Het sprookje van Mrs. Vigor.

Er waren eens een stapel lapjes met een antieke uitstraling, die overal vandaan kwamen, maar het meest uit het mooie stadje Zutphen.
De lapjes waren door de vrouw die ze had gekocht boven op tafel gelegd en daar bleven ze maar liggen, terwijl de vrouw af en toe naar ze keek en ze aaide en vertelde dat ze mooi waren.

Op een goede dag - of was het voor de lapjes een kwade dag - werden ze allemaal aan stukken geknipt en bij elkaar op een grote lap gelegd.
Of ze het eens waren met de lapjes die naast hen kwamen te liggen, daar werd niet naar gevraagd.
Later hingen ze allemaal geknipt en vastgepint op een groot laken aan een wand, de ontwerpwand.
Daar bleven ze week na week na week hangen.
Hoe ze ook riepen als de vrouw die ze gekocht had langs kwam, ze werden niet gehoord.
Op het laatst waren ze het roepen moe en zwegen.....

Maar eindelijk kwam de vrouw die ze gekocht had boven en nam een deel van de lapjes mee.
Wat ging er met ze gebeuren?

Juist ja, ze werden aan elkaar genaaid!
De vrouw die ze gekocht had was er eindelijk aan begonnen.... aan de Mrs. Vigor-quilt! :-)
                                                                                                                                              
                                                                            
Op mijn vorige berichtje liet ik een stukje breiwerk zien, en jullie mochten raden wat het zou worden.
Twee mensen hebben het geraden, maar dat was geen kunst, want één had het patroon ook al in huis en de ander heeft er al zo'n aapje gemaakt.
Inderdaad, het is een aapje. Nou ja als het goed gaat wordt het een aapje.
Nog een snuit en oren er aan, en armen, benen en een staart, dus het is nog lang niet af, vandaar dat het nu nog nergens op lijkt.
Het leuke aapje kan je zien op de diashow van het aapje bij Annita (klik). Daar kan je ook het patroon bestellen. Ook patronen van al haar andere leuke gebreide beestjes.
Zelf vind ik het erg moeilijk om het aapje te breien, maar ik ben ook geen brei-mens.
Moet op een rondbreinaald gebreid worden (of op 4 pennen), dus ook al moeilijk, maar ik moet zeggen, ze beschrijft het patroon heel erg duidelijk.
Ondanks dat is het net of ik Spaans overschrijf. Letter voor letter in de hoop dat het woorden zijn.
Ook zo met die steken... tellen, tellen, en tellen.
Eén vergeten te meerderen, werd het niet goed, je zag het direct, dus 4 toeren terugsteken...  :-(
Maar goed, ik geef niet op!

Zo ver ben ik nu. Lijkt meer op een popje, maar volgens de vele foto's die bij het patroon zitten, is het goed. Ik ga dapper verder hoor, wordt dus vervolgd!

Omdat het toch herfstweer is, heb ik van de week al een winteraankoop gedaan:

Een mooi vogelvoederhuisje met een dakje van riet.
Dat wilde ik al jaren hebben, maar ze zijn erg duur. Maar ach, geld moeten rollen, dus nu dan toch maar gekocht.
Nog geen vogel gezien, maar dat komt misschien omdat ik er nog niets ingelegd heb....