De Japanse cirkelquilt is klaar!

Donderdagavond was het zover, mijn Japanse cirkelquilt was klaar.
Dat is de quilt gemaakt van geweven Japanse stoffen. Misschien weten jullie nog wel dat het moeilijk naaien was omdat de stof zo rafelde en dat was knap lastig met die ronde vormen.
Maar gelukkig, het is allemaal goed gekomen!

Dit patroon stond in de Quiltmania nr. 55, maar de rand heb ik anders gedaan.
Daar was hij breder en met applicaties er op. Eigenlijk vond ik dat niet nodig en erg de aandacht afleiden van waar het om ging, de blokken met de cirkels er in.
Verder heb ik er 3 kleuren zijde in verwerkt, dat vond ik wel een mooi contrast met de grove geweven stoffen. In de rand heb ik cirkels gequilt, zodat het één geheel werd.

Voor de foto heb ik hem even boven de eettafel gehangen, maar dat was eigenlijk de plek van mijn S & S quilt die pas af is.
En wat me al eerder overkwam, gebeurde ook nu weer: toen ik na het ophangen achteruit liep om hem op afstand te bekijken, viel hij me een beetje tegen.
Ik begreep er niets van. Al die tijd was ik weg van de kleuren, de stoffen en de structuur, en nu was ik er niet helemaal gelukkig mee.
Dacht direct: "daar moet hij weer weg."  Hebben jullie dat nou ook wel eens?

Ik ging er eens rustig over nadenken en steeds maar kijken, terwijl ik me afvroeg hoe dat toch kon.
Dichtbij vond en vind ik hem zo mooi.......
Opeens viel het kwartje: ver af kijk je er toch anders naar en vond ik hem te druk.
Omdat ik in mijn hoofd zo druk ben, hou ik er van om naar rustige dingen te kijken, zoals bijvoorbeeld de Amish quilts.
Deze is -doordat de cirkels door elkaar staan en ook nog uit verschillende stoffen bestaan- best druk, té druk voor mij eigenlijk.

Toen had ik de oplossing: ik moest hem ergens hangen waar ik er geen afstand van kon nemen..... wat dachten jullie van de gang?
Hier zie ik hem vaak, maar altijd dichtbij, omdat onze gang zo smal is (alle nadeel heeft zijn voordeel) en nu kan ik er wel van genieten, terwijl mijn mooie S & S quilt weer boven de eettafel hangt!
Opgelost!

Ook is er weer een huisje af. In dit oranje huisje woont een bejaard echtpaar, dat niet naar de nachtmis gaat, en gezellig thuis zit, nippend aan een glaasje port.
De oude mevrouw had zelf krentenbrood gebakken in haar oude oventje, naar een recept dat nog van haar moeder is geweest, het ruikt er heerlijk! Kreeg gelijk een sneetje aangeboden, waar de boter op smolt.
Ze komen niet veel meer buiten en kunnen ook hun huisje niet goed meer onderhouden, vandaar dat het rechter raampje een beetje scheef hangt. (Zo, daar heb ik me weer mooi uitgepraat, want toen het klaar was, zag ik dat het niet helemaal recht was.....haha!)

En........  tatatata!!!!! Donderdag, toen mijn quilt klaar was, was ook de dag dat mijn weblog 1 jaar bestond!
Bij gebrek aan een lekker stukje taart, het kaarsje maar in een mandarijntje gestoken (heel gezond..... maar toch liever een Bossche bol of zo.... mmmm, lekker!)
Jeetje, wat gaan die jaren snel, en ik heb heel wat verteld en laten zien in dat jaar.
Ik hoop dat er nog vele jaren volgen, en dat ik die met jullie mag delen.

Tenslotte wil ik iedereen bedanken voor de vele leuke reacties die ik kreeg op mijn vorige blogje waarin ik de geboorte-mandala voor mijn kleindochter Sydney liet zien die ik gemaakt had.
Erg leuk al die reacties, dus hartelijk bedankt!

Eindelijk.... de geboorte-mandala!

Kreeg al vaak vragen waar de geboorte-mandala voor onze 2e kleindochter Sydney nou bleef die ik getekend had.
Maar natuurlijk wilde ik hem niet op mijn weblog zetten voordat ik hem had gegeven.

Maar gisteren was het dan zover. Mijn man is verleden maand 65 jaar geworden, en gaf (wat later i.v.m. Sydney's geboorte) een etentje voor de hele familie.
Sydney en haar ouders waren er natuurlijk ook, en dat was een mooie gelegenheid om de mandala aan te bieden. Ze vonden hem gelukkig prachtig!
Sydney staat op de achtergrond, en mag nog niks zien het arme schaap.

Dit is hem dan geworden, en ik ben blij en opgelucht dat hij zo in de smaak viel.
De mandala voor Lois destijds was met veel roze, maar om op de één of andere reden moest deze zo worden als hij is geworden, met veel natuur en een baby in een walnoot.
Achterop zit een beschrijving van de betekenis van de symbolen die ik getekend heb.
Misschien jammer, maar ik heb tekst in deze foto gezet, ter voorkoming dat hij zonder toestemming van het net wordt gehaald en gebruikt door anderen.

Hier een detailfoto van de kleine Sydney in haar walnootje. Eerst had ze nog een kaal hoofdje, maar na haar geboorte heb ik haar toch maar wat haar gegeven, dan leek het ietsje meer op onze kleine meid.

Nog een foto van de mooie Meidoornbesjes. Dat vind ik altijd zo leuk om te tekenen, dat rond krijgen door aan de onderkant met donkere kleuren te werken en dan laag over laag (met kleurpotlood) zodat het links bovenaan het meest licht blijft met daar uitgespaard een wit vlekje voor het licht in de bes.

Voor wie wat meer weten van mandala's: dit is eigenlijk geen mandala zoals hij echt hoort.
Een echte mandala is een tekening in een cirkel die uit 3, 4, 5, 6, 7 etc. gelijke delen bestaat, waarvan elk deel gelijk is aan de andere.
Dat geeft een mooi effect en zo worden ze eigenlijk getekend. Dit is meer een tekening in een cirkel, maar wordt toch vaak wel aangeduid als mandala, en de meeste mensen vinden zulke ook mooier dan de "echte".

Dat was ook zo bij de uitgeven van mijn 4 verschenen mandala boekjes, de uitgever en ook de lezers zagen het liefst mandala's "die iets voorstelde", terwijl ik liever tradioneel werkte, dat was soms wel eens moeilijk voor me.
Na jaren geschilderd te hebben, ging ik in 1995 mandala's tekenen. Dat heb ik vele jaren gedaan en ook 8 jaar les gegeven. In die tussentijd had ik samen met kinderboekenschrijfster Mieke van Hooft deze boekjes uitgeven  http://www.miekevanhooft.nl/Welkom.html (zie boeken voor volwassenen). Zij heeft de gedichtjes geschreven die bij de mandala's staan.
De vier boekjes gaan over geboorte, afscheid, liefde en geluk.
Nu teken ik eigenlijk niet meer, de quilts hebben al mijn aandacht en tijd in beslag genomen.
Na 30 jaar tekenen en schilderen is dat ook best een leuke afwisseling. Voorlopig ben ik weer 30 jaar onder de pannen!
Maar voor de kleine meid heb ik graag een uitzondering gemaakt.

"Dag oma Floor, heel erg bedankt voor de mooie tekening voor mijn geboorte!"
Voor zo'n schat doe je toch alles?

Smoorverliefd!!!

Met zo'n kop boven mijn blogje krijg ik vast veel lezers, heel gezellig hoor, maar jammer voor jullie geen spannend verhaal over een knappe buurman waar ik verliefd op ben geworden.
Die heb ik trouwens niet eens, een knappe buurman (hopelijk wordt deze weblog niet door de buren gelezen, want dan zijn ze allemaal beledigd natuurlijk).
Nee, ik ben verliefd op een quilt die de omslag van de nieuwste Quiltmania siert!
Jeetje wat een prachtige quilt, ik zal hem jullie even laten zien..

Is het geen plaatje? Een mooie quilt, maar ook prachtige stoffen.
En.... het patroon staat er in.

Op deze foto bij het patroon zie je de kleuren beter. Het zijn een beetje antieke stoffen.
Hij is gemaakt door Petra Prins uit Zutphen, die hem ontworpen heeft n.a.v. een antieke quilt gemaakt door Mrs. Vigor, tussen 1805 en 1820.
De originele hangt in het Shelburne museum in Vermont.
De quilt heet dan ook "Vigor's quilt" en is ook als pakket te bestellen bij Petra Prins.

Maar ik zit nu erg te twijfelen of ik zelf stofjes ga verzamelen om deze over een tijdje te maken, of het pakket bestellen.
Eigenlijk ben ik niet zo van pakketten, omdat ik dan al precies weet hoe hij er uit gaat zien als hij klaar is, dan is de verrassing er een beetje af.
Aan de andere kant weet ik dan zeker dat hij mooi wordt.....
Nog maar een tijdje nadenken wat het gaat worden.

En kijk daar eens, mijn laatste Japanse poppenblok is klaar! De rechtse grote pop heeft een mooie kimono met rode zijde mouwen.
Nu kan het in elkaar naaien van de quilt gaan beginnen.
Heb al wat blokken aan elkaar zitten, maar er moeten een hoop randen omheen, dus nog even geduld dan krijgen jullie de top te zien.

Ik begin me ook bijna een huisjesmelker te voelen, want ik heb er alweer een huis bij!
Weer met gezellige verlichte raampjes, alleen wonen daar mensen die geen warme chocolademelk schenken aan bezoekers zoals bij het eerste huisje. Heel ongezellig hoor, daar lopen we dan maar snel voorbij.
Op naar het volgende huis!

Lekker bezig met mijn huisjes-kerstquilt.

Wilde eigenlijk heel af en toe iets doen aan mijn huisjes-kerstquilt waar ik op les aan begonnen ben, maar nu ik een huisje in elkaar genaaid heb, wil ik ook raampjes en een deur.
Dan wordt het pas een echt huisje. Dus ben ik weer niet te houden natuurlijk......zucht....

Maar eerst deze foto van hoe het gaat worden.
Hier heb ik alle lapjes opgespeld zodat je een indruk krijgt. Hier zitten nog geen raampjes en deuren in, alleen de lapjes voor het patchwork.
Het worden huisjes in de sneeuw in de kerstnacht. Door de zwarte achtergrond met mini witte stipjes (dus net sterren) lijkt het echt nacht te zijn. Ook de huisjes zijn daarom wat donkerder.
Maar de raampjes zijn straks "verlicht" omdat er mensen wakker zijn voor de viering van de kerstnacht.
Ziet er nu al stemmig uit vind ik. Ook leuk die sneeuw op de grond en op de daken van de huisjes, ik maak gewoon mijn eigen witte kerst.
Ben ook van plan er een besneeuwde kerstboom op te appliceren en misschien ook een Sunbonnet Sue.

De onderste strook met leuke kleine kerstlapjes was als eerste klaar, want daarop komt de eerste rij huisjes.

Dit is mijn eerste huis, met heel gezellig de lampjes aan. Leuk hè, ik heb nu al zin om aan te bellen en te vragen of ik binnen mag komen. Lekker bij de warme houtkachel en dan vers gebakken krentenbrood eten, met daarbij warme chocolademelk met slagroom. Hebben jullie ook al zin?
Ben mijn Japanse poppen quilt even vergeten en direct verder gegaan met huisje twee. O jee, waarom is dat toch zo leuk allemaal!

Wat ook leuk is, de herfst met zijn prachtige kleuren!
Deze mooie bladeren groeien in mijn tuin en zijn echt herfstig van kleur. En dan nog dat mooie weer er bij, het kan niet op, het is echt genieten!

Maar alle voordeel heeft zijn nadeel, want de knoppen van de Hortensia's die eigenlijk volgend jaar moeten gaan bloeien, gaan door de warmte nu al uitlopen.
Heel mooi hoor, maar één nachtvorst en alles is weg en dan mis ik ze volgend jaar.
Dan nu maar genieten en er wat afplukken voor in de vaas.

Waar we ook van genieten zijn de foto's die steeds op ons automatische fotolijstje komen.
We staan elke dag te kijken of er weer nieuwe op staan, en regelmatig is dat het geval en kunnen we weer genieten van "onze" meisjes!
Zoals van deze foto. Grote zus Lois zorgt heel goed voor haar kleine zusje! Wat een verrukkelijk stel hè! (ben helemaal niet trots hoor.....)
Fijne week allemaal!