De laatste tijd al heel wat projecten afgemaakt (zodat ik weer fijn aan iets nieuws kan beginnen natuurlijk!), en dit gezellige poppendekentje is het laatste van dit jaar.
Het is een fleurig geheel geworden van allemaal kleine flanellen vierkantjes die ik geknipt heb van de lappen die over waren van mijn grote flanellen quilt.
Zogenaamd om de stof op te maken, wat natuurlijk helemaal niet is gelukt.
Aan de achterkant (ook van flanel) kan je altijd zo mooi het quiltwerk zien.
Niet dat dit hier zo bijzonder is, maar het ziet er wel leuk uit al die vierkantjes.
Het quiltje is voor mijn mooie babypop, die in haar rieten wiegje ligt.
Hier nog onder haar zomer quiltje, gemaakt van antiek uitziende stofjes.
(Die waren weer over van mijn antieke quilt.)
En kijk d'r nou eens liggen onder de extra winter-quilt! Lekker warm zo met haar mutsje op (van Sydney mijn jongste kleindochter geweest).
Onder twee quiltjes is het best uit te houden als het weer gaat vriezen.
Deze mooie - net echte - babypop heb ik van mijn oudste broer gekregen die zelf handgemaakte poppen verzamelt.
Van deze pop is er ook maar één en is handgemaakt door een kunstenares.
Ze slaapt altijd heerlijk door, dus hoef ik 's nachts niet mijn bed uit gelukkig.
Dit is trouwens ook mijn laatste blogje van dit jaar.
Houd even een blogstop, want momenteel heb ik eigenlijk niets te laten zien verder.
Ben lekker bezig met Mrs. Vigor's quilt en mijn sterrentasje.
En lekker lapjes knippen voor mijn nieuwe project, maar daarvoor dus even geduld tot 2013!
Voor deze speciaal-voor-jullie-foto heb ik mijn lieve antieke engel-kaarsje model laten staan.
Dit kaarsje heb ik al 60 of 61 jaar!
Gekregen van mijn oma toen ik 3 of 4 jaar oud was.
Mijn middelste broer kreeg toen een sneeuwman-kaarsje en ik dit engeltje.
Het kaarsje van mijn broer smolt al snel tot een vormeloze hoop toen hij het had aangestoken, dus mijn kaarsje mocht niet aan. Toen niet, en al 60 jaar niet.
Dit kaarsje zal mijn leven lang elke kerst bij mij op een ere plaats staan.
En nu staat ze hier lief te zijn en jullie allemaal fijne kerstdagen te wensen!
Tot in 2013.......
zondag 16 december 2012
zaterdag 8 december 2012
Hoe is het toch met Mrs. Vigor?
Vrijdagochtend was er quiltles. Maar wat een sneeuw, en het ging maar door!
Toch ging ik braaf op weg en ploeterde met de fiets door de sneeuw.
Maar halverwege was er geen doorkomen meer aan en besloot ik om terug te gaan. Heel jammer, maar soms is het niet anders.
Heel mooi hoor die sneeuw, maar het liefst zou ik tot eind maart onder de wol willen gaan liggen.
Heb echt een verschrikkelijke hekel aan die kou en ongemakken.
Maar ja dan zou ik al die maanden niet verder kunnen met Mrs. Vigor's quilt en mijn andere projecten, dat zou ik dan toch wel heel erg missen.
Kijk mijn Mrs. Vigor's quilt eens stralen!
Het lijkt de zomerse zon wel. Daar word ik nou weer heel blij van.
Om het middengedeelte zit hier alweer een mooie nieuwe rand.
Maar er is meer....
De volgende rand zit er ook aan! Nou ja eigenlijk zijn het er drie, want die smalle rode biesjes moeten er ook steekje voor steekje aangenaaid worden.
Deze rand vind ik erg mooi. De stof die ik als eerste had, een prachtige damaste antieke rozenstof van Lecien. (klik voor een vergroting)
Momenteel lig het weer eventjes stil, want er zijn nog meer projecten die mijn aandacht vragen....
Heb bijvoorbeeld de sterretjes weer eens van zolder gehaald.
Daar wilde ik eigenlijk een quilt van maken, maar besloot later om er een tas van te maken.
Het onderste gedeelte zit al aan elkaar, en de bovenste sterren komen nog aan de beurt.
Ziet er gezellig uit die sterren, lijkt me leuk om daarmee een boodschapje te gaan doen (desnoods in de sneeuw ja...) Maar dan moet ik nog wel even door.
Vanavond eerst weer eventje verder met het doorquilten van mijn poppenquiltje.
Moet een beetje opschieten, want mijn baby-pop kan momenteel wel een extra quiltje gebruiken.
Volgende week is het vast wel klaar en ik ben bang dat de vorst dan nog niet uit het land is.
Loop even mee naar boven... ja twee trappen op!
Kijk deze gezellig lapjes liggen op mijn tafel. Allemaal in stukjes geknipt. Dat doet een quilster nou eenmaal graag. Lekker tekenen en dan knippen, uren lang knipen.
Wat het gaat worden? Dat vertel ik jullie misschien volgende week wel.
Maar ik heb wel zin een een nieuw project... kan eigenlijk niet wachten ......
Toch ging ik braaf op weg en ploeterde met de fiets door de sneeuw.
Maar halverwege was er geen doorkomen meer aan en besloot ik om terug te gaan. Heel jammer, maar soms is het niet anders.
Heel mooi hoor die sneeuw, maar het liefst zou ik tot eind maart onder de wol willen gaan liggen.
Heb echt een verschrikkelijke hekel aan die kou en ongemakken.
Maar ja dan zou ik al die maanden niet verder kunnen met Mrs. Vigor's quilt en mijn andere projecten, dat zou ik dan toch wel heel erg missen.
Kijk mijn Mrs. Vigor's quilt eens stralen!
Het lijkt de zomerse zon wel. Daar word ik nou weer heel blij van.
Om het middengedeelte zit hier alweer een mooie nieuwe rand.
Maar er is meer....
De volgende rand zit er ook aan! Nou ja eigenlijk zijn het er drie, want die smalle rode biesjes moeten er ook steekje voor steekje aangenaaid worden.
Deze rand vind ik erg mooi. De stof die ik als eerste had, een prachtige damaste antieke rozenstof van Lecien. (klik voor een vergroting)
Momenteel lig het weer eventjes stil, want er zijn nog meer projecten die mijn aandacht vragen....
Heb bijvoorbeeld de sterretjes weer eens van zolder gehaald.
Daar wilde ik eigenlijk een quilt van maken, maar besloot later om er een tas van te maken.
Het onderste gedeelte zit al aan elkaar, en de bovenste sterren komen nog aan de beurt.
Ziet er gezellig uit die sterren, lijkt me leuk om daarmee een boodschapje te gaan doen (desnoods in de sneeuw ja...) Maar dan moet ik nog wel even door.
Vanavond eerst weer eventje verder met het doorquilten van mijn poppenquiltje.
Moet een beetje opschieten, want mijn baby-pop kan momenteel wel een extra quiltje gebruiken.
Volgende week is het vast wel klaar en ik ben bang dat de vorst dan nog niet uit het land is.
Loop even mee naar boven... ja twee trappen op!
Kijk deze gezellig lapjes liggen op mijn tafel. Allemaal in stukjes geknipt. Dat doet een quilster nou eenmaal graag. Lekker tekenen en dan knippen, uren lang knipen.
Wat het gaat worden? Dat vertel ik jullie misschien volgende week wel.
Maar ik heb wel zin een een nieuw project... kan eigenlijk niet wachten ......
zaterdag 1 december 2012
Op bezoek in een nieuwe quiltwinkel!
Afgelopen woensdagochtend ging ik met Charlotte samen op weg naar mijn vriendin Willeke die kortgeleden een eigen quiltwinkel heeft geopend.
De gezellige winkel zit in de schuur bij haar boerderijtje aan een dijk met uitzicht op de rivier de Lek, in het buitengebied van Culemborg.
Charlotte wilde niet in de veiligheidsriem, maar gelukkig kregen we geen controle, en zo kwamen we heelhuids bij mijn vriendin Anky aan, om met ons drieën naar Willeke te gaan.
Na een uitbundige begroeting was ik Charlotte direct al kwijt, ze had al vriendschap gesloten met dit leuke rendiertje, die jullie ook kunnen maken op za. 8, en dinsd. 18 dec. tijdens een gezellige workshop in haar atelier. Prijs is 20,-- euro.
Kijk maar even op haar weblog daar is er alles over te lezen.
Ik zal jullie eerst eens even laten zien hoe leuk het daar is.
Mooie oude balken in een grijs-blauwe kleur geverfd, geven een gezellige sfeer aan de ruimte.
Vanaf de andere kant gezien. Achter de mooie quilt op de wand links zit de lesruimte, compleet met keuken en toilet. Dus van alle gemakken voorzien!
Wat een gezellig sfeerhoekje is dit. Zo leuk dat oude kastje met mooie spulletjes.
Of dit zithoekje, waar je heerlijk in mooie bladen kan snuffelen en ze daarna natuurlijk te kopen, want o, wat zie je daar weer een prachtige patronen in staan.
Maar ik kwam voornamelijk om lekker bij te praten, naar de winkel te kijken en........ stofjes uitzoeken!
Zucht..... wat een heerlijk gezicht al die rollen stof!
Maar ik wilde graag wat fatquaters. Charlotte hielp me met uitzoeken.
Zo te zien heeft ze moeite met de keuze. Ik niet hoor!
De gezellige winkel zit in de schuur bij haar boerderijtje aan een dijk met uitzicht op de rivier de Lek, in het buitengebied van Culemborg.
Charlotte wilde niet in de veiligheidsriem, maar gelukkig kregen we geen controle, en zo kwamen we heelhuids bij mijn vriendin Anky aan, om met ons drieën naar Willeke te gaan.
Na een uitbundige begroeting was ik Charlotte direct al kwijt, ze had al vriendschap gesloten met dit leuke rendiertje, die jullie ook kunnen maken op za. 8, en dinsd. 18 dec. tijdens een gezellige workshop in haar atelier. Prijs is 20,-- euro.
Kijk maar even op haar weblog daar is er alles over te lezen.
Ik zal jullie eerst eens even laten zien hoe leuk het daar is.
Mooie oude balken in een grijs-blauwe kleur geverfd, geven een gezellige sfeer aan de ruimte.
Vanaf de andere kant gezien. Achter de mooie quilt op de wand links zit de lesruimte, compleet met keuken en toilet. Dus van alle gemakken voorzien!
Wat een gezellig sfeerhoekje is dit. Zo leuk dat oude kastje met mooie spulletjes.
Of dit zithoekje, waar je heerlijk in mooie bladen kan snuffelen en ze daarna natuurlijk te kopen, want o, wat zie je daar weer een prachtige patronen in staan.
Maar ik kwam voornamelijk om lekker bij te praten, naar de winkel te kijken en........ stofjes uitzoeken!
Zucht..... wat een heerlijk gezicht al die rollen stof!
Maar ik wilde graag wat fatquaters. Charlotte hielp me met uitzoeken.
Zo te zien heeft ze moeite met de keuze. Ik niet hoor!
Na lekkere warme chocolademelk en thee gingen we weer naar huis, maar Charlotte had toen net de snoeperige Singer ontdekt. Die wilde ze meenemen naar huis! Maar helaas, dat vond Willeke geen goed idee. Jammer, want het is zo'n schatje....
Maar wat heb ik nou gekocht vragen jullie je natuurlijk af....... deze prachtige stofjes, en een pakje met lieve ster-knoopjes!
Heb er al een plannetje voor (natuurlijk), maar dat laat ik nog wel eens zien als ik zover ben.
Eerst nog wat andere projecten afmaken (braaf...)
Het was een gezellige ochtend, waarbij we lekker bijgekletst hebben en genoten van al het moois.
Wat heerlijk lijkt me dat toch om de hele dag te mogen werken in je eigen lapjesparadijs!
Las net op haar weblog dat ze weer nieuwe stoffen heeft binnengekregen... oeps, wat verleidelijk......
zaterdag 24 november 2012
Mijn wollen-lapjes quilt is klaar!
Wat een weer vandaag, regen en kou en morgen beloven de weermannen en -vrouwen storm!
Maar mijn wollen-lapjes quilt is klaar, net op tijd dus!
Eerst werd hij goed bekeken door Charlotte, want ze denkt dat ze heeft meegeholpen met quilten, en wil controleren of ik het wel netjes heb afgemaakt.
Ja hoor appekopje, het ziet er prima uit, ook van dichtbij.
Ik heb de wollen stalen machinaal aan elkaar gezet, want het was echt veel te dik om dat met de hand te doen. Maar wel met de hand gequilt.
Maar zo kunnen jullie hem toch niet goed zien?
Ga maar even mee naar het park.....
Zo, ik hang hem even over de brugleuning. Wat een bladeren! Echt herfst en dat past goed bij deze quilt!
En dan dit mooie hekje, het lijkt wel of het er voor gemaakt is.
De maat van de quilt is 125 x 170 cm. Dus echt een lekkere bankquilt.
Nog even poseren op een stomp van de stam van een hele oude en dikke wilgenboom.
Die staat daar al heel lang in het park. Wat zou hij een hoop te vertellen hebben als hij kon praten, over toen deze wijk er nog niet was en hij misschien wel bij een boerenweggetje stond als klein boompje.
Nog even lekker liggen tussen de afgevallen eikenbladeren (eerst even goed gekeken of er geen hondenpoep lag!), en dan maar weer naar huis, naar de verwarming en de kaarsjes.
En kijk.... daar ligt hij op zijn bestemming. Want ik had hem tenslotte voor mijn man gemaakt.
Kan hij af en toe lekker rusten op de bank.
Hij zegt dat de quilt heerlijk warm is, en dat kan ook niet anders. Wol, en aan de achterkant een fleece.
Deze foto wil ik jullie toch ook nog even laten zien.
Terwijl nu de meeste bomen al helemaal kaal zijn en de herfstkleuren verdwenen, heb ik deze foto verleden week nog van mijn tuin gemaakt.
Er was een heel mooi licht, maar toch net geen zon en de hele tuin stond in een gouden herfstgloed.
Dat was echt even genieten.
Nu maar gaan genieten van de kaarsjes en de quilts......
P.s.: vandaag bestaat mijn weblog 2 jaar!
Maar mijn wollen-lapjes quilt is klaar, net op tijd dus!
Eerst werd hij goed bekeken door Charlotte, want ze denkt dat ze heeft meegeholpen met quilten, en wil controleren of ik het wel netjes heb afgemaakt.
Ja hoor appekopje, het ziet er prima uit, ook van dichtbij.
Ik heb de wollen stalen machinaal aan elkaar gezet, want het was echt veel te dik om dat met de hand te doen. Maar wel met de hand gequilt.
Maar zo kunnen jullie hem toch niet goed zien?
Ga maar even mee naar het park.....
Zo, ik hang hem even over de brugleuning. Wat een bladeren! Echt herfst en dat past goed bij deze quilt!
En dan dit mooie hekje, het lijkt wel of het er voor gemaakt is.
De maat van de quilt is 125 x 170 cm. Dus echt een lekkere bankquilt.
Nog even poseren op een stomp van de stam van een hele oude en dikke wilgenboom.
Die staat daar al heel lang in het park. Wat zou hij een hoop te vertellen hebben als hij kon praten, over toen deze wijk er nog niet was en hij misschien wel bij een boerenweggetje stond als klein boompje.
Nog even lekker liggen tussen de afgevallen eikenbladeren (eerst even goed gekeken of er geen hondenpoep lag!), en dan maar weer naar huis, naar de verwarming en de kaarsjes.
En kijk.... daar ligt hij op zijn bestemming. Want ik had hem tenslotte voor mijn man gemaakt.
Kan hij af en toe lekker rusten op de bank.
Hij zegt dat de quilt heerlijk warm is, en dat kan ook niet anders. Wol, en aan de achterkant een fleece.
Deze foto wil ik jullie toch ook nog even laten zien.
Terwijl nu de meeste bomen al helemaal kaal zijn en de herfstkleuren verdwenen, heb ik deze foto verleden week nog van mijn tuin gemaakt.
Er was een heel mooi licht, maar toch net geen zon en de hele tuin stond in een gouden herfstgloed.
Dat was echt even genieten.
Nu maar gaan genieten van de kaarsjes en de quilts......
P.s.: vandaag bestaat mijn weblog 2 jaar!
zondag 18 november 2012
De witte quilt van Grietje.
Verleden week op les bij Carol Cox liet Grietje, een mede cursist, een prachtige witte quilt-top zien.
Het verhaal dat ze er bij vertelde sprak me erg aan, en ik besloot haar van de week even op te zoeken bij haar thuis.
Op een prachtige zonnige herfstdag toog ik op de fiets naar haar toe voor een heus interview, en maakte ik wat foto's.
Grietje is bijna 82 jaar, maar dat zou je niet zeggen, ze ziet er nog uit als een jonge meid van 70 ! :-)
(Jammer, ze wilde niet op de foto om het jullie te laten zien.)
Ze heeft al heel wat quilts gemaakt, en die zijn ook overal in haar huis te bewonderen.
Deze prachtige witte quilt (een patroon uit een Burda van 1995) heeft Grietje 12 jaar geleden al eerder gemaakt voor haar schoondochter Ariene.
Haar zoon Dick wilde echter ook heel graag deze mooie witte quilt op zijn bed, en Ariene stelde voor om er samen met Grietje ook één voor Dick te maken.
Dus gezellig samen naar de lapjesmarkt geweest, waar ze bijna alle stoffen konden kopen die ze nodig hadden.
Broderie, kant, zijde, geborduurde glanzende stof en katoen.
Zelfs in Maastricht gingen ze nog op zoek naar mooie lapjes.
Maar toen meldde zich Jose, de vriendin van Dick, en later ook haar moeder Joke. Zij wilden ook graag meedoen om de quilt te maken, hoewel ze daar helemaal geen ervaring mee hadden.
De quilt bestaat uit 25 grote 36 x 36 cm blokken en 16 kleine vierkanten.
Het werd een heel gepuzzel, welke stoffen er in een vierkant, een ster, of een strokenblok moest komen.
Een ander probleem was dat Grietje hier in Utrecht woont, en de anderen in Hoorn, Driebergen en Apeldoorn, dus overleg was niet makkelijk.
Toch bijelkaar gekomen, want omdat de drie dames geen van allen patchwork ervaring hadden, moest Grietje dat uitleggen en voordoen.
Wel werden de patroontjes van te voren door Grietje en Ariene op de lapjes getekend, uitgeknipt en opgespeld om het wat makkelijker te maken.
Thuis ging iedereen aan de slag en werden de verschillende blokken allemaal met de hand aan elkaar genaaid.
Toen iedereen de blokken klaar had, kwamen de dames weer gezellig bij elkaar.
Natuurlijk spreek je een datum af per mail, wel zo handig.
Daarna heeft Joke alle blokken en de tussenbanen met de hand aan elkaar gezet, wat een heel werk was.
Maar nu wil iedereen de quilt graag doorquilten. Dat is niet te doen natuurlijk als je zo'n eind van elkaar woont. Plus dat het niet makkelijk is als je daar nog geen ervaring mee hebt.
Nee, Grietje wil het heel graag zelf doen, en daar heeft ze heel veel zin in.
Is het geen plaatje? En een leuk verhaal, want hoe vaak gebeurd dat nou, een quilt maken met vier vrouwen?
Nu wel eerst nog "even" dubbelen........
Het verhaal dat ze er bij vertelde sprak me erg aan, en ik besloot haar van de week even op te zoeken bij haar thuis.
Op een prachtige zonnige herfstdag toog ik op de fiets naar haar toe voor een heus interview, en maakte ik wat foto's.
Grietje is bijna 82 jaar, maar dat zou je niet zeggen, ze ziet er nog uit als een jonge meid van 70 ! :-)
(Jammer, ze wilde niet op de foto om het jullie te laten zien.)
Ze heeft al heel wat quilts gemaakt, en die zijn ook overal in haar huis te bewonderen.
Deze prachtige witte quilt (een patroon uit een Burda van 1995) heeft Grietje 12 jaar geleden al eerder gemaakt voor haar schoondochter Ariene.
Haar zoon Dick wilde echter ook heel graag deze mooie witte quilt op zijn bed, en Ariene stelde voor om er samen met Grietje ook één voor Dick te maken.
Dus gezellig samen naar de lapjesmarkt geweest, waar ze bijna alle stoffen konden kopen die ze nodig hadden.
Broderie, kant, zijde, geborduurde glanzende stof en katoen.
Zelfs in Maastricht gingen ze nog op zoek naar mooie lapjes.
Maar toen meldde zich Jose, de vriendin van Dick, en later ook haar moeder Joke. Zij wilden ook graag meedoen om de quilt te maken, hoewel ze daar helemaal geen ervaring mee hadden.
De quilt bestaat uit 25 grote 36 x 36 cm blokken en 16 kleine vierkanten.
Het werd een heel gepuzzel, welke stoffen er in een vierkant, een ster, of een strokenblok moest komen.
Een ander probleem was dat Grietje hier in Utrecht woont, en de anderen in Hoorn, Driebergen en Apeldoorn, dus overleg was niet makkelijk.
Toch bijelkaar gekomen, want omdat de drie dames geen van allen patchwork ervaring hadden, moest Grietje dat uitleggen en voordoen.
Wel werden de patroontjes van te voren door Grietje en Ariene op de lapjes getekend, uitgeknipt en opgespeld om het wat makkelijker te maken.
Thuis ging iedereen aan de slag en werden de verschillende blokken allemaal met de hand aan elkaar genaaid.
Toen iedereen de blokken klaar had, kwamen de dames weer gezellig bij elkaar.
Natuurlijk spreek je een datum af per mail, wel zo handig.
Daarna heeft Joke alle blokken en de tussenbanen met de hand aan elkaar gezet, wat een heel werk was.
Maar nu wil iedereen de quilt graag doorquilten. Dat is niet te doen natuurlijk als je zo'n eind van elkaar woont. Plus dat het niet makkelijk is als je daar nog geen ervaring mee hebt.
Nee, Grietje wil het heel graag zelf doen, en daar heeft ze heel veel zin in.
Is het geen plaatje? En een leuk verhaal, want hoe vaak gebeurd dat nou, een quilt maken met vier vrouwen?
Nu wel eerst nog "even" dubbelen........
zondag 11 november 2012
Mijn derde Amish quilt is klaar!
Heerlijk was het om er aan te werken, mijn derde Amish quilt.
De stoffen voor deze handgemaakte quilt heb ik gekregen op de bee in Lopik van iemand die stopte met quilten.
Ik viel direct als een blok voor die prachtige groen-blauwige stof, en daarbij de donkerblauwe lap.
Zag direct een pracht combinatie voor een Amish quilt.
De foto van deze nine-patch-sterren-quilt vond ik in een prachtig Amish boek.
Jammer dat die mooie groen-blauwige kleur op deze foto niet uitkomt.
Zoals je kunt zien zijn er drie kanten van de brede rand en twee blokken rechts onder van een andere kleur blauw gemaakt.
De stof was op, dus gewoon iets anders pakken, zo doen de Amish dat ook, die maken daar echt geen probleem van.
Op de achterkant kan je mooi zien hoeveel quiltsteekjes er zijn gemaakt.
Vooal de rand was leuk werk en ging relatief best snel.
Misschien ook wel omdat ik er op het laatst elke avond een uurtje aan werkte.
Hier kan je het prachtige patroon goed zien. Erg leuk vond ik het hartje op elke hoek.
Hartjes zijn leuk om te gebruiken bij het quilten, je ziet ze ook vaak overal terugkomen.
Heerlijk al die sterren bij elkaar!
De sterren heb ik in het midden niet doorgequilt, ik vond het mooier om ze "bloot" te laten.
Ook heb ik ze met licht groen doorgequilt in de naad en de rest allemaal met donkerblauw.
Met deze quilt ben ik op 4 december verleden jaar begonnen, dus heb ik er 11 maanden over gedaan.
Had natuurlijk nog meer quilts onder handen, o.a. de Japanse poppen quilt en de huisjes quilt.
Maar toch, voor mijn doen is het lang.
Hij hangt hier prachtig boven de eettafel (op deze foto zijn de kleuren goed weergegeven).
Waar is mijn Amish Sunshine and Shadow quilt dan gebleven die daar hing?
Tja..... die moest weer weg natuurlijk, maar hangt mooi te zijn over mijn quiltrek dat in de kamer staat, dus niet getreurd.
Ik wil iedereen bedanken voor de leuke reacties op mijn vorige berichtje over mijn aapje Charlotte, reacties op mijn weblog, maar ook veel "live" of per mail.
Ook de vele vragen hoe het nu met mijn man gaat heb ik erg gewaardeerd.
Kan jullie wel melden dat hij donderdag na 5 weken is thuisgekomen.
Hij heeft het minder benauwd en minder hoesten, maar hij is eigenlijk erger vermoeid dan dat hij was voordat hij naar het revalidatiecentrum ging, en het was toch eigenlijk de bedoeling dat hij daar een betere conditie zou krijgen.
Hopelijk gaat het in de toekomst nog wat beter worden.
P.s.: hebben jullie mijn nieuwe foto rechts boven gezien? De oude foto was al 4 jaar oud, dus moest ik maar eens updaten.....
De stoffen voor deze handgemaakte quilt heb ik gekregen op de bee in Lopik van iemand die stopte met quilten.
Ik viel direct als een blok voor die prachtige groen-blauwige stof, en daarbij de donkerblauwe lap.
Zag direct een pracht combinatie voor een Amish quilt.
De foto van deze nine-patch-sterren-quilt vond ik in een prachtig Amish boek.
Jammer dat die mooie groen-blauwige kleur op deze foto niet uitkomt.
Zoals je kunt zien zijn er drie kanten van de brede rand en twee blokken rechts onder van een andere kleur blauw gemaakt.
De stof was op, dus gewoon iets anders pakken, zo doen de Amish dat ook, die maken daar echt geen probleem van.
Op de achterkant kan je mooi zien hoeveel quiltsteekjes er zijn gemaakt.
Vooal de rand was leuk werk en ging relatief best snel.
Misschien ook wel omdat ik er op het laatst elke avond een uurtje aan werkte.
Hier kan je het prachtige patroon goed zien. Erg leuk vond ik het hartje op elke hoek.
Hartjes zijn leuk om te gebruiken bij het quilten, je ziet ze ook vaak overal terugkomen.
Heerlijk al die sterren bij elkaar!
De sterren heb ik in het midden niet doorgequilt, ik vond het mooier om ze "bloot" te laten.
Ook heb ik ze met licht groen doorgequilt in de naad en de rest allemaal met donkerblauw.
Met deze quilt ben ik op 4 december verleden jaar begonnen, dus heb ik er 11 maanden over gedaan.
Had natuurlijk nog meer quilts onder handen, o.a. de Japanse poppen quilt en de huisjes quilt.
Maar toch, voor mijn doen is het lang.
Hij hangt hier prachtig boven de eettafel (op deze foto zijn de kleuren goed weergegeven).
Waar is mijn Amish Sunshine and Shadow quilt dan gebleven die daar hing?
Tja..... die moest weer weg natuurlijk, maar hangt mooi te zijn over mijn quiltrek dat in de kamer staat, dus niet getreurd.
Ik wil iedereen bedanken voor de leuke reacties op mijn vorige berichtje over mijn aapje Charlotte, reacties op mijn weblog, maar ook veel "live" of per mail.
Ook de vele vragen hoe het nu met mijn man gaat heb ik erg gewaardeerd.
Kan jullie wel melden dat hij donderdag na 5 weken is thuisgekomen.
Hij heeft het minder benauwd en minder hoesten, maar hij is eigenlijk erger vermoeid dan dat hij was voordat hij naar het revalidatiecentrum ging, en het was toch eigenlijk de bedoeling dat hij daar een betere conditie zou krijgen.
Hopelijk gaat het in de toekomst nog wat beter worden.
P.s.: hebben jullie mijn nieuwe foto rechts boven gezien? De oude foto was al 4 jaar oud, dus moest ik maar eens updaten.....
zaterdag 3 november 2012
Mijn aapje is klaar!!!
Ben er lang aan bezig geweest, maar het is me na veel moeite gelukt, aapje (patroon van Annita) is af!
Ze heet Charlotte Isabella Josefine Du Comice.
Is 35 cm lang en weegt 350 gram.
En je snapt wel, met zo'n naam... ze is van adel!
Toen ik begon wilde ik een meisjesaapje breien, maar tijdens het breien werd het voor mijn gevoel een jongetje.
Maar na het vullen wist ik het zeker: het was toch een meisje, en ze had zo'n trotse adelijke uitstraling dat ze 3 namen en een mooie achternaam verdiende.
Zet je schrap voor heel veel foto's, want ik kon niet kiezen, ze staat overal even leuk op die kleine meid.
Is het geen schatje?
Natuurlijk mocht ze mee naar het atelier waar ik aan het quilten was......
waar ze zich al heel snel begon te vervelen.......
Uiteindelijk dook ze in de lappenmand, dat moeten we niet hebben natuurlijk.....
Dan misschien beter even in de tuin, want aapjes horen eigenlijk buiten te zijn toch?
Eerst maar een belletje ombinden, kan ik horen waar ze is.
Ze wilde alles ontdekken en overal op en in....
Nee Charlotte.... niet in de bomen....!!!
Charlotte hier, naar beneden en nu direct......!
Jeetje hoe voed je een aap op?
Uiteindelijk kreeg ze het koud en kwam zelf weer naar beneden.
Nu ben ik haar patchwork aan het leren. Ze had de slag snel te pakken, dus straks gaan mijn quilts supersnel, want zo'n klein aapje kan ik toch wel 8 uur per dag aan het werk zetten?
Nee hoor zo gemeen ben ik niet. Ze is gewoon mijn super super knuffelaapje!
Brei nooit een tweede meer maar ik ben heel blij met het resultaat en haar echte apenkleur, dus nu nog alleen maar genieten......
Ze heet Charlotte Isabella Josefine Du Comice.
Is 35 cm lang en weegt 350 gram.
En je snapt wel, met zo'n naam... ze is van adel!
Toen ik begon wilde ik een meisjesaapje breien, maar tijdens het breien werd het voor mijn gevoel een jongetje.
Maar na het vullen wist ik het zeker: het was toch een meisje, en ze had zo'n trotse adelijke uitstraling dat ze 3 namen en een mooie achternaam verdiende.
Zet je schrap voor heel veel foto's, want ik kon niet kiezen, ze staat overal even leuk op die kleine meid.
Is het geen schatje?
Natuurlijk mocht ze mee naar het atelier waar ik aan het quilten was......
waar ze zich al heel snel begon te vervelen.......
Uiteindelijk dook ze in de lappenmand, dat moeten we niet hebben natuurlijk.....
Dan misschien beter even in de tuin, want aapjes horen eigenlijk buiten te zijn toch?
Eerst maar een belletje ombinden, kan ik horen waar ze is.
Ze wilde alles ontdekken en overal op en in....
Nee Charlotte.... niet in de bomen....!!!
Charlotte hier, naar beneden en nu direct......!
Jeetje hoe voed je een aap op?
Uiteindelijk kreeg ze het koud en kwam zelf weer naar beneden.
Nu ben ik haar patchwork aan het leren. Ze had de slag snel te pakken, dus straks gaan mijn quilts supersnel, want zo'n klein aapje kan ik toch wel 8 uur per dag aan het werk zetten?
Nee hoor zo gemeen ben ik niet. Ze is gewoon mijn super super knuffelaapje!
Brei nooit een tweede meer maar ik ben heel blij met het resultaat en haar echte apenkleur, dus nu nog alleen maar genieten......
Abonneren op:
Posts (Atom)