Eindelijk.... de geboorte-mandala!

Kreeg al vaak vragen waar de geboorte-mandala voor onze 2e kleindochter Sydney nou bleef die ik getekend had.
Maar natuurlijk wilde ik hem niet op mijn weblog zetten voordat ik hem had gegeven.

Maar gisteren was het dan zover. Mijn man is verleden maand 65 jaar geworden, en gaf (wat later i.v.m. Sydney's geboorte) een etentje voor de hele familie.
Sydney en haar ouders waren er natuurlijk ook, en dat was een mooie gelegenheid om de mandala aan te bieden. Ze vonden hem gelukkig prachtig!
Sydney staat op de achtergrond, en mag nog niks zien het arme schaap.

Dit is hem dan geworden, en ik ben blij en opgelucht dat hij zo in de smaak viel.
De mandala voor Lois destijds was met veel roze, maar om op de één of andere reden moest deze zo worden als hij is geworden, met veel natuur en een baby in een walnoot.
Achterop zit een beschrijving van de betekenis van de symbolen die ik getekend heb.
Misschien jammer, maar ik heb tekst in deze foto gezet, ter voorkoming dat hij zonder toestemming van het net wordt gehaald en gebruikt door anderen.

Hier een detailfoto van de kleine Sydney in haar walnootje. Eerst had ze nog een kaal hoofdje, maar na haar geboorte heb ik haar toch maar wat haar gegeven, dan leek het ietsje meer op onze kleine meid.

Nog een foto van de mooie Meidoornbesjes. Dat vind ik altijd zo leuk om te tekenen, dat rond krijgen door aan de onderkant met donkere kleuren te werken en dan laag over laag (met kleurpotlood) zodat het links bovenaan het meest licht blijft met daar uitgespaard een wit vlekje voor het licht in de bes.

Voor wie wat meer weten van mandala's: dit is eigenlijk geen mandala zoals hij echt hoort.
Een echte mandala is een tekening in een cirkel die uit 3, 4, 5, 6, 7 etc. gelijke delen bestaat, waarvan elk deel gelijk is aan de andere.
Dat geeft een mooi effect en zo worden ze eigenlijk getekend. Dit is meer een tekening in een cirkel, maar wordt toch vaak wel aangeduid als mandala, en de meeste mensen vinden zulke ook mooier dan de "echte".

Dat was ook zo bij de uitgeven van mijn 4 verschenen mandala boekjes, de uitgever en ook de lezers zagen het liefst mandala's "die iets voorstelde", terwijl ik liever tradioneel werkte, dat was soms wel eens moeilijk voor me.
Na jaren geschilderd te hebben, ging ik in 1995 mandala's tekenen. Dat heb ik vele jaren gedaan en ook 8 jaar les gegeven. In die tussentijd had ik samen met kinderboekenschrijfster Mieke van Hooft deze boekjes uitgeven  http://www.miekevanhooft.nl/Welkom.html (zie boeken voor volwassenen). Zij heeft de gedichtjes geschreven die bij de mandala's staan.
De vier boekjes gaan over geboorte, afscheid, liefde en geluk.
Nu teken ik eigenlijk niet meer, de quilts hebben al mijn aandacht en tijd in beslag genomen.
Na 30 jaar tekenen en schilderen is dat ook best een leuke afwisseling. Voorlopig ben ik weer 30 jaar onder de pannen!
Maar voor de kleine meid heb ik graag een uitzondering gemaakt.

"Dag oma Floor, heel erg bedankt voor de mooie tekening voor mijn geboorte!"
Voor zo'n schat doe je toch alles?