Waarom is een quilt maken nou zo leuk?

Waarom een quilt maken zo leuk is.... die vraag kunnen we allemaal beantwoorden denk ik, maar voor "buitenstaanders" is het soms onbegrijpelijk.
"Jeetje, wat een werk!!!!" Dat is wat we het vaakst horen als mensen een quilt van je bekijken die je net vol trotst hebt laten zien.
"Heb je al die stukjes geknipt, en toen allemaal met de hand weer aan elkaar genaaid? "
Ze begrijpen niet wat daar nou de lol van is.

De lol begint natuurlijk al bij het zoeken naar een mooi patroon.
Hoewel...... moeten we daar ooit naar zoeken? Hebben we niet allemaal een lijst van "Wil Ik Maken" quilts?
Maar we komen die mooie patronen meestal wel tegen in de quiltbladen en -boeken.

Dan komen we bij de volgende - zeer zware opdracht - het kopen van de stoffen.
Dat is pas genieten, heerlijk struinen in de quiltwinkel tussen de mooie lapjes.
Maar ook bij mij in mijn voorraad-laadjes is het heerlijk snuffelen. Heb net wat kerststofjes uitgezocht, want je kunt er maar beter op tijd bij zijn.

Dan volgt het patroontekenen. Dat vind ik ook altijd een heerlijk werkje. Hier ben ik bezig aan het ontwerp voor mijn kerst huisjes-quilt. Een foto van een andere huisjesquilt ter inspiratie en dan lekker zelf iets bedenken.
Schuiven met de huisjes totdat het er leuk uitziet. Welke kleuren komen waar? Welke stoffen? Ja, ik kan er wakker van liggen 's nachts, omdat ik er zo graag mee bezig ben, en dan vaak de beste ideeën heb.

Dan lekker boven in mijn atelier tuttelen met de lapjes die in kleine stukjes worden geknipt.
Daarna met een malletje de naailijnen aanbrengen en maar opstapelen net zo lang totdat ik genoeg heb.
Nu kan het eigenlijke patchwork gaan beginnen. Al die stukjes weer aan elkaar naaien zodat je steeds meer gaat zien hoe de quilt gaat worden. Hopende dat de kleur-combinatie goed gekozen is.

Als na maanden naaiwerk de top klaar is, komt voor mij het enige van een quilt maken dat ik verschrikkelijk vind........ het strijken van de top!
Het lukt mij niet om die vervelende naadjes overal de goede kant op te strijken, ook al heb ik keurig eerst alle blokken apart gestreken.
Je hoort dan ook een hoop gemopper bij de strijkplank totdat het er eindelijk een beetje acceptabel uitziet.
Voorzichtig weer naar boven waar de onderkant en tussenlaag al opgespannen op de grote tafel ligt.
Nu het rijgen van het geheel en dan kunnen we aan het eigenlijke quilten gaan beginnen.
Veel quilters haken hier jammer genoeg af,  maar het quilten maakt de quilt en het is toch reuze leuk als hij straks op bed, de bank of aan de muur prijkt!
Tot slot de afwerking en dan......lekker genieten van de mooie quilt!

Als ik het zo allemaal lees...... wat halen we ons toch iedere keer weer op de hals?
Ja... wie het weet mag het zeggen, het is een verslaving zeg maar. We zijn niet te stoppen en gaan maar door.
Je hoort het niet vaak, maar ik heb geen UFO's (quilts die niet af zijn).
Nee, echt niet, ik maak ze altijd af omdat ik zo nieuwsgierig ben hoe de quilt er dan uitziet.

Het enige wat ik in een la heb liggen zijn een aantal blokken.
Heel enthousiast ben ik verleden jaar begonnen aan een kaleidoscoop-quilt. Zo leuk om uit die mooie stof steeds een blok te maken en te zien dat het steeds weer heel iets anders werd!
Totdat ik de blokken op mijn ontwerpwand hing..... ik schrok er van! Jee, wat lelijk en druk!
Dus die blokken, daar ga ik niks meer mee doen, maar of dat nou toch een echte UFO is......

Eigenlijk is dit een volkomen overbodig stukje. Wij weten toch allemaal al lang dat het de leukste hobby is die er bestaat?