Geen quiltbee, maar een Toljabee!

Gisteren was het een bijzondere dag.
Eigenlijk had ik een quiltbee, maar ik ging naar een Toljabee!
Onze lieve kleindochter Sydney werd 1 jaar. De eerste verjaardag (Tol) van een kind is traditioneel een speciale gelegenheid in Korea.
Omdat Sydney half Koreaans is, gebruiken mijn zoon en schoondochter deze traditie ook voor hun kinderen.
Met deze Toljabee, zoals dat heet, wordt Sydney gekleed in Koreaanse kledij.

Voor de uitnodigingen zijn ze alle vier in Koreaanse kleding op de foto gezet.
Wat een prachtig gezicht is dat!

Ook grote zus Lois had haar eigen prachtige foto.

Het hoogtepunt van deze viering is een ritueel waarbij Sydney haar toekomst voorspelt.
Ze wordt voor een tafeltje met 6 voorwerpen gezet, die allemaal hun eigen betekenis hebben.
Wat ze als eerste en tweede voorwerp kiest voorspelt volgens de traditie haar toekomst.
We waren allemaal heel benieuwd wat ze zou pakken.... spannend!

Je ziet haar op de foto boven al heel hebberig naar het Koraanse geld kijken.... zou ze..... ja hoor, direct greep ze het geld en keek daar heel blij bij, alsof ze de buit al binnen had.
Geld voorspelt een rijke toekomst.... mmm, dat is nooit weg natuurlijk.
Maar ze moest nog iets pakken.

"Tja..... wat zal ik nou eens nemen, voor geld is eigenlijk toch alles al te koop..."
Zie iedereen eens gespannen kijken!

Ze pakte uiteindelijk het penseel!
Volgens de uitleg wordt ze dan een succesvolle wetenschapper.
Mmmm, vind toch een succesvol kunstenaar een leukere uitleg. Maar we wachten het af, nog "even" geduld.

Het mooie maar lastige jurkje (ze kon er niet mee kruipen) uitgetrokken, en dan is het kadootjes tijd!
Tja, wat moet je met zo'n pak? Nog geen ervaring met uitpakken, maar een twee-jarige wel, dus kreeg ze direct al hulp aangeboden.

Maar kijk, ze leert snel! Ze kon nu zelf al lekker scheuren.

Oma ging toch maar even helpen bij dit grote pak.
Helaas kon opa er niet bij zijn, wat hij heel erg vond, maar hij werd vrijdag plotseling weer opgenomen in het ziekenhuis.
Gelukkig werden de foto's direct doorgezonden naar zijn I-pad (ja, dat kan ook al in een ziekenhuis!), zodat hij toch een klein beetje kon meegenieten.

Het kadootje van opa en oma had veel aftrek, de grotere kinderen vonden het ook nog leuk om mee te spelen.

Tot slot kregen we, na heel veel kadootjes uitpakken en bewonderen, nog lekker eten, want we hadden er inmiddels honger van gekregen.
Daar hadden Sydney's ouders hard aan gewerkt, het was erg lekker.

Lois en haar grote vriend zitten heerlijk te spullen.

Over Lois gesproken... ik wil jullie nog wel even een foto laten zien van haar toen ze 1 jaar werd en ze ook zo'n prachtig Koreaans jurkje droeg.
Zij pakte destijds ook het geld als eerste voorwerp. Hebben we straks twee rijke kleinkinderen.

Tot slot nog een leuke foto van haar mamma met de jarige Jet!
Wat een plaatje die twee!
Volgend jaar een "gewone" Hollandse verjaardag, want dit is maar voor 1 keer, alleen haar eerste .....