Zusje.

Vaak lees ik op verschillende blogs over een zus waar dan samen leuke dingen mee wordt gedaan.
Ik had ook een zus, maar deze week was het alweer 10 jaar geleden dat ze op 60 jarige leeftijd is overleden.
Het kan dan "al" 10 jaar zijn, maar ik mis haar nog steeds.
Ter herinnering aan mijn zus Nora (ze noemde zichtzelf Noortje) heb ik in 2008 deze kleurige quilt gemaakt.

We hebben natuurlijk onze jeugd samen doorgebracht, maar toen hadden we nog niet zoveel samen.
Zij hield van lezen en ik was altijd aan het knutselen. Samen met de 5 jaren leeftijds verschil (zij was de oudste) maakte dat we niet veel samen deden.
Maar dat veranderde toen ik een tiener werd.

Leuk is ie hè! De sterren zijn van Kaffe Fasset stoffen, de enige keer dat ik die kocht.
De quilt stelt de hemel voor en elke ster is iemand die daar is heen gegaan.

De sterren op de buitenrand zijn zielen die net aankomen, en de lege plekken zijn voor zielen die nog moeten komen. Zo had ik het bedacht toen ik de quilt ging maken.

Mijn zus had natuurlijk haar eigen ster. In het midden heb ik de tekst afgedrukt die zij op een mooie bos bloemen had laten bevestigen die ik van haar kreeg na haar overlijden. (Had ze via een vriendin van haar geregeld).
Die tekst ontroerd me nog steeds, elke keer als ik hem lees.....

Nog even op het hekje van de tuin voor een mooi overzicht.
Weet je wat zo leuk is?

Pas toen ik hem ophing, zag ik dat er naast haar ster een lege plek was.
Een lege plek..... natuurlijk voor mij, dan kunnen we de schade weer inhalen en lekker bijkletsen.
We hebben namelijk wat afgepraat.
We hebben jaren samen op hetzelfde kantoor gewerkt in dezelfde typekamer.
Toen mijn man en ik een groot huis kochten is zij daar ook gaan wonen en hebben we 17 jaar lief en leed gedeeld in dat huis.
Toen we verhuisden zagen we elkaar toch nog elke week en vaak ook nog even bellen.
Samen op vakantie, samen op familiebezoek, samen dagjes uit, samen huilen en heel veel lachen, ze paste op onze kinderen... kortom ze was er altijd.
Een enkele keer denk ik nog wel eens: "moet ik even aan Nora vragen".... ze wist toch immers alles van mij en alles van vroeger?

Deze foto's staan hier naast me op het bureautje dat van haar was en waar ik op mijn laptop al mijn berichtjes schrijf. De rechtse, van ons samen in onze tuin is 2 dagen voor haar dood gemaakt.
Ik kijk er elke dag naar.
Al wil ik dolgraag lekker met haar bijpraten, ook wil ik wel 90 jaar worden om alle mooie quilts te kunnen maken die ik nog in gedachten heb, en te genieten van het leven en van iedereen die me lief is.
Maar ik weet zeker dat ze wel op me wacht en dat ze af en toe bij me is.
Dag lieve zus, dit blogje is voor jou!