Alweer nieuwe popjes????

Tja.... alweer nieuwe popjes..... zag dat ik wat popjes achterliep die ik volgens mij nog niet heb laten zien.... het gaat soms (vaak) ook zo hard dat ik het niet bij kan houden.
Dus laat ik er zo vast twee zien.
Maar eerst nog even over het uitje van vorige week zondag. Schreef in mijn laatste zaterdagse blogje al dat we de volgende dag naar het pannenkoekenhuis zouden fietsen want het zou schitterend weer worden.

En dat werd het, dus gingen wij per scootmobiel en I-bike op weg.
Natuurlijk mocht onze lieve Jody mee achterop. Dat vind ze prachtig!

Heerlijk om weer even buiten te zijn in de zon.

Nadat ik mijn fiets gestald had, gingen we een stukje wandelen, want Jody wil natuurlijk ook even de pootjes strekken.

Mijn man ging soms harder dan wij, ja kunst!  :-)

Prachtig die bomen vol met bloesem.

Er waren veel mensen op de grote speelweide die ook aan het genieten waren.

Kijk zo leuk: "Het vogelnest". Daar gingen mijn kinderen in de jaren 70 op "schoolreisje".
Helemaal vergeten dat het zo dichtbij was, terwijl ik vaak meeging als hulpouder.

Leuk die tenten van wilgentakken.

Hier in Rhijnauwen staan prachtige oude bomen met hele dikke stammen.

Toen een plekje zoeken bij het zeer drukke theehuis om daar een pannenkoek te eten.
We zaten bij het water en op een klein eilandje zat deze gans te broeden.
Zo leuk die zorgzaamheid om haar eieren te keren, en van nieuwe veertjes te voorzien, terwijl ze daarna weer heel voorzichtig ging zitten.

We hadden vanaf het vlonder-terras een prachtig uitzicht op de ezeltjes en de Kromme Rijn die daar loopt.

Mmmmmm.... daar kwamen de pannenkoeken! Waren weer heerlijk natuurlijk, smullen!

Alles bij elkaar waren we maar 2 uurtjes weg, maar het voelde als een dagje uit.
Gelukkig kunnen we soms nog blij worden van kleine dingen.

Waar we niet blij van worden is de goedbedoelde opmerking tegen mijn man: "geniet maar van de dingen die je nog wel kunt".
Als je de hele dag heel benauwd en uitgeput bent, en vrijwel niets anders meer kunt dan zitten en liggen en vaak heel veel pijn hebt, dan valt er nog maar weinig te genieten.
Een stukje rijden met de scootmobiel, t.v. kijken of met de ipad bezig zijn, dan heb je het wel gehad.
Eigenlijk is het het zelfde als je tegen iemand die afhankelijk is van de voedselbank zegt "ach, geld maakt niet gelukkig".
Nee, als je genoeg heb, maakt meer geld niet gelukkiger, maar als je vrijwel niets heb, wel.

Dit moest me even van het hart, omdat het ons verdriet doet.

De nieuwe popjes dan:

Weer een klein Hansje van Schildpad gevonden op Marktplaats, 25,5 cm groot. Ditmaal met blauwe oogjes.
Schattige originele kleertjes aan, dus helemaal leuk!
Heb hem Jaap genoemd.

Super lief kopje heeft Jaap, kijkt wel een beetje treurig.

Deze kleine Strampeltje van Schildpad kijkt wat vrolijker en geniet van zijn kleine hondje.
Heb hem Jeroentje genoemd.
Hij heeft nog een origineel truitje en vestje aan en is 31 cm. Het broekje heb ik zelf gebreid.

De mevrouw waarvan ik hem gekocht heb heeft hem in 1945 gekregen toen ze 5 jaar werd.
Waarschijnlijk was hij toen al 2e-hands, want zo'n dure pop kopen net na de oorlog, dat lijkt me best onwaarschijnlijk.

Jeroentje zit lekker bij zijn zusjes in de oude poppenwagen.
De twee andere nieuwe poppen komen een andere keer :-)

Ik wens jullie gezellige Paasdagen, en en fijne week.
Liefs,
Floor