens heel wat anders dan wat ik normaal gebruik.

Vast wat kleine stukjes gekocht om te kijken hoe het wordt.

Gelukkig had ik zelf ook nog wat restjes, dus voorlopig - in afwachting tot de winkels weer open mogen - heb ik wel genoeg.

Zo, nu snel aan maart beginnen, voordat "mevrouw"  boos gaat worden...

Knuffel van mij en van mijn Koninginnetje, tot volgende week!

Geniet van de heerlijke voorjaarsdagen!

Liefs,

Floor

Veel sneeuw en ijspret.

Er is al veel te zien en te lezen geweest op diverse blogs over de grote hoeveelheid sneeuw en ijs die in Nederland te zien is.

Had al heel lang een foto in gedachte die ik wilde maken als er sneeuw zou liggen, maar dat lukte maar niet, tot verleden week natuurlijk.

Ik heb twee poppen in mijn verzameling die echt winters gekleed zijn. Dus die moesten samen op de foto, met het sleetje met daarop aapje en muis.

Lisa heeft een dikke winterjas aan en een das om. Wel blote beentjes, dat is wat minder in deze kou.

Suzanne heeft echte kunstschaatsen, en is er helemaal klaar voor om haar kunsten te laten zien.

Aapje en muis hebben het wel een beetje koud, maar vinden het toch fijn om voortgetrokken te worden met de slee, hoe harder hoe leuker.

Heb ook nog 3 kleine muisjes met dikke wintertruien aan, die wilden ook zo graag even naar buiten!

Stoer hoor om op de grote berg te gaan staan!

Kijk zo leuk die kleine mannetjes!

Hoorde iemand erg huilen in mijn quiltkamer, dat was muisje 4 die al een jaar op zijn sleetje op de knopendoos zat te niksen. 

Eindelijk kon hij nu echt van een berg af glijden en dan werd hij vergeten.

"Nou, vooruit, kom dan maar daar buiten, lekker genieten".  En dat deed hij, keer op keer van de berg af, hij kreeg er geen genoeg van.

Er lag een dikke laag hier in Utrecht, en zo ongerept is mijn tuin toch het mooist.

Jody werd weer een jong hondje, helemaal dol in de sneeuw.

Ik hou niet van kou, dus ga ik na het uitlaten van Jody, maar wat nuttige zaken verrichten.

Theo's haren knippen bijvoorbeeld, heel nuttig in een tijd waar je niet naar de kapper kunt.

Was ook al weken bezig om alle poppen af te stoffen, iedere keer een gedeelte. 

Dat doe ik maar heel zelden, maar soms is het toch echt nodig. 

Hier ligt een klein gedeelte op mijn bed, zodat de plankjes kunnen worden schoongemaakt...

.... en de popjes kunnen worden afgestoft. 

Mijn grote vriend Swiffer doet al het werk hoor, die aait zachtjes over de tere popjes heen.

Kijk eens hoeveel stof er ligt op hun hoofdjes, die zijn nu gelukkig weer helemaal schoon en fris.

Maar soms gaat het toch mis. Dit originele jurkje uit de jaren 50 is door het licht helemaal verteerd, en viel uit elkaar toen ik daar met de Swiffer overheen ging. Heel jammer, maar het is ook al zo oud, en sommige oude stoffen zijn heel kwetsbaar.

 

Inmiddels wordt er druk geschaatst op de fortgrachten. Heel leuk om naar te kijken, en dan weer lekker terug naar binnen.

Heel Nederland is in de ban van het schaatsen, het kan bijna overal en zo fijn dat we even alles wat niet mag momenteel kunnen vergeten en gewoon genieten.

Best gevaarlijk die gladde plekken waar de auto's rijden, dus deze anti-glij-ijzers zijn een uitkomt voor mij, want ik wil niet - zoals verleden jaar - een pols breken.

Maar het liefst zit ik toch in mijn lekkere warme quiltkamer. De Kersenmuizenquilt ligt al op de grote tafel, klaar om te gaan doorrijgen, dus ik zal me niet vervelen dit koude weekend.

Geniet van het zonnige weer!

Liefs,

Floor

 

Duizenden steekjes.

Duizenden steekjes??? Maar dat is toch heel normaal voor een quilter?

Dat is zeker waar, en normaal vinden we dat juist ook zo leuk...

.... maar toch, na weken avonden lang bezig te zijn geweest met alsmaar saaie rechtuit quiltsteekjes zetten, zou ik toch wel eens willen dat het klaar is.

Mijn plan was het middenstuk van de Vesalius quilt te rasteren, dus met kleine vierkantjes van 1,5 x 1,5 cm doorquilten.

Nu is het voor de helft klaar, dus alleen alles pas één kant op, en nu ben ik het eigenlijk wel een beetje 

zat.

Kijk, zo is het nu, aan de achterkant is het goed te zien, maar ja kan dat zo wel, of toch maar verder en weer weken door deze lijnen heen quilten?

Toch ook wel leuk zo, of zeg ik dat nu omdat ik er niet zoveel zin meer in heb....

Wat vinden jullie?

En de brede rand met driehoekjes, hoe zal ik die gaan quilten? Dat vraag ik me al heel lang af en kom er niet echt uit.

Misschien hebben jullie een leuk idee?

Willen mijn lieve lezers even met me meedenken?

Voordat ik het vergeet, wil ik jullie hartelijk bedanken voor de vele felicitaties voor mijn verjaardag verleden week. Heel veel kaarten gekregen en veel reacties op mijn blogbericht, heel gezellig.

Natuurlijk hangen ze allemaal maanden lang op mijn koelkast.

Buiten mijn vriend Theo maar één bezoeker (mijn oudste zoon) ontvangen, dat was wel jammer, maar dat is dit jaar niet anders.

Heel leuk, mijn jongste zoon met zijn gezin kwam ook langs, maar dan letterlijk.

Ze stonden met z'n vieren op de stoep met een mooie Hortensia. 

Even praten en daar gingen ze weer, helemaal terug naar Almere zonder koffie en taart, want het was erg koud buiten. Best treurig dat het zo moet...

Van een lieve vriend kreeg ik dit leuke boekje opgestuurd dat hij zelf geschreven heeft.

Hij is gek op vogels en planten, en heeft al zijn belevenissen opgeschreven en er een boekje van laten drukken.

Inmiddels heb ik het al uit, leuk om te lezen.

Verder nog bloemen, de Hortensia en chocolade gehad, dus al met al toch wel een jarig gevoel.

En kijk eens wat ik van de week weer op Marktplaats tegenkwam?

Deze prachtige mola voorstellende 2 kerstmannen. Een Kuna Indianenvrouw heeft deze gemaakt voor haar zelf voor de kerstdagen.

Daarna uit haar blouse getornd en verkocht. Zo gaat het vaak met mola's.

Ze zijn zo kunstig gemaakt van al die laagjes stof en fijne steekjes.

Inmiddels heb ik er een stuk of 30, allemaal even mooi, kunstig en kleurrijk.

Onderstaand stukje heb ik van een blog gehaald:

Het gebied in het noord-oosten van Panama en de eilanden waarop de Kuna-indianen wonen heette voorheen San Blas. 

In 1998 heeft men de naam Kuna Yala (land van de Kuna's) aangenomen en sinds 2011 is het verzoek van de Indianen om hun land Guna Yala te noemen ingewilligd door het Panamese gouvernement. De reden was dat de letter K niet in hun taal voorkomt. Het zijn nu dus ook Guna-indianen.

Dit weekend wordt er veel sneeuw verwacht, misschien wel net zoveel als op deze foto van 1979.

Hoe moet dat dan met die arme Jody met haar korte pootjes?

Heb al voor een week boodschappen in huis gehaald, dus als ik ingesneeuwd raak...

Lieve groetjes van mij,

Floor