Het is alweer een jaar geleden dat ik schreef over mijn nieuw aangeschafte Schildpad poppen.
Natuurlijk heeft deze verzamelaar niet stil gezeten.
Het leukste van verzamelen is toch immers het zoeken naar nieuwe objecten?
Dus laat ik de aanwinsten van het afgelopen jaar maar eens zien...
Dit prachtige Schildpad popje met lange blonde vlechten is mijn laatste aanschaf van 2019.
Heb haar Linda genoemd en ze is 40 cm.
Mijn blog heet deze keer "De laatste pop?" omdat het mijn bedoeling is dat dit mijn laatste pop is van mijn verzameling. Heb nu 115 Schildpad poppen en ongeveer 12 poppen van een ander merk.
Mijn broer in Berlijn (ook een poppenverzamelaar) zit nu te lachen, want hij denkt te weten dat ik dat toch niet volhoud.... maar het is nu half maart, dus ik heb het toch al 2,5 maand volgehouden, knap hè broertje? :-)
Dit schatje met haar kale veel geknuffelde neusje heb ik Joke genoemd, ze is 46 cm.
Deze vind ik door dat jurkje wat ze draagt wel een beetje op een ouderwets dienstmeisje lijken.
Heb haar Geertje genoemd en ze is ook 46 cm.
Deze Barbel van Schildpad, is een replica uitvoering van de jaren 80. Die verzamel ik eigenlijk niet omdat ik ze minder mooi vind, maar ach, eentje hoort er toch bij vind ik.
Doortje is ook 46 cm.
Dit is Marcha van 35 cm met haar leuke blauwe jurkje.
Tot zo ver de Schildpad poppen van 2019
Dit popje is van een onbekend merk, maar ik vind haar gezichtje zo lief. Ze mag als Petra door het poppenleven.
Weer eentje met vlechten, maar nu donker, een Hans Volk pop.
Margriet, Linda en Petra, zitten nu gezellig samen op een plank in mijn poppenkamer.
Vond het voor de afwisseling wel eens leuk om poppen met echte haren te kopen.
Mijn voornemen om geen poppen meer te kopen werd verleden week wel erg op de proef gesteld toen ik samen met Theo op visite ging bij mijn poppenvriendin Eva.
Zij heeft een schitterende verzameling vrijwel gave poppen. Voornamelijk Schildpad.
Hier een deel van de lange plank...
...hier het andere deel. Ze stond zo enthousiast te vertellen dat ze niet stil kon blijven staan haha...
Ook nog een hele kast vol met de wat kleinere popjes, maar er staan prachtige popjes bij, echt genieten om naar te kijken.
Deze mooie Schildpad pop kom je maar zelden tegen, ik heb haar helaas niet in mijn verzameling.
Deze wel, ook zo'n schatje.
Ze heeft ongeveer net zo'n grote verzameling als ik, maar laat hier maar een deel zien.
Toen ik naar huis ging kreeg ik van haar dit mooie jurkje voor mijn popje Astrid, die ik ook nieuw heb, maar zonder jurkje gekocht.
Nu zit ze mooi aangekleed bij de andere.
Best moeilijk hoor om niets te kopen, want ja, ik blijf soms (regelmatig) toch kijken op Marktplaats en de wekelijkse poppenveiling van de veilingsite Catawiki.
Maar ik ben sterk haha!!!
Wie ook sterk is... mijn tuinman die een nieuwe paal in mijn schutting kwam zetten.
Moest wel zo af en toe helpen, dat was niet zo leuk meer toen het opeens heel hard begon te regenen.
Maar samen waren we sterk :-) dus staat ie weer stevig.
Wens jullie een heerlijke zonnige lenteweek toe!
Liefs,
Floor
zaterdag 14 maart 2020
dinsdag 3 maart 2020
Daar zijn de Kersenmuisjes weer!
Het is lang geleden dat ik wat liet zien van de Kersenmuizenblokjes.
Keek even bij mijn oude berichten, dat was in oktober!
Dus de hoogste tijd dat ik het volgende blok laat zien.
"Meten is weten", dat is zeker waar, want als we willen weten hoe groot een quilt moet worden, of hoeveel stof we nodig hebben.... we meten wat af!
Maar op deze manier komt het (bijna) altijd helemaal goed.
Hebben jullie wel gezien dat er op dit blok tweelingmuisjes te zien zijn? Wat zijn ze schattig hè.
Waarom ze in de ringen hangen?
Op de kersenmuisjes quiltschool hebben ze natuurlijk ook een gymnastiekzaal. En om het nuttige met het aangename te combineren leren ze meten in de gymzaal.
(Nou vraag ik me eigenlijk wel af wat het nuttige is en wat het aangename.... :-)
Nog een blok dat ik klaar heb.
Deze heet Show and tell.
Daar zijn we allemaal gek op is het niet?
Als we een quilt af hebben is het zo leuk om die aan de anderen van de bee te laten zien. Je mag ook best trots zijn als je weer een mooie quilt af heb.
Het lijkt wel of dit muisje toch een beetje twijfelt of de anderen haar quilt wel mooi vinden.
Ja hoor leerling Kersenmuisje, we zijn trots op je!
Waar ik ook een klein beetje trots op ben, is deze foto.
Maakte hem gisteren in het park. Het is een Aalscholver die bezig is om zijn vleugels te drogen zodat hij weer omhoog kan vliegen de boom in.
Even een beetje dichterbij....
Eigenlijk best gek dat zijn verenpak niet waterdicht is zoals bij andere watervogels, maar dat komt (heb het even opgezocht) omdat ze heel diep en lang duiken om aan vis te komen, en dat gaat beter met een nat verenpak omdat ze anders een te groot drijfvermogen hebben.
Zo heeft de natuur overal een oplossing voor.
Dat is trouwens één van mijn vaste uitdrukkingen: "Voor alles is een oplossing".
Wens jullie fijne dagen met veel zon, daar hebben we allemaal wel zin in denk ik.
Liefs,
Floor
Keek even bij mijn oude berichten, dat was in oktober!
Dus de hoogste tijd dat ik het volgende blok laat zien.
"Meten is weten", dat is zeker waar, want als we willen weten hoe groot een quilt moet worden, of hoeveel stof we nodig hebben.... we meten wat af!
Maar op deze manier komt het (bijna) altijd helemaal goed.
Hebben jullie wel gezien dat er op dit blok tweelingmuisjes te zien zijn? Wat zijn ze schattig hè.
Waarom ze in de ringen hangen?
Op de kersenmuisjes quiltschool hebben ze natuurlijk ook een gymnastiekzaal. En om het nuttige met het aangename te combineren leren ze meten in de gymzaal.
(Nou vraag ik me eigenlijk wel af wat het nuttige is en wat het aangename.... :-)
Nog een blok dat ik klaar heb.
Deze heet Show and tell.
Daar zijn we allemaal gek op is het niet?
Als we een quilt af hebben is het zo leuk om die aan de anderen van de bee te laten zien. Je mag ook best trots zijn als je weer een mooie quilt af heb.
Het lijkt wel of dit muisje toch een beetje twijfelt of de anderen haar quilt wel mooi vinden.
Ja hoor leerling Kersenmuisje, we zijn trots op je!
Waar ik ook een klein beetje trots op ben, is deze foto.
Maakte hem gisteren in het park. Het is een Aalscholver die bezig is om zijn vleugels te drogen zodat hij weer omhoog kan vliegen de boom in.
Even een beetje dichterbij....
Eigenlijk best gek dat zijn verenpak niet waterdicht is zoals bij andere watervogels, maar dat komt (heb het even opgezocht) omdat ze heel diep en lang duiken om aan vis te komen, en dat gaat beter met een nat verenpak omdat ze anders een te groot drijfvermogen hebben.
Zo heeft de natuur overal een oplossing voor.
Dat is trouwens één van mijn vaste uitdrukkingen: "Voor alles is een oplossing".
Wens jullie fijne dagen met veel zon, daar hebben we allemaal wel zin in denk ik.
Liefs,
Floor
Abonneren op:
Posts (Atom)