Weer iets nieuws!

Nu mijn kipjes-quilt gezellig aan de muur hangt, vind ik wel dat ik aan iets nieuws kan beginnen.
Dat doen quilters graag hè, aan iets nieuws beginnen.....
Eigenlijk ben ik al een paar maanden geleden aan de voorbereidingen begonnen.
Wilde namelijk een eigen ontwerp maken.
Eerst werd er gezocht naar een middenstuk met een vaas met bloemen.
Dat zie je vaak in antieke quilts, en dat wilde ik ook.
Kon niets vinden naar mijn zin (toen had ik het boek van Di Ford nog niet).
Overal zoeken en uiteindelijk in een oude agenda vond ik een plaatje naar mijn zin.

Precies wat ik zocht. Alleen was het een heel klein plaatje en natuurlijk geen patroon.
Dat moest ik dus zelf maken.

Dus het kleine plaatje (zie rechts in de agenda) steeds vergroten, totdat het de goede grootte had voor een blok van 50 x 50 cm.

Zo te zien vindt Yindee het helemaal niets, want ze schudt heftig haar kopje, dat betekent: nee.
Jammer dan.... ik vind het wel mooi Yindee, niet mee bemoeien dus.

Daarna het patroon overtrekken met behulp van mijn grote lichtbak op de mooie creme stof.
Toen kwam het leukste werk natuurlijk... lapjes uitzoeken en knippen en spelden, en weghalen, en nieuwe knippen, en nog eens kijken.... net zolang totdat het naar mijn zin was:

En daar hangt hij dan, al weken.... Keurig opgespeld te wachten totdat de eerste lapjes worden genaaid.
De stofjes heb ik op een oud stuk laken gespeld, dat werkt makkelijker. Kan ik ze stuk voor stuk er afhalen en op de originele stof naaien.
Alleen dat laatste gebeurd maar niet. Heb last van een soort van blokkade om er aan te beginnen.
Welk lapje moet eerst? Zal het me wel lukken? Heb nog nooit zoiets gemaakt....
"Je kunt het best", zegt een stemmetje binnen in mezelf.
"Ik weet niet hoor, ziet er zo moeilijk uit, durf er niet aan te beginnen", zegt een ander stemmetje.
Ze hebben het nog niet uitgevochten....
Ondertussen geniet ik ook al van de opgespelde lapjes hoor, ziet er eigenlijk zo ook al mooi uit niet?
Misschien is dit lange weekend wel een mooi moment om er mee te starten.... wie weet....

Afgelopen zondag kreeg ik dit mooie boek cadeau voor Moederdag van mijn oudste zoon en schoondochter.
Het is een uitgave van Happinez (je weet wel van dat mooie blad).
Vol met foto's en tekeningen en prachtige uitspraken over moeders en moederliefde.
Zo'n mooi boek doet een moederhart goed, ben er heel erg blij mee.
Over moederliefde gesproken....

Deze foto staat in het laatste nummer van het blad van het Wereld Natuur Fonds.
Een echte foto, dus geen geplak. Een ranger in Oeganda heeft alles zien gebeuren en ook de foto gemaakt.
Deze leeuwin had de moeder van dit jong gedood en deels opgegeten, toen dit moederloze jong nietsvermoedend naar de leeuwin toe liep en naar melk ging zoeken.
De leeuwin wist niet goed wat ze er mee aan moest en nam het beestje mee naar een veilige plek tussen struikgewas. Ze was er heel voorzichtig en liefdevol voor.
Echte moederliefde dus, heel bijzonder.
Alleen jammer dat er daarna een andere leeuwin langs kwam die wel nog honger had.... :-(
De natuur is hard, maar ook liefdevol....

Fijne (zonnige?) Pinksterdagen en liefs van mij,
Floor