Jane krijgt haar zin, en weer thuis.

Wat kunnen quilts in wording toch dwingend zijn vinden jullie niet?
Of ik nou langs de kast loop, of langs de mand met quiltspullen, zelfs op zolder. Overal roepen ze me en willen dan aandacht.
Daar ben ik natuurlijk heel gevoelig voor, ik wil het iedereen naar de zin maken, dus na de één komt de ander weer aan de beurt.

Deze keer weer mijn mooie Jane. Ze is heel blij met haar strook nieuwe blokjes.

Allemaal verschillend en voor elk blok gebruik ik een ander stofje.
Heb er namelijk heel veel, speciaal ingekocht voor Jane.

Dit zijn mijn kleuren, groen, rood/roze en licht oker.
Bij mij gaan soms - net als bij ieder ander - ook dingen mis .... het groene blokje rechts had ik verkeerd geknipt.

Het patroon per ongeluk niet goed overgenomen, en de witte rand te smal geknipt.

Jammer, dus nieuwe stroken knippen dan maar.

Soms vind ik het wel leuk om twee verschillende stofjes te gebruiken in een blok, zoals het blok rechtsonder. Dat mooie rozen stofje in roze/rood en groen paste net in het vrij grote middenstukje.
Heerlijk om die leuke kleine blokjes te maken, maar nu weer even pas op de plaats, want blauwe Sylvia lag met haar blokken tegen de kastdeur te bonken, dus ze mocht er uit 😊

Wie er niet op de kastdeur bonkt, maar wel aandacht wil, is mijn man, die gisteren na ruim 11 weken ziekenhuis en revalidatiecentrum weer is thuisgekomen.

Er is nog steeds niet veel verbeterd in zijn toestand. De bacterie en schimmel in zijn longen zijn nog steeds aanwezig. Het lukt de artsen tot nog toe maar niet ze te bestrijden.
Dus de trap op lopen is voor hem geen optie meer, de traplift is wel aangevraagd, maar de ambtelijke molens draaien langzaam.
Mijn mooie antieke kastje dan maar van haar vaste plekje en zijn bed naar beneden, het is even niet anders.

Het kastje zolang even in een hoekje gezet.
Het is jammer dat de revalidatie geen zoden aan de dijk zette. Vaak was mijn man te moe om mee te doen, of had te veel op een dag zodat hij verstek moest laten gaan.
Dus vooruitgang kwam er maar niet.
Dan is het toch fijner en gezelliger om thuis te zijn. Merk nu al dat hij thuis meer in beweging is dan daar, waar hij meestal in een stoel zat of in bed lag.

We hopen op een rustige en gezellige feestmaand. Zelfs voor de kerstboom hebben we nog wel een klein plekje.

Wens iedereen een heerlijke week toe.
Lieve groetjes,
Floor