In de lappenmand.

Normaal zou iedere quilter blij worden van deze aanhef, want wat is er nou heerlijker dan in een grote mand zitten, vol met lapjes!
Maar dat bedoel ik dus niet jammer genoeg.
Heb deze week helemaal geen energie en moest ook nog naar de tandarts met een kaakontsteking.
Dat is dus een wortelkanaalbehandeling geworden die erg moeilijk was, dus veel tijd doorbrengen in "de stoel" (volgende week weer terugkomen, bah!)
Al met al te moe om zelfs te quilten!
Het enige wat ik gemaakt heb zijn 2 groene sterretjes voor mijn sterrenquilt.
Dat zet geen zoden aan de dijk, maar het is even niet anders.
Gelukkig heb ik wel weer heerlijk kunnen genieten van het lezen en bekijken van de nieuwe Quiltmania!

Maar ik kan jullie gelukkig wel iets nieuws laten zien.
Dit leuke 3e blok van de Japanse poppenquilt had ik verleden week al gemaakt.
Nadat ik hier de popjes Kaoru, Mion, Mari en Yoko heb laten zien (ja, ze hebben allemaal namen!) zijn dit de popjes Megumi en Kiriko. En natuurlijk die leuke slippertjes.
Ze zien er schattig uit en ik heb er weer met plezier aan gewerkt.
Het allerleukste van deze quilt is het uitzoeken van de stofjes voor de jurkjes van de popjes.
Zo lekker tuttelen met die lapjes net zolang totdat ze er leuk uitzien, en elk popje weer anders.

Net als vroeger eigenlijk, toen ik een kind was.
Op deze foto zit ik als ongeveer 9 jarige (met paardestaart) gezellig bij de kerstboom en het kerststalletje met mijn 3 poppen.
Heerlijk vond ik het om met ze te spelen. Vooral haren kammen en kleertjes aan- en uit trekken (net als nu met die quilt dus).
De linker pop heette Yvonne en de rechterpop Marijke.
Het van rubber gemaakte baby popje heb ik nog steeds en is inmiddels vrijwel verteerd.
Ik maakte kleertjes voor haar en deed haar in bad.
Zover als ik me herinner had ze geen naam, of die ben ik vergeten, dat kan ook.

Ook nu heb ik nog een baby pop. Dit is een hele mooie, door een poppen-kunstenares gemaakt, er is er ook maar één van, ze maakt ze allemaal apart met de hand.
Ik heb haar van mijn oudste broer gekregen die deze kunst-poppen verzamelt.

Natuurlijk heeft ze ook een quiltje van mij gehad, kan ze heerlijk onder liggen slapen.
Ze doet overigens niets anders, want haar oogjes kunnen niet open, ze slaapt altijd, maar ziet er heel lief uit, net een echte baby, dus dat maakt alles goed. Als je haar optilt, voelt ze ook zo, want ze weegt ook net zoveel als een echt kindje.
Ik doe haar trouwens nooit andere kleertjes aan, misschien ook omdat ik geen andere heb haha!
Wie weet zou ik anders toch stiekem zitten tuttelen met aan- en uitkleden en haartjes kammen..... eigenlijk best wel leuk..... (niet verder vertellen hoor....)

Bartje, 50 jaar vriendinnen en een lieve jongeman en een oude vrouw.....

Ben terug van een paar dagen weggeweest.
Naar Drenthe, naar mijn vriendin Dorien. Wij zijn volgende maand al 50 jaar vriendinnen, dat is al heeeel erg lang, maar nog steeds heeeel erg leuk!

Ze is pas met pensioen, dus nu had ze alle tijd voor een logeerpartijtje.
Wat een lief stel zijn we hè?
We hebben heerlijk gekletst en met haar hond gewandeld, want die van mij moest ik nu een paar dagen missen natuurlijk.
Het was heerlijk weer en we genoten van de zon en haar tuin.
Eigenlijk zouden we naar "De naaidoos" (quiltwinkel) in Nieuw-Buinen gaan, maar jammer genoeg is die alleen in de middag open, en 's middags moet ik altijd een paar uurtjes rusten, dus dat ging helaas niet door. Gelukkig zag ik het op tijd op hun site, anders waren we er voor niets heen gegaan.
(Nu ik terug ben las ik op het blog van Yvon dat ze daar in augustus een opendag hebben. Ze zijn dan wel in de ochtend open. Helaas, dat doen we dan volgend jaar maar.)
Dan maar gezellig samen naar de stad.
Ik wilde nog kadootjes kopen voor de kraammand voor mijn 2e kleindochter, en wat is nou leuker dan twee vrouwen in een babywinkel?

We slaagden gelukkig goed na twee winkels bezocht te hebben! Wat een leuke spulletjes worden er toch verkocht!
Maar hierboven zie je onze keuze voor de lieve kleine meid. Let op de beeldige schoentjes links voor!
Ik kan er niet genoeg van krijgen om er naar te kijken!

Maar jullie willen natuurlijk wel "een bewijs" dat ik echt in Assen was haha!
Nou hier ben ik dan, bij de enige echte Bartje!
Het is maar een klein manneke, maar op een voetstuk lijkt hij nog heel wat.
Natuurlijk had ik m'n naaidoosje bij me met wat lapjes, maar gek genoeg heb ik ze niet aangeraakt.
We hadden het veel te druk met praten.
Veel te snel waren de twee dagen weer om en ging ik de 3e dag 's morgens vroeg met de trein weer naar huis.

Na het uitstappen was ik per ongeluk de verkeerde kant opgelopen en kwam bij de trap uit i.p.v. de roltrap.
Nou ja, dan mijn koffertje maar alle treden opdragen....
Opeens stond er een lieve jongeman naast me, die me vroeg: "mevrouw heeft u hulp nodig?"
Even was ik verbijsterd.... hulp nodig?
" Dat is heel aardig van je, maar het gaat wel" zei ik.
Het viel me eigenlijk best zwaar en al sjouwend bedacht ik me dat het niet aardig van me was om zijn hulp te weigeren.
Halverwege de trap zei ik dus dat ik zijn hulp graag aannam.
Direct nam hij mijn koffer over en bracht hem zonder moeite boven, en ik bedankte hem hartelijk voor zijn hulp.
Is dat geen leuke ervaring? Ik werd er helemaal blij van!
Er wordt zo vaak over de jongeren geklaagd, maar je hebt er ook hele lieverds bij, dat zie je maar.

Maar wat is dat nou over die oude vrouw?(zie de aanhef van dit stukje)
Nou..... dat was ook wel een beetje mijn gevoel naast het blije, als een jongeman zijn hulp aanbiedt, terwijl ik toch volgens mij redelijk die trap op liep, toen dacht ik toch even: "nu ben ik toch wel echt een oude vrouw"!
Ach, in zijn ogen was ik dat ook natuurlijk, zoiets als zijn oma misschien.
Ik ga nu maar weer lekker met mijn lapjes stoeien en geniet nog na van Drenthe, Bartje, mijn vriendin Dorien en die lieve jongeman.

Weer een paar blokjes af.

Het is momenteel erg stil in "blogland". Ongezellig dat er velen met vakantie zijn, of misschien - net als ik - weinig te melden hebben.
Het is heerlijk om alles te lezen en de foto's te bekijken, maar goed, dat komt wel weer in september denk ik.
Misschien dat iedereen dan weer aan nieuwe projecten begint en veel te vertellen heeft.
Ik wil eerst de quilts waar in mee bezig ben afmaken, dus laat ik af en toe mijn vorderingen zien.

Van de Japanse quilt heb ik nu 10 blokken klaar en aan elkaar gezet.
Nu kan je goed zien hoe het gaat worden met die cirkels.
Mijn quiltjuf was zeer tevreden met de keurige ronde cirkels, omdat het rond naaien met deze los geweven stof erg moeilijk is volgens haar.
Hij wordt vierkant, dus nog 15 blokken te gaan.

Gisteren was er weer zomer-bee in Utrecht. Heel gezellig, omdat we dan met 2 groepen bij elkaar zitten, zie ik ook eens andere mensen met andere projecten. Wat waren er veel mooie dingen bij!
Toen ik naar huis reed, zag ik deze prachtige rieten mand voor een winkel staan.
Ik ben helemaal gek van riet en rotan. Dus....... "wil ik hebben!".
Het is een fijne grote mand - handgemaakt - voor maar 10 euro! Ze had er 150 stuks van ingekocht en al 80 verkocht, dus er zijn meer mensen die daar de mogelijkheden wel van inzien.
(Wat ik me wel altijd afvraag: wat krijgen de mensen die deze mooie manden maken voor hun werk?)

Ik zag natuurlijk maar één mogelijkheid: mijn quiltspulletjes!
Het meeste ligt boven, maar waar ik mee bezig ben en mijn kleine naaidoosje liggen her en der in een kast.
Nu niet meer, allemaal in de mand! Genieten voor 10 euro!

Wat ook handig is, deze tijdschriften standaard. Ik kreeg hem van mijn zoon en schoondochter die hem over hadden.
Natuurlijk passen lang niet alle quiltbladen er in, maar wel die waar een W.I.M.-quilt in staat.
Nou, zoals je ziet.... het zijn er nogal wat. Nog 50 jaar te gaan ben ik bang.

Met de tuin gaat het wat minder momenteel, net als met mijn energie, vandaar dat ik erg achter loop met het onderhoud.
Al weken niet meer gedaan dan wat uitgebloeide rozen afgeknipt en wat bloeiend onkruid weggehaald.
Dan houd ik het weer voor gezien.
Hopelijk komt de energie nog een beetje terug deze zomer, maar ach op de foto's zie je er niets van toch?
Er staat wel 12 Hortensia's in mijn tuin, en die staan altijd mooi te zijn.
Fijn als het weer juli is, Hortensia-tijd!
Heb al een grote bos afgeplukt voor in een vaas.
Gelukkig wel nog net genoeg energie om lekker rustig zittend op de bank met naald en draad bezig te zijn.
Dat maakt het leven leuk als het eens even wat minder gaat, geluk zit soms in een klein lapje!

Twee blokken helemaal af!

Van de week gezellig naar Carol Cox gegaan om stof uit te zoeken voor de biezen tussen de blokken van de Japanse poppen quilt.
Dat viel me nog niet mee, heeft een tijd geduurd voordat ik de keuze had gemaakt.
Werd goed geholpen door Gerda, die direct met allerlei stoffen kwam aandragen.
Eén daarvan vond ik erg mooi, maar de banen waren net iets te breed.
Na lang snuffelen en verschillende rollen stof uit de rekken te hebben getrokken (ja, de meeste ook weer terug gezet hoor!), vond ik er één die ik ook mooi vond passen.

Toch kwam Gerda weer met die eerste stof aan en zei dat ze dat eigenlijk toch mooier vond.
Nog eens kijken, en ja dat vond ik eigenlijk ook wel, de kleur paste ook heel goed bij de achtergrond stof. Dat er een klein stukje van het patroon af viel was eigenlijk helemaal niet zo storend.
Dit is hem dus geworden, en ik ben er uiteindelijk heel tevreden over.

Thuis direct begonnen met het in elkaar zetten van de 3 delen van elk blok.
Nu zijn er dus twee helemaal klaar en daartussen komt ook weer zo'n bies. Wat zijn ze leuk hè!
Ben nu al lekker bezig met blok 3, want ik kan er niet meer mee stoppen, hoewel ik ook nog bezig ben met mijn andere quilts hoor!

Heb trouwens weer een nieuwe W.I.M.!
Zag dit boek op Marktplaats, en was direct verliefd op deze mooie Keltische quilt.
Oohhh, wanneer zou ik daar nou tijd voor krijgen? Maar hij is prachtig, met veel applicatiewerk.
Maar goed, het boek gaat op de plank, en als ik tijd van leven heb wordt hij wel een keertje gemaakt, je moet toch ook dromen en plannen blijven hebben niet?

Het kleine quiltje voor Lois mijn kleindochter is inmiddels af.
Sunbonnet Sue is bezig met bloemetjes plukken. Ze ziet er schattig uit met die vrolijke kleurtjes. Past leuk in haar nieuwe kamertje, die ook al zo vrolijk gekleurd is.
Maar ze krijgt hem pas in oktober, als haar kleine zus geboren is.

Het gaat goed met mijn schoondochter en de kleine zus van Lois die lekker aan het groeien is in haar moeders buik.
Lois is inmiddels druk bezig om het kamertje van kleine zus te schilderen.
Ze vindt het altijd leuk om overal mee te helpen, vooral met klussen. Is wel zo handig een klussende dochter!

Ze is trouwens ook heel goed in Terra uitlaten. Ze waren hier zondag op bezoek en Lois vond het erg leuk

om met mij samen Terra uit te laten.

Ik krijg niet de indruk op de foto dat Terra het zo leuk vond, want ja ze is al 10 en wordt een dagje ouder.
Lois vond het heerlijk om te rennen met die arme hond achter zich aan trekkend!
Gelukkig mocht ze daarna los in het park, en konden ze samen met een tak spelen.
Ze is gek op Terra en Terra op haar.
En oma.......? Die is gek op allebei!

Leuk, leuk, leuk !!!

Het is drie keer leuk waar ik nu mee bezig ben! De Japanse poppen quilt.
Ik zou bijna zeggen: begin er niet aan, want je hebt er weer een nieuwe verslaving bij. Ik kan gewoon niet stoppen, maar dwing mezelf om er alleen 's middags een uurtje aan te werken en 's avonds aan de andere quilts waar ik mee bezig ben.

Hier is mijn eerste blok, nu helemaal geapliceerd . Nog wel zonder de tussenstroken, want daar moet ik nog stof voor kopen, maar je krijgt een indruk van hoe het gaat worden. (Klik op de foto voor een vergroting.)
In de uitleg van het patroon plakken ze de vormen zonder zoompjes met vlisofix op de onderstof, maar ik wilde dat niet, heb dus alles omgezoomd en geappliceerd, dat vind ik toch mooier.
Het is wel een super prutswerkje, want sommige delen zijn niet breeder dat 2 mm.
Maar het is heel erg leuk om te doen, ook omdat het zo afwisselend is, ik wil steeds zien hoe de volgende gaat worden.

Dus lekker de lapjes uitzoeken en de volgende poppen knippen. Zien ze er niet schattig uit?
Ben vanmiddag lekker aan het linker popje begonnen..... o, ik kan er soms niet van slapen, lig ik in bed te denken van welke stoffen ik het volgende popje zal maken, herkennen jullie dat?
Maar ja, er zijn ergere dingen om van wakker te liggen. Dit is alleen maar leuk!

Nou, toch een klein nadeeltje: het is zo'n troep in mijn atelier. Wel een gezellige troep met al die lapjes, maar toch. Klaag steeds dat ik te weinig ruimte heb, maar vind je het gek als ik alles maar neer gooi, maar ik heb toch een beetje overzicht nodig?
Maar alle nadeel heeft zijn voordeel, want alles kan lekker blijven liggen en ik kan gewoon de volgende ochtend verder gaan met zoeken en knippen.

Heb trouwens van de week op Marktplaats een handig hulpmiddel gekocht wat nu goed van pas komt, een fijne grote lichtbak (voor maar 7,50 !)
Hier leg ik dan het patroon op van de popjes en trek dat over op de achtergrond stof. Zo kan ik goed zien waar ik de lapjes neer moet leggen. Wel heel precies naaien natuurlijk, anders zie je de potloodlijntjes er uit steken.

Deze boeken heb ik er ook nog gekocht. Vooral dat oude boek over Mola's is erg mooi.
Wel bijna alles in zwart/ wit, maar juist omdat het oud is staan er mooie foto's in van oude originele mola's.

Soms heb je ook helemaal geen kleur nodig. Het is zo ook prachtig, en als ik het zie begint het weer te kriebelen, wil ik ook weer een mola maken. Maar niet alles tegelijk....

Wat een kunstwerken zijn het toch! Wat zijn die mensen toch creatief! Voor hen is het nog niet eens een hobby, maar hoort het bij het gewone dagelijkse bestaan, hoewel ze het tegenwoordig ook commercieel maken voor de toeristen. Maar wat geld verdienen is natuurlijk ook heel fijn.

Tot slot wil ik jullie nog laten mee genieten van de bloei van mijn schitterende Clematis.
Is het geen pronkstuk?
Hij groeit over de rozenboog boven het bankje, alleen jammer dat je van de roos niet veel meer ziet.
Dus zoals jullie merken, is het zowel binnen als buiten genieten!
Ik wens jullie ook veel leuke dingen toe!

Quilts uit Caohagan.

In een oud nummer van Quiltmania, (nr. 78) las ik een mooi artikel over hoe belangrijk patchwork en quilten kan zijn.
Dat weten wij natuurlijk wel, maar dit gaat toch nog verder dan een mooie hobby.

Caohagan is een klein eilandje bij de Filippijnen, en had toen (begin jaren 90) 350 inwoners.
Op een bepaald moment was het te koop en een Japans echtpaar besloot het paradijsje te kopen en zich daar te vestigen.
Zij zagen daar echter ook de problemen van de bewoners en besloten deze mensen te helpen zonder de natuurlijke orde te verstoren.
De vrouw van het echtpaar, Junko, had in Tokio jarenlang een patchwork school gehad en besloot om de vrouwen op het eilandje les te geven.
Maar de vrouwen daar hadden geen materialen zoals Junko het voorstelde en hadden er ook niet zoveel zin in om op haar manier te gaan werken.
Eén van de vrouwen ging gewoon zelf aan de slag en maakte een prachtige creatie die creativiteit, energie en levenslust uitstraalde.
Junko kocht het werkstuk van haar en toen de andere vrouwen het geld zagen, besloten ze om naar Junko te gaan en haar te zeggen dat zij ook quilts wilde maken voor haar.

De bewoners leefde voornamelijk van de visvangst en er was geen geld om bijvoorbeeld de kinderen naar de middelbare school te laten gaan, en medische verzorging te betalen.
De dames kregen vrij spel, en Junko bracht wat boeken en stoffen voor hen mee.
De traditionele boeken lieten ze links liggen, maar ze waren wel enthousiast over een boek met Afro-Amerikaanse quilts.
De vrouwen gingen ieder naar huis met een pakketje stof. De quilts die ze een tijdje daarna lieten zien waren versierd met veel vissen, vogels, hutten, de zee, huisdieren, bomen en bloemen, kortom een overzicht van een vrolijk gekleurd leven.

Junko besloot om een verkooptentoonstelling te organiseren in Tokio van deze uitzonderlijke werkstukken.
Alles werd verkocht en trots kwam Junko naar het eiland terug met de "buit" voor de maaksters.
Samen besloten ze een regel vast te stellen: de helft van het geld was voor de maaksters, een kwart voor het kopen van nieuwe stoffen, en een kwart om feest te vieren, want dat neemt een belangrijke plaats in op het eiland.
Sindsdien zijn zelfs mannen en kinderen  aan het quilten geslagen.

Dankzij dit avontuur is de levensstandaard van de eilandbewoners verhoogd, maar ze hebben zich ook persoonlijk verrijkt. Ieder heeft zijn eigen stijl gevonden, een manier om te laten zien hoe zij de wereld zien die hen omringt.
Op Caohahan is een klein wonder gebeurd waardoor de bevolking zijn traditionele woonwijze en cultuur heeft kunnen behouden en zijn levenslust weer heeft teruggevonden.

Ik was ontroerd door dit mooie artikel, omdat maar weer eens duidelijk wordt wat patchwork en quilten voor mensen kan betekenen.
Natuurlijk, wij hoeven er niet van te leven, het kost ons eigenlijk alleen maar geld, maar het geluk dat deze vrouwen halen uit het maken van een quilt, dat geluk dat voelen wij hier ook.
Daarom is het ook zo'n prachtige hobby!

(foto's overgenomen uit Quiltmania nr. 78)

Ben lekker met alles tegelijk bezig.

Zaterdag was ik weer naar de bee bij Carol Cox, en heb toen gelijk stof uitgezocht voor de achtergrond van mijn Japanse Kokeshi poppen quilt (kan toch echt niet wachten tot volgend jaar :-) !)
Het viel me nog niet mee, want er zijn veel stoffen die ongeveer dezelfde kleur hebben, maar toch net een ander effect geven.
Ik dacht eerst op licht grijs uit te komen, maar uiteindelijk is het toch een beige tint geworden, gaf net iets meer warmte aan de Japanse stoffen.

Had inmiddels al twee popjes en een bonsai boompje geknipt voor het eerste blok. Even de lapjes op de stof gelegd, zodat jullie een indruk krijgen van hoe het gaat worden.
Wordt allemaal wat strakker natuurlijk als het geappliceerd is en de naadjes er af zijn.
Elk blok bestaat uit 3 delen die met een bies aan elkaar worden verbonden. De blokken worden dan ook weer met een bies er tussen aan elkaar verbonden.
Als ik een paar blokken klaar heb, wil ik pas gaan beslissen welke kleur ik de biezen maak, heb nu nog geen idee eigenlijk.

Inmiddels heb ik ook 4 blokken af van de quilt van Japanse geweven stoffen (ja, ik ben helemaal in de Japanse sferen!) Je kunt nog niet echt zien hoe het gaat worden, maar het ziet er wel wat strakker uit dan de lapjes die opgespeld waren op mijn ontwerpwand. Het gaat niet echt makkelijk die ronde vormen naaien, maar het begint nu te wennen, en het is best leuk als je de quilt zo langzaam ziet groeien.

Nu mijn ontwerpwand leeg is, heb ik daar mijn sterretjes eens opgespeld.
Hier hangen alleen maar de blauwen, die maak ik nu eerst af.
Zoals je kunt zien heb ik er een aantal bij gemaakt met effen blauwe buitenkanten, en zelfs één effen blauw blok er in.
Geeft meer rust vind ik, want alles zo bont vond ik toch te druk.
Dat is nou ook net het leukste van een ontwerp maken. Natuurlijk ik heb het patroon wel, maar door de kleuren maak ik er toch iets "eigens" van. Hij wordt in ieder geval heel anders dan de Schitterende sterren-quilt uit de Quilmania, waar ik het patroon vandaan heb.

Zo om de dag ben ik ook bezig met het doorquilten van mijn S & S quilt.
Eerst had ik het anders gequilt, maar dat beviel me niet, dus dat heb ik weer uitgehaald (rot werkje!).
Nu doe ik toch maar alles met één kleur garen en kruislings door de blokjes. Dat wordt toch het mooist.
Ik trek de lijnen met een stompe naald langs een lange lineaal. Dat gaat beter en sneller dan met potlood of met tape.
Tot slot (hè, hè.....) ben ik bijna klaar met het mini quiltje van Sunbonnet Sue voor mijn kleindochter, het ziet er leuk, en heel vrolijk uit, maar die foto houden jullie van me te goed als het helemaal af is.
Ben ik druk hè? Maar wel leuk druk, en de afwisseling houdt het spannend!
Er wordt me regelmatig gevraagd of ik ook nog wel eens iets anders doe dan patchwork en quilten.... ja hoor natuurlijk wel, want ik heb ook mijn hondje nog en mijn tuin.
Het huishouden schiet er wel eens bij in, maar ach quilten is toch veel leuker!