Werk aan de winkel!

Wat is het genieten van mijn tuin momenteel, niets anders dan bloemen!

Vooral als ik op het bankje achterin de tuin zit, met dit uitzicht is het genieten.

Maar vanuit de huiskamer is het ook heel mooi.

Had voor het tweede jaar op rij oranje klaproosjes gezaaid, maar ze worden bij mij altijd geel, misschien ligt het wel aan de grond?

Niet zelf gezaaid, maar spontaan tussen de tegels gegroeid, deze mooie witte Vingerhoedskruid.

Wat een wonder, zo'n grote plant die zich een weg naar boven worstelt.

Als ik met Jody aan kom lopen naar mijn huis hier op de hoek, kan ik ook genieten van de mooie blauwe regen van de buurtuin die rijkelijk over hun schutting hangt.

Maar het is niet alleen genieten wat de klok slaat, er moet ook gewerkt worden.

Deze keer niet in mijn tuin, maar in het voortuintje van mijn lief.

Dus woensdag eerst samen naar Intratuin voor de broodnodige plantjes. Dat is natuurlijk helemaal  geen straf 😀

Zo is het maar net... "Geluk is plantjes kopen"!

Op vrijdagochtend ging ik aan het werk om al het onkruid weg te halen in zijn tuin.

Jaren niets aan gedaan, dus het was best veel...

Gelukkig bleven er nog wat plantjes staan, en de rest was onkruidvrij, omgespit en bemest.

Terwijl Theo aan de andere kant van de tuin aan het opruimen was...

... plantte ik vandaag de gekochte plantjes.

Dat ziet er gelijk heel anders uit! Nog wel een beetje kaal, dus misschien moeten we nog maar eens terug naar het tuincentrum... 😉

Vermoeiende dagen voor mij, maar ik kreeg er veel dankbaarheid voor terug... lief is dat...

Wat niet zo lief is, is dat "mijn" meesjes zijn uitgevlogen en onmiddellijk zijn opgepeuzeld door de klaar zittende eksters, waar er hier steeds meer van komen.

Ze hebben geen vijanden, dus hun gebroed tiert welig, elk jaar meer van die moordenaars 😫

De natuur is niet alleen mooi, maar ook hard.

Krijg regelmatig de vraag hoe het nu met mijn pols gaat waar ik dystrofie aan had gekregen na de breuk in januari.

Het gaat beter. Heb weer meer kracht en kan dus ook weer remmen met mijn fiets, dus lekker zelf overal naar toe.

De speciale hand- en polsfysio-therapeut heeft veel gedaan maar ze is bang dat het niet helemaal meer goed komt.

De beweeglijkheid is niet zoals het hoort dus is het quilten een probleem. 

Met de quiltring en de aunt Becky lukt het helemaal niet, ik moet mijn pols daar teveel voor draaien, maar zonder dat lukt het zo'n 10 minuten per dag, en maar 2 steekjes tegelijk, dat zet dus geen zoden aan de dijk. 

Wanneer mijn Dear Jane af zal zijn.... voorlopig niet dus.

Gelukkig lukt het patchwork en appliqueren wel.

Wens jullie een fijne zondag en een leuke week.

Liefs,

Floor