Ernstig mishandelde popje.

Zoals beloofd vandaag het blogbericht over het ernstig mishandelde popje dat ik enige tijd geleden op een online veiling kocht.
Bij een mishandeld popje denk je al snel aan een boze poppenmoeder die het popje op de grond gooit zodat het kapot is.
Niets is minder waar in dit geval, het was waarschijnlijk een "hulpvaardige" vader die de oogjes van dochters pop wel eens opnieuw zou gaan vastzetten.
Kijk, lees en huiver....

De oogjes zijn destijds met een stukje plakband aan de binnenkant van het hoofdje vastgezet en weer losgelaten zodat ze niet meer te zien zijn. Het popje zit vol met plakresten van oude pleisters...

maar dan.... om de oogjes weer vast te zetten heeft die persoon het hoofdje doorgezaagd, of doorgebrand! Zelfs het lijfje is daarbij gebarsten en dat terwijl dit Schildpad popje van onbreekbaar materiaal (Rhenalon) is gemaakt. Materiaal dat maar 1 jaar is gebruikt omdat het te zwaar was.

Waarom ik het dan toch heb gekocht??? Omdat het een vrij zeldzaam popje is dat je vrijwel nooit ziet en omdat ik het wilde redden van de vuilnisbak.
Heb er weinig voor betaald gelukkig want dit is een reparatie voor de poppendokter.
Eerst maar eens schoonmaken....

Daarna met wasbenzine alle oude plakresten van de pleisters er af poetsen.
Ze ziet er nu in ieder geval al wat frisser uit.

En alles wat ik er zelf aan kan doen scheelt in de kosten toch?

Maar dan waren er nog die verbrande bobbels en die spleet ...

Handig apparaatje van mijn man geleend en alles glad en schoon proberen te maken...

Veel werk, maar ook dat kon ik zelf. Alleen bleef de flinke spleet natuurlijk wel over, want weg is weg...

Dus was de rest voor de Poppendokter (klik) in Soest.

Eventjes genieten van al het moois dat daar te zien is...

.... en waar de reserve poppenlijfjes aan het plafond hangen.
Ook een manier als ik geen plek meer heb ik mijn kamer voor alle poppen :-)

Daar werd mijn kleine meisje (ze is maar 26 cm) van armen en benen ontdaan en zag ze er nog zieliger uit. Want de oogjes moesten er worden ingelijmd en dat gebeurt door de gaten waar de armpjes hebben gezeten.

Omdat poppendokter Anne een half jaar uit de running is geweest na een operatie had ze het erg druk en moest ik ruim 2 maanden wachten, maar toen was ze klaar!
Wat een lief smoeltje hè? En haar oogjes... zo leuk dat ik die nu pas goed kan zien!

Het gapende gat was wel even een probleempje maar het is dicht en bijgeverfd!
Je kunt het nog wel iets zien, maar wat is ze mooi geworden. Anne heeft het prachtig gemaakt.

Ze had me voor het lange wachten een rood jurkje kado gedaan, maar dat heeft ze geruild met haar zusje. Dit blauwe jurkje staat zo leuk bij haar blauwe ogen.

Ik heb haar Fientje genoemd, maar van de fabriek uit heet ze Ursel. Ze ziet er anders uit dan de latere Ursels, dit is het oude model dat daarvoor werd gemaakt.
Ze is van 1950- 1951.

Ik had het toch over haar zusje?
Inderdaad ik heb nog zo'n vrij zeldzaam popje. Ooit op Marktplaats gekocht.

Maar Nina zoals ze inmiddels heet heeft een andere kleur haar en bruine ogen.
Ze was in een veel betere conditie, alleen haar van oorsprong slaap-oogjes zitten een klein beetje los, maar dat mag niet hinderen. Zij draagt nu dus het leuke rode jurkje.

Kon niet stoppen met foto's maken van dit leuke stel, dus laat ik ze allemaal maar zien.

Zo te zien is het een echt paardenmeisje :-)

Ben heel blij met Fientje in mijn inmiddels grote Schildpad poppenverzameling!

Dit prachtige plaatje vond ik op het net. Heel herkenbaar voor mij, want poppenliefde gaat heel ver, ook als ze kapot zijn...

Wens jullie een liefdevolle week toe.
Liefs,
Floor